- 19 June 2006
- 8,661
Την μπάντα τη γνωρίζω εδώ και μία τριετία περίπου σαν όνομα. Όποτε επέστρεφα στο είδος (Trip Hop) πάντα ρώταγα αλλά δεν την ήξερε κανείς.
Ούτε και τώρα.
Από ψαγμένες πηγές είχα μάθει τα καλύτερα. Μόλις φέτος το καλοκαίρι άκουσα το άλμπουμ τους που κυκλοφόρησε το 2001.
Οι CANIDAS είναι από τη Σουηδία και παρουσίασαν το golden πριν από 7 χρόνια.
Μου είναι λυπηρό που πέρασε τόσος καιρός και δεν είχα την ευκαιρία να ομορφύνω το παρελθόν μου με τους ήχους τους.
Απογυμνωμένο το golden από samples ή άλλα τερτίπια αποδεικνύει πως η ομορφιά κρύβεται μέσα στη απλότητα.
Αργές ρυθμικές ασκήσεις βγαλμένες από το Dummy , μελαγχολικές μελωδίες με μία απίστευτη γλυκύτητα δοσμένες και μία φωνούλα γεννημένη για μινόρε.
Η Karolina Broback είναι μοιραίο να υποφέρει. Αλλά το κάνει χωρίς λυγμούς και σπαραγμούς όπως η Beth.
Η καταστροφή μιας σχέσης , μιας αγάπης, ενός εγχειρήματος, ενός στόχου, παράγει. Η ευτυχία παράγει τσιχλόφουσκες.
Πάνω στο παραπάνω θεώρημα είμαστε τυχεροί που το άλμπουμ έχει την πικρή καθοδήγηση μιας καταστροφής.
Εάν έχετε βιώσει κάποια καταστροφή πρόσφατα ,μόλις έχετε βρει το soundtrack της ζωής σας.
Το golden δεν πρόκειται να σου δώσει ένα ακόμη κτύπημα προς τον πάτο.
Θα σου γλυκάνει την πληγή, θα σου απαλύνει την εσωτερική ένταση.
Κομμάτια σαν το Tsunami tears, Soil, Asylium, Embrace, Last exit, The minutes that passed, Pmw, μου έλειπαν για 7 ολόκληρα χρόνια.
Όχι πλέον.
Το golden αποτελεί YMNO στους αποχωρισμούς. Oι Canidas υπάρχουν για να χρωματίζουν αποχαιρετισμούς.
ΑΠΛΗ ΜΑΓΕΙΑ. ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ.
Last edited:
