Πετράδια στις στάχτες... [Pearls Before Swine]

[grio]

"Δεν θέλω να ξεφύγω από την πραγματικότητα
Θέλω η πραγματικότητα να ξεφύγει από μένα" - Tom Rapp​

Το σίγουρο είναι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, όποτε απαιτείται δημιουργική διέξοδος στο τέλμα και στην παρακμή. Εκείνο που είναι ασαφές, είναι η στιγμή που γίνεται αυτό, πότε δηλαδή κρίνεται ότι οι συνθήκες έχουν ωριμάσει και οι πρωταγωνιστές είναι έτοιμοι να εμπλακούν. Σίγουρα, όμως όταν είναι να συμβεί αυτό, εκείνοι που αναλαμβάνουν "ρόλους" έχουν κατανοήσει και προφανώς συνδιαμορφώσει τις συνθήκες που θα επωάσουν την "αλλαγή". Η μεταπολεμική ψυχροπολεμική περίοδος, ο ανταγωνισμός των πυρηνικών εξοπλισμών, η κρίση του αμερικάνικου ονείρου, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις κτύπησαν συναγερμό στα ανήσυχα πνεύματα. Οι επαναστάτες άρχισαν να αποκτούν αιτία και ερείσματα και να ανησυχούν το κατεστημένο.

Το διακύβευμα δεν ήταν τόσο η αναζήτηση της Γνώσης και η αισθητική ανανέωση της Τέχνης, όπως έγινε με την έκρηξη της Αναγέννησης, μετά τον σκοτεινό Μεσαίωνα, αλλά η διάθεση και τελικά η ανάπτυξη Αυτογνωσίας με τις διαπλαστικές της συνέπειες στη γενικότερη κοσμική θεώρηση. Έτσι, τότε, τράφηκε το όνειρο και αναζωπυρώθηκε η ελπίδα για συλλογική ανάταση σε νέες βάσεις με την ξεκάθαρη επιταγή, "γνώρισε τον εαυτό σου, διώξε το σκοτάδι και τον δισταγμό, εξευμένισε τους δαίμονές σου, εξευγένισε τον χαρακτήρα σου· πάντα πάλευε με την ιδιοτέλεια και τη μικροκοσμική θεώρηση, άλλαξε τον κόσμο...".

Ο Thomas Dale "Tom" Rapp (1947) ήταν ένας τέτοιος ονειροπόλος οραματιστής, εξερευνητής της ψυχής και τα κρίσιμα χρόνια της νεότητάς του παρέδωσε έργα γεμάτα μυστικισμό, φιλοσοφικές και θρησκευτικές ανησυχίες, ταξίδια εσωτερικά και υποβοηθητικά γι' αυτούς που παρακολουθούσαν τις "περιπλανήσεις" του και εμπνέονταν από αυτές. Μετά, στα μέσα της δεκαετίας του '70, εξαφανίστηκε για να επανεμφανιστεί πολύ αργότερα, δικηγόρος πια, συνεπής και ακέραιος στα πιστεύω του. Κι' αυτό για κάποιους έχει τεράστια σημασία απ' τη στιγμή που από πάντα μας εναγκαλίζουν ασφυκτικά αναρίθμητοι μετρ της παραλλαγής και της προσαρμοστικότητας. Άνθρωποι που άλλα διακηρύττουν, άλλα πρεσβεύουν και άλλα πράττουν.

Τύποι σαν τον Ραπ, με αυτό το ειδικό συμβολικό βάρος και αποτύπωμα, κρατούν ανεξίτηλη τη λάμψη τους, αφού δεν αφομοιώθηκαν από κανένα σταρ-σύστεμ ούτε εξαργύρωσαν την όποια φήμη ή επιτυχία τους.

​

 

[grio]

Τα μαργαριτάρια στους χοίρους!​

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ζ'
Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶν μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσουσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς​

​

Οι Pearls Before Swine σχηματίστηκαν το 1965 στη Φλόριδα με κεντρική φιγούρα τον Tom Rapp, που είχε μάλιστα κάποτε προηγηθεί του Bob Dylan σε τοπικό διαγωνισμό ταλέντων της Νέας Υόρκης. Η αρχική σύνθεση του γκρουπ μετά τα δύο πρώτα άλμπουμ τους έγινε πολύ πιο ευέλικτη, αποτελούμενη από οποιοδήποτε μπορούσε ο Tom Rapp να φέρει στο στούντιο. Ο ήχος του γκρουπ ήταν πάντα μυστικιστικός, καινοτόμος και μυστηριώδης.

Το ντεμπούτο άλμπουμ τους, One Nation Underground (1967), ηχογραφήθηκε στην αβάν-γκαρντ ετικέτα ESP, και χαρακτηριζόταν από τα ήπια φωνητικά του Rapp και μια μουσική υπόκρουση ξύλινων πνευστών. Τα "Morning Song" και "The Surrealist Waltz" ήταν δύο από τα δυνατότερα κομμάτια, αν και διατηρήθηκε παντού ένα σταθερά υψηλό επίπεδο. Οι στίχοι του άλμπουμ ήταν συχνά περίεργοι και φιλοσοφικοί:

Που ήσουν;
Που πήγες;
Μήπως ακολούθησες το καλοκαίρι έξω
Όταν ο χειμώνας έσπρωξε τη μούρη του στο χιόνι;
Ή έχεις έρθει και πάλι
Για να πεθάνεις και πάλι;
Δοκίμασε ξανά άλλη φορά​

​

Το επακόλουθο Balaklava (1968), ήταν στο ίδιο πνεύμα και βασισμένο γύρω από το θέμα της αποτυχημένης επέλασης της Ελαφράς Ταξιαρχίας στη μάχη της Μπαλακλάβα το 1854. Όλες οι συνθέσεις είναι του Rapp εκτός από μια όμορφη εκδοχή του τραγουδιού "Suzanne" του Λέοναρντ Κοέν και το τελευταίο κομμάτι "Ring Thing" εμπνευσμένο από το Lord Of The Rings. Για την άσιντ-φολκ κατάταξή τους, ο Ραπ είχε πει αστειευόμενος, "Τα δύο πρώτα άλμπουμ θεωρούνται πιθανά τα πιο 'ντοπαρισμένα' αν και εκείνο το διάστημα δεν έπαιρνα καμιά ουσία. Κάπνιζα τότε τσιγάρα Winston, οπότε όλα αυτά είναι παραισθήσεις που προκλήθηκαν από Γουίνστον". Τα εξώφυλλα φιλοξενούσαν έργα των Μπος και Μπρέγκελ ενώ οι ίδιοι οι δίσκοι περιλάμβαναν ερμηνείες των γραπτών του Τόλκιν και του Ηροδότου καθώς και αρχειακές ηχογραφήσεις από τη δεκαετία του 1890, με τραγούδια τοποθετημένα με καινοτόμο τρόπο χρησιμοποιώντας μια εκλεκτική ποικιλία οργάνων.

Pearls Before Swine - Balaklava (ESP-Disk 1968)

Τρεις σημαντικούς τραγουδιστές διαμαρτυρίας έβγαλαν τα 60ς. Ο ένας αυτοκτόνησε (Phil Ochs). Ο δεύτερος είναι ο Bob Dylan. Και ο τρίτος μοιάζει να ...εξαερώθηκε στο Πουθενά.

O Tom Rapp είναι σήμερα ένας πετυχημένος δικηγόρος.
Έξυπνη «μούρη» με ζωηρά μάτια αλλά σε γενικές γραμμές τίποτε πάνω του δεν προδίδει ότι πρόκειται για μιά περίπου ...θρυλική φιγούρα: για τον άνθρωπο που έφτιαξε έναν από τους πιο εκπληκτικούς, ασυνήθιστους, σημαντικούς, εκλεπτυσμένους και περίτεχνους δίσκους protest της εποχής του.
Το Balaklava ηχητικά βρίσκεται κάπου ανάμεσα στο Goodbye And Hello του Tim Buckley και στους Kaleidoscope. Αλλά ο Tom Rapp παραγέμισε το δίσκο του με ό τι τον ενδιέφερε την εποχή που τον έφτιαχνε: ακούς αυτές τις λυρικές μπαλάντες, ντυμένες με ενορχηστρώσεις από έγχορδα, όμποε και «μουρμουριστά» κρουστά, πέρα για πέρα μεθυστική ψυχεδελική folk, γεμάτη συμβολισμούς, επικλήσεις του Ηρόδοτου, του μύθου του Ορφέα, των αγγέλων του William Blake – ένα άκουσμα με φοβερά υπόγεια ρεύματα, ambient πολύ πριν από ...το ambient, αλλόκοσμο, σαν γκαστρωμένο με ψίθυρους από κάθε λογής αρχαίες φωνές, γεμάτο φαντάσματα: όπως της Florence Nightingale που την έχουν ηχογραφήσει υπέργηρη, ή τον ήχο της τρομπέτας του σαλπιγκτή Landfrey που ήταν Εκεί στην επέλαση της Ελαφρής Ταξιαρχίας στη Μπαλακλάβα.
Ο τίτλος (Balaklava) παραπέμπει στην περίφημη μάχη τον Οκτώβρη του 1854 στη χερσόνησο της Κριμαίας, τότε που, σε μιά άμυαλη έφοδο του ιππικού, αφανίστηκε η Βρετανική Ελαφρά Ταξιαρχία. Ο τίτλος είναι βέβαια συμβολικός: υπονοείται η φρικαλεότητα του Βιετνάμ –της αντίστοιχης ...χερσονήσου της Κριμαίας για την Αμερική, εκείνη την εποχή.

Τα παιδιά των λουλουδιών Δεν έπιασαν το υπονοούμενο.
Ούτε και οι κατοπινοί βέβαια.

​

O Rapp εγκατάλειψε τη χρήση των αφηρημένων θεμάτων για τα υπόλοιπα άλμπουμ του, υπογράφοντας στην περισσότερο γνωστή ετικέτα Reprise με πρώτη κυκλοφορία σ' αυτή, το These Things Too (1969). Το άλμπουμ The Use Of Ashes (1970) και τμήμα του επόμενου, City Of Gold (1971) ηχογραφήθηκαν στο Νάσβιλ, ενώ το υπόλοιπό του και το Beautiful Lies You Could Live ln (1971) έγιναν στη Νέα Υόρκη. Αυτά τα άλμπουμ περιέχουν μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του, ένα μοναδικό συνδυασμό από ουμανιστικά και μυστικιστικά θέματα, με κάποιες ευφάνταστες πινελιές, υλοποιημένα με την Ολλανδή σύζυγό του Elisabeth και παιγμένα από κορυφαίους στούντιο μουσικούς.

Το 1972, ο Tom Rapp ξεκίνησε να ηχογραφεί με το όνομά του, αν και το πρώτο του σόλο άλμπουμ Familiar Songs, αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό από επανηχογραφήσεις τραγουδιών από προηγούμενες δισκογραφικές δουλειές. Μετά τη μετακίνησή του από τη Reprise Records στην Blue Thumb, κυκλοφόρησε δύο ακόμα προσωπικά άλμπουμ, τα Stardancer (1972) και Sunforest (1973). Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 αποσύρθηκε από τη μουσική και μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Brandeis το 1981 και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου της Πενσυλβάνια το 1984, έγινε ένας επιτυχημένος δικηγόρος ατομικών δικαιωμάτων. Μουσικά επανεμφανίστηκε μετά από 25 χρόνια, με το αξιόλογο, A Journal Of The Plague Year, που κυκλοφόρησε στη Woronzow Records του Nick Saloman το 1999.
Συνεχίζει πάντα, απελπισμένα ρομαντικός...

​

 

[grio]

Η χρήση της τέφρας​

Pearls Before Swine - The Use Of Ashes (Αύγουστος 1970, Reprise Records)

​

Τραγούδια: A1 The Jeweler - 2:45, A2 From The Movie Of The Same Name - 2:20, A3 Rocket Man (βασισμένο σε μια ιστορία του Ray Bradbury) - 3:00, A4 God Save The Child - 3:00, A5 Song About A Rose - 2:18, B1 Tell Me Why - 3:42, B2 Margery - 2:57, B3 The Old Man - 3:20, B4 The Riegal - 3:05, B5 When The War Began - 5:02
Μουσικοί: Tom Rapp (στίχοι, μουσική, φωνητικά, κιθάρα), Elisabeth (φωνητικά), Charles McCoy (ντόμπρο, κιθάρα, μπάσο, φυσαρμόνικα), Norbert Putnam (μπάσο), Kenneth Buttrey (τύμπανα), Buddy Spicher (βιολί, τσέλο, βιόλα), Mac Gayden (κιθάρα), David Briggs (πιάνο, τσέμπαλο), John Duke (όμποε, φλάουτο), Hutch Davie (πλήκτρα), Bill Pippin (φλάουτο, όμποε)
Παραγωγή / Μηχανικοί: Peter H. Edminston, Charles R. Rothschild (διευθυντής) / Rick Horton, Brooks Arthur (μείξη)
Εξώφυλλο: τμήμα του Γαλλικού ή Φλαμανδικού καμβά από τα τέλη του 15ου αιώνα, "The Hunt of the Unicorn: vi, The unicorn is brought to the castle", από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, που δείχνει τρεις κυνηγούς να ρίχνουν κάτω ένα μονόκερο με δόρατα και σπαθιά

Η ηχογράφηση έγινε σε τρεις ημέρες, τον Μάρτιο του 1970, στα στούντιο Woodland, Νάσβιλ.
Το άλμπουμ είναι αφιερωμένο στην Ολλανδία όπου γράφτηκαν τα περισσότερα από τα τραγούδια.

​

Το πιο εντυπωσιακό άλμπουμ των Pearls Before Swine μετά την περίοδο στην ESP-Disk, το The Use of Ashes του 1970, θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα σόλο άλμπουμ του Tom Rapp αν δεν ήταν το εντυπωσιακό καστ των στούντιο μουσικών, πολλοί από τους οποίους αποτελούσαν τη βάση της μπάντας Area Code 615, που έκαναν τους σπαραχτικούς στίχους και τις συνθέσεις του, να λειτουργήσουν. Η προηγούμενη μπάντα είχε αποχωρήσει μετά το τρίτο άλμπουμ, αφήνοντας μόνο τον Ραπ και τη σύζυγό του, Ελίζαμπεθ. Οι δυο τους, εκείνο το διάστημα, έμεναν και στην Ολλανδία και ίσως αυτή η αλλαγή σκηνικού έφερε έναν αέρα ρομαντισμού, ωφελώντας την τέχνη του Rapp καθώς η δύναμη των στίχων του είναι εδώ πιο ισχυρή και πιο καλλιτεχνική, από οτιδήποτε έκανε πριν ή μετά.

Σε συνέντευξή του τον Ιανουάριο του 1998, θυμάται. "Η σύζυγός μου, Ελίζαμπεθ, ήταν Ολλανδέζα και ζήσαμε μαζί στην Ολλανδία για αρκετούς μήνες, το 1969. Μέναμε στο Βρίλαντ, κοντά στο Χίλβερσουμ, σε μια μικρή ημιανεξάρτητη κατοικία, δίπλα σε μια ομιχλώδη λίμνη, περικυκλωμένη από τριανταφυλλιές και κύκνους. Υπήρχε μια γέφυρα του 15ου αιώνα, από την πλευρά της λίμνης και στην περιοχή, περίπου εκατό πόδια μακριά, ήταν ένα καταφύγιο των Ναζί, με συρματοπλέγματα, σβάστικες και τέτοια. Η κυβέρνηση, υποθέτω, ότι τ' άφησε εκεί για υπενθύμιση. Οπότε ήταν ένα μέρος με παράξενα, ανάμεικτα συναισθήματα. Έγραψα εκεί όλα τα κομμάτια για το Use of Ashes: The Jeweler, Rocket Man, Riegal. Πιστεύω ότι τα συναισθήματα του τόπου είναι μέσα στα τραγούδια. Σκεφτήκαμε για λίγο να μετακομίσουμε στην Ολλανδία, αλλά ήταν αδύνατο να το κάνουμε. Νομίζω ότι η Ολλανδία είναι η καλύτερη χώρα στον κόσμο για ανθρώπινες υπάρξεις. Δεν αστειεύομαι...".

Μιλώντας για το καστ υποστήριξης, ο Rapp προσέλαβε ένα σημαντικό γκρουπ μουσικών, για τα σέσιον του Νάσβιλ που απέδωσαν αυτά τα κομμάτια καθώς και μερικά από το επόμενο άλμπουμ του, City of Gold. Οι Charlie McCoy, Buddy Spicher, David Briggs, Mac Gayden, Norbert Putnam και Kenneth Buttrey εμφανίζονται μεταξύ άλλων και δεν αποτελεί έκπληξη ότι πολλοί απ' αυτούς είχαν επίσης συνοδεύσει κάποια στιγμή και τον Ντίλαν.

Όλα τα κομμάτια είναι κλασικά, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι. Ξεκινώντας με το "The Jeweler" και τις διάφορες αλληγορίες του, για την απατηλή λάμψη της ομορφιάς και την αδυσώπητη φθορά του χρόνου, ο Rapp ζωγραφίζει βινιέτες χαρακτήρων με δύναμη και ανακλαστική ομορφιά. Όπως και στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ, οι στίχοι είναι το επίκεντρο, χωρίς βέβαια η μουσική να υστερεί στο ελάχιστο. Η ενορχήστρωση είναι ταυτόχρονα απλή και πυκνή, με πιάνο, μπάσο, κρουστά και έγχορδα να συγχωνεύονται για να δημιουργήσουν ένα ομοιογενές οργανικό υπόβαθρο. Η φωνητική μελωδία είναι πολύ ισχυρή, καθώς, τα ιδιοσυγκρασιακά, ελαφρώς ψευδίζοντα φωνητικά του Ραπ, προσθέτουν μια μοναδική αίσθηση, δημιουργώντας μια πολύ οικεία ατμόσφαιρα για τον ακροατή.

​

Το "From the Movie of the Same Name" που ακολουθεί, είναι ένα σύντομο και κυρίως οργανικό κομμάτι που χρησιμοποιώντας μια ποικιλία από έγχορδα, το πραγματικά πανέμορφο τσέλο του Buddy Spicher, το μπαρόκ τσέμπαλο του David Briggs και φλάουτο, δημιουργεί μια επιβλητική ποιμενική αίσθηση που καταφέρνει να περιέχει ίχνη τόσο ποπ όσο και μεσαιωνικού ακούσματος φολκ.

O Bernie Taupin ισχυριζόταν ότι το "Rocket Man" του Rapp ενέπνευσε τους στίχους του χιτ του Elton John, με το ίδιο όνομα. Η ιστορία, είναι αρκετά παρόμοια, ένας αστροναύτης χαμένος στο διάστημα που θρηνείται από το γιο του και βασίζεται στη νουβέλα επιστημονικής φαντασίας "The Rocket Man" του Ρέι Μπράντμπερι από το βιβλίο του, "Ο εικονογραφημένος άνθρωπος"/The Illustrated Man του 1951. Η εικόνα που συντίθεται είναι διττή, με τα πετράδια-δάκρυα της μητέρας για την απώλεια και τα πετράδια-αστέρια για τον ονειροπόλο κυνηγό, πατέρα. Το κομμάτι αρχίζει με τσέμπαλο και μπάσο πριν μπουν τα κουρασμένα φωνητικά και μετά πάλι, το τσέλο και το βιολί ζωγραφίζουν ένα μελαγχολικό τόνο, μαζί με την εύθραυστη φωνή της Ελίζαμπεθ.

The Jeweler/Ο κοσμηματοπώλης

Rocket Man/Πυραυλάνθρωπος

Ο κοσμηματοπώλης έχει ένα εργαστήρι στη γωνία της λεωφόρου Τη νύχτα, με μικρά ματογυάλια, γυαλίζει παλιά νομίσματα Χρησιμοποιεί σάλιο, ύφασμα και στάχτες Τα κάνει να λάμπουν με στάχτες Ξέρει τη χρήση της τέφρας Ο ίδιος λατρεύει τον Θεό με στάχτες Τα κέρματα είναι συχνά πολύ παλιά από τη στιγμή που φθάνουν στον κοσμηματοπώλη Με τα χέρια και τις στάχτες θα προσπαθήσει για το καλύτερο που μπορεί Ξέρει ότι μπορεί μόνο να τα λάμψει Δεν μπορεί να επισκευάσει τις γρατζουνιές Ξέρει ότι ακόμα και τα νέα κέρματα έχουν σημάδια έτσι απλά χαμογελάει Ξέρει τη χρήση της τέφρας Ο ίδιος λατρεύει τον Θεό με στάχτες Στην πιο σκοτεινή νύχτα και τα δύο του χέρια θα φουσκαλιάσουν άσχημα Συχνά ανοίγουν οδυνηρά και το αίμα τρέχει από τα χέρια του Δουλεύει για να πάρει τα αποτυπώματα πολλών αιώνων από τις πλευρές των μαύρων νομισμάτων Εύχεται να μπορούσε να θεραπεύσει τα σημάδια Όταν ξεχνάει μερικές φορές κλαίει Ξέρει τη χρήση της τέφρας Ο ίδιος λατρεύει τον Θεό με στάχτες

Ο πατέρας μου ήταν ένας πυραυλάνθρωπος Πήγαινε συχνά στον Δία ή τον Ερμή, την Αφροδίτη ή τον Άρη Η μητέρα μου και εγώ παρακολουθούσαμε τον ουρανό και αναρωτιόμαστε αν ένα αστέρι που πέφτει ήταν ένα διαστημόπλοιο που έγινε στάχτη μ' ένα πυραυλάνθρωπο μέσα Η μητέρα μου και εγώ Ποτέ δεν βγήκαμε έξω Εκτός και αν ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος και ο ήλιος κρυμμένος Ή για να ξεφύγουμε από τον πόνο βγαίναμε έξω μόνο όταν έβρεχε Ο πατέρας μου ήταν ένας πυραυλάνθρωπος Αγαπούσε τον κόσμο πέρα από τον κόσμο, τον ουρανό πέρα από τον ουρανό Και στο πρόσωπο της μητέρας μου, τόσο μοναχικό όσο ο κόσμος στο διάστημα Μπορούσα να διαβάσω τη σιωπηλή κραυγή Ότι αν ο πατέρας μου πέσει σε ένα αστέρι Εμείς δεν πρέπει να ξαναπαρατηρήσουμε αυτό το αστέρι Τα δάκρυα είναι συχνά σαν πετράδια Της μητέρας μου πέρασαν απαρατήρητα από τον πατέρα μου, γι' αυτόν πετράδια ήταν τα αστέρια Και στα μάτια του πατέρα μου ήξερα ότι έπρεπε να βρει Στην απεραντοσύνη του διαστήματος κάτι πιο φωτεινό από ένα αστέρι Μια μέρα μας είπαν ότι ο ήλιος είχε έκλαμψη και τον τράβηξε στο εσωτερικό του

​

 

[grio]

Τίποτα δεν διαρκεί...​

Ο Rapp συνέγραψε με τη σύζυγό του, το "God Save The Child", που ξεκινά ενισχυμένα με ηλεκτρική κιθάρα και πνευστά, δίνοντας στην κύρια μελωδία και στο ρεφραίν μια δύναμη, με τον Τομ να παραδίδει τα φωνητικά του με ενέργεια, παρά τον μελαγχολικό στίχο. Ενδεχομένως ένα τραγούδι για την προστασία του μέλλοντος από τη φθορά των παρόντων συνθηκών, ή ίσως για την προσπάθεια να διατηρηθεί το παιδί, που έχουμε όλοι μέσα μας.

Το "Song About a Rose", περισσότερο σκοτεινό και ψυχεδελικό, είναι γεμάτο από λυρικούς συμβολισμούς, που συχνά είναι δυσερμήνευτοι, στην προσπάθεια να προβληθούν σε ήχους και εικόνες, σκέψεις και συναισθήματα... Ο συνδυασμός των οργάνων για άλλη μια φορά εκπληκτικός, αποτέλεσμα του δεσίματος των εξαιρετικών μουσικών.

Song About A Rose/Τραγούδι για ένα τριαντάφυλλο

Margery/Μάρτζερυ

Αυτό είναι το τραγούδι για ένα τριαντάφυλλο Ή ίσως είναι το τραγούδι για τη σκιά ενός τριαντάφυλλου Το πρωί οι μηλοπωλητές συγκεντρώνονται στις γωνιές τους Αλλά εσείς και εγώ τραγουδάμε για ένα τριαντάφυλλο ή ίσως για τη σκιά ενός τριαντάφυλλου Με τα παιδιά του Φρίμπουργκ και τον μεταμελημένο κλέφτη να στέκεται δίπλα Συγχρωτιζόμαστε σε σιωπηλά ραντεβού και φωνάζουμε στον κόσμο ένα ψέμα Όταν το τραγούδι μας δεν είναι παρά ένα κερί που μια μέρα θα καεί Τα παιδιά του Φρίμπουργκ δεν μπορούν να ακούσουν τι λέμε Αυτό είναι ένα τραγούδι για ένα τριαντάφυλλο Από μοναχικά καραβάνια που ψιθυρίζουν στο Θεό Να αλυσοδέσει τον κόσμο Αλλά οι άνθρωποι δεν είναι τραγουδιστές και η ζωή δεν είναι τραγούδι Και ακόμη και ο Θεός μπορεί μόνο να μαντέψει Γιατί ή το πού και πότε ή εάν Οι απαντήσεις ανήκουν σε όλα Και εσείς και εγώ τραγουδάμε το τραγούδι μας για ένα τριαντάφυλλο Ή ίσως για τη σκιά ενός τριαντάφυλλου

Μάρτζερυ είμαι ένας περιπλανώμενος Ο ωκεανός είναι το σπίτι μου Στην πράσινη αλάτινη μαγεία της θάλασσας και Στα μυστήρια της άμμου Υπάρχουν δεινά στα σουπερμάρκετ Μια ασθένεια στον λόφο Όλοι οι καλοί άνθρωποι είναι στη φυλακή Υπάρχει κάτι λάθος κάπου Η σοφία κρύβεται σε σφαίρες τώρα Η φιλία χλευάζεται Και πρέπει να μάθω γιατί Πριν επιστρέψω εδώ Ένας φίλος είναι στον στρατό τώρα Ένας άλλος είναι στη φυλακή Υπάρχει μια μαυρίλα στη γη Κανείς δεν είναι καλά Μάρτζερυ, ωχ Μάρτζερυ Τα πάντα είναι σε αλυσίδες Ο καθένας είναι τυφλός Η ιερότητα της αλλαγής

​

Το "Tell Me Why" ξεκινά τη δεύτερη πλευρά και αντιπαραθέτει μπάσο και πλήκτρα, μαζί με κιθάρα και κρουστά, για να δημιουργήσουν ίσως το πιο τυπικό ψυχεδελο-φολκ τραγούδι του άλμπουμ, που ηχεί περισσότερο σαν προηγούμενη δουλειά της μπάντας. Το "Margery" έχει ένα θέμα από περίοδο πολέμου, όπως και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα του άλμπουμ. Ξεκινά με ένα ψυχεδελικό, ονειρικό κλίμα πριν αλλάξει σε μια πιο ρυθμική φωνητική μελωδία, συνδυάζοντας την πειραματική διάθεση με την κλασική φολκ επιρροή.

Η ατμόσφαιρα στο "The Old Man" είναι παράξενη, τόσο στιχουργικά όσο και μουσικά. Αυτή η αίσθηση σίγουρα ενισχύεται από την ηχώ στα φωνητικά του Rapp και τη χρήση φλάουτου και τσέλου σαν μελωδικά όργανα, με το αποτέλεσμα να γίνεται αιθέριο και υπερβατικό. Ο "γέρος" είναι μια άλλη αλληγορία, αυτή τη φορά για τη γήρανση που παροπλίζει τα παιχνίδια των παιδιών, καθώς αρπάζει όλη τη μαγεία από τον κόσμο τους. Θα μπορούσε όμως πάλι να είναι και ένα τραγούδι για τον πόλεμο και τις συνέπειές του.

The Old Man/Ο Γέρος

When The War Began/Όταν άρχισε ο πόλεμος

Ο γέρος καθόταν στη γωνιά Είχε ένα μαγικό δαχτυλίδι Και όταν η μέρα πήρε φωτιά Κάλεσε φίδια και όντα Με το μαγικό του δαχτυλίδι Τα φίδια πέταξαν στο βουνό Άλλαξαν σε δέντρα για πεταλούδες Πήραν τα πετράδια από την πρωινή δροσιά Πήραν τα αστέρια από τον ουρανό Τα έβαλαν όλα μαζί Και έκαναν μια αλυσίδα γύρω από τον κόσμο Από μάτια Σε όλο τον κόσμο Από μάτια Ο δρόμος μετατράπηκε σε εξαγριωμένες πέτρες Που όλες καίνε την ημέρα Όταν οι πέτρες έπιασαν φωτιά Τα παιδιά δεν μπορούσαν να μείνουν μακριά Δεν μπορούσαν να μείνουν μακριά Το όνομα του γέρου ήταν Χειμώνας Σταμάτησε τα παιδιά στο παιχνίδι τους Αισθάνθηκαν το κρύο να έρχεται Και έβαλαν στην άκρη τα παιχνίδια τους Έβαλαν στην άκρη τα παιχνίδια τους Ο γέρος έκλεψε όλη τη μαγεία στο δρόμο Περπάτησε στο δρόμο Συνέχισε το περπάτημα εκεί όπου ήταν τα παιδιά Αυτά ποτέ δεν ήταν ξανά παιδιά Ποτέ δεν ήταν ξανά παιδιά

Όταν άρχισε ο πόλεμος, εργαζόταν σε ένα γραφείο και έπαιζε βιολί στον ελεύθερο χρόνο της Αλλά ήρθε ο χειμώνας, τον συνάντησε στην παρέλαση και έφυγε Ήταν γενναίος, ήταν γοητευτικός Τις μέρες του καλοκαιριού διαδέχτηκε το κρασί Καταγόταν από μια μικρή πόλη κοντά στο Τορίνο Φορούσε ένα λευκό φόρεμα και η εκκλησία ήταν πολύ μεγάλη Στην πλατεία της πόλης στον κήπο μεγάλωναν τα λουλούδια ακόμη και μέσα από το χιόνι Και όπως τα λουλούδια ήταν ελεύθερη Δεν είχε κανένα να ευχαριστήσει Το καλοκαίρι τέλειωσε και τον κάλεσαν στο μέτωπο Έγραψε δύο γράμματα, αλλά όχι περισσότερο Θα μπορούσε να αισθανθεί το παιδί του, αλλά δεν το επέτρεψε στον εαυτό της Και αυτή θυμόταν τη νύχτα ένα μικρό κορίτσι στα λευκά Ο πόλεμος στάθηκε σαν σύννεφο για πολλούς γενναίους αξιωματικούς και εκείνη τους ήξερε όλους Αλλά τα ηρωικά λευκά τους άλογα κατέληξαν λασπωμένα και γκρίζα Και στον κήπο στην πόλη οι στρατιώτες της παρέλασης πάτησαν τα λουλούδια Ο πόλεμος τελείωσε και δεν υπήρχαν πλέον μέρες του καλοκαιριού ή κρασί Και εργαζόταν σε ένα γραφείο, αλλά δεν έπαιζε βιολί στον ελεύθερο χρόνο

Το "Riegal", αφορά σίγουρα τον πόλεμο, με τον Τομ και την Ελίζαμπεθ να εναλλάσσονται στα φωνητικά, εξιστορώντας το ναυάγιο του νορβηγικού πλοίου MS Rigel το 1944, που χρησιμοποιήθηκε για μεταφορά αιχμάλωτων πολέμου από τους Γερμανούς, και βομβαρδίστηκε από Βρετανικό αεροσκάφος με βαριές ανθρώπινες απώλειες. Οι φωνητικές μελωδίες είναι από τις καλύτερες με τέλεια οργανική υποστήριξη. Το "When The War Began" κλείνει το άλμπουμ και μιλάει για τις καταστροφές του πολέμου, σε μια κοινότητα και τον πολιτισμό της. Η μελαγχολική ακουστική κιθάρα και το μπάσο, που παραδίδουν στα φωνητικά και τις συγκρατημένες, αλλά όμορφες, μελωδίες του βιολιού και φλάουτου, βοηθούν να γίνει το πιο "πολύχρωμο" αλλά και θλιμμένο κομμάτι του δίσκου.

​

Ο Rapp είχε τελικά βρει τη δική του φωνή, χωρίς να θυμίζει κανέναν από τους ομολόγους του και παρέδωσε ένα αριστούργημα, που απαιτεί όμως από τον ακροατή συμμετοχή για την αποκρυπτογράφησή του. Οι μεταφράσεις των στίχων, πιστεύω, βοηθούν στην κατανόηση του νοηματικού περιεχομένου και της οπτικής του καλλιτέχνη καθώς και του πλαισίου των πολιτικοκοινωνικών αλλαγών, όπως αναφέρθηκαν και στην εισαγωγή μας.

Στους δικούς μου, που τον "αναζητούσαν" στα καφέ της Ουτρέχτης και του Άμστερνταμ, όταν είχε εξαφανιστεί τη δεκαετία του '80 και υπήρχαν μαρτυρίες ότι του άρεσε πάρα πολύ να ζει εκεί, εκείνη την εποχή...

Υπήρξε ένας Πέρσης βασιλιάς
Που ήθελε να ξέρει
Τι θα μπορούσε να πει για
Κάθε περίσταση
Που πάντα θα ήταν έτσι

Πλάνες, κύκλοι και αλλαγές
Οι πλάνες, πάντα αλλάζουν
Σαν τον άνεμο και τη βροχή
Κάλεσε τρεις σοφούς
Από τον αιώνιο θρόνο του
Έναν από κάθε σύνορο
Τους έδωσε την εντολή του
Να γράψουν λέξεις πάντα αληθινές
Οι σοφοί στοχάστηκαν τόσο σκληρά
Για μια νύχτα και μέρα
Βρήκαν αυτά τα λόγια σχετικά με
Κάθε περίσταση
Αυτά επίσης θα περάσουν... - These Things Too​

(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia, Vernon Joynson, rockmuse.com/pearls.html, progarchives.com)

​

 

[grio]

- Pearls Before Swine · The Use Of Ashes [Playlist] -

 

[Cicadelic Ranger]

Eξαιρετικο αφιερωμα, για μια καταπληκτικη μουσικη.

Την ανακαλυψα στα νιατα μου την ιδια στιγμη με Tim Buckley, και κατανοησα οτι δεν ειναι αναγκαιος ενα καταιγισμος απο ηλεκτρικες κιθαρες και ντραμς για να κανεις μουσικη Ροκ και να δωσεις νοημα και αισθηση.
Ραφιναρισμενα λεπτεπιλεπτα ακουστικα οργανα μπορουν να ειναι καλλιστη αρματωσια για να συνοδευουν τον μαγικο κοσμο που λεγεται απο τον τραγουδοποιο.

Αλλη μια ωραια και μεγαλη στιγμη.

Μπραβο που εκανες την μεταφραση, βοηθαει πολυ για να κατανοηθει το πνευμα.
Ευχαριστουμε για το κουραγο σου.