Η μυρωδιά του βινυλίου - Νεότατη στα 60 της

Νότης

AVClub Enthusiast
14 October 2009
731
Αιγάλεω

Είναι δυνατόν ένας ήχος ή μάλλον ένα μουσικό είδος που θεωρείται παρωχημένο, ν’ ακούγεται τόσο φρέσκο και ταυτόχρονα να σε γλυκαίνει με την αυθεντική γεύση του «απ’ τα παλιά»; Και όμως, για τους περισσότερους από εμάς, το παρελθόν είναι το βαθύ και στέρεο θεμέλιο της της ύπαρξης, τουλάχιστον από μουσική άποψη.
Η Θεσσαλονίκη πάντα είχε την πρωτοπορία στην σύγχρονη μουσική σκηνή, παράγοντας μουσικούς (και μπουγάτσες) πρώτης κατηγορίας, που σήμερα αποτελούν το μεγαλύτερο κεφάλαιο στην ιστορία της ελληνικής ποπ και ροκ σκηνής. Αλλά ρε φίλε, να καταπιαστείς με ένα είδος που κουβαλάει 60 χρόνια στην πλάτη όπως το rockabilly και το doo wop, ενέχει τον μεγάλο κίνδυνο του να γίνεις ρεζίλι των σκυλιών. Όμως εδώ η μπουγάτσα, συγγνώμη η μουσική βγαίνει τόσο φρέσκια και μυρωδάτη, όσο και ανανεωμένη από τον φούρνο, που λες ότι είναι μια καινούργια συνταγή, χωρίς να απορρίπτει τα βασικά παραδοσιακά υλικά. Και εξηγούμαι γιατί ανακατεύω την αίσθηση της γεύσης με αυτήν της ακοής. Ακριβώς επειδή κάτι γλυκό μένει στη γλώσσα όταν τελειώνει η ακρόαση του δίσκου, παρότι οι μπύρες δεν είναι και τόσο γλυκές...!
Κυρίες και κύριοι The Bullets!


Ακολουθεί σύντομο βιογραφικό από το στόμα των μελών.

<< Οι Bullets ξεκίνησαν κάπου μέσα στο 1988 σαν μια παρέα ροκαμπιλάδων από την ανατολική Θεσσαλονίκη. Ουσιαστικά κανείς σχεδόν δεν ήξερε να παίζει μουσική, αλλά η καψούρα με το rock’n’roll ώθησε την παρέα να ασχοληθεί με αυτό και παικτικά. Βέβαια από το τότε line-up δεν υπάρχει κανείς! Ο Κώστας (Bullet-Cost) αν και νονός της μπάντας, ξεκίνησε να παίζει περίπου 6 μήνες μετά την ίδρυση της. Και φυσικά κι αυτός έμαθε να παίζει τύμπανα στις πρόβες και στα live.Ο Στέφανος (Shockin’ Steve) που ήταν μέλος των Shockin’s από το 1986, πήρε μεταγραφή στους Bullets το 1992, και πράγματι μαζί με τον Κώστα αποτέλεσαν τον βασικό κορμό της μπάντας μέχρι και σήμερα. Οι μουσικοί που στελέχωσαν ή συνεργάστηκαν με την μπάντα, είναι πάρα πολλοί και ίσως να είναι βαρετό να αναφέρουμε τόσα ονόματα. Θα ξεχωρίσουμε όμως τον Tommy (μπάσο), ιδρυτικό μέλος που αποχώρησε το 1998. Στη θέση του ήρθε ο Κώστας Καπετανάκης (Captain-K), κιθαρίστας και ψυχή των Frantic Five, ο οποίος ήρθε για να βοηθήσει για ένα live και έμεινε πάνω από 6 χρόνια! O Wrongman έμεινε αρκετά χρόνια και ηχογράφησε για το β€œFinal Race”. Τώρα παίζει μπάσο στους De Sades. Μετά την αποχώρησή του, ήρθε ο Γιώργος (GG) που παίζει επίσης κόντρα μπάσο με τους Wildfire, και με τον οποίο υπήρχε ήδη συνεργασία με τους Kustoms.Η σημερινή σύνθεση είναι τετραμελής και αποτελείται εκτός από τονShockin’ Steve και τον Bullet Cost, από τον Βασίλη Καρκαβίτσα στο μπάσο, ο οποίος για σειρά ετών ήταν ηχολήπτης της μπάντας, και τον Χάρη Γράνη στην κιθάρα, ο οποίος ήρθε μετά την αποχώρηση από τους BMW Rockers ’57.>>



Ας γυρίσουμε στο 2008 όπου ώριμοι πια ηχογραφούν τον μοναδικό τους μεγάλο δίσκο μέχρι σήμερα και τον ονομάζουν Final Race. Περιέχει 14 αποκλειστικά δικές τους συνθέσεις, χωρίς να εγκαταλείψουν ούτε για μια στιγμή το αγαπημένο είδος που τάχτηκαν να υπηρετήσουν, το αγνό και ξεσηκωτικό rockabilly και το doo wop. Με μια ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ παραγωγή πέραν πάσης προσδοκίας, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως «έλεγχος ικανότητας στερεοφωνικού», το σώμα απελευθερώνεται ακολουθώντας τους δυναμικούς και ταχύτατους ρυθμούς των τραγουδιών, που το ένα μετά το άλλο φτιάχνουν μια καλοδουλεμένη ηχητική αλυσίδα, σπάνια ομολογουμένως για τέτοιου είδους μουσική. Στο Final Race τα 3 κύρια μέλη είναι: ο Shockin’ Steve (κιθάρα, τραγούδι), ο Bullet Cost (ντραμς) και ο Wrongman (μπάσσο), ενώ συμμετέχουν και μερικοί πολλοί καλοί session μουσικοί, βοηθώντας έτσι στην πληρότητα του ήχου.
Ο Shockin’ Steve ως τραγουδιστής, μεταφέρει στο σήμερα άψογα την ατμόσφαιρα των fifties, ενώ ταυτοχρόνως απλώνει με την κιθάρα, το νεύρο και τον ιδιαίτερο ήχο της εποχής, της εποχής δηλαδή που οι νέοι κάνανε την γυμναστική τους στα πάρτυ. Ο Bullet Cost είναι απλώς απίστευτος! Δίνει στο ηχόχρωμα του συνόλου πλούτο, τόσο με τους ξέφρενους ρυθμούς του, όσο και με την πολυπλοκότητα και με την ακρίβεια, που το αποτέλεσμα σε ξαφνιάζει σε κάθε τραγούδι. Ο Wrongman στέκεται με το μπάσσο στο ύψος των υπολοίπων δύο μουσικών, δίνοντας τον απαραίτητο όγκο και ολοκληρώνοντας το ρυθμικό μέρος. Το συνθετικό επίπεδο είναι πολύ ψηλά. Κανένα κομμάτι δεν σε αφήνει αδιάφορο και δεν θα το κρύψω, ότι αισθάνθηκα μια κρυφή υπερηφάνεια που αυτά τα παιδιά, αυτό το εξαιρετικό συγκρότημα, είναι από τη χώρα μου.



Αλλά δεν τελειώσαμε ακόμα.
Το 2014 κυκλοφόρησαν ένα 7’’ singl με τίτλο: My Bonnie ενώ στην β’ πλευρά ακούγεται το: Baby baby bala bala. Εδώ βέβαια η σύνθεση έχει αλλάξει (όχι όμως και ο ήχος). Ακούγεται ο Billy K. που αντικατέστησε τον Wrongman στο μπάσσο και ο Harris Granis (ηλ. Κιθάρα, τραγούδι). Το δισκάκι κυκλοφορεί με σκληρό εξώφυλλο εξαιρετικής ποιότητας, έχει δύο υπέροχα τραγούδια στο ίδιο ύφος που υπηρετεί το γκρούπ και παίζει στις 33-1/3 στροφές!

 

chris73

AVClub Addicted Member
3 March 2014
2,913
Θεσσαλονίκη
Ποτέ δεν είμουν του είδους αλλά πάντα με το αυθεντικό. Ακόμη περισσότερο όσο περνούν τα χρόνια.

Οι Bullets έχουν αυτό που θα ζήλευαν πολλοί και έχουν ξεχάσει ίσως όσοι βιοπορίζονται χρόνια από την μουσική.
Την αγνότητα και την αγάπη για αυτό που κάνουν σαν να ήταν έφηβοι. Respect μετά από τόσα χρόνια όταν μάλιστα στην πρόσφατη εμφάνισή τους έπαιξαν ασταμάτητα για τρεις ώρες!
Κανά -δυο βιντεάκια έχω ανεβάσει ήδη στο θέμα με τα βίντεο συναυλιών.