Καλώς ήλθατε στο απόκοσμο
Μυσταγωγία..
Αυτή είναι η λέξη που θα ταίριαζε περισσότερο από κάθε άλλη γι αυτήν την περιπέτεια...
Σαν έκπτωτα πλάσματα ενός άλλου κόσμου οι MINSK προσπαθούν να μυήσουν σε
άγνωστα μυστικιστικά μονοπάτια εν μέσω ποιητικά φιλτραρισμένων στίχων,,,
οδηγώντας μας έστω και νοητά σε μαύρες σελίδες της ανθρώπινης φυλής (τουλάχιστον εκεί πήγε το δικό μου μυαλό από τον τρόπο που είναι στημένη η μουσική τους),,
Κατα τα αλλά post rock μοτίβα με εφιαλτικές και συνάμα μουντές (παρόλα αυτά καλά δομημένες κιθάρες),,ψαλμωδίες που ενώνονται με κραυγές απόγνωσης,,συνθέτουν ένα εφιαλτικό παζλ που όσο το ακούς σε κάνει να θέλεις να αποκοπής από τον υπόλοιπο κόσμο,και να ενσωματωθείς έστω και νοητά σε καταστάσεις που δεν έζησες και που ίσως δεν δεν πρόκειται να ζήσεις ποτέ...
Εδω κύριοι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα album...εδώ έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση...
στην ουσία οι νότες έχουν ίσως τον τελευταίο ρόλο και λόγο..
άσοι παραπλανήθηκαν με τον όρο post rock μην πάει το μυαλό τους σε μπάντες όπως οι Mogwai..
Μαλλον προς Isis μεριά θα πρέπει να κοιτάξουν χωρίς όμως τα brutal φωνητικά..
Οσοι αναζητούν βαριές κιθάρες με άπειρα ατμοσφαιρικά περάσματα μάλλον θα πρέπει να το τσεκάρουν..
Οσοι ψάχνουν να διαβάσουν εικόνες που ξεπηδούν μέσα από νότες-μέτρα και φωνητικές γραμμές θα πρέπει επίσης να δουν τι παίζει..
όσοι απ την άλλη επιθυμούν ιλουστρασιόν παραγωγή,όμορφες καταστάσεις και rock όπερες καλά θα κάνουν να μείνουν μακριά,,,
Ειχα καιρό να ταυτιστώ τόσο πολύ με ένα δίσκο...στην πραγματικότητα δεν λέω να ξεκολλήσω,,,
Στα συν το υπέροχο εξώφυλλο...
