Simple Minds - Sparkle In the Rain (1984)
Σχεδον παντα οταν βρεχει μου 'ρχεται αυθορμητα αυτος ο δισκος.Το γιατι ουτε καν το θυμαμαι.Πανε τοσα πολλα χρονια
που ακουσα το On The Waterfront για πρωτη φορα,σε μια συλλογη απο εκεινες των 80'ς που μας εγραφαν τα δισκαδικα σε
κασσετες γιατι δεν ειχαμε λεφτα να παρουμε το δισκο.Εγω ομως απο εκεινη την κασσετα κολλησα σ'αυτο το κομματι.
Πηγα και του ζητησα να μου γραψει και το δισκο.Τον ακουγα για μερες.Και αυτο που θυμαμαι παντα οταν τους ακουω ειναι αυτη η
αισθηση της βροχης.Αλλωστε το λεει και ο δισκος:Sparkle In The Rain.Το λεει και ο στιχος στο On the Waterfront - Come in come out of the rain.
Απο την αρχη μεχρι το τελος του δισκου η βροχη ειναι το φυσικο στοιχειο-οι σταγονες,αλλοτε ψιλοβροχο και αλλοτε καταιγιδα μεταμορφωνονται σε νοτες,που σου φερνουν τη μυρωδια και τα γκριζα χρωματα της βροχης μεσα στη σκεψη σου.Αν δεν σου αρεσει αυτος ο καιρος μπορει και να ξενερωσεις αν και ο δισκος κρυβει μελωδιες που δεν μπορουν να σε αφησουν ασυγκινητο.
Αν σου αρεσει ομως τοτε γινεται ενα ιδανικο σαουντρακ για να σε συντροφευει τις υγρες μερες.Σε μενα το χερι παει μονο του τετοιες μερες στο δισκο.Πιανω τον εαυτο μου να σιγοτραγουδαω τραγουδια τους στη δουλεια,στο αυτοκινητο καθε φορα που βρεχει.Eνα play και σε μεταφερει στα βραχια της Σκωτιας (η πατριδα των Simple Minds) με τη θαλασσα γκριζα να σκαει σ'αυτα και τη βροχη να πεφτει και να πεφτει.Come in,come out of the rain..
Το εβδομο στη σειρα αλμπουμ των Simple Minds ηταν αυτο που ανοιξε το δρομο για τη μεγαλη επιτυχια,που θα ερθει με το επομενο το Once Upon a Time.
Και ηταν και το 1ο που ακουσα και ερωτευτηκα την,επικη αλλα και λυρικη συναμα,φωνη του Jim Kerr,τον new wave ηχο στην κιθαρα του Burchhill,τις μπασογραμμες και τα πληκτρα που σου καρφωνονταν στο μυαλο.Ειναι ισως ο δισκος-καταληξη ενος ταξιδιου που περασε απο το post punk και το new wave,στο progressive rock,και απο εκει στους Kraftwerk.Οσο γυρναγα προς τα πισω τοσο καταλαβαινα ποσο περιπλοκα τελικα ειναι αυτα τα Απλα Μυαλα.Καθε δισκος και μια εκπληξη,μια καινουρια περιπετεια,ενα διαφορετικο ηχο πλην της φωνης του Kerr.Και τι εκπληξη η βροχη και η θαλασσα να βρισκεται παντα εκει σαν σημειο αναφορας.
Το Sparkle in the rain δεν ειναι για μενα ο καλυτερος τους δισκος.Δεν μπορω να πω με σιγουρια ποιος ειναι.Θυμαμαι μια εποχη που βρισκομουν σε φαση αναθεωρησης της μουσικης τους και δεν ηθελα ουτε να τον βλεπω.Βεβαια οταν εβρεχε τον σιγοτραγουδουσα,οποτε καποια στιγμη τα...ξαναβρηκα μαζι του.Απο τοτε ειμαστε πολυ καλοι φιλοι.Δεν ειναι ο καλυτερος τους αλλα τον αγαπαω.Ειναι το τελος του ταξιδιου που αρχισε το '79 με το Life in a Day και τελειωνει με το Sparkle in the rain.
Eδω ειναι πια πιο μεστοι,πιο κατασταλαγμενοι(αλλα και πιο συμβιβασμενοι) με τον ηχο τους να εχει προχωρησει απο εκει που τελειωσε ο προηγουμενος το New Gold Dream.
Oι Kraftwerk,το progressive,το post punk,το αστικο feeling και ηχος εχουν παραμερισει,το λυρικο -ρομαντικο εχει ερθει στο προσκηνιο με ψηγματα των προηγουμενων ομως να διακρινονται στον ηχο τους.
Το Οnce upon a time που θα ακολουθησει θα ειναι τελειως διαφορετικο αφου η σοουλ και το γκοσπελ θα παρουν σειρα.Οπως και το super stardom αλλα και η παρακμη.
Οι Simple Minds ειναι για μενα ενα απο τα πιο ενδιαφεροντα (και αγαπημενα) συγκροτηματα των 80'ς.Και απο τα λιγα απο εκεινη την εποχη που ακουω ακομα.
Αλλα δεν γινεται αλλιως.Παντα θα πεφτει μια βροχη να μου τους θυμιζει..
Σχεδον παντα οταν βρεχει μου 'ρχεται αυθορμητα αυτος ο δισκος.Το γιατι ουτε καν το θυμαμαι.Πανε τοσα πολλα χρονια
που ακουσα το On The Waterfront για πρωτη φορα,σε μια συλλογη απο εκεινες των 80'ς που μας εγραφαν τα δισκαδικα σε
κασσετες γιατι δεν ειχαμε λεφτα να παρουμε το δισκο.Εγω ομως απο εκεινη την κασσετα κολλησα σ'αυτο το κομματι.
Πηγα και του ζητησα να μου γραψει και το δισκο.Τον ακουγα για μερες.Και αυτο που θυμαμαι παντα οταν τους ακουω ειναι αυτη η
αισθηση της βροχης.Αλλωστε το λεει και ο δισκος:Sparkle In The Rain.Το λεει και ο στιχος στο On the Waterfront - Come in come out of the rain.
Απο την αρχη μεχρι το τελος του δισκου η βροχη ειναι το φυσικο στοιχειο-οι σταγονες,αλλοτε ψιλοβροχο και αλλοτε καταιγιδα μεταμορφωνονται σε νοτες,που σου φερνουν τη μυρωδια και τα γκριζα χρωματα της βροχης μεσα στη σκεψη σου.Αν δεν σου αρεσει αυτος ο καιρος μπορει και να ξενερωσεις αν και ο δισκος κρυβει μελωδιες που δεν μπορουν να σε αφησουν ασυγκινητο.
Αν σου αρεσει ομως τοτε γινεται ενα ιδανικο σαουντρακ για να σε συντροφευει τις υγρες μερες.Σε μενα το χερι παει μονο του τετοιες μερες στο δισκο.Πιανω τον εαυτο μου να σιγοτραγουδαω τραγουδια τους στη δουλεια,στο αυτοκινητο καθε φορα που βρεχει.Eνα play και σε μεταφερει στα βραχια της Σκωτιας (η πατριδα των Simple Minds) με τη θαλασσα γκριζα να σκαει σ'αυτα και τη βροχη να πεφτει και να πεφτει.Come in,come out of the rain..
Το εβδομο στη σειρα αλμπουμ των Simple Minds ηταν αυτο που ανοιξε το δρομο για τη μεγαλη επιτυχια,που θα ερθει με το επομενο το Once Upon a Time.
Και ηταν και το 1ο που ακουσα και ερωτευτηκα την,επικη αλλα και λυρικη συναμα,φωνη του Jim Kerr,τον new wave ηχο στην κιθαρα του Burchhill,τις μπασογραμμες και τα πληκτρα που σου καρφωνονταν στο μυαλο.Ειναι ισως ο δισκος-καταληξη ενος ταξιδιου που περασε απο το post punk και το new wave,στο progressive rock,και απο εκει στους Kraftwerk.Οσο γυρναγα προς τα πισω τοσο καταλαβαινα ποσο περιπλοκα τελικα ειναι αυτα τα Απλα Μυαλα.Καθε δισκος και μια εκπληξη,μια καινουρια περιπετεια,ενα διαφορετικο ηχο πλην της φωνης του Kerr.Και τι εκπληξη η βροχη και η θαλασσα να βρισκεται παντα εκει σαν σημειο αναφορας.
Το Sparkle in the rain δεν ειναι για μενα ο καλυτερος τους δισκος.Δεν μπορω να πω με σιγουρια ποιος ειναι.Θυμαμαι μια εποχη που βρισκομουν σε φαση αναθεωρησης της μουσικης τους και δεν ηθελα ουτε να τον βλεπω.Βεβαια οταν εβρεχε τον σιγοτραγουδουσα,οποτε καποια στιγμη τα...ξαναβρηκα μαζι του.Απο τοτε ειμαστε πολυ καλοι φιλοι.Δεν ειναι ο καλυτερος τους αλλα τον αγαπαω.Ειναι το τελος του ταξιδιου που αρχισε το '79 με το Life in a Day και τελειωνει με το Sparkle in the rain.
Eδω ειναι πια πιο μεστοι,πιο κατασταλαγμενοι(αλλα και πιο συμβιβασμενοι) με τον ηχο τους να εχει προχωρησει απο εκει που τελειωσε ο προηγουμενος το New Gold Dream.
Oι Kraftwerk,το progressive,το post punk,το αστικο feeling και ηχος εχουν παραμερισει,το λυρικο -ρομαντικο εχει ερθει στο προσκηνιο με ψηγματα των προηγουμενων ομως να διακρινονται στον ηχο τους.
Το Οnce upon a time που θα ακολουθησει θα ειναι τελειως διαφορετικο αφου η σοουλ και το γκοσπελ θα παρουν σειρα.Οπως και το super stardom αλλα και η παρακμη.
Οι Simple Minds ειναι για μενα ενα απο τα πιο ενδιαφεροντα (και αγαπημενα) συγκροτηματα των 80'ς.Και απο τα λιγα απο εκεινη την εποχη που ακουω ακομα.
Αλλα δεν γινεται αλλιως.Παντα θα πεφτει μια βροχη να μου τους θυμιζει..
Last edited:
