- 17 June 2006
- 14,350
Yo La Tengo: "And Then Nothing Turned Itself Inside-Out" (2000 - Matador CD)
Σε πρώτη ακρόαση -και σε απρόσχετα αυτιά- μοιάζει νοσταλγικό lounge, ομιχλώδες και συγκεχυμένο, απόκοσμο και παράξενο: τα πάντα διαδραματίζονται σαν στο βάθος ενός μεγάλου δωματίου, πίσω από βαρειές κουρτίνες που λειτουργούν σαν σουρντίνα. Με υφή λεπταίσθητη, ανταύγειες που τρεμοφέγγουν, χροιές φευγαλέες, αυτό το χαμηλόφωνο μουρμουρητό είναι διαπερασμένο από άπειρα υπόγεια ρεύματα και σφύζει από συγκινησιακή ένταση. Αποπνέει μια μεταδοτική μελαγχολία που τρεμουλιάζει πηδώντας από το ένα όργανο στο άλλο, διαποτίζει τις μελωδίες και προσβάλλει τις φωνές. Τα όργανα σου θυμίζουν κοτσύφια που τραγουδάνε τα μεσάνυχτα και κλαίνε την αυγή. Το ακρόαμα μοιάζει με τήγμα: διάσπαρτο από κιθάρες που λαμπυρίζουν και κρουστά που αλαφροπατούν, διακοσμημένο με «μολυσματικά» πλήκτρα που βουίζουν σαν μελίσσι, διανθισμένο με σταγόνες από feedback εδώ κι εκεί. Πρέπει ν ακούσεις πολύ προσεκτικά για να κατορθώσεις να ψηλαφίσεις αυτή την νυχτερινή αραχνοϋφαντη ατμόσφαιρα εμπειρίας, θλίψης, γνώσης τελειωμάτων, αποχωρισμών μάλλον παρά αθωότητας, να πιάσεις τις υπέροχες νότες που καψαλίζουν σιωπηρά.
Οι Yo La Tengo έρχονται από το Hoboken του New Jersey. Eίναι στο κουρμπέτι από το 1985. Αρχικός πυρήνας ήταν ο Ira Kaplan και η Georgia Hubley, θεωρήθηκαν «κάτι ανάμεσα» (sic) στους Feelies και στο 3ο άλμπουμ των Velvet Underground. Aπo το 1993 και εντεύθεν, μετά την προσθήκη του μπασίστα James McNew, επαναπροσδιόρισαν το guitar rock. Εχουν κυκλοφορήσει γύρω στα 20 άλμπουμ, τρία απ αυτά θεωρούνται πολύ καλά -“Painful” (1993), “Electr-0-Pura” (1995),”Summer Days” (2003). Το “And Then Nothing Turned Itself Inside-Out” όμως, είναι μακράν το πιο ιδιαίτερο, το πιο απαιτητικό και το πιο εξαίσιο που έκαναν ποτέ.
