Εκλεκτισμός για Υπερευαίσθητους (Μέρος ΙΙΙ) : The Lilac Time
- Thread starter Δημοκηδής
- Start date
- 23 June 2006
- 9,971
Θέλω να φαντάζομαι ότι το γλυκόπικρο αίσθημα του να ξέρεις ότι είσαι καλύτερος από τον περίγυρο που ‛’πρόκοψε’’, ότι πολλά από αυτά που έκανες πήγαν ‛στράφι’’ με τα παραδεδεγμένα της εποχής, ότι οι ατάλαντοι σκοράρισαν ενώ εσύ έβλεπες τα τραίνα να περνούν, κλπ. κλπ. είναι ακόμη πιο έντονο σε ακραία ανταγωνιστικούς χώρους όπως η σημερινή διεθνής λαϊκή μουσική σκηνή. Πιο γλυκό, γιατί η αφοσίωση και η αγάπη των λίγων βαρύνει περισσότερο από την απλή αποδοχή των πολλών, πιο πικρό γιατί μετά την μάγνα κάρτα ο δυτικός πολιτισμός αρέσκεται αποκλειστικά στις ποσοσοστοποιήσεις και στο ‛εν παλάμη και ούτως ….’’.
- 23 June 2006
- 9,971
Δεν θα έλεγα ότι ο Stephen Duffy απέτυχε στον επαγγελματικό του τομέα. Πιο πολύ τον συμπονώ γιατί κάποιες γελοιωδέστατες ‛στρατηγικές’ κινήσεις του (από την επιλογή του πρώτου nickname στην σόλο καριέρα του, τις αδόκιμες συνεργασίες, την ασυνέχεια των επιδιώξεων, κλπ.) καταδεικνύουν ότι ήθελε για τον εαυτό του έναν πιο γκλάμουρους ρόλο, περισσότερες δαγκωματιές στην πίτα, έστω και η τελευταία ήταν τσουτσουρόπιτα …
- 23 June 2006
- 9,971
Μέσα σε όλη αυτή την δίνη της επιτυχίας / αποτυχίας ο Stephen φυλάει τα πιο πολύτιμα από τα ''μέσα του'' για ένα προσωπικό όχημα πέραν των εποχικών απαιτήσεων. Τους The Lilac Time. To γκρουπ κυκλοφόρησε 4 δίσκους μεταξύ 1986 -1991 και άλλους δύο μετά την προσωρινή επανασύνδεση τους το 1997. Εξ' αυτών οι δύο πρώτοι (The Lilac Time, Paradise Circus) θεωρούνται αριστουργήματα της ποπ σκηνής και συνιστώνται ανεπιφύλακτα .....
- 23 June 2006
- 9,971
... σε όσους στωικά υπέμειναν μικρές και μεγάλες ήττες, ακόμη και στην περίπτωση που (θα έπρεπε να) ήταν εμφανές ότι αυτοί κέρδιζαν ...
... σε όσους έπνιξαν συστηματικά τα θέλω τους στον ασαφή βωμό ενός γενικότερου πολυσυλλεκτικού συμφέροντος ...
... σε όσους προτίμησαν να διάγουν με τα ελλάσσονα καθώς τα μέγιστα παραήταν κραυγαλέα και αντιπαθητικά, έτσι όπως είχαν κουρελιασθεί στην υπηρεσία των αλλαζονειών κάθε είδους ...
... σε όσους έπνιξαν συστηματικά τα θέλω τους στον ασαφή βωμό ενός γενικότερου πολυσυλλεκτικού συμφέροντος ...
... σε όσους προτίμησαν να διάγουν με τα ελλάσσονα καθώς τα μέγιστα παραήταν κραυγαλέα και αντιπαθητικά, έτσι όπως είχαν κουρελιασθεί στην υπηρεσία των αλλαζονειών κάθε είδους ...
- 23 June 2006
- 9,971
Ωπ, μου διέφυγε η κυκλοφορία ενός εκπληκτικού διπλού άλμπουμ που συνοψίζει την γλυκόπικρη, ημι-ιλουστρασιόν πατίνας, μελαγχολία του Stephen... παρότι έχουν παραλειφθεί αρκετά διαμαντάκια, την συνιστώ σαν ένα απολύτως κατάλληλο τραινάκι για να περιδιαβεί κανείς το -ιδιοπαθούς ψευδαίσθησης χαράς- λούνα παρκ του τύπου ...
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,351
- 23 June 2006
- 9,971
Έχει πάντως ενδιαφέρον πως με τις επαν-επισκέψεις μου σε αγαπημένους μουσικούς προβαίνω παράλληλα σε μίνι φιλοσοφικά updates, ενθυμούμενος τις τότε μουσικές & παρεπόμενες σκέψεις μου... ασπαζόμενος πλέον το μπαμπάτσικο θεώρημα ότι η ευτυχία, απλά, απλούστατα, δεν είναι επιλέξιμη ... δεν είναι που συναισθηματικές αναπηρίες και αλλόκοτες εμπειρίες με την γεύση κλαριθρομυκίνης σε αποπροσανατόλισαν ... δεν είναι ότι υπήρξαν απατεώνες που μας πούλησαν κάλπικα ραβδιά και προσποιηθήκαμε αποτυχημένα τους νερομάντεις ... απλά, παρότι φθάνεις στο σημείο να γνωρίζεις ονοματεπώνυμα και ακριβείς διευθύνσεις, παρότι έχεις πραγματοποιήσει με επιτυχία τα -απαραιτήτως μετασυνουσιακά- τεστς, δεν πραγματοποιείς την επίσκεψη ...πόσο μάλλον να παλουκωθείς εσαεί .... ίσως γιατί η ευτυχία είναι ύποπτη σαν πρόθεση, σαν επιδίωξη στους λασπωμένους καιρούς μας... ίσως γιατί μεταθέτεις εκ νέου τις ευθύνες σε θέματα όπως ο σωστός χρονισμός, το timing που λένε στο χωριό μου, οπότε για την διαφεύγουσα υφή της, έχεις ένα σωρό σκιές να κατηγορήσεις ... και έχεις να πορεύεσαι ... δεν φταις ... έκανες ότι μπορούσες ....
Last edited:
- 23 June 2006
- 9,971