MONO- Hymn to the immortal wind

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Ποιητική διάθεση λίγο πριν την καταιγίδα.
Οι Ιάπωνες φίλοι μέσα από αυτή την κυκλοφορία δείχνουν πλέον ωριμοι να αποκτήσουν πολυάριθμους οπαδούς.
Η νέα τους δουλειά (πέμπτη) βασίζεται σε κλασικά post μονοπάτια ,μόνο που η αυξομείωση της έντασης γίνεται με εθιστικό τρόπο.
Πέρα από τα όργανά τους, έχουν χρησιμοποιήσει και καμμιά 30 έγχορδα, έτσι ώστε να τονιστούν οι λυρικές στιγμές στο μουσικό αυτό ταξίδι που μας προτείνουν.

Οι πειραματισμοί λείπουν και τη θέση τους έχουν πάρει συνθέσεις που κλείνουν σαγηνευτικά το μάτι ,όχι μόνο στους λάτρεις του είδους αλλά και σε ευρύτερες μάζες.

Ο λυρισμός κυριαρχεί, οι ήχοι έχουν κινηματογραφικές προεκτάσεις , το σημαντικότερο όμως από όλα ,είναι πως δεν χρειάζεται να ψελλίσουν ούτε μία λέξη ,για να σε παρασύρουν σε εικόνες και παραστάσεις που σου είναι γνώριμες.

Το άλμπουμ αφορά όλους με ανοιχτό μυαλό και καρδιά πλαστελίνη.

Αλμπουμάρα.

Υ.Γ. Η καταιγίδα πλησιάζει (Gold and Final).

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Το άλμπουμ αφορά όλους με ανοιχτό μυαλό και καρδιά πλαστελίνη.

με αυτούς που τα'χουν ακούσει όλα από παλιά τι θα γίνει, θα κάνουμε κάτι?:grinning-smiley-043



p.s. η κυκλοφορία της χρονιάς μέχρι τώρα...

 

[cptkoulis]

Damn...:slapface:

Ειχα πιασει παραμασχαλα το διπλο LP και τελευταια στιγμη τους "πουλησα" για χαρη των Tortoise

 

[Haagenti]

Άκουσα το απόγευμα τα βήματα της νύχτας και το πρόσωπό μου άλλαξε την έκφρασή του προς το καλύτερο..
Ξέρεις πολλές φορές σκέφτομαι πως η νύχτα είναι μια ορατή-αόρατη αντανάκλαση του εαυτού μου..
Παλαιότερα έλεγα ότι το όνειρο μου είναι να γίνω κάποια στιγμή η προσωποποίηση μιας στιγμής από την αιωνιότητα..η νύχτα είναι και αυτή μια στιγμή μόνο που έχει την ιδιαιτερότητα να επαναλαμβάνεται...
Αυτό έχει και τα καλά και τα άσχημα του,,
Από την μια νιώθεις πως είσαι απέραντος,αιώνιος και σταθερός,μα απ την άλλη νιώθεις πως επαναλαμβάνεσαι χάνοντας έτσι την μαγεία της πρωτοτυπίας..

εδώ σίγουρα δεν υπάρχει αυτή η πρωτοτυπία στον μέγιστο βαθμό που όλοι θα θέλαμε υπάρχει όμως αυτό το ρίγος που μας διαπερνά με κάθε ρυθμικό χτύπημα της μπότας που πλαισιώνεται από τα έγχορδα που ζωγραφίζουν
μελωδικά στον καμβά της απεραντοσύνης....

Διάβασα πως το ζητούμενο για την μπάντα ήταν να ισορροπήσουν ανάμεσα
στο λεπτό νήμα που χωρίζει το φως και το σκοτάδι..
Νομίζω ότι έχουν πετύχει και με το παραπάνω τον στόχο τους...
το συγκεκριμένο άλμπουμ ακούγεται καλύτερα με την δύση του Ηλίου έχοντας
για συντροφιά τις ακτίνες του ,να σέρνονται στην πορτοκαλί θάλασσα που
όλοι λατρεύουμε...απλά δοκιμάστε το

ps.αν όχι το καλύτερο για φέτος,,είναι σίγουρα το ποιο ουσιώδες...

ps.2 και αναρωτιόμουν αυτές τις μέρες..θα γράψει κάτι..δεν θα γράψει..:aktion033:

 

[Δημοκηδής]

Ρε κουφάλες θα το πάρω, αλλά εάν είναι μαμακία, αυτή την φορά σας έφαγα λάχανο !!! ... έχω τόσους δίσκους και περιμένουν, αλλά πάντα παρασύρομαι από την ''ποιητική σας διάθεση'' ....

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

O Spyros τα είπε όλα. Η περιγραφή είναι ακριβέστατη (μέχρι και την ατμόσφαιρα πέτυχε).

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Σπυράκο, αφού έχεις τσιμπήσει από το εξώφυλλο αγόρι μου, τι να λέμε τώρα.

 

[Δημοκηδής]

Σπυράκο, αφού έχεις τσιμπήσει από το εξώφυλλο αγόρι μου, τι να λέμε τώρα.

... είσαι πολύ μεγάλος .... με έπιασες αμέσως .... :grinning-smiley-043:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043

 

[Haagenti]

Ρε κουφάλες θα το πάρω, αλλά εάν είναι μαμακία, αυτή την φορά σας έφαγα λάχανο !!! ... έχω τόσους δίσκους και περιμένουν, αλλά πάντα παρασύρομαι από την ''ποιητική σας διάθεση'' ....

ουφ..αυτή τη φορά δεν κινδυνεύουμε...Σπύρο θα το εκτιμήσεις από τις πρώτες
νότες...να το θέσω αλλιώς..θα μπορούσε να είναι και σάουντρακ στο requiem
for a dream κάνοντας το πρωτότυπο να μην μας λείπει καθόλου

 

[mdvq]

Σπυρο γιατι δεν το ακους πρωτα????

Σορυ αν γινομαι πεζος ,αλλα πραγματι εχω βαρεθει να δινω 20ρικα για σουβερ!!!

Παντως το συγκεκριμενο σε πρωτη ακροαση απο λαπτοπι ακουγοταν τουλαχιστον ενδιαφερον (για να μην παραξηγιουμαστε δηλαδης!!-bye-)

 

[In My Humble]

Σπυρο
να σου στειλω τους 10ΤΒ συνολικα σκληρους μου να τους αντιγραψεις για τα γεραματα?

 

[In My Humble]

και το βρηκα και στην Βιβλιοθηκη του χωριου μου επισης

 

[Haagenti]

πληροφοριακά σε κεντρικό γνωστό κατάστημα υπάρχει και σε cd και σε βινύλιο,,
πιο ακριβό βέβαια σε βινύλιο αλλά υπάρχει...

 

[Ηλίας Κ]

"Ποιητική διάθεση λίγο πριν την καταιγίδα"

Αυτή η φράση τα λέει όλα για το δίσκο.
Μια καταιγίδα που όλο και πλησιάζει... ο αέρας στροβιλίζει τα πεσμένα φύλλα... η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη... χοντρές ψιχάλες σου χτυπάνε το πρόσωπο.
Και εκεί που λές ότι τώρα θα ξεσπάσει, έρχεται η γαλήνη...
Όχι για πολύ όμως, οι χοντρές ψιχάλες και ο ηλεκτρισμένος αέρας δε σε αφήνουν λεπτό.
Μια καταιγίδα που δεν έρχεται ποτέ.
Και όμως όταν τελειώνει ο δίσκος είσαι σίγουρος ότι συναίβει, ότι την έζησες. Ίσως να μην κατάλαβες καλά... και πατάς ξανά το play.

O Spyros A. λέει ότι ισορροπούν μεταξύ σκοταδιού και φωτός. Εγώ θα έλεγα ότι τελικά σε αφήνουν στο σκοτάδι με όλα τα απαραίτητα εφόδια μέχρι να ξανάρθει η αυγή.

Κύριοι, είμαι περήφανος που συμμετέχω σε μια τέτοια εκλεκτή παρέα.
Είμαι περήφανος που έχω τέτοιους φίλους που μπορώ να μοιραστώ
ότι δε μπορώ με κανέναν άλλον.

Κύριε Μανωλάκο, υποκλίνομαι :worshippy:

ΥΣ Σπύρο (Δημοκηδή) τον άκουσες το δίσκο; Αν ναι γράψε pls -bye-

 

[Ανδρεας Σχιζας]

Απάντηση: Re: MONO- Hymn to the immortal wind

"Ποιητική διάθεση λίγο πριν την καταιγίδα"

Αυτή η φράση τα λέει όλα για το δίσκο.


+1

 

[mmoukiou]

Τεράστιο κόλλημα το δισκάκι.
Στο repeat από χθες που το πήρα...

 

[mmoukiou]

Τέταρτη συνεχόμενη μέρα που το ακούω την ίδια ακριβώς ώρα. Έπειτα από μια μέρα θορυβώδη και κουραστική. Είναι σαν να βρίσκομαι σε μια πολύβουη και γεμάτη κόσμο παραλία, φωνές παντού, ρακέτες, παιδιά που ουρλιάζουν, μανάδες που σκούζουν, κασετόφωνα... Και βουτάω στο νερό. Και καθώς πλησιάζω στον βυθό, όλη η φασαρία έχει χαθεί... ή ακούγεται από πολύ μακρυά. Ο χώρος και ο χρόνος έχουν αλλάξει, όλα κινούνται με τους όρους του νερού... Ακόμα και το φως έχει άλλη διάσταση στον βυθό...
Αυτή η βουτιά κρατάει κάτι παραπάνω από 60'. Και μόλις το cd τελειώσει, επιστρέφω στην επιφάνεια, στην πραγματικότητα.

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Re: Απάντηση: MONO- Hymn to the immortal wind

Τέταρτη συνεχόμενη μέρα που το ακούω την ίδια ακριβώς ώρα. Έπειτα από μια μέρα θορυβώδη και κουραστική. Είναι σαν να βρίσκομαι σε μια πολύβουη και γεμάτη κόσμο παραλία, φωνές παντού, ρακέτες, παιδιά που ουρλιάζουν, μανάδες που σκούζουν, κασετόφωνα... Και βουτάω στο νερό. Και καθώς πλησιάζω στον βυθό, όλη η φασαρία έχει χαθεί... ή ακούγεται από πολύ μακρυά. Ο χώρος και ο χρόνος έχουν αλλάξει, όλα κινούνται με τους όρους του νερού... Ακόμα και το φως έχει άλλη διάσταση στον βυθό...
Αυτή η βουτιά κρατάει κάτι παραπάνω από 60'. Και μόλις το cd τελειώσει, επιστρέφω στην επιφάνεια, στην πραγματικότητα.

:worshippy::worshippy::worshippy:
Χάσιμο ο δίσκος...
Σου έχω κι άλλα παρόμοια από άλλες χρονιές (M83 κλπ)...

 

[mmoukiou]

Για βάλε απ'όλα. Εσύ ξέρεις.

 

[Ηλίας Κ]

Re: Απάντηση: MONO- Hymn to the immortal wind

Σου έχω κι άλλα παρόμοια από άλλες χρονιές (M83 κλπ)...

θέλουμε και εμείς! -bye-