- 19 June 2006
- 8,661
Τι στροφή και αυτή για τους αγαπημένους Νεοϋορκέζους ε;
Ξέρετε ότι για μία ορισμένη ποσότητα γυναικών που βρίσκονται πίσω από ένα μικρόφωνο, τα κατεβάζω κανονικά.
Η Κάρεν Ο έχει συμπεριληφθεί στο φανταστικό μου κοινόβιο από την πρώτη στιγμή.
Τι κι αν έβγαινε στη σκηνή με σχισμένα καλσόν, τι κι αν έφτυνε πριν από τα ρεφραίν.
Απόλυτα γοητευμένος από τη φιγούρα της αλλά και φυσικά από τον βρώμικο γλυκόπικρο κιθαριστικό-ρυθμικό περιβάλλον της , την ακολούθησα ευλαβικά.
Και τώρα It's Blitz.
Λες και ακούς άλλη μπάντα. Σύνθι art μελωδίες και ήχοι, εϊτίλα ολκής αλλά και σαφείς Blondie προσανατολισμοί.
Η Κάρεν φοράει τα γυαλιστερά της και ερμηνεύει σαν ντίβα πάνω στα μπιμπλίκια με τρόπο άκρως εθιστικό-μεθυστικό.
Μέσα στο άλμπουμ βρίσκονται κάποια κολλητικά μουσικά μέτρα που αν ήταν προϊόντα κάποιας νέας μπάντας, όλοι θα μιλούσαν για το νέο μεγάλο όνομα.
Επειδή όμως προέρχονται από τους ''βρωμικους εναλλακτικούς'' πολλοί επαγγελματίες κριτικοί (ανέραστοι τελειωμένοι) τους γύρισαν την πλάτη. Και όχι ευθέως για να μην εκτεθούν.
Τα Zero, Heads will roll, Dull life, Shame and fortune, Runaway, είναι κομματάρες με ότι ήχους κι αν έχει επιλέξει να τα ντύσει η μπάντα.
Κάρεν κορίτσι μου αυτός ο μήνας σου ανήκει.
Αδιαφορώ παντελώς πόσο θα μου κρατήσει κάτι όμορφο. Αν έμπαινα σε αυτή τη λογική μπορεί να άκουγα ακόμη Led Zeppelin (τραγωδία).
To άλμπουμ το ''ζω'' , το καραγουστάρω και μόλις μου ''τελειώσει'', θα πάω να άναψω και μία λαμπάδα ως το μπόϊ της.
Οι όμορφες στιγμές είναι λίγες και βαρέθηκα να απολογούμαι γι αυτές.
Αλμπουμάρα.
