Αφιέρωμα στο metal - The beginning

pontios

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
6,736
Clermont-Ferrand, France
Φθινώπορο του '89 και από το σχολείο (πήγαινα στο Βαρβάκειο) μας προτείναν μια ανταλλαγή μαθητών με ένα σχολείο στην Γαλλία. Δεδομένου ότι τρελενόμουνα για ταξίδια, έπεισα τους δικούς μου και με αφήσανε να πάω.
Στην εκδρομή πήρα το walkman αλλά ξέχασα να πάρω κασέτες.
Έτσι ζήτησα από ένα παιδί να μου δώσει μια κασέτα δικιά του. Για καλή μου τύχη αυτό το παιδί ήταν ένας από τους λεγόμενους μεταλλάδες.
Η κασέτα είχε όλο το άλμπουμ των Helloween, Keeper of the 7 keys - Part II.
Στην γνωριμία μου με αυτή την καινούρια για εμένα μουσική, άκουγα την κασέτα μονίμως για μια βδομάδα. Γυρίζοντας πίσω μπορούσα να θυμηθώ μόνο το ρεφραίν από το ομώνυμο τραγούδι:

You're the keeper of the seven keys
that lock up the seven seas
and the seer of visions said before he went blind
hide them from demons and rescue mankind
or the world we're all in will soon be sold
to the throne of the evil payed with Lucifer's gold

Απευθείας λοιπόν στο τότε metal μαγαζί της Αθήνας Happening, και αγορά βινυλίου. Όταν μετά από 2 χρόνια περίπου βγήκε και το cd εννοείται ότι ήταν το πρώτο που αγόρασα. Ακόμα και στο πρώτο μου αμάξι ήταν η πρώτη μουσική που έβαλα.

Οι Helloween δημιουργήθηκαν το 1984 στην Γερμανία. Αποτελούνταν από τους

Kai Hansen – Vocals, Guitar
Michael Weikath – Guitar, Backing vocals
Markus Grosskopf – Bass, Backing vocals
Ingo Schwichtenberg – Drums

Με αυτή την σύνθεση βγάλανε 2 δίσκους. Το EP Helloween (1985) και το άλμπουμ Walls of Jericho (1985). Η συνθέσεις ήταν όλες από τους Hansen και Weikath. Φυσικά ξεχωρίζουν τα Victim of Fate, Ride the Sky, How Many Tears, Gorgar.
Καθώς και το διάρκειας 53" Walls of Jericho, το οποίο συνοδεύει την μπάντα σε όλες τις εισόδους τους σε συναυλίες.
Δεδομένου τις δυσκολίας να τραγουδάει και να παίζει την κιθάρα την ίδια στιγμή (ειδικά την γρήγορη και τεχνική κιθάρα που παίζει) ο Hansen, αποφασίσανε να βρούνε τραγουδιστή.
Για καλή τους τύχη (και δική μας), βρήκανε τον τότε 18χρονο Michael Kiske.
Με τον καινούριο τραγουδιστή έβγαλαν το πρώτο άλμπουμ το 1987. Το Keeper of the Seven Keys Part Ι είναι από τα καλύτερα άλμπουμ που έχουν βγει και απόλυτα εκφραστικό της εποχής.
Ειδικά τα Twilight of the Gods, A Tale That Wasn't Right,Future World καθώς και το διάρκειας 13 λεπτών Halloween αποτελούν κλασσικά δείγματα του powermetal.
Ένα χρόνο μετά βγάλανε την συνέχεια του Keeper (αρχικά θέλανε να βγάλουνε ένα διπλό LP, αλλά δεν τους άφησε η δισκογραφική).
Το Keeper of the Seven Keys Part ΙΙ ξεκινούσε από εκεί που τελείωνε το Ι αλλά με πιο μελωδικό ήχο.
Ειδικά τα Eagle Fly Free, Rise and Fall, Dr. Stein, March of Time, I Want Out και το διάρκειας 13 λεπτών Keeper of the Seven Keys.
Στην διάρκεια του tour για το Keeper II ο Kai έφυγε από την μπάντα ( και δημιούργησε τους Gamma Ray, για τους οποίους θα μιλήσουμε σε επόμενο αφιέρωμα) για προσωπικούς λόγους. Σε μεταγενέστερες συνεντεύξεις ρίχνει το φταίξιμο στον Weikath.
Οι Helloween πήραν τον πρώην κιθαρίστα των Rampage, Roland Grapow και τελείωσαν την τουρνέ.
Με την αποχώρηση του Hansen, o Weikath βρήκε την ευκαιρία και με την συμμετοχή των Kiske και Grapow άλλαξε ολοκληρωτικά τον ήχο των Helloween. Τα επόμενα 2 άλμπουμ Pink Bubbles Go Ape (1991) και Chameleon (1993) πιο πολύ ακούγονται σαν πειραματισμός παρά σαν κανονικά. Βέβαια δεν λείπουν και εδώ κάποια καλά τραγούδια αλλά όχι κλασικά.
Δυστυχώς κάτα την διάρκεια του tour για το Chameleon, o Ingo σταμάτησε να παίρνει τα χάπια του (έπασχε από σχιζοφρένεια) και σε συνδυασμό με την εξάρτηση του στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά ώθησε την μπάντα να τον απολύσει. Χωρίς καμμία βοήθεια και χειροτερεύοντας συνέχεια, ο Ingo έβαλε τέλος στην ζωή του το 1995 πηδώντας μπροστά από ένα τρένο. Πάλι σε μεταγενέστερες συνεντεύξεις ο Kai κατηγορεί αποκλειστικά τον Weikath για τον θάνατο του Ingo (δεν τον δέχτηκε πίσω στην μπάντα, που ουσιαστικά ήταν όλη η ζωή του).
Μετά την τουρνέ του Chameleon ο Weikath (ναι αυτός πάλι) απέλυσε μια από τις καλύτερες φωνές του μέταλ (Kiske) λέγοντας ότι δεν μπορεί να δουλέψει μαζί του.
Στην θέση του για το επόμενο άλμπουμ (αλλά και σήμερα) πήρανε τον πρώην τραγουδιστή των Pink cream 69, Andi Deris.
Από το 1994 και μετά οι Helloween μετατραπήκανε σε ένα κακόγουστο project του Weikath (τον αγαπάμε πολύ). Τα επόμενα άλμπουμ τους είχαν ελάχιστες αναλαμπές με αποκορύφωμα το έκτρωμα του 2009 Unarmed - Best of 25th Anniversary, στο οποίο κατάφερε να καταστρέψει όλα τα παλιά τραγούδια.

Σχεδόν για την πλειοψηφεία των metal fans οι Helloween τελειώνουν με την αποχώρηση του Kai και συνεχίζονται στους Gamma Ray.

Με τον ήχο του Happy, Happy Helloween σας αφήνω και εγώ με την πίκρα αλλά και την χαρά που μου έχει δώσει αυτό το συγκρότημα, και χωρίς να ξεχνάω ότι αυτοί είναι ο ´λογος που έμαθα το μέταλ.

http://en.wikipedia.org/wiki/Helloween

Walls of Jericho (1985)
Keeper of the Seven Keys, Pt. 1 (1987)
Keeper of the Seven Keys, Pt. 2 (1988)
Pink Bubbles Go Ape (1991)
Chameleon (1993)
Master of the Rings (1994)
The Time of the Oath (1996)
Better Than Raw (1998)
Metal Jukebox (1999)
The Dark Ride (2000)
Rabbit Don't Come Easy (2003)
Keeper of the Seven Keys: The Legacy (2005)
Gambling with the Devil (2007)
Unarmed - Best of 25th Anniversary (2009)
7 Sinners (2010)

http://www.youtube.com/watch?v=FjV8SHjHvHk&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=_9h3jRaZyB4&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=Xd8ht5S9u1g
 
Last edited:

Δημήτρης Θ.

AVClub Fanatic
17 June 2006
12,627
Εξαιρετική παρουσίαση Μάριε. Τα σέβη μου.
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) οι Helloween για μένα τελείωσαν με το Keeper 1.
Το Keeper 2 ποτέ δεν το άκουσα όπως θα έπρεπε και ίσως το αδικώ.
Ένα τεράστιο respect σε Hansen και Kiske
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
υποθέτω προφανώς το πήραν από την φοβερή επιτυχία του 72 των four tops Keeper of the castle....

(μιά που τόφερε η κουβέντα)
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,733
πετρουπολη
Μπραβο Μαριε,αξιζαν μια παρουσιαση και μαλιστα τετοια...Αν και συμφωνω με το Μητσο για τους Helloween.Στο Keeper No2 μονο 2 τραγουδια μου αρεσαν και τα δυο ηταν του Χανσεν (Ι want out & Eagles fly free),τα οποια ηταν και τα μοναδικα που ειχε γραψει.Και προφανως για αυτο την εκανε.Εβλεπε καπελωμα.
Παντως αν και Γερμανοι ειχαν πιο πολυ Εγγλεζικο ηχο,ιδιως στα πρωτα τους (το Ride the Sky θα μπορουσε να ειναι ενα απο τα καλυτερα τραγουδια των Μaiden) και ηταν πιο πολυ επηραεσμανοι απο το NWOBHM παρα απο τους Accept.Kλασσικο μεταλ,ωραια,σχεδον ποδοσφαιρικα,ρεφρεν και ενας απο τους πιο χαρισματικους κιθαριστες του μεταλ.
 

nikosmelt

AVClub Addicted Member
19 March 2007
2,043
Κατερίνη, Ελλάδα
Μάριε :grinning-smiley-043 . Ήταν από τα πρώτα συγκροτήματα που άκουσα, κάπου στα 1986-87, όταν και ξεκίνησε η "μύησή" μου στην metal μουσική, από τον μεγάλου μου αδερφό. Iron Maiden, Dio, Guns 'n Roses, Helloween, Megadeth, Motorhead κλπ. Αξέχαστες εποχές, με κασσέτες, πρώτες αγορές lp (πολύ δύσκολο, καθόσον μόλις 8-9 χρόνων) και κρυφές εισόδους στο "άβατο" (a.k.a δωμάτιο του μεγάλου αδερφού) για ευλαβική παρακολούθηση των συζητήσεών του με τους φίλους του και την ακρόαση νέων δίσκων. Από Helloween πρωτάκουσα το Walls of Jericho, ξεχωρίζοντας τα Ride the Sky, Reptile και Metal invaders. Μου άρεσαν όλοι οι δίσκοι τους, μέχρι και το δεύτερο Keeper. Μετά άρχισα να απογοητεύομαι και σταμάτησα να τους παρακολουθώ. Αυτοί οι 3 δίσκοι τους, όμως, υπάρχουν πάντα στα ακούσματά μου. I want out!
 

karavan

Supreme Member
14 June 2010
4,435
Όπως κάθε είδος έτσι και το ΝWOSDM είχε και έχει τους κλασικούς του. Αλλά death metal ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
 

McZab

Supreme Member
3 July 2006
4,843
Belleville
Future World, Dr Stein,...:music-smiley-005:

Τι μου θύμησες τώρα...Μπλουζάκια στο Μοναστηράκι με την κολοκύθα και τέτοια... Το αγαπημένο συγκρότημα του αδερφού μου...

Πολύ καλή παρουσίαση!
 

fragol

AVClub Enthusiast
26 December 2008
807
Ακουστε και αυτο,νομιζω οτι αξιζει τον κοπο

Helloween - Unarmed - Best Of 25th Anniversary and beyond