O κύριος Fraser Ian Kilmister, γεννημένος τα χριστούγεννα του 45 στο Burslem Stoke, από πρώην στρατιωτικό ιερέα της RAF, ο οποίος τους παράτησε όταν ο Ian ( Lemmy ), ήταν 3 ετών και η μητέρα του, παντρεύτηκε τον George Willis, που είχε άλλα 2 παιδιά, έμελλε να γίνει ένας από τους μεγάλους ροκ σταρ της παγκόσμιας ροκ ιστορίας.
Τα παιδικά του χρόνια τα περνά στο Anglessey στην Βόρεια Ουαλλία και από πολύ μικρός άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον για την μουσική, τα κορίτσια και τα…άλογα!!!
Η πρώτη επαφή με τα μουσικά δρώμενα γίνεται στα 16, όταν με φίλους βλέπει τους Beatles στο Cavern, μαθαίνει πολύ γρήγορα κιθάρα, συμμετέχοντας σε τοπικά γκρουπάκια της εποχής ένα από αυτά και οι Rocking Vickers, υπογράφουν με την CBS, κάνοντας και Ευρωπαϊκή τουρνέ στην Γιουκοσλαβία ( μάλλον από τις πρώτες περιοδείες βρεττανικού γκρούπ σε χώρα του Ανατολικού Μπλόκ ).
Πέρασε αρκετό διάστημα και ξαφνικά υπογράφει στους Hawkwind ως μπασίστας , ( έχοντας ένα πρωτόγονο και μονολιθικό παίξιμο κάτι που έμελε στα επόμενα χρόνια να αποτελεί και σήμα κατατεθέν) , πια και έχοντας εξαιρετικά ενδιαφέρον και συμμετοχή στα τραγούδια τους, όπως το Silver Machine που έφτασε νο 3 στα chart το 1972-1973.
Το 1975, συνελήφθη στο Καναδά για κατοχή ουσιών, με αποτέλεσμα να απολυθεί από τους Hawkwind.
Στην επιστροφή στο νησί, Larry Wallis –κιθάρα Chris Took φωνή και Lucas Fox- Druss, σχηματίζουν τους προάγγελους των Motorhead, με την επωνυμία Bastards.
Πήραν οριστικά το όνομα Motörhead, από το τελευταίο τραγούδι του Lemmy στους Hawkwind.
Πολύ γρήγορα πήραν πόδι Larry Wallis και Lucas Fox και αντικαταστάθηκαν από τους “Fast” Eddie Clark και Phil “Philthy Annimal” Taylor.
Mε την οριστική σύνθεση, εντυπωσιάζουν μιας και βασιζόμενοι λίγο στο punk που έσβηνε ( τέλη του 70 γαρ ), λίγο στην έκρηξη του σκληρού ρόκ συνθέτουν ένα εντυπωσιακό αμάλγαμα τεχνικής.
Ηχος δυνατός, χαρακτηριστικά φωνητικά, συνεργασίες με όλα τα κορυφαία γκρούπ στην δεκαετία του 80 και του 90 τους κατατάσσουν στα καφτά ονόματα του σκληρού ροκ.
Είναι εξαιρετικά συνεπής με το κοινό τους, απίστευτη σκηνική παρουσία, με τον Lemmy να είναι η πιο cult παρουσία στο χώρο του ροκ κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Πολλά live, με απίστευτο φανατικό κοινό, το No Sleep 'til Hammersmith του 81, να αποτελεί την επιτομή συμμετοχής κοινού σε ροκ συναυλία.
Ξεχωρίζω τα Motörhead του 1977, Ace of Spades του 1980, Orgasmatron του 1986, αλλά και τα σχετικά πρόσφατα Inferno 2004 και Kiss of Death του 2006.
Τώρα για τραγούδια από πού να αρχίσω Κilled by Death, Witch Doctor, Αces of Spades, Eat the ritch, Cause if got the power doesn mean you got right,
Metropolis, Keep us on the road, Teach You How to Sing the Blues.
Οι εμφανίσεις τους στην Ελλάδα έχουν στεφθεί με απόλυτη επιτυχία, είχα την τύχη, να το δώ όταν είχαν έρθει στο Ρόδον στα μέσα του 90.
Aς τους έχει ο θεός καλά, να μας χαρίζουν τόσες όμορφες στιγμές -bye-
Τα παιδικά του χρόνια τα περνά στο Anglessey στην Βόρεια Ουαλλία και από πολύ μικρός άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον για την μουσική, τα κορίτσια και τα…άλογα!!!
Η πρώτη επαφή με τα μουσικά δρώμενα γίνεται στα 16, όταν με φίλους βλέπει τους Beatles στο Cavern, μαθαίνει πολύ γρήγορα κιθάρα, συμμετέχοντας σε τοπικά γκρουπάκια της εποχής ένα από αυτά και οι Rocking Vickers, υπογράφουν με την CBS, κάνοντας και Ευρωπαϊκή τουρνέ στην Γιουκοσλαβία ( μάλλον από τις πρώτες περιοδείες βρεττανικού γκρούπ σε χώρα του Ανατολικού Μπλόκ ).
Πέρασε αρκετό διάστημα και ξαφνικά υπογράφει στους Hawkwind ως μπασίστας , ( έχοντας ένα πρωτόγονο και μονολιθικό παίξιμο κάτι που έμελε στα επόμενα χρόνια να αποτελεί και σήμα κατατεθέν) , πια και έχοντας εξαιρετικά ενδιαφέρον και συμμετοχή στα τραγούδια τους, όπως το Silver Machine που έφτασε νο 3 στα chart το 1972-1973.
Το 1975, συνελήφθη στο Καναδά για κατοχή ουσιών, με αποτέλεσμα να απολυθεί από τους Hawkwind.
Στην επιστροφή στο νησί, Larry Wallis –κιθάρα Chris Took φωνή και Lucas Fox- Druss, σχηματίζουν τους προάγγελους των Motorhead, με την επωνυμία Bastards.
Πήραν οριστικά το όνομα Motörhead, από το τελευταίο τραγούδι του Lemmy στους Hawkwind.
Πολύ γρήγορα πήραν πόδι Larry Wallis και Lucas Fox και αντικαταστάθηκαν από τους “Fast” Eddie Clark και Phil “Philthy Annimal” Taylor.
Mε την οριστική σύνθεση, εντυπωσιάζουν μιας και βασιζόμενοι λίγο στο punk που έσβηνε ( τέλη του 70 γαρ ), λίγο στην έκρηξη του σκληρού ρόκ συνθέτουν ένα εντυπωσιακό αμάλγαμα τεχνικής.
Ηχος δυνατός, χαρακτηριστικά φωνητικά, συνεργασίες με όλα τα κορυφαία γκρούπ στην δεκαετία του 80 και του 90 τους κατατάσσουν στα καφτά ονόματα του σκληρού ροκ.
Είναι εξαιρετικά συνεπής με το κοινό τους, απίστευτη σκηνική παρουσία, με τον Lemmy να είναι η πιο cult παρουσία στο χώρο του ροκ κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Πολλά live, με απίστευτο φανατικό κοινό, το No Sleep 'til Hammersmith του 81, να αποτελεί την επιτομή συμμετοχής κοινού σε ροκ συναυλία.
Ξεχωρίζω τα Motörhead του 1977, Ace of Spades του 1980, Orgasmatron του 1986, αλλά και τα σχετικά πρόσφατα Inferno 2004 και Kiss of Death του 2006.
Τώρα για τραγούδια από πού να αρχίσω Κilled by Death, Witch Doctor, Αces of Spades, Eat the ritch, Cause if got the power doesn mean you got right,
Metropolis, Keep us on the road, Teach You How to Sing the Blues.
Οι εμφανίσεις τους στην Ελλάδα έχουν στεφθεί με απόλυτη επιτυχία, είχα την τύχη, να το δώ όταν είχαν έρθει στο Ρόδον στα μέσα του 90.
Aς τους έχει ο θεός καλά, να μας χαρίζουν τόσες όμορφες στιγμές -bye-
Last edited:
