The Gentleman Losers - Dustland (2009)
Οι The Gentleman Losers είναι φινλανδοί και αποτελούνται από τους αδελφούς Samu & Ville Kuukka που στο πολύ καλό ομώνυμο ντεμπούτο τους το 2006 προσπάθησαν να ισορροπήσουν μεταξύ μιας λεπτής γραμμής που χωρίζει την ομορφιά του λυκόφωτος από το απειλητικό σκοτάδι που τη διαδέχεται. Σχετικά νέοι, η μουσική τους κινείται στο τρίγωνο ambient, electronic και post-rock, έναν επικίνδυνο χώρο για να παίξει κανείς, που μου μοιάζει κάπως με κινούμενη άμμο.
Έχοντας ακούσει αρκετα πράγματα από τα είδη αυτά, μπορώ να πω ότι με το Dustland έχουν καταφέρει να κατασκευάσουν ένα ηχοχώρο πραγματικά μοναδικό. Πολλοί έχουν καταπιαστεί με το χειρισμό του ήχου και τη δημιουργία ηχητικών τοπίων, όμως πολυ λίγοι καταφέρνουν να μεταφέρουν πραγματικά τον ακροατή στο ηχοχώρο αυτό να τον κάνουν έστω και για λίγο ένοικο της κατασκευής τους.
Ο τίτλος του αλμπουμ "Dustland" είναι κυριολεκτικά το κλειδί για το τι περιμένει τον ακροατή: Χώρα της Σκόνης
Η ατμόσφαιρα μιας χώρας, ενός αντικειμένου, μιας ανάμνησης που βρίσκεται καλυμένης από σκόνη. Αστραφτερές κατακάθαρες επιφάνειες του παρελθόντος που έχουν θαμπώσει από τον καπνό και τη σκόνη της πολυκαιρίας. Φθορά σαν φυσικό ακόλουθο της απραξίας και της ανεμελιάς, θολούρα που σκοτίζει το βλέμμα και αλλοιώνει το όραμα.
Η μουσική των The Gentleman Losers αραιή αλλά ποτέ σιωπηλή, πάλλεται στο ρυθμό ενός σφυγμού άλλοτε ήσυχα, άλλοτε βαριά και με όγκο. Πολυεπίπεδος και ελαστικός ήχος που διπλώνει και ξετυλίγεται με μια χαλαρότητα απο έγχορδα και παιχνιδίαρικα κουδουνίσματα πάνω σε ένα σύννεφο. Τα ηλεκτρονικά παρόντα αλλά περιορισμένα και σίγουρα παλιά αναλογικά. Καμμια φορά ο ήχος ξεστρατίζει σε πιό σκοτεινά μονοπάτια αλλά μόνο για λίγο. Δεν νομίζω πως έχει νόημα να αναλύσω τα κομμάτια χωριστά, πρόκειται για μια ενότητα. Να προειδοποιήσω μόνο ότι δε συνιστάται για ακροατές που δεν έχουν χρόνο ή περιμένουν δράση: στη Dustland κυριαρχεί η βραδύτητα και η χαλάρωση των αισθήσεων.
Είναι πολύ εύκολό το κοινό που δεν έχει πραγματικό ενδιαφέρον να προσπεράσει εύκολα το Dustland και να το κατατάξει σαν μουσική background. Πράγματι η χάρη και η κινηματογραφικότητά του μπορούν εύκολα να το μετατρέψουν και για τέτοιου είδους χρήση, αν και πολυτέλεια. Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό γιατί το καθιστά άμεσα προσβάσιμο στον πρωτάρη. Αλλά, όπως συμβαίνει συνήθως στη μουσική που έχει αξία, το Dustland ανταμείβει πλουσιοπάροχα τους ακροατές που προσέχουν τη λεπτομέρεια.
Δείγματα στο γνωστό thread
