“The way that Sue is moving
is nothing but divine
and only in the disco
I know she can be mine”
( “Daily Disco”)
Yello / Claro que Si ( 1981 Ralph cd/lp)
Δεύτερο κατά σειρά πόνημα των σοφιστικέ Ελβετών electropopsters και παρά τα όσα διαδίδονται άλλο ένα αριστούργημα . Προηγήθηκε το επίσης αριστουργηματικό "Solid Pleasure" και ακολούθησε το "You gotta say yes to another excess" . Ο πολυεκατομμυριούχος Dieter Meier και ο συνθέτης Bris Blank είναι οι υπεύθυνοι , υποβοηθούμενοι από τον Carlos Peron , για τούτο 'δω το arty κατασκεύασμα / επιτομή της στυλιστικής υπεροχής , της ψυχρής ματαιόδοξης και κενόδοξης ματιάς του post electronic disco pop στα λικνίσματα της πλανεύτρας πίστας ( disco floor) .
Παγωμένες εικόνες από ένα ασπρόμαυρο παρελθόν εισάγουν σε ένα φουτουριστικό , πολύχρωμο μέλλον.Σινεφιλ ενσταντανέ , ντετέκτιβς σαν τον Φίλιπ Μάρλοου , πλατινένια αδίστακτα θηλυκά σαν την Τζην Χάρλοου , σεξοβόμβες όπως η Τζέϊν Μάνσφηλντ , στροβιλίζονται σε μια αποσπασματική πραγματικότητα ενός ιδανικού κόσμου . Ηδονιστικές μελωδίες , ρυθμοί που σπάνε κόκκαλα και ξεβιδώνουν τα κορμιά που προσφέρονται θυσία στον μετρονόμο της πίστας , φωνητικά με επιτηδευμένο γαλλικό αξάν , αραβικά lyrics , τσα τσα , ντίσκο , σάμπες , ρέγκε , ευφάνταστες ηλεκτρονικές παρεμβολές, ηχοτοπία και ηχοχρώματα στυλιστικών αναζητήσεων ενός life style που επιθυμεί να περάσει στην ιστορία ως πρόταση ζωής .
Περισσότερο ναρκισσιστικό μέσα στην επιτηδευμένη κομψότητα του παρά συναισθηματικό μέσα στην νοσταλγία του , το Claro Que Si ισορροπεί με χάρη και αισθαντικότητα ανάμεσα στον αυτοερωτισμό και τον αντιερωτισμό , επιβεβαιώνοντας την αδυναμία της αληθινής επαφής και του πραγματικού έρωτα βορά στις ηδονές του τεχνητού και του ψεύτικου .
