Στο Λονδίνο του 1967, σχηματίστηκε ένα νεανικό ροκ συγκρότημα με το όνομα Spice. Έκαναν πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε διάφορα κλαμπ, παίζοντας διασκευές και απέκτησαν έναν μικρό πυρήνα φανατικών θαυμαστών. Το 1969 τους ανακάλυψε η Vertigo και ηχογράφησαν τον πρωτο τους δίσκο, αλλάζοντας το όνομά τους σε Uriah Heep. Ήταν το "Very 'eavy...Very 'umble" με το περίφημο εξώφυλλο του αραχνιασμένου κρανίου.
Τα μέλη σε αυτόν τον δίσκο ήταν, David Byron: φωνητικά / Ken Hensley: όργανο, μέλοτρον, κιθάρα, πιάνο, φωνητικά / Mick Box: κιθάρα, φωνητικά / Paul Newton: μπάσο, φωνητικά / Ollie Olson: κρουστά.
Οι παντογνώστες τότε «ειδικοί περί τα μουσικά» δημοσιογράφοι, έγραψαν πως η Vertigo πέταξε τα λεφτά της και πως σε δύο μήνες, δεν θα τους θυμάται κανείς! Σίγουρα κυκλοφόρησαν καλύτεροι δίσκοι το 1969, αλλά εδώ μέσα υπήρχε το Gypsy, το Walking in your shadow και διάφορα όμορφα hard-rock κομμάτια που συμπλήρωναν αυτόν τον - ιστορικό πλέον - δίσκο.
URIAH HEEP - VERY 'EAVY...VERY 'UMBLE (VERIGO 1970)
Αρχές του 1971, ένα άρμα μάχης κάνει δυναμικά την εμφάνισή του μέσα από τους καπνούς και βουλώνει πολλά στόματα. Ήταν βέβαια το Salisbury με κομματάρες όπως τα: The Park / Lady in Black / Bird of Pray / Salisbury. Εδώ το συγκρότημα παρουσιάζεται με δύο πρόσωπα, Hard-Rock και Progressive, συνδιασμός που σκοτώνει αφού πλέον το Prog ήρθε για να μείνει. Η μουσική ιδιοφυία του Ken Hensley γίνεται πιά γνωστή στο μεγάλο κοινό, παρόλο που ο δίσκος δεν έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στην αρχή, με τον καιρό έγινε κλασικός. Η μόνη αλλαγή στο σχήμα ήταν του ντράμερ, εδώ παίζει ο Keith Baker.
URIAH HEEP - SALISBURY (VERTIGO 1971)
Φαίνεται πως η Vertigo πήρε στα σοβαρά τους ξερόλες και άφησε τους Heep στα χέρια της Bronze Rec. Την ίδια εποχή, το συγκρότημα κάνει περιοδείες στην Αμερική και ανοίγει για τους Steppenwolf. Το καλοκαίρι του 1971 ηχογραφούν το Look At Yourself και κάνουν την πρώτη τους επιτυχία, μιας και ο δίσκος ανεβαίνει στο Βρετανικό τοπ-40. Εδώ υπάρχει το κορυφαίο July Morning, αλλά γενικά ο δίσκος είναι μεστός, με ωραίες συνθέσεις και καλή παραγωγή. Επίσης με ακόμα ένα εμβληματικό εξώφυλλο. Οι αλλαγές των μουσικών, είναι στο μπάσο (Paul Weston) και στα ντραμς (Ian Clark).
URIAH HEEP - LOOK AT YOURSELF (BRONZE 1971)
Χρυσή εποχή για το ροκ και για όσους την έζησαν έν τή γεννέση της - έστω και με λίγη καθυστέρηση. Στο συγκρότημα γίνονται κάποιες αλλαγές, αλλά η αφρόκρεμα παραμένει. Αποχωρεί ο Clark και έρχεται ο μέγας Lee Kerslake στα κρουστά και ο Garry Thain στο μπάσο. Με αυτό το σχήμα κυκλοφορούν το Demons and Wizards το οποίο γνωρίζει τεράστια επιτυχία παγκοσμίως και φυσικά γίνεται χρυσός στις ΗΠΑ. Το εξώφυλλο του δίσκου επιμελήθηκε ο μεγάλος Roger Dean και από τότε κοσμεί πολλούς τοίχους...
URIAH HEEP - DEMONS AND WIZARDS (BRONZE UK / MERCURY US 1972)
Η περίφημη τριετία (1970-1972) των μεγάλων επιτυχιών, κλείνει τον κύκλο της με ακόμα ένα εξαιρετικό άλμπουμ, το οποίο δεν είναι άλλο από το The Magician's Birthday, που έγινε κι αυτό χρυσό. Πάλι ο Roger Dean μεγαλουργεί στην εικονογράφιση του εξωφύλλου και μας αφήνει μια γλυκιά νοσταλγία, που θα κουβαλάμε μέχρι... Τα μέλη παραμένουν τα ίδια και γι αυτό ο ήχος δεν αλλάζει σχεδόν καθόλου. Πάλι ακούγονται μεγάλες συνθέσεις, με τον Byron να αγγίζει την κορυφή της καριέρας του και τον Hensley ωριμότερο από ποτέ. Sunrize / Blind Eye / Tales είναι μερικά από τα ωραιότερα κομμάτια του δίσκου - αν και αυτό είναι υποκειμενικό.
URIAH HEEP - THE MAGICIAN'S BIRTHDAY (BRONZE UK / MERCURY US 1972)
Τα μέλη σε αυτόν τον δίσκο ήταν, David Byron: φωνητικά / Ken Hensley: όργανο, μέλοτρον, κιθάρα, πιάνο, φωνητικά / Mick Box: κιθάρα, φωνητικά / Paul Newton: μπάσο, φωνητικά / Ollie Olson: κρουστά.
Οι παντογνώστες τότε «ειδικοί περί τα μουσικά» δημοσιογράφοι, έγραψαν πως η Vertigo πέταξε τα λεφτά της και πως σε δύο μήνες, δεν θα τους θυμάται κανείς! Σίγουρα κυκλοφόρησαν καλύτεροι δίσκοι το 1969, αλλά εδώ μέσα υπήρχε το Gypsy, το Walking in your shadow και διάφορα όμορφα hard-rock κομμάτια που συμπλήρωναν αυτόν τον - ιστορικό πλέον - δίσκο.
URIAH HEEP - VERY 'EAVY...VERY 'UMBLE (VERIGO 1970)
Αρχές του 1971, ένα άρμα μάχης κάνει δυναμικά την εμφάνισή του μέσα από τους καπνούς και βουλώνει πολλά στόματα. Ήταν βέβαια το Salisbury με κομματάρες όπως τα: The Park / Lady in Black / Bird of Pray / Salisbury. Εδώ το συγκρότημα παρουσιάζεται με δύο πρόσωπα, Hard-Rock και Progressive, συνδιασμός που σκοτώνει αφού πλέον το Prog ήρθε για να μείνει. Η μουσική ιδιοφυία του Ken Hensley γίνεται πιά γνωστή στο μεγάλο κοινό, παρόλο που ο δίσκος δεν έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στην αρχή, με τον καιρό έγινε κλασικός. Η μόνη αλλαγή στο σχήμα ήταν του ντράμερ, εδώ παίζει ο Keith Baker.
URIAH HEEP - SALISBURY (VERTIGO 1971)
Φαίνεται πως η Vertigo πήρε στα σοβαρά τους ξερόλες και άφησε τους Heep στα χέρια της Bronze Rec. Την ίδια εποχή, το συγκρότημα κάνει περιοδείες στην Αμερική και ανοίγει για τους Steppenwolf. Το καλοκαίρι του 1971 ηχογραφούν το Look At Yourself και κάνουν την πρώτη τους επιτυχία, μιας και ο δίσκος ανεβαίνει στο Βρετανικό τοπ-40. Εδώ υπάρχει το κορυφαίο July Morning, αλλά γενικά ο δίσκος είναι μεστός, με ωραίες συνθέσεις και καλή παραγωγή. Επίσης με ακόμα ένα εμβληματικό εξώφυλλο. Οι αλλαγές των μουσικών, είναι στο μπάσο (Paul Weston) και στα ντραμς (Ian Clark).
URIAH HEEP - LOOK AT YOURSELF (BRONZE 1971)
Χρυσή εποχή για το ροκ και για όσους την έζησαν έν τή γεννέση της - έστω και με λίγη καθυστέρηση. Στο συγκρότημα γίνονται κάποιες αλλαγές, αλλά η αφρόκρεμα παραμένει. Αποχωρεί ο Clark και έρχεται ο μέγας Lee Kerslake στα κρουστά και ο Garry Thain στο μπάσο. Με αυτό το σχήμα κυκλοφορούν το Demons and Wizards το οποίο γνωρίζει τεράστια επιτυχία παγκοσμίως και φυσικά γίνεται χρυσός στις ΗΠΑ. Το εξώφυλλο του δίσκου επιμελήθηκε ο μεγάλος Roger Dean και από τότε κοσμεί πολλούς τοίχους...
URIAH HEEP - DEMONS AND WIZARDS (BRONZE UK / MERCURY US 1972)
Η περίφημη τριετία (1970-1972) των μεγάλων επιτυχιών, κλείνει τον κύκλο της με ακόμα ένα εξαιρετικό άλμπουμ, το οποίο δεν είναι άλλο από το The Magician's Birthday, που έγινε κι αυτό χρυσό. Πάλι ο Roger Dean μεγαλουργεί στην εικονογράφιση του εξωφύλλου και μας αφήνει μια γλυκιά νοσταλγία, που θα κουβαλάμε μέχρι... Τα μέλη παραμένουν τα ίδια και γι αυτό ο ήχος δεν αλλάζει σχεδόν καθόλου. Πάλι ακούγονται μεγάλες συνθέσεις, με τον Byron να αγγίζει την κορυφή της καριέρας του και τον Hensley ωριμότερο από ποτέ. Sunrize / Blind Eye / Tales είναι μερικά από τα ωραιότερα κομμάτια του δίσκου - αν και αυτό είναι υποκειμενικό.
URIAH HEEP - THE MAGICIAN'S BIRTHDAY (BRONZE UK / MERCURY US 1972)
Last edited by a moderator: