Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Nέα - Συζητήσεις - Διαγωνισμοί
20ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="auteur" data-source="post: 1058049464" data-attributes="member: 16170"><p><span style="color: #555555">[FONT=&quot]<p style="margin-left: 80px">[h=1]20ο ΦΝΘ: Αφιέρωμα Ανιές Βαρντά και ταινία έναρξης[/h]</p><p>[/FONT]</span></p><p><span style="color: #555555">[FONT=&quot]<p style="margin-left: 40px"></p> <p style="margin-left: 80px">«Στις ταινίες μου πάντα ήθελα να κάνω τους ανθρώπους να δουν σε βάθος. Δεν θέλω να δείξω πράγματα, αλλά να τους δώσω την επιθυμία να δουν»</span></p><p style="text-align: right"><span style="color: #555555">Ανιές Βαρντά </p></p> <p style="margin-left: 80px"><strong>Με μεγάλη χαρά το </strong><strong>επετειακό </strong><strong>20ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης </strong>τιμά φέτος με ένα ξεχωριστό <strong>αφιέρωμα </strong>μια αεικίνητη πρωτοπόρο των εικόνων, η οποία άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε σινεμά: τη θρυλική σκηνοθέτιδα <strong>Ανιές Βαρντά</strong>.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong> <img src="http://www2.filmfestival.gr/images/org/pressreleases/2018/tdf20/faces_places_2_800.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></strong></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555">Προικισμένη με την σπάνια φλόγα του δημιουργού που δεν εφησυχάζει ποτέ, η ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνιδα, στην όγδοη δεκαετία της ζωής της, δεν παύει να προκαλεί τη ματιά και το νου μας, να εμπνέει κοινό και δημιουργούς και να ταράζει τα κινηματογραφικά νερά με το δικό της μοναδικό τρόπο: ανατρεπτικά, ποιητικά και απόλυτα αυθεντικά.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555">Στο πλαίσιο του αφιερώματος, το κοινό του 20ου ΦΝΘ θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει στη μεγάλη οθόνη <strong>10</strong> <strong>ντοκιμαντέρ-σταθμούς</strong> στη φιλμογραφία της. Ανάμεσά τους, και την πρόσφατη ταινία της <strong>Πρόσωπα & Ιστορίες / </strong><strong>Faces</strong> <strong>Places</strong>, ένα ζωηρό, αισιόδοξο road movie που κέρδισε το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Καννών, με πρωταγωνιστές την ίδια και τον 33χρονο διεθνώς αναγνωρισμένο γάλλο φωτογράφο και εικαστικό JR, με τον οποίο η Βαρντά συνυπογράφει τη σκηνοθεσία.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555">Η ταινία<strong> Πρόσωπα & Ιστορίες </strong>θα είναι η<strong> ταινία έναρξης του 20ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης </strong>την <strong>Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018 στο Ολύμπιον</strong> και θα κυκλοφορήσει σύντομα στις αίθουσες από την One from the Heart.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555">Γεννημένη το 1928 στο Βέλγιο, η Βαρντά δεν έπαψε ποτέ να επανεφευρίσκει το σινεμά. Δεν την αποκαλούν τυχαία, μητέρα της γαλλικής νουβέλ βαγκ, καθώς άνοιξε το δρόμο για το αντισυμβατικό ρεύμα της μεγάλης οθόνης και έγινε η πρώτη γυναίκα εκπρόσωπός του, πλάι σε εμβληματικούς σκηνοθέτες όπως ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ, ο Φρανσουά Τριφό, αλλά και ο σύζυγός της Ζακ Ντεμί (1931-1990), με τον οποίον</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555">μοιράστηκαν σχεδόν μια ολόκληρη ζωή. Πάντοτε πιστή σε ένα σινεμά προσωπικό, ανίκητο από το χρόνο, η Βαρντά μας χάρισε ένα πλούσιο έργο, που το διαπερνούν τα κοινωνικά, πολιτικά και φεμινιστικά μανιφέστα της, τροφοδοτώντας έναν καλλιτεχνικό διάλογο που ακόμη συνεχίζεται.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555">Δέκα στιγμές από αυτό το σινεμά θα παρακολουθήσουμε στο 20ο Φεστιβάλ:</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>Πρόσωπα </strong><strong>&</strong><strong> Ιστορίες</strong><strong> /</strong> <strong>Faces</strong> <strong>Places</strong> (2016): Ένα ντοκιμαντέρ απρόβλεπτο όσο και οι δημιουργοί του. Η Βαρντά και ο JR σε ένα feelgood οδοιπορικό, διασχίζουν τη γαλλική ύπαιθρο, μοιράζονται μια απροσδόκητη φιλία και αποθεώνουν τους απλούς ανθρώπους που συναντούν καθ’ οδόν, μετατρέποντας τα φωτογραφικά τους πορτρέτα σε τεράστιες τοιχογραφίες.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555">*Trailer: <a href="https://www.youtube.com/watch?v=P7rFMO7ODBk" target="_blank">https://www.youtube.com/watch?v=P7rFMO7ODBk</a></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>The</strong> <strong>Beaches</strong> <strong>of</strong> <strong>Agnes</strong> (2008): Η Βαρντά αποκαλύπτει την Βαρντά. Η σκηνοθέτιδα βουτά στη μνήμη της με φόντο διάφορες ακρογιαλιές που σημάδεψαν τη ζωή αλλά και τις ταινίες της, προσκαλώντας μας σε ένα αυτοβιογραφικό ταξίδι με ανεξίτηλα συναισθήματα και εικόνες.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><img src="http://www2.filmfestival.gr/images/org/pressreleases/2018/tdf20/the_beaches_of_agnes_800.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>The</strong> <strong>Gleaners</strong> <strong>and</strong><strong> Ι</strong> (2000): Άνθρωποι που αναζητούν κρυμμένους «θησαυρούς» σε αγρούς, σκουπίδια και αγορές της Γαλλίας. Αυτοί είναι οι ήρωες της Βαρντά, με τους οποίους νιώθει ότι και η ίδια ταυτίζεται. Ο λόγος; Στο σινεμά κυνηγάς και ανακαλύπτεις όσα οι άλλοι συχνά αγνοούν.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>The</strong> <strong>World</strong> <strong>of</strong> <strong>Jacques</strong> <strong>Demy</strong> (1995): «Βασίστηκα σε φίλους, το περιβάλλον του, τους ηθοποιούς που δούλεψαν μαζί του, αλλά και ανθρώπους που δεν τον συνάντησαν ποτέ αλλά συγκινήθηκαν από τον κόσμο του», λέει η Βαρντά για αυτή την εκ βαθέων αφιέρωση στο σύζυγό της, Ζακ Ντεμί.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>The</strong> <strong>So</strong><strong>-</strong><strong>called</strong> <strong>Caryatids</strong> (1984): Οι λεγόμενες Καρυάτιδες του Παρισιού, αγάλματα (ημι)γυμνων γυναικείων φιγούρων κοσμούν την πόλη. Η Βαρντά τις παρατηρεί με θαυμασμό και λυρισμό, συνοδεία ποιημάτων του Μποντλέρ.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong><img src="http://www2.filmfestival.gr/images/org/pressreleases/2018/tdf20/The_So_Called_Caryatids_800.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /> </strong></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>Mural</strong> <strong>Murals</strong> (1980): Το Λος Άντζελες, όπου έζησε για χρόνια η Βαρντά, έτσι όπως αποτυπώνεται στους εντυπωσιακούς, ζωγραφισμένους τοίχους του. Μια πολύχρωμη γιορτή της τέχνης του δρόμου και της πολυμορφίας της πόλης.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>Daguerréotypes</strong> (1976): Η Βαρντά φιλοτεχνεί το άλμπουμ της γειτονιάς της, της παριζιάνικης οδού Daguerre, μέσα από τα πορτρέτα των καταστηματαρχών της. Ένα αφοπλιστικά ζεστό μωσαϊκό ανθρώπων και ιστοριών που εκπλήσσει.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>Black</strong> <strong>Panthers</strong> (1968): Ένα περιστατικό που καθήλωσε την Αμερική, οι διαδηλώσεις για την απελευθέρωση του Χιούι Νιούτον, ιδρυτικού μέλους των Μαύρων Πανθήρων, φιλτράρονται μέσα από το πάντα θαρραλέο πολιτικό βλέμμα της Βαρντά.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><img src="http://www2.filmfestival.gr/images/org/pressreleases/2018/tdf20/uncle_yanco_800.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>Uncle</strong> <strong>Yanko</strong> (1967): Η Βαρντά ανακαλύπτει στο Σαν Φρανσίσκο τον ελληνικής καταγωγής θείο της Jean Varda –ή αλλιώς Yanko-, που ζει ως μποέμ ζωγράφος. Το πορτρέτο του είναι μια προσωπική ταινία-αναφορά στις ρίζες της ίδιας της δημιουργού.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"><strong>Salut</strong> <strong>les</strong> <strong>Cubains</strong> (1963): Στοπ-καρέ στην Κούβα τέσσερα χρόνια μετά τον ερχομό του Κάστρο. Η Βαρντά συνθέτει ένα απολαυστικό φωτογραφικό κολάζ με περισσότερα από 1.500 ασπρόμαυρα στιγμιότυπα της χώρας.</p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p></span></p><p style="margin-left: 80px"><span style="color: #555555"></p><p>[/FONT]</span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="auteur, post: 1058049464, member: 16170"] [COLOR=#555555][FONT="][INDENT=4][h=1]20ο ΦΝΘ: Αφιέρωμα Ανιές Βαρντά και ταινία έναρξης[/h][/INDENT] [/FONT][/COLOR] [COLOR=#555555][FONT="][INDENT=2][/INDENT] [INDENT=4]«Στις ταινίες μου πάντα ήθελα να κάνω τους ανθρώπους να δουν σε βάθος. Δεν θέλω να δείξω πράγματα, αλλά να τους δώσω την επιθυμία να δουν» [RIGHT]Ανιές Βαρντά [/RIGHT] [B]Με μεγάλη χαρά το [/B][B]επετειακό [/B][B]20ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης [/B]τιμά φέτος με ένα ξεχωριστό [B]αφιέρωμα [/B]μια αεικίνητη πρωτοπόρο των εικόνων, η οποία άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε σινεμά: τη θρυλική σκηνοθέτιδα [B]Ανιές Βαρντά[/B]. [B] [IMG]http://www2.filmfestival.gr/images/org/pressreleases/2018/tdf20/faces_places_2_800.jpg[/IMG][/B] Προικισμένη με την σπάνια φλόγα του δημιουργού που δεν εφησυχάζει ποτέ, η ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνιδα, στην όγδοη δεκαετία της ζωής της, δεν παύει να προκαλεί τη ματιά και το νου μας, να εμπνέει κοινό και δημιουργούς και να ταράζει τα κινηματογραφικά νερά με το δικό της μοναδικό τρόπο: ανατρεπτικά, ποιητικά και απόλυτα αυθεντικά. Στο πλαίσιο του αφιερώματος, το κοινό του 20ου ΦΝΘ θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει στη μεγάλη οθόνη [B]10[/B] [B]ντοκιμαντέρ-σταθμούς[/B] στη φιλμογραφία της. Ανάμεσά τους, και την πρόσφατη ταινία της [B]Πρόσωπα & Ιστορίες / [/B][B]Faces[/B] [B]Places[/B], ένα ζωηρό, αισιόδοξο road movie που κέρδισε το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Καννών, με πρωταγωνιστές την ίδια και τον 33χρονο διεθνώς αναγνωρισμένο γάλλο φωτογράφο και εικαστικό JR, με τον οποίο η Βαρντά συνυπογράφει τη σκηνοθεσία. Η ταινία[B] Πρόσωπα & Ιστορίες [/B]θα είναι η[B] ταινία έναρξης του 20ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης [/B]την [B]Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018 στο Ολύμπιον[/B] και θα κυκλοφορήσει σύντομα στις αίθουσες από την One from the Heart. Γεννημένη το 1928 στο Βέλγιο, η Βαρντά δεν έπαψε ποτέ να επανεφευρίσκει το σινεμά. Δεν την αποκαλούν τυχαία, μητέρα της γαλλικής νουβέλ βαγκ, καθώς άνοιξε το δρόμο για το αντισυμβατικό ρεύμα της μεγάλης οθόνης και έγινε η πρώτη γυναίκα εκπρόσωπός του, πλάι σε εμβληματικούς σκηνοθέτες όπως ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ, ο Φρανσουά Τριφό, αλλά και ο σύζυγός της Ζακ Ντεμί (1931-1990), με τον οποίον μοιράστηκαν σχεδόν μια ολόκληρη ζωή. Πάντοτε πιστή σε ένα σινεμά προσωπικό, ανίκητο από το χρόνο, η Βαρντά μας χάρισε ένα πλούσιο έργο, που το διαπερνούν τα κοινωνικά, πολιτικά και φεμινιστικά μανιφέστα της, τροφοδοτώντας έναν καλλιτεχνικό διάλογο που ακόμη συνεχίζεται. Δέκα στιγμές από αυτό το σινεμά θα παρακολουθήσουμε στο 20ο Φεστιβάλ: [B]Πρόσωπα [/B][B]&[/B][B] Ιστορίες[/B][B] /[/B] [B]Faces[/B] [B]Places[/B] (2016): Ένα ντοκιμαντέρ απρόβλεπτο όσο και οι δημιουργοί του. Η Βαρντά και ο JR σε ένα feelgood οδοιπορικό, διασχίζουν τη γαλλική ύπαιθρο, μοιράζονται μια απροσδόκητη φιλία και αποθεώνουν τους απλούς ανθρώπους που συναντούν καθ’ οδόν, μετατρέποντας τα φωτογραφικά τους πορτρέτα σε τεράστιες τοιχογραφίες. *Trailer: [URL]https://www.youtube.com/watch?v=P7rFMO7ODBk[/URL] [B]The[/B] [B]Beaches[/B] [B]of[/B] [B]Agnes[/B] (2008): Η Βαρντά αποκαλύπτει την Βαρντά. Η σκηνοθέτιδα βουτά στη μνήμη της με φόντο διάφορες ακρογιαλιές που σημάδεψαν τη ζωή αλλά και τις ταινίες της, προσκαλώντας μας σε ένα αυτοβιογραφικό ταξίδι με ανεξίτηλα συναισθήματα και εικόνες. [IMG]http://www2.filmfestival.gr/images/org/pressreleases/2018/tdf20/the_beaches_of_agnes_800.jpg[/IMG] [B]The[/B] [B]Gleaners[/B] [B]and[/B][B] Ι[/B] (2000): Άνθρωποι που αναζητούν κρυμμένους «θησαυρούς» σε αγρούς, σκουπίδια και αγορές της Γαλλίας. Αυτοί είναι οι ήρωες της Βαρντά, με τους οποίους νιώθει ότι και η ίδια ταυτίζεται. Ο λόγος; Στο σινεμά κυνηγάς και ανακαλύπτεις όσα οι άλλοι συχνά αγνοούν. [B]The[/B] [B]World[/B] [B]of[/B] [B]Jacques[/B] [B]Demy[/B] (1995): «Βασίστηκα σε φίλους, το περιβάλλον του, τους ηθοποιούς που δούλεψαν μαζί του, αλλά και ανθρώπους που δεν τον συνάντησαν ποτέ αλλά συγκινήθηκαν από τον κόσμο του», λέει η Βαρντά για αυτή την εκ βαθέων αφιέρωση στο σύζυγό της, Ζακ Ντεμί. [B]The[/B] [B]So[/B][B]-[/B][B]called[/B] [B]Caryatids[/B] (1984): Οι λεγόμενες Καρυάτιδες του Παρισιού, αγάλματα (ημι)γυμνων γυναικείων φιγούρων κοσμούν την πόλη. Η Βαρντά τις παρατηρεί με θαυμασμό και λυρισμό, συνοδεία ποιημάτων του Μποντλέρ. [B][IMG]http://www2.filmfestival.gr/images/org/pressreleases/2018/tdf20/The_So_Called_Caryatids_800.jpg[/IMG] [/B] [B]Mural[/B] [B]Murals[/B] (1980): Το Λος Άντζελες, όπου έζησε για χρόνια η Βαρντά, έτσι όπως αποτυπώνεται στους εντυπωσιακούς, ζωγραφισμένους τοίχους του. Μια πολύχρωμη γιορτή της τέχνης του δρόμου και της πολυμορφίας της πόλης. [B]Daguerréotypes[/B] (1976): Η Βαρντά φιλοτεχνεί το άλμπουμ της γειτονιάς της, της παριζιάνικης οδού Daguerre, μέσα από τα πορτρέτα των καταστηματαρχών της. Ένα αφοπλιστικά ζεστό μωσαϊκό ανθρώπων και ιστοριών που εκπλήσσει. [B]Black[/B] [B]Panthers[/B] (1968): Ένα περιστατικό που καθήλωσε την Αμερική, οι διαδηλώσεις για την απελευθέρωση του Χιούι Νιούτον, ιδρυτικού μέλους των Μαύρων Πανθήρων, φιλτράρονται μέσα από το πάντα θαρραλέο πολιτικό βλέμμα της Βαρντά. [IMG]http://www2.filmfestival.gr/images/org/pressreleases/2018/tdf20/uncle_yanco_800.jpg[/IMG] [B]Uncle[/B] [B]Yanko[/B] (1967): Η Βαρντά ανακαλύπτει στο Σαν Φρανσίσκο τον ελληνικής καταγωγής θείο της Jean Varda –ή αλλιώς Yanko-, που ζει ως μποέμ ζωγράφος. Το πορτρέτο του είναι μια προσωπική ταινία-αναφορά στις ρίζες της ίδιας της δημιουργού. [B]Salut[/B] [B]les[/B] [B]Cubains[/B] (1963): Στοπ-καρέ στην Κούβα τέσσερα χρόνια μετά τον ερχομό του Κάστρο. Η Βαρντά συνθέτει ένα απολαυστικό φωτογραφικό κολάζ με περισσότερα από 1.500 ασπρόμαυρα στιγμιότυπα της χώρας. [/INDENT] [/FONT][/COLOR] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Nέα - Συζητήσεις - Διαγωνισμοί
20ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…