David Sylvian
Gone to Earth
Αυτος ειναι ενας δισκος που κυκλοφορησε το 87 που παρολο δεν εκτιμω πολυ αυτη την δεκαετια αυτος ειναι μια απο τις λαμπρες εξαιρεσεις κατα την αποψη μου.
Ειναι ο τριτος σολο δισκος του μετα το Brilliant Trees και το Alchemy: An Index of Possibilities
Εδω πλαισιωνεται με εξαιρετικους Βρεττανους μουσικους
· Steve Jansen :drums (japan) http://en.wikipedia.org/wiki/Steve_Jansen
· Ian Maidman :bass
· http://www.cduniverse.com/search/xx/music/artist/Ian Maidman/a/Ian Maidman.htm
· Bill Nelson :guitars http://en.wikipedia.org/wiki/Bill_Nelson_(musician)#1970s
· Robert Fripp solo guitar,frippertronics http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Fripp
· B.J.Cole pedal steel guitar http://en.wikipedia.org/wiki/B_J_Cole
· Kenny Wheeler:flugehorn http://en.wikipedia.org/wiki/Kenny_Wheeler
· Phill Palmer acoustic guitar http://www.cduniverse.com/search/xx/music/artist/Palmer,+Phil/a/Phil+Palmer.htm
· Richard Barbieri: atmospherics
· http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Barbieri
· Mel Collins : soprano sax http://en.wikipedia.org/wiki/Mel_Collins
· John Taylor : piano (http://www.johntaylorjazz.com/pages/discography.html)
David sylvian : vocals,keyboars,guitars http://en.wikipedia.org/wiki/David_Sylvian
Τον δισκο δυσκολα μπορει να τον καταταξεις καπου .Ειναι μια μουσικη (ρομαντικης?) ατμοσφαιρας
Παρολο που σε ξεγελαει στη αρχη με την ντραμς για ενα γηινο στιβαρο ακουσμα, σε στελνει με ενα μαεστρικο τροπο στη σφαιρα της φαντασιας οχι ομως με οδηγο την ψυχεδελεια αλλα την μελωδια (! ).
Για παραδειγμα το πρωτο κομματι taking the veil ξεκιναει με ενα σταθερο συγκρατημενα ρυθμο που κυριαρχει η μποτα απο τα ντραμς του Steve Jansen (απο τους japan) σιγα σιγα, διακριτικα αλλα καθαρα κιθαρες (fripp- palmer -sylvian), μπασο (ian maidman )γεμιζουν τον χωρο για να μπει ο sylvian με την ζεστη, σεμνη φωνη του να πλαισιωσει τα οργανα χωρις ομως να βγει ποτε μπροστα τους .....
Αλλωστε αυτη ειναι και η γοητεια του δισκου ολοι συμμετεχουν να δημιουργησουν μια ενιαια εικονα οπου πρωταρχικη σημασια εχει ιδια η μουσικη και οχι οι μουσικοι .....για να φτιαξουν ενα νωχελικα "χορευτικο" και συναμα γοητευτικα μελαγχολικο δισκο .
αυτο που καταφερνουν εδω ειναι οτι πως ανεξαρτητα απο την φορμα που χρησιμοποιειται δημιουργουν με πολλες μικρες πινελιες ενα εξαιρετικο πινακα
Ο δισκος ειχε κυκλοφορησει το 87 σε διπλο βινυλιο ,αργοτερα κυκλοφορησε σε διπλο cd με εξτρα κομματια αλλα υπαρχει υποψια φτωχοτερης αναπαραγωγης λογω προστασιας , εγω το εχω σε μονο cd (εκτος απο το βινυλιο) χωρις προστασια αλλα με λιγοτερα κομματια απο το βινυλιο και θεωρω την ηχογραφηση πολυ καλη αν οχι εξαιρετικη .
Gone to Earth
Αυτος ειναι ενας δισκος που κυκλοφορησε το 87 που παρολο δεν εκτιμω πολυ αυτη την δεκαετια αυτος ειναι μια απο τις λαμπρες εξαιρεσεις κατα την αποψη μου.
Ειναι ο τριτος σολο δισκος του μετα το Brilliant Trees και το Alchemy: An Index of Possibilities
Εδω πλαισιωνεται με εξαιρετικους Βρεττανους μουσικους
· Steve Jansen :drums (japan) http://en.wikipedia.org/wiki/Steve_Jansen
· Ian Maidman :bass
· http://www.cduniverse.com/search/xx/music/artist/Ian Maidman/a/Ian Maidman.htm
· Bill Nelson :guitars http://en.wikipedia.org/wiki/Bill_Nelson_(musician)#1970s
· Robert Fripp solo guitar,frippertronics http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Fripp
· B.J.Cole pedal steel guitar http://en.wikipedia.org/wiki/B_J_Cole
· Kenny Wheeler:flugehorn http://en.wikipedia.org/wiki/Kenny_Wheeler
· Phill Palmer acoustic guitar http://www.cduniverse.com/search/xx/music/artist/Palmer,+Phil/a/Phil+Palmer.htm
· Richard Barbieri: atmospherics
· http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Barbieri
· Mel Collins : soprano sax http://en.wikipedia.org/wiki/Mel_Collins
· John Taylor : piano (http://www.johntaylorjazz.com/pages/discography.html)
David sylvian : vocals,keyboars,guitars http://en.wikipedia.org/wiki/David_Sylvian
Τον δισκο δυσκολα μπορει να τον καταταξεις καπου .Ειναι μια μουσικη (ρομαντικης?) ατμοσφαιρας
Παρολο που σε ξεγελαει στη αρχη με την ντραμς για ενα γηινο στιβαρο ακουσμα, σε στελνει με ενα μαεστρικο τροπο στη σφαιρα της φαντασιας οχι ομως με οδηγο την ψυχεδελεια αλλα την μελωδια (! ).
Για παραδειγμα το πρωτο κομματι taking the veil ξεκιναει με ενα σταθερο συγκρατημενα ρυθμο που κυριαρχει η μποτα απο τα ντραμς του Steve Jansen (απο τους japan) σιγα σιγα, διακριτικα αλλα καθαρα κιθαρες (fripp- palmer -sylvian), μπασο (ian maidman )γεμιζουν τον χωρο για να μπει ο sylvian με την ζεστη, σεμνη φωνη του να πλαισιωσει τα οργανα χωρις ομως να βγει ποτε μπροστα τους .....
Αλλωστε αυτη ειναι και η γοητεια του δισκου ολοι συμμετεχουν να δημιουργησουν μια ενιαια εικονα οπου πρωταρχικη σημασια εχει ιδια η μουσικη και οχι οι μουσικοι .....για να φτιαξουν ενα νωχελικα "χορευτικο" και συναμα γοητευτικα μελαγχολικο δισκο .
αυτο που καταφερνουν εδω ειναι οτι πως ανεξαρτητα απο την φορμα που χρησιμοποιειται δημιουργουν με πολλες μικρες πινελιες ενα εξαιρετικο πινακα
Ο δισκος ειχε κυκλοφορησει το 87 σε διπλο βινυλιο ,αργοτερα κυκλοφορησε σε διπλο cd με εξτρα κομματια αλλα υπαρχει υποψια φτωχοτερης αναπαραγωγης λογω προστασιας , εγω το εχω σε μονο cd (εκτος απο το βινυλιο) χωρις προστασια αλλα με λιγοτερα κομματια απο το βινυλιο και θεωρω την ηχογραφηση πολυ καλη αν οχι εξαιρετικη .
Last edited:
