Fleetwood Mac - Rumors (2 x CD, Remastered, Bonus Material - Roughs and Outtakes)
Εντάξει, οι εκτελέσεις του 2ου CD δεν διαφέρουν δραματικά απο τις πρωτότυπες αλλά η δουλειά που έγινε στο remastering είναι εξαιρετική.
Κι όλα αυτά θα ήταν ένα τίποτα αν το πρωτότυπο υλικό δεν ήταν αυτό που είναι: ενα ελιξήριον νεότητος.
Η παρεξήγηση με το όνομα μεγάλη. Τουλάχιστον τρία-τέσσερα διαφορετικά γκρούπ κάτω απο το ίδιο όνομα. Τα προσκυνώ όλα, για διαφορετικούς λόγους.
Η τελευταία φάση τους -η "εμπορική"- έφαγε τη ρετσινιά της "ποπ" με την κακή έννοια, επειδή και καλά πούλησε στις μάζες κλπ.
Προσπαθώντας να είμαι αποστασιοποιημένος -όσο γίνεται -σήμερα απο κάθε συναισθηματική "παρεμβολή" εξαρτήσεων με τον συγκεκριμένο δίσκο, διαπιστώνω πως αυτή η συγκεκριμένη, απίστευτη συλλογή τραγουδιών, η τείνουσα προς το Φως της ζωής, σφύζουσα ορμονών, μελωδιών, αρμονιών και άψογης εκτελεσης, περιέχει συμπυκνωμένη τόση "ροκ" μουσική, όση δεν μπορεσαν να φτιάξουν διάφοροι σοβαροί βαρύγδουποι καλλιτέχνες ή χαίροντες εκτιμήσεως καραγκιόζηδες, που μείναν στην ιστορία ως "ροκ" συγκροτήματα.
Τα ταλαντούχα αμερικανάκια απογείωσαν τους εγγλέζους και η σύντομη, λογικά, φωτεινή τροχιά τους άφησε το αποτύπωμά της ανεξίτηλο σε όλους εμάς που τους γνωρίσαμε.
Αν το Tusk είναι το απόσταγμα της γνώσης και της ωριμότητας, το Rumors είναι η φωτεινή νιότη, η αφέλεια, η άγνοια κινδύνου. Όποιος τα τελευταία τα θεωρεί πλέον παρακατιανά, τον προσπερνάει τον δίσκο και αυτά που έχω γράψει και πάει παρακάτω. Έτσι κι αλλιώς, στις μέρες μας, τα παραπάνω δεν υπέχουν θέση μουσικής πρότασης, παρα μάλλον προσωπικής διαπίστωσης.
Μόνο να, είναι κάτι φορές, που...
Τέλος πάντων...
If you wake up and don't want to smile,
If it takes just a little while,
Open your eyes and look at the day,
You'll see things in a different way.
Don't stop, thinking about tomorrow,
Don't stop, it'll soon be here,
It'll be, better than before,
Yesterday's gone, yesterday's gone.
