City;Works of fiction- A Post modernist attempt culminating the "4th World" concept
City ; Works of Fiction / Jon Hassell ( Lp/1990 Cd /2005)
Η ψυχογεωγραφία των πόλεων φέρνει στον νού ψυχανάλυση του αστικού τοπίου. Το γεωγραφικό περιβάλλον επιδρά στα συναισθήματα και στην συμπεριφορά των ανθρώπων σε μια κατασκευασμένη κατάσταση - στιγμή ζωής , ως παιχνίδι γεγονότων. Η υψηλή τεχνολογία ωθεί στην κατανόηση του ασυνειδήτου και το ενιαίο περιβάλλον βρίσκεται σε δυναμική συνάρτηση με τον συμπεριφορισμό . Η virtual απεικόνιση τελετών voodoo ως μέσο απώθησης του αρχέγονου και εξοστρακισμού του απάνθρωπου . Το αστικό τοπίο διαδέχεται το άμωμο φυσικό και η θωπεία του δεύτερου από το πρώτο μοιάζει με παρά φύση συνεύρεση σηματοδοτώντας την προστιθέμενη αξία του πρώτου , λαμπρύνοντας έτσι τον εορτασμό του κοινωνικού και οικονομικού σχηματισμού σε βάρος του πνευματικού . Το ερωτικό τοπίο μπορεί να υπάρχει το ίδιο εμφατικά μέσα στην ειδυλλιακή γαλήνη του φυσικού περιβάλλοντος , όσο και μέσα από μία οθόνη αφής εγκατεστημένη στην συμβολή δυο πολυσύχναστων και πολύβουων κεντρικών λεωφόρων . Η συμπεριφορά ποικίλλει ανάλογα με το γεωγραφικό περιβάλλον είτε ηθελημένο , είτε αυθόρμητο.
Οι ψηφιακοί μετα-ρυθμοί μοιάζουν με τα συμπτώματα καρδιακής αρρυθμίας . Ο ακροατής βιώνει ένα διαφορετικό ασυνείδητο καθώς η ψηφιακή επεξεργασία της συλλογικής μνήμης , κουβαλά μαζί της το αναπόφευκτο jitter της μεταγραφής της . Πιθανές μουσικές . Η εξέλιξη τους τόσο χαοτική και απρόβλεπτη και ταυτόχρονα τόσο αιτιοκρατικά φανερή . Ο χορός , η ποιητικότητα της αφήγησης , το περιεχόμενο της , είναι παρόμοια τόσο στην φυλετική αφρικάνικη παράδοση όσο και στο αστικό χιπ χοπ των γκέτο . Μόνο τα όργανα αλλάζουν υποκείμενα σε μια αναντίρρητη τοπικότητα . Πλατώ και drum machines στη θέση των τυμπάνων με μεμβράνες από έντερα και των επεξεργασμένων πνευστών από ξύλο σημύδας . Το συλλογικό αφήγημα δεν διακυβεύεται . Η παντελής έλλειψη του όμως διακινδυνεύει τους κοινωνικούς δεσμούς και αφανίζει το κοινό όραμα .
«City ; Works of fiction» . Ο ίδιος ο Hassell μνημονεύει μεταξύ των επιρροών του τα έργα των Jean Baudrillard , Federico Fellini , Italo Calvino , το Blade runner του Ridley Scott , τον T.S. Eliot , Marc Edmundson κ.α. Το «City; Works of fiction » είναι η πανηγυρική κορύφωση του concept του τέταρτου κόσμου που άρχισε 10 χρόνια πριν και τελειώνει , όχι τυχαία στο Los Angeles φουτουριστική πόλη – πρότυπο της Αμερικής ως «πρωτόγονης κοινωνίας του μέλλοντος» ( Jean Baudrillard; America .). Ελλειπτικά grooves , λούπες κρουστών , τιτάνιο μπάσο , keyboards και samples από την μία κι από την άλλη η παραμορφωμένη , φιλτραρισμένη τρομπέτα του Hassell. Στο οπισθόφυλλο μικρά κείμενα , «περιγράφουν» με λέξεις τις μουσικές από τις συνθέσεις του δίσκου. Δυσπρόσιτα , ανοιχτά σε πολλαπλές ερμηνείες .
«Στο τέλος της περιπλάνησης θα φθάσουμε και πάλι στην αρχή , στην αφετηρία , εκεί απʼ όπου ξεκινήσαμε και τότε θα γνωρίσουμε αυτό το μέρος για πρωτη φορά» ( T.S. Eliot ) Κάθε επίσκεψη στο έργο του Hassell είναι ακριβώς αυτό . Η αφετηρία και το τέλος . Μόνο που κάθε φορά είναι διαφορετικά , αγνώριστα . Μία από τις σημαντικότερες προτάσεις της δεκαετίας των 90ʼς , που διατηρεί την διαχρονική εγκυρότητα της έως σήμερα .
City ; Works of Fiction / Jon Hassell ( Lp/1990 Cd /2005)
Η ψυχογεωγραφία των πόλεων φέρνει στον νού ψυχανάλυση του αστικού τοπίου. Το γεωγραφικό περιβάλλον επιδρά στα συναισθήματα και στην συμπεριφορά των ανθρώπων σε μια κατασκευασμένη κατάσταση - στιγμή ζωής , ως παιχνίδι γεγονότων. Η υψηλή τεχνολογία ωθεί στην κατανόηση του ασυνειδήτου και το ενιαίο περιβάλλον βρίσκεται σε δυναμική συνάρτηση με τον συμπεριφορισμό . Η virtual απεικόνιση τελετών voodoo ως μέσο απώθησης του αρχέγονου και εξοστρακισμού του απάνθρωπου . Το αστικό τοπίο διαδέχεται το άμωμο φυσικό και η θωπεία του δεύτερου από το πρώτο μοιάζει με παρά φύση συνεύρεση σηματοδοτώντας την προστιθέμενη αξία του πρώτου , λαμπρύνοντας έτσι τον εορτασμό του κοινωνικού και οικονομικού σχηματισμού σε βάρος του πνευματικού . Το ερωτικό τοπίο μπορεί να υπάρχει το ίδιο εμφατικά μέσα στην ειδυλλιακή γαλήνη του φυσικού περιβάλλοντος , όσο και μέσα από μία οθόνη αφής εγκατεστημένη στην συμβολή δυο πολυσύχναστων και πολύβουων κεντρικών λεωφόρων . Η συμπεριφορά ποικίλλει ανάλογα με το γεωγραφικό περιβάλλον είτε ηθελημένο , είτε αυθόρμητο.
Οι ψηφιακοί μετα-ρυθμοί μοιάζουν με τα συμπτώματα καρδιακής αρρυθμίας . Ο ακροατής βιώνει ένα διαφορετικό ασυνείδητο καθώς η ψηφιακή επεξεργασία της συλλογικής μνήμης , κουβαλά μαζί της το αναπόφευκτο jitter της μεταγραφής της . Πιθανές μουσικές . Η εξέλιξη τους τόσο χαοτική και απρόβλεπτη και ταυτόχρονα τόσο αιτιοκρατικά φανερή . Ο χορός , η ποιητικότητα της αφήγησης , το περιεχόμενο της , είναι παρόμοια τόσο στην φυλετική αφρικάνικη παράδοση όσο και στο αστικό χιπ χοπ των γκέτο . Μόνο τα όργανα αλλάζουν υποκείμενα σε μια αναντίρρητη τοπικότητα . Πλατώ και drum machines στη θέση των τυμπάνων με μεμβράνες από έντερα και των επεξεργασμένων πνευστών από ξύλο σημύδας . Το συλλογικό αφήγημα δεν διακυβεύεται . Η παντελής έλλειψη του όμως διακινδυνεύει τους κοινωνικούς δεσμούς και αφανίζει το κοινό όραμα .
«City ; Works of fiction» . Ο ίδιος ο Hassell μνημονεύει μεταξύ των επιρροών του τα έργα των Jean Baudrillard , Federico Fellini , Italo Calvino , το Blade runner του Ridley Scott , τον T.S. Eliot , Marc Edmundson κ.α. Το «City; Works of fiction » είναι η πανηγυρική κορύφωση του concept του τέταρτου κόσμου που άρχισε 10 χρόνια πριν και τελειώνει , όχι τυχαία στο Los Angeles φουτουριστική πόλη – πρότυπο της Αμερικής ως «πρωτόγονης κοινωνίας του μέλλοντος» ( Jean Baudrillard; America .). Ελλειπτικά grooves , λούπες κρουστών , τιτάνιο μπάσο , keyboards και samples από την μία κι από την άλλη η παραμορφωμένη , φιλτραρισμένη τρομπέτα του Hassell. Στο οπισθόφυλλο μικρά κείμενα , «περιγράφουν» με λέξεις τις μουσικές από τις συνθέσεις του δίσκου. Δυσπρόσιτα , ανοιχτά σε πολλαπλές ερμηνείες .
«Στο τέλος της περιπλάνησης θα φθάσουμε και πάλι στην αρχή , στην αφετηρία , εκεί απʼ όπου ξεκινήσαμε και τότε θα γνωρίσουμε αυτό το μέρος για πρωτη φορά» ( T.S. Eliot ) Κάθε επίσκεψη στο έργο του Hassell είναι ακριβώς αυτό . Η αφετηρία και το τέλος . Μόνο που κάθε φορά είναι διαφορετικά , αγνώριστα . Μία από τις σημαντικότερες προτάσεις της δεκαετίας των 90ʼς , που διατηρεί την διαχρονική εγκυρότητα της έως σήμερα .
