We Die Young (χωρις λογο)

[Haagenti]

ALICE IN CHAINS-Facelift (1990) (CBS records)


Προφητικός τίτλος....
Πρώτο κομμάτι από την πρωτόλεια απόπειρα της νεοσύστατης τότε μπάντας που άκουγε στο όνομα Alice In Chains....
Δημιούργημα ενός χαρισματικού frontman του Layne Thomas Staley,ενός ανθρώπου που εκτός των άλλων έμεινε στην ιστορία για την ξεχωριστή χροιά της φωνής του,που κάποια στιγμή ,μουσικό έντυπο του χώρου ,την συνέκρινε με την λαλιά του Κορυδαλλού...
Βέβαια ο Κορυδαλλός αν και είδος υπό εξαφάνιση, υπάρχει ακόμα...
Ο Layne Staley μας άφησε χρόνους από το 2002...Εθισμένος για μια ζωή σε βαριά παραισθησιογόνα (παρέα με τους υπόλοιπους της μπάντας),έδωσε μια μέρα στον εαυτό του την χαριστική βολή...
Μοιραία κατάληξη μιας άστατης και άκρως προβλέψιμης,ως προς το τέλος της,ζωής...

Στα χρόνια της δημιουργίας όμως με τους Alice In Chains (κυρίως),άφησε πίσω του κάτι παραπάνω από μια μεγάλη κουκκίδα στον ευρύτερο rock χώρο..

Η Alice από γεννησιμιού τους ήταν ξεχωριστοί...ξεπετάχτηκαν την εποχή που το Seattle ήταν το κέντρο του κόσμου για πολλούς εξαιτίας του grunge κινήματος...
Δεν ακολούθησαν όμως την πεπατημένη...μπόλιασαν με μεγάλη "χάρη" το "αλήτικο" στυλακι του grunge,πάνω στα δομημένα μεταλλικά ¨κοφτά" ριφ και τα προσεγμένα μέχρι κεραίας ευρηματικά solos..
Υπεύθυνος για τον παραπάνω συνδυασμό ήταν κατά βάση ο κιθαρίστας της μπάντας Jerry Cantrell,ο οποίος ήταν και συν-ιδρυτής τους παρέα με τον Staley...

Βέβαια εδώ θα πρέπει να δώσουμε τα εύσημα (για πρώτη και τελευταία φορά το κάνω) στο MTV ,που πήρε το Man In The Box και το έκανε γνωστό σε όλον τον πλανήτη,,δίνοντας έτσι ένα γιγαντιαίο σπρώξιμο στην μπάντα...

Κατά τα άλλα στον δίσκο υπάρχει το εναρκτήριο we die young το οποίο έγινε και το πρώτο τους ραδιοφωνικό χιτακι,,το κλειστοφοβικό i can't remember,,το αξεπέραστο Bleed the freek το οποίο το θεωρώ σαν ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχει "ξεβράσει" το είδος και αρκετά αλλά άσματα που σου τρυπώνουν κατευθείαν στον εγκέφαλο...

Metal και grunge για τους στενόμυαλους είναι δυο μουσικές που μισούνται θανάσιμα...οι Alice με την περιοδεία που είχαν ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του Facelift παρέα με τους Slayer έδειξαν σε όλους πως η μουσική δεν έχει σύνορα,ούτε μπορεί να οριοθετηθεί....

Μας έδειξαν επίσης πως οι καταχρήσεις δεν βγάζουν σε καλό...

Ναι λοιπόν στις μουσικές καταχρήσεις,,όχι στις χημικές....δεν οδηγούν πουθενά...

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

respect σε μια από τις μεγαλύτερες μπάντες που βγήκαν ποτέ.
τα σχόλια περιττεύουν, όσοι γνωρίζουν καταλαβαίνουν τους λόγους..
το θετικό είναι ότι ακόμα και τώρα μετά την πολύχρονη διακοπή και με νέο τραγουδιστή αποτελούν ακόμα αξία στα πράγματα.

 

[Haagenti]

respect σε μια από τις μεγαλύτερες μπάντες που βγήκαν ποτέ.
τα σχόλια περιττεύουν, όσοι γνωρίζουν καταλαβαίνουν τους λόγους..
το θετικό είναι ότι ακόμα και τώρα μετά την πολύχρονη διακοπή και με νέο τραγουδιστή αποτελούν ακόμα αξία στα πράγματα.

Η ζωντανή ηχογράφηση για τις ανάγκες του MTV unplugged παραμενει στο πισω μέρος του εγκεφάλου μου σαν μια από τις δυνατές αναμνήσεις....δεν ξέρω τον λόγο και ίσως δεν θα τον μάθω ποτέ..

Κώστα το 2002 ήταν η χρονιά που όλα κατέρρευσαν...την τωρινή τους πορεία δεν την βλεπω με την ίδια λαχτάρα...να γιατί χαίρομαι τους Pearl Jam και δεν τους κατακρίνω όσα bootleg και να βγάλουν..

Να φανταστείς το περσινό άλμπουμ δεν το έχω ακούσει ακόμα

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Η ζωντανή ηχογράφηση για τις ανάγκες του MTV unplugged παραμενει στο πισω μέρος του εγκεφάλου μου σαν μια από τις δυνατές αναμνήσεις....δεν ξέρω τον λόγο και ίσως δεν θα τον μάθω ποτέ..

Κώστα το 2002 ήταν η χρονιά που όλα κατέρρευσαν...την τωρινή τους πορεία δεν την βλεπω με την ίδια λαχτάρα...να γιατί χαίρομαι τους Pearl Jam και δεν τους κατακρίνω όσα bootleg και να βγάλουν..

Να φανταστείς το περσινό άλμπουμ δεν το έχω ακούσει ακόμα

το δικό τους unplugged στο mtv είναι ίσως το καλύτερο που έγινε ποτέ εκεί.. αλλά βλέπεις η νεολαία κόλλησε σε εκείνο του cobain.. με ισοπεδωμένο Bowie και άνευρους Meat Puppets.......

βάζω και εκείνο των Pearl Jam στα καλά... αλλά και της Lauryn Hill (βάρα τώρα!!!).........

p.s. άκου το τελευταίο... δεν ζηλεύει πουθενά τα παλιά

 

[Haagenti]

Μιας και ήρθε η κουβέντα στο συγκεκριμένο live ας μου επιτρέψουν οι διαχειριστές μια δυνατή στιγμή από εκείνη την μέρα....
Nutsell φυσικά...τι άλλο

http://www.youtube.com/watch?v=n8vkFEObVVE

 

[superfly]

Απάντηση: Re: We Die Young (χωρις λογο)

το δικό τους unplugged στο mtv είναι ίσως το καλύτερο που έγινε ποτέ εκεί.. αλλά βλέπεις η νεολαία κόλλησε σε εκείνο του cobain.. με ισοπεδωμένο Bowie και άνευρους Meat Puppets.......

βάζω και εκείνο των Pearl Jam στα καλά... αλλά και της Lauryn Hill (βάρα τώρα!!!).........

p.s. άκου το τελευταίο... δεν ζηλεύει πουθενά τα παλιά

πρωτα pearl jam και αμεσως μετα alice στη σειρα του unplugged.oι nirvana δεν υπαρχουν μπροστα τους.ουτε υπηρχαν ποτε.

τωρα για το δισκο τι να πεις.καταρχην δεν πιστευεις οτι ο ηχος βγαινει απο εναν κιθαριστα και μονο.λες δεν μπορει πρεπει να ειναι τουλαχιστον 2.ντραμς καταιγιστικα.το πιο thrash απο τα συγκροτηματα του Seattle με μια φωνη αποκοσμη σαν να ακους δυο ταυτοχρονα mixαρισμενες.
και ο επομενος τους το ιδιο σπουδαιος.

εκει στις αρχες του ’90 με τους pearl jam,soundgarden,alice in chains ζησαμε μια παραλιγο αναβιωση της εποχης των μεγαλων του χαρντροκ του ’70.ηταν και η τελευταια ισως μεγαλη αναλαμπη του χαρντ ροκ.με την εννοια σπουδαιων συγκροτηματων με μεγαλη απηχηση στο κοινο.με το μαντσεστερ να βομβαρδιζει απο τους "απεναντι" τοτε,οι αμερικανοι απαντουσαν με ροκ πυραυλους.ωραια που ηταν...

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Re: Απάντηση: Re: We Die Young (χωρις λογο)

με το μαντσεστερ να βομβαρδιζει απο τους "απεναντι" τοτε,οι αμερικανοι απαντουσαν με ροκ πυραυλους.ωραια που ηταν...

η πλάκα ήταν όμως που το ένα βράδυ στριμωχνόμασταν στο Booze (περισσότερο brit), το επόμενο στο Camel (american way)... αλλά τις καρδιές μας στα αλήθεια έκλεβε το Maze με τις φαρφίσες του Βάϊου στη τσίτα (garage days revisited):grandpa:

 

[Haagenti]

Re: Απάντηση: Re: We Die Young (χωρις λογο)

η πλάκα ήταν όμως που το ένα βράδυ στριμωχνόμασταν στο Booze (περισσότερο brit), το επόμενο στο Camel (american way)... αλλά τις καρδιές μας στα αλήθεια έκλεβε το Maze με τις φαρφίσες του Βάϊου στη τσίτα (garage days revisited):grandpa:

Τι να πούμε και εμείς που μέναμε στην επαρχία (τότε) ,,, περιμέναμε πως και πως τον Χαλια Μπαταλια άντε και τον Γιοκαρινη στην καλύτερη(εάν ήταν σοβαρό το πανηγύρι) να μας διασκεδάσει...:flipout:

Ε ρε καταραμένη επαρχία

 

[superfly]

εγω δουλευα dj τοτε στα μερη μου.ειχα βαλει θυμαμαι το man in the box και ο ιδιοκτητης κοντεψε να παθει εγκεφαλικο...στο μπουζ ετρωγα πορτα απο κεινη τη γκομενα εξαιτιας της μαλλουρας.
στο καμελ παντως με....δεχονταν.στο maze ειχα παει κανα 2 φορες.
πηγαινα πολυ σταβλο τοτε που εβαζε garage psychedelic...
sorry για το of topic Σπυρο...

 

[Haagenti]

Re: Απάντηση: We Die Young (χωρις λογο)

sorry για το of topic Σπυρο...

καθόλου off topic...δεν είναι λίγες οι φορές ειδικά στα νιάτα του καθενός,,που γνωρίζουμε μουσικές και τάσεις μέσα από τα μαγαζιά που συχναζουμε...
Τους Madrugada για παράδειγμα έτσι τους έμαθα....
Έπαιζε θυμάμαι το Step into This Room and Dance for Me και ακούγοντάς το με συγκλόνισε....δεν γινόταν να μην το ψάξω...

 

[Ηλίας Κ]

Μπράβο Σπύρο για το πολύ ωραίο αφιέρωμα σε μια πολύ μεγάλη μπάντα,
respect και από μένα στους alice. Μεγάλος, τεράστιος δίσκος.

 

[Totsipaki]

H αγαπημένη μου grunge μπάντα απο την εφηβεία μου (τότε)και για πάντα νάστε καλά που μου φέρατε στο μυαλό τις γλυκιές εκείνες αναμνήσεις (αλήθεια πως περάσανε τα χρόνια;..) -bye-

 

[Haagenti]

H αγαπημένη μου grunge μπάντα απο την εφηβεία μου (τότε)και για πάντα νάστε καλά που μου φέρατε στο μυαλό τις γλυκιές εκείνες αναμνήσεις (αλήθεια πως περάσανε τα χρόνια;..) -bye-

Έτσι ..:ernaehrung004:

Να αναφέρω και κάτι άσχετο που διάβασα πριν λιγες μέρες σε μουσικό περιοδικό..(αν θέλετε αναφέρω και το όνομα),,που μου έκανε εντυπωση...

Έλεγε λοιπόν μεταξύ άλλων το άρθρο πως για κάθε νέο συγκρότημα που εμφανίζεται ξεπετάγονται δέκα μουσικοκριτικοί από πίσω (στα διάφορα blogs,,forums κλπ)..

Προσωπικά θα διαφωνήσω με αυτή την άποψη επειδή νοιώθω πως κανένας εδώ μέσα (μιλάω για έναν χώρο που διαβάζω καθημερινά) ,,δεν έχει την ταμπέλα του μουσικοκριτικού... ούτε τις βλέψεις για κάτι τέτοιο...
Απλά όσοι γράφουν κάνουν το κέφι τους και τίποτα παραπέρα....
Δεν ζουν από αυτό...

Και να το προχωρήσω παραπέρα,,εδώ δεν υπάρχει εργοδότης πάνω απ τα κεφάλια μας να μας λέει βάλτε καλύτερο βαθμό στον τάδε δίσκο γιατί μας "χώνει" κάτω απ το τραπέζι η εταιρεία τους....:antlers:

Μάλλον ο μουσικός τύπος θα πρέπει να ψάξει αλλού για την πτώση που έχουν οι πωλήσεις του και όχι να τα ρίχνει σε χομπιστες..

Βέβαια είναι μεγάλο θέμα προς συζήτηση και δεν ξέρω αν κάποιος είναι διαθετειμενος να συζητήσει γι αυτό...

off topic:violent-smiley-030:

 

[superfly]

σπυρο ειναι πιο ευκολο γι'αυτους να γραφουν χωρις αντιλογο.ετσι εχουν τον τιτλο του ειδημονα.χωρις αντιρρησεις και κουβεντα.βλεπεις οι περισσσοτεροι καινουριοι ακουν μονο αυτα που τους στελνουν οι εταιριες και αναθεμα και αν εχουν ψαχτει μονοι τους καθολου.
ενω το κοινο που κατεβαζει αβερτα ειναι πολυ πιο ενημερωμενο.και με τα φορα τους κοβουν το ψωμι.

 

[Σπύρος Σούρλας]

σπυρο ειναι πιο ευκολο γι'αυτους να γραφουν χωρις αντιλογο.ετσι εχουν τον τιτλο του ειδημονα.χωρις αντιρρησεις και κουβεντα.βλεπεις οι περισσσοτεροι καινουριοι ακουν μονο αυτα που τους στελνουν οι εταιριες και αναθεμα και αν εχουν ψαχτει μονοι τους καθολου.
ενω το κοινο που κατεβαζει αβερτα ειναι πολυ πιο ενημερωμενο.και με τα φορα τους κοβουν το ψωμι.

Αυτό ξαναπέστο Πάνο.:a0210::a0210:
Και έχεις δίκιο οτι ελάχιστοι καινούριοι ειναι ´ψαγμένοι´...Οι λοιποί οτι τούς στέλνουν δωρεάν..
Το Μεράκι αρχίζει να εκλείπει.

 

[Haagenti]

Re: Απάντηση: We Die Young (χωρις λογο)

σπυρο ειναι πιο ευκολο γι'αυτους να γραφουν χωρις αντιλογο.ετσι εχουν τον τιτλο του ειδημονα.χωρις αντιρρησεις και κουβεντα.βλεπεις οι περισσσοτεροι καινουριοι ακουν μονο αυτα που τους στελνουν οι εταιριες και αναθεμα και αν εχουν ψαχτει μονοι τους καθολου.
ενω το κοινο που κατεβαζει αβερτα ειναι πολυ πιο ενημερωμενο.και με τα φορα τους κοβουν το ψωμι.

Δεν λέω..πολλοί από αυτούς που γράφουν για μουσική σε περιοδικά τόσα χρόνια (και ιδιαίτερα οι παλιοί) είναι αυθεντίες και έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές,,αλλά φίλε μου και κάποιοι άλλοι,έχουν ταΐσει σανό (να το πω έτσι) πολύ κόσμο....

Μαζί και εμένα....