Decca - 1967
Kim Simmonds : guitar
Leo Mannings : drums
Brice Portius : vocals
Martin Stone : guitar
Ray Chappell : bass
Side 1
1.I ain't superstitious
2.Let me love you baby
3.Black night
4.High rise
5.Rock me baby
6.I smell trouble
Side 2
1.Oh! pretty woman
2.Little girl
3.The doormouse rides the rails
4.It's my own fault
5.Shake 'em on down
Προσωπικά τον κατατάσσω στους 3 καλύτερους δίσκους, της Βρετανικής blues σκηνής.
Όχι γιατί δεν έχουν ακουστεί ωραιότερα κομμάτια σε άλλους δίσκους, αλλά για την
αυθεντικότητα και τη μεστότητα που έβγαζαν μέσα από τον ήχο τους, όντες πιτσιρικάδες
το 1967. Το σχήμα που κατά τα 2/5 είναι μαύρο, βρέθηκε μαζί στο στούντιο μόνο γι αυτόν
το δίσκο, ενώ έπαιζαν μαζί σε τοπικά clubs ένα χρόνο πριν. Με ήχο δυνατό και τραχύ,
χτίζουν τη φήμη τους και δίνουν το συναίσθημα της ‛’μαυρότητας’’ που λείπει από τους
άλλους ομοτέχνους τους στη Βρετανία την ίδια περίοδο. Ώσπου τους ακούνε οι άνθρωποι της Decca.
Διαλέγουν 10 standards από τους γίγαντες του Αμερικάνικου μπλουζ (από τους οποίους
βέβαια έχει επηρεαστεί ολόκληρη η ποπ και ροκ μουσική) και ένα παραδοσιακό, όπου το
ανασυνθέτουν και δίνουν το όνομά του στο album. Ο κιθαρίστας και αρχηγός του γκρούπ,
Kim Simmonds θα εξελιχθεί σε σημαίνουσα μορφή της μουσικής, κάνοντας συνεργασίες
με τους περισσότερους μπλουζίστες της Αγγλίας από το ’68 έως το ’75.
ΟΙ Savoy Brown θα αναγνωριστούν από κοινό και κριτικούς, εκδίδοντας σπουδαίους
δίσκους στη συνέχεια, χωρίς όμως να φτάσουν στην τελειότητα του Shake Down.
Last edited by a moderator:
