- 17 June 2009
- 3,594
Something Else By The Kinks
FA for Fabulous
FA for Fascinating
FA for Fantastic
FA for Fade? No ways
FA for Famous
FA for Farce
FA for Fatal
FA for Favourite
Fafafafa fafa fafa
Δεν ξέρω αν μέτρησα σωστά τα FA, όμως πρέπει να είναι 8.
Και δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλες 8 ή άλλες 8 χιλιάδες λέξεις που να αρχίζουν από Fa.
Επίσης, αποφάσισα να κάνω του κεφαλιού μου ως συνήθως.
Μου είπε τις προάλλες ένας φίλος: Οι παρουσιάσεις σου φαίνεται ότι έχουν γραφτεί από γυναίκα. Είμαι όμως σίγουρος ότι μπορείς να κάνεις και παρουσιάσεις περισσότερο «τεχνικές».
Ε, λοιπόν, δεν θέλω να γράψω «τεχνικά» για μουσική.
Ειδικότερα όχι γι αυτόν τον δίσκο. Ας το κάνουν άλλοι.
Για μένα, το Something Else by The Kinks είναι απλώς ένας Ύμνος.
Τι λιγότερο θα περίμενε εξάλλου κάποιος από ένα γκρουπάκι από το Μεγάλο Νησί την εποχή που συνυπήρχαν οι Beatles και οι Beach Boys;
Α, ναι, ίσως να περίμενε Something Else, και αυτό μάλλον έγινε…
Ένας Ύμνος στη χαρά, στην ομορφιά, ένα fast and furious ταξίδι που διαρκεί 36 μόλις λεπτά και 32 δεύτερα (στην αρχική του έκδοση, περίπου τα διπλά στη δική μου) και σε ανεβάζει σε ένα πολύχρωμο καρουσέλ κι αρχίζεις να στριφογυρίζεις. Και όπως γυρνάς όλο και πιο γρήγορα, όλο και με περισσότερη δύναμη, αρχίζεις να μην πατάς πιά στη γη, να φεύγεις όλο και πιο ψηλά, πιο μακριά, να βλέπεις τα πράγματα από πάνω πιο όμορφα, πιο ολοκληρωμένα, τα χρώματα σε όλο τους το μεγαλείο, να βλέπεις τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, και όμορφα και άσχημα, αλλά τι σημασία έχει το άσχημα όταν εσύ πετάς; Έτσι κι αλλιώς, υποκειμενικά είναι όλα. Το άσχημο για κάποιους είναι το δικό σου πανέμορφο, ο δικός σου παράδεισος, η Κόλαση που σε ζεσταίνει αντί να σε καίει, κι έτσι θες απλά να την κρατήσεις στην αγκαλιά σου. Για πάντα.
Κι ακόμα στριφογυρνάς σε αυτό το Καρουσέλ και όχι, δεν θέλεις να είσαι ο David Watts, ποιος θέλει να είναι κάποιος άλλος; Τι κι αν λέει κάπου:
And all the girls in the neighborhood – try to go out with David Watts – They try their best but can’t succeed – For he’s of pure and noble breed…
Ποιος νοιάζεται για noble breeds στις μέρες μας; Noblesse est dans ta coeur....
Βέβαια, στριφογυρνώντας στα σύννεφα, μπορεί οι σκέψεις να σε πάρουν από κάτω καμμιά φορά. Ψήγματα ειρωνείας και αυτοσαρκασμού υποβόσκουν, μα αυτό το κάνει ακόμα ομορφότερο στα μάτια μου . Μπορεί να νιώσεις κάπως έτσι:
My makeup is dry and it clags on my chin - I'm drowning my sorrows in whisky and gin - The lion tamer's whip doesn't crack anymore - The lions they won't fight and the tigers won't roar
So let's all drink to the death of a clown - Won't someone help me to break up this crown - Let's all drink to the death of a clown - Let's all drink to the death of a clown
Γι αυτό και για άλλα πολλά λατρεύω αυτό το δισκάκι.
Γιατί, ενώ το ακούς και το μόνο που θέλεις είναι να χορέψεις στο ρυθμό του μόλις αρχίσεις να σιγοψιθυρίζεις τους στίχους, καταλαβαίνεις πως το μόνο που δεν είναι , είναι χαζά τραγουδάκια για να περνάμε όμορφα.
Φαντάσματα βγαίνουν απ’ τις σκιές, κι αν δεν πιστεύεις στα φαντάσματα είναι καιρός να αρχίσεις να το κάνεις, ιδιαίτερα όταν ακούς το Two sisters, ναι, ακόμα κι αν τα λόγια δεν ταιριάζουν ακριβώς σε καμμιά σας, θυμίζουν σχέσεις που ράγισαν, κρυμμένους σκελετούς στη ντουλάπα, σωστές και λάθος επιλογές…πλάκα έχει αυτό το παιχνίδι.
Ψάχνεις τα λόγια, βρίσκεις ποια είναι εσύ, ποια δεν είναι, ποια θα ήθελες να είναι ή πως θα ήθελες να είναι, και παίζοντας φτάνεις μέχρι το ν.8:
Love me till the love shines.
You don't have to look at me
You don't have to smile at me
You just have to love me till the sun shines
You don't have to cook for me
You don't have to laugh with me
You just have to love me till the sun shines
Take my money, I don't mind
You can be such a helpless kind
You just have to love me till the sun shines
You don't have to sleep with me
Or rest your head upon my knee
You just have to love me till the sun shines
Baby you can wear my clothes,
Play my records, stay at my home
Long as you just love me till the sun shines
You can take it, I don't mind
Please don't be such a helpless kind
You just have to love me till the sun shines
Baby, baby I don't know what I'm doing
Everything I do it turns to ruin
Baby you can kiss my friends
Baby there's nothing that I'll end
Long as you just love me till the sun shines
You don't have to walk the streets
When there's someone waiting here
Come on, baby, love me till the sun shines
Come on, baby, I don't mind
Two lonely people, the helpless kind
Come on, baby, love me till the sun shines
You don't have to look at me
You don't have to smile at me
You just have to love me till the sun shines
You don't have to cook for me
You don't have to laugh with me
You just have to love me till the sun shines
Take my money, I don't mind
You can be such a helpless kind
You just have to love me till the sun shines
Εκεί σταματάς γιατί τα έχεις πει όλα, με λόγια, με τραγούδια, με τα μάτια, κι απλά αφήνεις τα υπόλοιπα τραγούδια να παίζουν αφενός γιατί θα ήταν πολύ κουραστικό να περιγράψεις 21 (μαζί με τα Bonus tracks) τραγούδια το ένα πιο ξεχωριστό από το άλλο κι αφ’ ετέρου γιατί τελικά δεν έχεις τις τεχνικές γνώσεις να το κάνεις.
Δεν είσαι σε θέση να πεις εδώ οργιάζει το μπάσο ή εδώ είναι τα ρυθμικότερα ριφς που άκουσες ποτέ σου διότι θα σε διαψεύσουν tout de suite όσοι έχουν ακούσει τους velvet underground, δηλαδή όλοι, ούτε για τα πουλάκια που κελαηδούν στο End of the Season, εξάλλου καλοκαίρι είναι, καλύτερα να ακούς παρά να λες πολλά λόγια, ας μαζευτούν μετά από εβδομάδες και οι διακοπεύοντες, υπέρηχες και μη, να γράψουν τα δέοντα.
Υπάρχει πάντως κι ένας πολύ απλός λόγος που επιβάλλεται να έχεις παντού μαζί σου αυτό το δισκάκι:
Κατ’ αρχάς παίζεται άφοβα στη δουλειά. Δεν σε κατηγορούν οι διπλανοί σου ούτε για κατάθλιψη όπως όταν ακούς Bach ούτε για τρύπημα εγκεφάλου όταν ακούς κάτι τρελλά σαξόφωνα.
Το ίδιο και στο σπίτι. Μπορείς να το ακούς άνετα με ανοιχτά παράθυρα, χωρίς να σε λοξοκοιτάζουν οι γείτονες και να μπαίνουν στον πειρασμό να βάλουν καμιά Βανδή για να γλιτώσουν από σένα.
Είναι δηλαδή ένας δίσκος «παντός καιρού» που όμως η αξία του είναι αδιαμφισβήτητη.
Ηχογραφήθηκε ανάμεσα στα 1966-1967, και παίζουν:
Ray Davies: piano, guitar, organ – and vocals of course
Dave Davies: guitar – and vocals
Pete Qualfe: bass guitar
Mick Avory: drums and percussion
Nicky Hopkins: piano, harpsichord (στο Two Sisters) and organ
Ken Jones: bongos
Backing vocals: Rassa Davies
Τα 13 αρχικά τραγούδια είναι:
David Watts
Death of a Clown
Two Sisters
No Return
Harry Rag
The Soldier Man
Situation Vacant
Love me till the sun shines
Lazy Old Sun – κάπως έτσι φαντάζομαι θα νιώθω σε λίγο καιρό, βλέποντας το καλοκαίρι να φτάνει στο τέλος του, τεμπελιάζοντας ένα απομεσήμερο του Σεπτέμβρη….και, ναι, ξεχωρίζω τα ντράμς, το είπαμε αυτό, όχι επιθετικά, ούτε υποτονικά, σα δηλητήριο στη σωστή δόση….
Afternoon Tea
Funny Face
End of the Season
Waterloo Sunset
Και τα 8 Bonus Tracks:
Act Nice and Gentle
Autumn Almanac
Susannah’s still alive
Wonderboy
Polly – άλλη Polly αυτή υποθέτω
Lincoln County
There’s no Life without Your Love
Lazy Old Sun
Γραμμένα όλα από τον Davies
ή τον Davies στο τετράγωνο...
και επειδή είμαι ανεπανόρθωτα λάτρις της Αγγλικής Αρχιτεκτονικής, μπαίνω στον πειρασμό να βάλω το σπίτι που γεννήθηκαν, στα βόρεια του Λονδίνου
FA for Fabulous
FA for Fascinating
FA for Fantastic
FA for Fade? No ways
FA for Famous
FA for Farce
FA for Fatal
FA for Favourite
Fafafafa fafa fafa
Δεν ξέρω αν μέτρησα σωστά τα FA, όμως πρέπει να είναι 8.
Και δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλες 8 ή άλλες 8 χιλιάδες λέξεις που να αρχίζουν από Fa.
Επίσης, αποφάσισα να κάνω του κεφαλιού μου ως συνήθως.
Μου είπε τις προάλλες ένας φίλος: Οι παρουσιάσεις σου φαίνεται ότι έχουν γραφτεί από γυναίκα. Είμαι όμως σίγουρος ότι μπορείς να κάνεις και παρουσιάσεις περισσότερο «τεχνικές».
Ε, λοιπόν, δεν θέλω να γράψω «τεχνικά» για μουσική.
Ειδικότερα όχι γι αυτόν τον δίσκο. Ας το κάνουν άλλοι.
Για μένα, το Something Else by The Kinks είναι απλώς ένας Ύμνος.
Τι λιγότερο θα περίμενε εξάλλου κάποιος από ένα γκρουπάκι από το Μεγάλο Νησί την εποχή που συνυπήρχαν οι Beatles και οι Beach Boys;
Α, ναι, ίσως να περίμενε Something Else, και αυτό μάλλον έγινε…
Ένας Ύμνος στη χαρά, στην ομορφιά, ένα fast and furious ταξίδι που διαρκεί 36 μόλις λεπτά και 32 δεύτερα (στην αρχική του έκδοση, περίπου τα διπλά στη δική μου) και σε ανεβάζει σε ένα πολύχρωμο καρουσέλ κι αρχίζεις να στριφογυρίζεις. Και όπως γυρνάς όλο και πιο γρήγορα, όλο και με περισσότερη δύναμη, αρχίζεις να μην πατάς πιά στη γη, να φεύγεις όλο και πιο ψηλά, πιο μακριά, να βλέπεις τα πράγματα από πάνω πιο όμορφα, πιο ολοκληρωμένα, τα χρώματα σε όλο τους το μεγαλείο, να βλέπεις τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, και όμορφα και άσχημα, αλλά τι σημασία έχει το άσχημα όταν εσύ πετάς; Έτσι κι αλλιώς, υποκειμενικά είναι όλα. Το άσχημο για κάποιους είναι το δικό σου πανέμορφο, ο δικός σου παράδεισος, η Κόλαση που σε ζεσταίνει αντί να σε καίει, κι έτσι θες απλά να την κρατήσεις στην αγκαλιά σου. Για πάντα.
Κι ακόμα στριφογυρνάς σε αυτό το Καρουσέλ και όχι, δεν θέλεις να είσαι ο David Watts, ποιος θέλει να είναι κάποιος άλλος; Τι κι αν λέει κάπου:
And all the girls in the neighborhood – try to go out with David Watts – They try their best but can’t succeed – For he’s of pure and noble breed…
Ποιος νοιάζεται για noble breeds στις μέρες μας; Noblesse est dans ta coeur....
Βέβαια, στριφογυρνώντας στα σύννεφα, μπορεί οι σκέψεις να σε πάρουν από κάτω καμμιά φορά. Ψήγματα ειρωνείας και αυτοσαρκασμού υποβόσκουν, μα αυτό το κάνει ακόμα ομορφότερο στα μάτια μου . Μπορεί να νιώσεις κάπως έτσι:
My makeup is dry and it clags on my chin - I'm drowning my sorrows in whisky and gin - The lion tamer's whip doesn't crack anymore - The lions they won't fight and the tigers won't roar
So let's all drink to the death of a clown - Won't someone help me to break up this crown - Let's all drink to the death of a clown - Let's all drink to the death of a clown
Γι αυτό και για άλλα πολλά λατρεύω αυτό το δισκάκι.
Γιατί, ενώ το ακούς και το μόνο που θέλεις είναι να χορέψεις στο ρυθμό του μόλις αρχίσεις να σιγοψιθυρίζεις τους στίχους, καταλαβαίνεις πως το μόνο που δεν είναι , είναι χαζά τραγουδάκια για να περνάμε όμορφα.
Φαντάσματα βγαίνουν απ’ τις σκιές, κι αν δεν πιστεύεις στα φαντάσματα είναι καιρός να αρχίσεις να το κάνεις, ιδιαίτερα όταν ακούς το Two sisters, ναι, ακόμα κι αν τα λόγια δεν ταιριάζουν ακριβώς σε καμμιά σας, θυμίζουν σχέσεις που ράγισαν, κρυμμένους σκελετούς στη ντουλάπα, σωστές και λάθος επιλογές…πλάκα έχει αυτό το παιχνίδι.
Ψάχνεις τα λόγια, βρίσκεις ποια είναι εσύ, ποια δεν είναι, ποια θα ήθελες να είναι ή πως θα ήθελες να είναι, και παίζοντας φτάνεις μέχρι το ν.8:
Love me till the love shines.
You don't have to look at me
You don't have to smile at me
You just have to love me till the sun shines
You don't have to cook for me
You don't have to laugh with me
You just have to love me till the sun shines
Take my money, I don't mind
You can be such a helpless kind
You just have to love me till the sun shines
You don't have to sleep with me
Or rest your head upon my knee
You just have to love me till the sun shines
Baby you can wear my clothes,
Play my records, stay at my home
Long as you just love me till the sun shines
You can take it, I don't mind
Please don't be such a helpless kind
You just have to love me till the sun shines
Baby, baby I don't know what I'm doing
Everything I do it turns to ruin
Baby you can kiss my friends
Baby there's nothing that I'll end
Long as you just love me till the sun shines
You don't have to walk the streets
When there's someone waiting here
Come on, baby, love me till the sun shines
Come on, baby, I don't mind
Two lonely people, the helpless kind
Come on, baby, love me till the sun shines
You don't have to look at me
You don't have to smile at me
You just have to love me till the sun shines
You don't have to cook for me
You don't have to laugh with me
You just have to love me till the sun shines
Take my money, I don't mind
You can be such a helpless kind
You just have to love me till the sun shines
Εκεί σταματάς γιατί τα έχεις πει όλα, με λόγια, με τραγούδια, με τα μάτια, κι απλά αφήνεις τα υπόλοιπα τραγούδια να παίζουν αφενός γιατί θα ήταν πολύ κουραστικό να περιγράψεις 21 (μαζί με τα Bonus tracks) τραγούδια το ένα πιο ξεχωριστό από το άλλο κι αφ’ ετέρου γιατί τελικά δεν έχεις τις τεχνικές γνώσεις να το κάνεις.
Δεν είσαι σε θέση να πεις εδώ οργιάζει το μπάσο ή εδώ είναι τα ρυθμικότερα ριφς που άκουσες ποτέ σου διότι θα σε διαψεύσουν tout de suite όσοι έχουν ακούσει τους velvet underground, δηλαδή όλοι, ούτε για τα πουλάκια που κελαηδούν στο End of the Season, εξάλλου καλοκαίρι είναι, καλύτερα να ακούς παρά να λες πολλά λόγια, ας μαζευτούν μετά από εβδομάδες και οι διακοπεύοντες, υπέρηχες και μη, να γράψουν τα δέοντα.
Υπάρχει πάντως κι ένας πολύ απλός λόγος που επιβάλλεται να έχεις παντού μαζί σου αυτό το δισκάκι:
Κατ’ αρχάς παίζεται άφοβα στη δουλειά. Δεν σε κατηγορούν οι διπλανοί σου ούτε για κατάθλιψη όπως όταν ακούς Bach ούτε για τρύπημα εγκεφάλου όταν ακούς κάτι τρελλά σαξόφωνα.
Το ίδιο και στο σπίτι. Μπορείς να το ακούς άνετα με ανοιχτά παράθυρα, χωρίς να σε λοξοκοιτάζουν οι γείτονες και να μπαίνουν στον πειρασμό να βάλουν καμιά Βανδή για να γλιτώσουν από σένα.
Είναι δηλαδή ένας δίσκος «παντός καιρού» που όμως η αξία του είναι αδιαμφισβήτητη.
Ηχογραφήθηκε ανάμεσα στα 1966-1967, και παίζουν:
Ray Davies: piano, guitar, organ – and vocals of course
Dave Davies: guitar – and vocals
Pete Qualfe: bass guitar
Mick Avory: drums and percussion
Nicky Hopkins: piano, harpsichord (στο Two Sisters) and organ
Ken Jones: bongos
Backing vocals: Rassa Davies
Τα 13 αρχικά τραγούδια είναι:
David Watts
Death of a Clown
Two Sisters
No Return
Harry Rag
The Soldier Man
Situation Vacant
Love me till the sun shines
Lazy Old Sun – κάπως έτσι φαντάζομαι θα νιώθω σε λίγο καιρό, βλέποντας το καλοκαίρι να φτάνει στο τέλος του, τεμπελιάζοντας ένα απομεσήμερο του Σεπτέμβρη….και, ναι, ξεχωρίζω τα ντράμς, το είπαμε αυτό, όχι επιθετικά, ούτε υποτονικά, σα δηλητήριο στη σωστή δόση….
Afternoon Tea
Funny Face
End of the Season
Waterloo Sunset
Και τα 8 Bonus Tracks:
Act Nice and Gentle
Autumn Almanac
Susannah’s still alive
Wonderboy
Polly – άλλη Polly αυτή υποθέτω
Lincoln County
There’s no Life without Your Love
Lazy Old Sun
Γραμμένα όλα από τον Davies
και επειδή είμαι ανεπανόρθωτα λάτρις της Αγγλικής Αρχιτεκτονικής, μπαίνω στον πειρασμό να βάλω το σπίτι που γεννήθηκαν, στα βόρεια του Λονδίνου
Last edited:
:adore::adore:
