GODSMACK - IV

19 June 2006
8,661
Εντάξει, το καλοκαιράκι με τα ροζ του, τα ζαχαρωτά του, τα acid jazz του, τα freestyle του.
Τώρα θα σκληρύνω λίγο τα πράγματα. Το φθινόπωρο θέλει το ροκ του.
Οι Godsmack επιστρέφουν με νέο άλμπουμ. Η αναμονή μεγάλη και μάλιστα μετά το ακουστικό Otherside περίμενα το νέο πόνημα.
Στο IV τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά από το κοντινό παρελθόν.
Τα κομμάτια είναι σκληρά αλλά έχει κοπεί ο φαζαριστός θόρυβος και μάλλον έχουν κατεβάσει και μία ταχύτητα. Πιο mid-tempo το συνολικό αποτέλεσμα.
Οι τύποι πάντα είχαν την ικανότητα να φτιάχνουν τελείως πιασάρικα ριφς.
Εδώ το παρακάνουν. Ηχητικά κινούνται κοντά στο load και το reload των Metallica αλλά με λίγο πιο βρώμικη παραγωγή. Όχι τόσο γυαλισμένη.
Ο Shully Erna είναι από τις λίγες καθαρόαιμες φωνές που έχουν απομείνει στο σκληρό ροκ. Μια διαστάρωση Metallica-Alice in chains-Soundgarden.
Τρομερή φωνή με μία συγκεκριμένη ικανότητα που την έχουν μόνο ροκ τραγουδιστές.
Δηλαδή τα yeah του , τα No του και ο τρόπος που τονίζει και τραβάει τις καταλήξεις είναι όλα τα λεφτά.
Με κάτι τέτοια yeah μπορώ να πορωθώ για μήνες. Και αυτό μου συμβαίνει μόνο στο ροκ και στα γυναικεία φωνητικά των 60ς.
Είναι υπεύθυνος για την παραγωγή. Τη μίξη που έδωσε ουσιαστικά και τον ηχητικό χαρακτήρα υπογράφει ο μεγάλος Andy Johns ( Led Zeppelin, Rolling Stones).
To Fuse και MTV2 εδώ και λίγο καιρό έχουν σκίσει το Speak. Το πρώτο single.
Tην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας πούλησαν 200.000 χιλ. τεμαχια.
Ξεχωρίζω τα livin in sin, speak, shine down, Hollow (με εκπληκτικά γυναικεία φωνητικά) , One rainy day.
Όσοι γουστάρετε μέταλλα, stoner, σκληρό ροκ γενικότερα , ακούστε το.
Όμορφα σκληρό άλμπουμ, εισαγωγικό για τις πρώτες Φθινοπωρινές μέρες.

Αύριο θα σας γράψω για το νέο εκπληκτικό άλμπουμ των Los Natas.
Ένα σκληρό, μουντό ψυχεδελικό acid ταξίδι από την Αργεντινή.