Chicken Shack - 100 Ton Chicken
Blue Horizon 1968
Stan Webb : guitar, vocals
Paul Raymond : organ, piano
Andy Silvester : bass
Dave Bidwell : drums, congas
Η μυρωδιά που παίρνει το χαρτόνι στα εξώφυλλα των δίσκων, μετά από 40 χρόνια περίπου στη δισκοθήκη, είναι όπως λέμε : η μαμά μου μαγειρεύει!!!
Και μυρίζοντας σου ανοίγει η όρεξη. Βάζεις στο πλατώ το : Chicken Shack – 100 ton chicken, κρατάς το χοντρό εξώφυλλο στα χέρια και σερβίρεις την πρώτη πλευρά.
(The road of love) και μπαίνεις κατευθείαν στο πνεύμα του r & b σε mid tempo, με organ drives, fuzz κιθάρα από τον Stan Webb που δεν είναι και ο καλύτερος τραγουδιστής blues στην πιάτσα.!
(Look Ma, Iʼm cryinʼ) Blues με στυλ, θεματικά και μουσικά, γενικά ένα βούρκωμα, το δικαιούται.
(Evelyn) Τελικά, τα γυναικεία ονόματα, εμπνέουν τους μπλουζίστες. Καταπληκτική
εισαγωγή με κρουστά – πού δεν χάνουν το ρυθμό ως το τέλος – και το όργανο που
ντύνει το θέμα σα νύφη.! Έχεις την εντύπωση ότι ο δίσκος τώρα ξεκινάει.
(Reconsider baby) Αυτά δεν τα πιάνουμε στο στόμα μας, είναι ιεροσυλία. Απλώς
τραβάμε μια τζούρα από το εξώφυλλο.
(Weekend love) Μέτρια πράγματα, στη χαμηλότερη βαθμολογία του δίσκου, πού πάντως
άνετα μπαίνει σαν πρωτοκλασσάτο σε άλλους δίσκους του είδους.
Πλευρά Βʼ
(Midnighthour) Έτσι ξεκινάνε κανονικά οι περισσότεροι δίσκοι, τα παιδιά εδώ αντίθετα, μπαίνουν μ´ αυτή την κομματάρα μετά το break.
(Tearsinthewind) Το πανέμορφο αυτό slow ακουστικό τραγούδι, μικρή σχέση έχει με το συνολικό blues ύφος του δίσκου. Θα έμπαινε όμως άνετα σε ένα οποιοδήποτε best of των Chicken Shack με 10 επιλογές.!
(Horseandcart) Η διεθνής κριτική αξιολόγηση, ονόμασε αυτό το album ως ‛’Killer’’, η γνώμη μου είναι, πως και μόνο γι αυτό το εξαίσιο instrumental, αξίζει τον τίτλο.
(The way it is) Τι έγινε ρε παιδιά;! Έχουν guest τον Peter Green;! Ψάχνεις στους συμμετέχοντες και δε βλέπεις τίποτα, εσύ όμως είσαι σίγουρος. R&B απ´ αυτά που κουνάς το κεφάλι σαν τα τιγράκια στα παλιά Taxi.!Το ξαναβάζεις απ´ την αρχή και γεμίζεις ένα ποτήρι με παγωμένο κρασί – όλοι κοιμούνται στο σπίτι – κοιτάς τη δισκοθήκη σου και χαμογελάς (πονηρά) τι θα σου κάνω σήμερα μωρό μου.!!
O Stan Webb με την ηλεκτροακουστική κιθάρα στα χέρια, απογειώνει το δίσκο (για να πάρει τη θέση που του αξίζει) με το: (Anji) μέσα σε μόλις 1:25''.
Επανέρχομαι με περισσότερο British blues.
Blue Horizon 1968
Stan Webb : guitar, vocals
Paul Raymond : organ, piano
Andy Silvester : bass
Dave Bidwell : drums, congas
Η μυρωδιά που παίρνει το χαρτόνι στα εξώφυλλα των δίσκων, μετά από 40 χρόνια περίπου στη δισκοθήκη, είναι όπως λέμε : η μαμά μου μαγειρεύει!!!
Και μυρίζοντας σου ανοίγει η όρεξη. Βάζεις στο πλατώ το : Chicken Shack – 100 ton chicken, κρατάς το χοντρό εξώφυλλο στα χέρια και σερβίρεις την πρώτη πλευρά.
(The road of love) και μπαίνεις κατευθείαν στο πνεύμα του r & b σε mid tempo, με organ drives, fuzz κιθάρα από τον Stan Webb που δεν είναι και ο καλύτερος τραγουδιστής blues στην πιάτσα.!
(Look Ma, Iʼm cryinʼ) Blues με στυλ, θεματικά και μουσικά, γενικά ένα βούρκωμα, το δικαιούται.
(Evelyn) Τελικά, τα γυναικεία ονόματα, εμπνέουν τους μπλουζίστες. Καταπληκτική
εισαγωγή με κρουστά – πού δεν χάνουν το ρυθμό ως το τέλος – και το όργανο που
ντύνει το θέμα σα νύφη.! Έχεις την εντύπωση ότι ο δίσκος τώρα ξεκινάει.
(Reconsider baby) Αυτά δεν τα πιάνουμε στο στόμα μας, είναι ιεροσυλία. Απλώς
τραβάμε μια τζούρα από το εξώφυλλο.
(Weekend love) Μέτρια πράγματα, στη χαμηλότερη βαθμολογία του δίσκου, πού πάντως
άνετα μπαίνει σαν πρωτοκλασσάτο σε άλλους δίσκους του είδους.
Πλευρά Βʼ
(Midnighthour) Έτσι ξεκινάνε κανονικά οι περισσότεροι δίσκοι, τα παιδιά εδώ αντίθετα, μπαίνουν μ´ αυτή την κομματάρα μετά το break.
(Tearsinthewind) Το πανέμορφο αυτό slow ακουστικό τραγούδι, μικρή σχέση έχει με το συνολικό blues ύφος του δίσκου. Θα έμπαινε όμως άνετα σε ένα οποιοδήποτε best of των Chicken Shack με 10 επιλογές.!
(Horseandcart) Η διεθνής κριτική αξιολόγηση, ονόμασε αυτό το album ως ‛’Killer’’, η γνώμη μου είναι, πως και μόνο γι αυτό το εξαίσιο instrumental, αξίζει τον τίτλο.
(The way it is) Τι έγινε ρε παιδιά;! Έχουν guest τον Peter Green;! Ψάχνεις στους συμμετέχοντες και δε βλέπεις τίποτα, εσύ όμως είσαι σίγουρος. R&B απ´ αυτά που κουνάς το κεφάλι σαν τα τιγράκια στα παλιά Taxi.!Το ξαναβάζεις απ´ την αρχή και γεμίζεις ένα ποτήρι με παγωμένο κρασί – όλοι κοιμούνται στο σπίτι – κοιτάς τη δισκοθήκη σου και χαμογελάς (πονηρά) τι θα σου κάνω σήμερα μωρό μου.!!
O Stan Webb με την ηλεκτροακουστική κιθάρα στα χέρια, απογειώνει το δίσκο (για να πάρει τη θέση που του αξίζει) με το: (Anji) μέσα σε μόλις 1:25''.
Επανέρχομαι με περισσότερο British blues.
Last edited by a moderator: