O Eric Weissberg είναι ένας πολύ γνωστός μουσικός στην αμερικάνικη folk – bluegrass κοινότητα, με μακροχρόνια καρριέρα που αρχίζει απο τη δεκαετία του ’50. Πολυοργανίστας ο ίδιος, παίζει banjo – κιθάρα - μαντολίνο και σαν session μουσικός έχει συνεργαστεί με σπουδαία ονόματα της μουσικής σκηνής (με Bob Dylan, John Denver, Jim Croce, Art Garfunkel, Talking Heads να είναι μερικοί εξ αυτών).
Το 1963 έβγαλε ένα άλμπουμ μαζί με τον Marshall Brickman (banjo), συνεργάτη και παλιό συμφοιτητή του στο πανεπιστήμιο, ο οποίος μετέπειτα ακολούθησε καρριέρα σεναριογράφου ( και κέρδισε μάλιστα και ένα Oscar σεναρίου για την ταινία του Woody Allen “Annie Hall”).
Το άλμπουμ αυτό είχε τίτλο «New Dimensions in Banjo and Bluegrass» και απεδείχθη σταθμός για το είδος, καθώς οι ασχολούμενοι με τα τεκταινόμενα της bluegrass σκηνής, υποστηρίζουν οτι, είναι ακριβώς αυτό που έλεγε ο τίτλος του.
To 1973 επανακυκλοφόρησε, με την προσθήκη ενός κομματιού παιγμένου απο τον Weissberg και τον Steve Mandell και με γενικό πλέον τίτλο “Dueling Banjos” απετέλεσε το soundtrack για την πολύ δυνατή περιπέτεια “Deliverance”, που εδώ παίχτηκε αν θυμάμαι καλά, με τίτλο «Όταν ξέσπασε η βία».
Τα banjos είναι δύο στα περισσότερα κομμάτια, αλλά υπάρχει εδώ και κεί ακουστική κιθάρα και λίγο βιολί. Τα περισσότερα απο τα 18 του instrumental κομμάτια, είναι μινιατούρες του λεπτού-δίλεπτου και είναι ως επι το πλείστον «σπιντάτα».Τα όργανα παίζονται με ασύλληπτη πολλές φορές τεχνική καθώς οι μουσικοί είναι βιρτουόζοι και τα οδηγούν στα εκφραστικά τους όρια.
Μουσική για «φεύγα» σε ανοιχτό «δρόμο»..
Στά χέρια μου έφτασε σαν μεταχειρισμένο βινύλιο ιταλικής εκτύπωσης, αγορασμένο σε ένα υπαίθριο παζάρι, δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία του.
Πολύ καλοκαιρινό άκουσμα.
Στον Scapiglio..
πηγές: Διαδίκτυο/wikipedia
