Η σύζυγος έλειπε, ο Luxman 590 AII ψηνόταν στον πυρετό και τα B&W 803S ίδρωναν για να τα
καταφέρουν δίπλα του, καθώς από μέσα τους
έβγαινε το I Cried Like A Baby που μας καθήλωσε.!
Ο φίλος μου ο Gort σίγουρα το θυμάται.
Είναι ίσως ο φτηνότερος δίσκος της Koko Taylor (κάτω από 10 ευρώ)
αλλά έχει υποστεί τα περισσότερα ’’χειρουργεία’’ στα χέρια μου, σε σχέση με τους υπόλοιπους
8 που έχω δικούς της. Κόντευε να πατήσει τα 60 όταν τον ηχογράφησε (1985) και η φωνή της
είχε αποκτήσει τέτοιο μέταλλο, ώστε να μην ενδίκνειται για ακροάσεις σε απογευματινό τσάι
με μπισκότα.! Φίλος μεταλλειολόγος μου είπε, ότι αυτό που ακούει, είναι κράμα από: χάλυβα 40%,
μαντέμι 27%, τιτάνιο 12%, ορύχαλκο 5%
και το υπόλοιπο, χρυσός και πλατίνα και τέτοιο κράμα δεν είχε ξανασυναντήσει.!
Σίγουρα η K. Taylor έκανε αυτό το δίσκο, για να μας τρομάξει, ή καλύτερα, να μας καθηλώσει
και ν’ αποδείξει ποια είναι η βασίλισσα.
Με μια μπάντα που σπάει κόκκαλα, σαν πρέσα 10 τόνων.! Το μπάσσο
και τα κρουστά, διαπερνούν το στομάχι σαν ακτινογραφία, στα σόλο της κιθάρας σου σηκώνονται
οι τρίχες, λες και σε διαπερνούν 2000 Volt, κι ενώ εσύ αντέχεις στα βασανιστήρια - ως γνήσιος
μαζοχιστής της μουσικής – έρχεται η θεία απ’ το Σικάγο και σου ρίχνει μια κανάτα απ’ το μπαλκόνι,
για να σε τελειώσει.! Και κάτι πουλάκια σου κελαιδούν:
να το πάρεις το κορίτσι, να το πάρεις……..
Koko Taylor – Queen Of The Blues
Aligator – 1985
1. Evil 2. Beer Bottle Boogie 3. I Cried Like A Baby 4. I Can Love You Like A Woman (Or I Can Fight You Like A Man) 5. Flamin' Mamie 6. Something Inside Me 7. The Hunter 8. Queen Bee (aka I'm A King Bee) 9. I Don't Care No More 10. Come To Mama
Koko Taylor (vocals); Lonnie Brooks, Albert Collins, Son Seals, Criss Johnson (guitar); James Cotton (harmonica); Abb Locke (tenor saxophone); "Professor" Eddie Lusk (keyboards); Johnny B. Gayden (bass); Ray "Killer" Allison (drums).
καταφέρουν δίπλα του, καθώς από μέσα τους
έβγαινε το I Cried Like A Baby που μας καθήλωσε.!
Ο φίλος μου ο Gort σίγουρα το θυμάται.
Είναι ίσως ο φτηνότερος δίσκος της Koko Taylor (κάτω από 10 ευρώ)
αλλά έχει υποστεί τα περισσότερα ’’χειρουργεία’’ στα χέρια μου, σε σχέση με τους υπόλοιπους
8 που έχω δικούς της. Κόντευε να πατήσει τα 60 όταν τον ηχογράφησε (1985) και η φωνή της
είχε αποκτήσει τέτοιο μέταλλο, ώστε να μην ενδίκνειται για ακροάσεις σε απογευματινό τσάι
με μπισκότα.! Φίλος μεταλλειολόγος μου είπε, ότι αυτό που ακούει, είναι κράμα από: χάλυβα 40%,
μαντέμι 27%, τιτάνιο 12%, ορύχαλκο 5%
και το υπόλοιπο, χρυσός και πλατίνα και τέτοιο κράμα δεν είχε ξανασυναντήσει.!
Σίγουρα η K. Taylor έκανε αυτό το δίσκο, για να μας τρομάξει, ή καλύτερα, να μας καθηλώσει
και ν’ αποδείξει ποια είναι η βασίλισσα.
Με μια μπάντα που σπάει κόκκαλα, σαν πρέσα 10 τόνων.! Το μπάσσο
και τα κρουστά, διαπερνούν το στομάχι σαν ακτινογραφία, στα σόλο της κιθάρας σου σηκώνονται
οι τρίχες, λες και σε διαπερνούν 2000 Volt, κι ενώ εσύ αντέχεις στα βασανιστήρια - ως γνήσιος
μαζοχιστής της μουσικής – έρχεται η θεία απ’ το Σικάγο και σου ρίχνει μια κανάτα απ’ το μπαλκόνι,
για να σε τελειώσει.! Και κάτι πουλάκια σου κελαιδούν:
να το πάρεις το κορίτσι, να το πάρεις……..
Koko Taylor – Queen Of The Blues
Aligator – 1985
1. Evil 2. Beer Bottle Boogie 3. I Cried Like A Baby 4. I Can Love You Like A Woman (Or I Can Fight You Like A Man) 5. Flamin' Mamie 6. Something Inside Me 7. The Hunter 8. Queen Bee (aka I'm A King Bee) 9. I Don't Care No More 10. Come To Mama
Koko Taylor (vocals); Lonnie Brooks, Albert Collins, Son Seals, Criss Johnson (guitar); James Cotton (harmonica); Abb Locke (tenor saxophone); "Professor" Eddie Lusk (keyboards); Johnny B. Gayden (bass); Ray "Killer" Allison (drums).
Last edited:
