- 17 June 2006
- 49,351
Shreyl Crow. Tuesday night music club. 1993
This is no disco, έλεγε γύρω στο 1980 ο David Byrne…. Κάπου 13 χρόνια μετά η Sheryl Crow συμπλήρωνε… it ain’t no country club either….THIS IS LA….
Τελικά η επιτυχία μπορεί να έρθει από εκεί που ποτέ δεν περιμένεις. Κάτι που δεν κατάφερε επί πάνω από 30 χρόνια η τραγουδίστρια Sheryl Crow ήρθε ξαφνικά όταν αποφάσισε να προσκολληθεί σε μια μικρή ομάδα ποντικών των στούντιο που παίζανε κάθε Τρίτη βράδυ σε ένα υπόγειο, για πάρτη τους. Εξαιρετικοί μουσικοί όλοι τους, αν και ακόμα και σήμερα για τους πολλούς από μας άγνωστοι, και μεταξύ τους ο πολυτάλαντος και επίσης άγνωστος μουσικός παραγωγός Bill Botrell (κάτι σαν ο Todd Rundgren των 90’ς), παίζανε παππάδες, αλλά πέντε μπακούρια μοναχά τους δεν μπορούν να κάνουν κάτι περισσότερο από το να βοηθήσουν ενδεχομένως στην αύξηση της κατανάλωσης μπύρας στα τοπικά μπαρ.
Με την Sheryl μπροστά και με την μαεστρία του Botrell στήνεται ένας δίσκος στα γρήγορα από ξεπεταγμένο υλικό, που μήνες δουλευόταν ορφανό στο υπόγειο. Η κοπέλα με την καθαρή αμερικάνικη φωνή βοηθάει σαφώς στην εικόνα, ξέρει (όχι απλώς) να κρατάει την κιθάρα και παίζει το τελευταίο της χαρτί…ή αλλιώς τραβάει στα 30…
Ευτυχώς για όλους τραβάει άσσο.
Ο άσσος ακούει στο single All I wanna do, ένα σχεδόν country rap κομμάτι, δομημένο πάνω σε ένα ακκόρντο, εμπνευσμένο από ένα ποίημα που διάβασε ο Botrell και του έκανε κλικ. Μιά πεζή ιστορία δυό θαμώνων ενός μπαρ απάναντι από ένα πλυνήτριο αυτοκινήτων...
Η κολοσσιαία επιτυχία του κομματιού γίνεται το κέρας της Αμάλθειας για την τραγουδίστρια. Βραβεία, soundtracks, ακόμα και σε James Bond movie, περιοδείες.
Το single σπρώχνει τον πρώτο δισκο Tuesday night music club, όχι άδικα, μια και είναι σχεδόν το ίδιο σοφά στημένος όσο ένα Tusk, με σαφείς επιρροές από όλους τους μεγάλους παραγωγούς, ακόμα και του ίδιου του George Martin, χτισμένος στις λεπτομέρειες, ένα revolver αντι για το with the beatles ή έστω το a hard day’s night. Η επίδραση από όλους τους μεγάλους, τους 4, τους 60άρηδες που καβαλάνε φοινικιές, την c-o-l-a cola ή τον κύριο με το ντέφι υπάρχει κρυμμένη βαθειά σαν κυνήγι θησαυρού κι όποιος το βρεί.
Ο δίσκος τα έχει όλα, από τις σκληρές μπαλάντες run baby run, leaving Las Vegas, τα σκληρά solidify, the na na song, τα ευαίσθητα strong enough, can’t cry anymore, no one said it would be easy….μέχρι το σχεδόν country all I wanna do…
Προσωπικά τον ακούω μονορούφι κοντά 15 χρόνια τώρα.
Το άστρο της Sheryl κράτησε λίγο διάστημα, σχεδόν 5-6 χρόνια. Σημαντικός επίσης ο επόμενος δίσκος Sheryl Crow, αν και πολύ σκληρότερος (χωρίς πλήρη συμμετοχή του Botrell, δυστυχώς) ενώ αξίζει και το εξαιρετικό dvd Rockin’ the globe live. Γύρω στο 2000 η τραγουδίστρια χτυπήθηκε από τον καρκίνο, αλλά λένε ότι όλα πάνε καλά. Έντονα πολιτικοποιημένη και ακτιβίστρια τα τελευταία χρόνια.
