700 Θεσπιείς.

Haagenti

AVClub Fanatic
18 November 2006
16,651
Ministry Of Silly Walks
Απόσπασμα από το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου: Χαμογέλα, ρε...τι σου ζητάνε;


Τέλος, μου έλεγαν, που λες, στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου στο Σουφλί, ένα χωριό στον Έβρο, τι χωριό δηλαδή, κωμόπολη στα τουρκικά σύνορα, που έζησε όλα τα δεινά των μεθοριακών πόλεων, που λένε. Ναι, αυτοί οι άνθρωποι που ζούνε στο σύνορο, έχουν πάντα μια ιδιαίτερη σχέση με την ιστορία της ανθρώπινης μοίρας. Θηλυκοί και αρσενικοί είναι μάνες, είναι οι αέναοι Θεσπιείς. Ξέρεις αλήθεια, συντροφάκο, ποιοι ήταν οι Θεσπιείς; Τι λέω, που να ξέρεις, εσύ δεν πρόλαβες να διαβάσεις και ιστορία, μόλις μάθαμε γράμματα, σε σκότωσαν. Αλλά και να διάβαζες, που να τους βρεις, τους έχουν θαμμένους σε κάνα δυο αράδες. Ούτε αγάλματα ούτε τίποτα. Να σου πω, ένα από τα καλά που έκανε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» - ναι, έτσι τον λένε τώρα, λες και υπάρχει και ανύπαρκτος – είναι ότι απέδειξε πως η κάθε εξουσία γράφει την ιστορία για πάρτη της, όπως τη συμφέρει. Ναι, η ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης γράφτηκε κάνα δυο τρεις φορές, ανάλογα με το μάγκα που ήταν κάθε φορά αρχηγός. Τι να πεις …

Όταν λοιπόν οι Πέρσες κατηφόριζαν για να καταλάβουν την Ελλάδα, τριακόσιοι Σπαρτιάτες, με επικεφαλής τον Λεωνίδα, πήραν εντολή από τη πόλη τους, τη Σπάρτη, να μείνουν και να πολεμήσουν στα στενά των Θερμοπυλών μέχρις εσχάτων, που λένε. Και οι άνθρωποι, εντάξει, τη βρήκανε μέσα στην εντολή της εξουσίας. Ξέρεις αλήθεια πόσοι τη βρίσκουνε, πόσοι γουστάρουν να παίρνουν εντολές και να βολεύονται, παρά να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους, που λένε; Σ’ αυτούς τους κερχαντζήδες στηρίζονται όλες οι εξουσίες. Η προσωπική ευθύνη, το να βγεις δηλαδή έξω από τη μήτρα και την εντολή της κοινότητας και να διαμορφώσεις τη δικής σου γνώμη και στάση απέναντι στη ζωή, χρειάζεται μεγάλη παλικαριά, και βέβαια σημαίνει φοβερή μοναξιά.
Οι Θεσπιείς λοιπόν, επειδή οι κυβερνήσεις τους μήδισαν, όπως λένε, δηλαδή χέστηκαν απάνω τους, όπως κάνουν όλες οι κυβερνήσεις και οι εξουσίες όταν πρόκειται για εχθρό που υπερτερεί σε δύναμη, όπως θα έλεγε και ο Βαγγέλης. Ρε συ, δεν υπάρχουν πιο απάτριδες από τις κυβερνήσεις και τις εξουσίες γενικά. Ξέρεις γιατί; Για να μην χάσουν την εξουσία τους. Για την υπεράσπιση της εξουσίας τους κάνουν τα πάντα, από γενοκτονίες του ίδιου του λαού τους μέχρι κώλο στους κατακτητές. Έτσι και δω, δήλωσαν υποταγή στους Πέρσες, είπαν συμμορίτες όσους διαφώνησαν, και ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα, που λένε.
Έλα όμως που υπάρχουν πάντα και κάτι κουτσάβια, που πότε λέγονται Θεσπιείς, πότε λέγονται χριστιανοί, πότε λέγονται Ίωνες, πότε ζηλωτές και πότε κομμουνιστές, που τους χαλάνε τη μανέστρα και κρατάνε ανοιχτό το δρόμο του ανθρώπου. Μη σ’ τα πολυλογώ, εφτακόσιοι Θεσπιείς πήραν το δισάκι τους, ρίξανε μέσα κάνα δυο κεφάλια σκόρδο, ψωμί κι ελιές, και χωρίς καμιά εντολή από κανέναν κερατά, αλλά επειδή πιστεύανε σε κάποιες αξίες, και κυρίως στο δικαίωμα να αρνούνται την υποταγή στον ισχυρότερο, πήγαν στις Θερμοπύλες, πολέμησαν γι’ αυτά που πίστευαν και πέθαναν όλοι τους.
Τώρα είναι θαμμένοι κάτω από την άσφαλτο, μαζί με τους δούλους των Τριακοσίων, όλοι τους ξεχασμένοι από τη ιστορία, η οποία θυμάται και τιμά μόνο εκείνους που πήραν εντολή από την εξουσία για να πεθάνουν, κι όχι εκείνους που πίστευαν σε κάτι και γι’ αυτό πέθαναν. Όπως βλέπεις, η συνέχεια της εξουσίας εξασφαλίζεται με όλα τα μέσα. Χέσ’ τα, μην ανοίξω πάλι το στόμα μου για τους δικούς μας, που γράφουν αβέρτα στ’ αρχίδια τους όσους πολεμάν και πεθαίνουν έξω από την εντολή του κόμματος, τροτσικιστές, αναρχικούς, βελουχιώτηδες και λοιπά. Τελικά, να σου πω, έχω πια καταλήξει ότι όλες οι εξουσίες, με τις παραλλαγές τους βέβαια και τις ιδιομορφίες τους, σε ό, τι αφορά την ουσία τους έχουν μια τρομαχτική αλληλεγγύη μεταξύ τους. Τι να πεις … Πιστεύω ότι ο άνθρωπος θα καταφέρει να ζήσει σαν άνθρωπος όταν καταφέρει ν’ απαλλαγεί απ’ όλες τις εξουσίες, τις αυθεντίες και τις ιεραρχίες του κερατά, όπως έλεγε και κείνος ο άγιος άνθρωπος, ο Παπαμαρσίπ.
 

Haagenti

AVClub Fanatic
18 November 2006
16,651
Ministry Of Silly Walks
Συγκλονιστικό.Με γ@μησες νυχτιάτικα.

Ξέρω. Τελευταία επαναλαμβανομαι και κινδυνεύω να χαρακτηριστώ ως γραφικός..Δεν πειράζει..
Φταίει ίσως ότι μεγάλωσα με λάθος πρότυπα. :)

*Ο Γιάννης Ταμτάκος ήταν πολιτικός αγωνιστής αρχικά του τροτσκισμού και μετέπειτα του αναρχισμού που έζησε και δραστηριοποιήθηκε στην Ελλάδα. Για την δράση του διώχτηκε τόσο από το κράτος όσο και από τους σταλινικούς.


Ήταν ο τελευταίος επιζών ηγέτης της μεγάλης απεργίας του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Γεννήθηκε το 1908 στις Φώκιες. Πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία το 1914, επέστρεψε το 1914 στην πόλη που γεννήθηκε για να την αφήσει οριστικά το 1922. Από 6 ετών άρχισε να εργάζεται πουλώντας κουλούρια και ως λούστρος. Το 1918 - 1919, σε ηλικία 11 ετών, συμμετείχε για πρώτη φορά σε μια εργατική συγκέντρωση για την Εργατική Πρωτομαγιά στη συνοικία της Eυαγγελίστριας της Θεσσαλονίκης. Πλησιάστηκε από τους υποστηρικτές του αρχειομαρξισμού το 1924.

Πήρε μέρος σ' όλους τους εργατικούς αγώνες της Θεσσαλονίκης, ως τσαγκάρης με την ιδιότητα του εκλεγμένου συμβούλου (1926-1927) και σαν γραμματέας του σωματείου των υποδηματεργατών Θεσσαλονίκης (1928-1929), ενώ αργότερα δραστηριοποιήθηκε μέσα από το σωματείο των ανέργων. Το 1931, όντας στην πρώτη γραμμή μιας διαδήλωσης ανέργων στην πλατεία Συντριβανίου της Θεσσαλονίκης, δέχτηκε την επίθεση μιας ομάδας χωροφυλάκων με επικεφαλής τον ανιψιό του Αστυνομικού Διευθυντή, που τον πυροβόλησε στο μάγουλο και του έκοψε τη γλώσσα. Χάρη στις επανειλημμένες χειρουργικές επεμβάσεις δεν έχασε τη φωνή του.

Το 1936, μετά τη βίαιη κατάπνιξη της εργατικής εξέγερσης, καταδικάστηκε ερήμην από το Κακουργιοδικείο Έδεσσας μαζί με 52 εργάτες ως ένας από τους υποκινητές της απεργίας στην Θεσσαλονίκη το Μάιο του 1936. Έμεινε στην εξορία και στη φυλακή, βάσει του ιδιώνυμου, από το 1937 έως το 1942. Φεύγοντας, η κυβέρνηση Τσουδερού τους άφησε εξόριστους στην Γαύδο και τους παρέδωσε στους Γερμανούς. Πολλοί από τους συνεξόριστους και συγκρατούμενούς του στη Γαύδο εκτελέστηκαν στην Καισαριανή και στο Νεζερό της Λαμίας, ανάμεσά τους και ο πρώην γραμματέας του ΚΚΕ και μετέπειτα επικεφαλής της τροτσκιστικής τάσης Παντελής Πουλιόπουλος. Ο Ταμτάκος γλύτωσε την εκτέλεση, μετά από απόδραση από το Τμήμα Μεταγωγών Πειραιά ενώ στη συνέχεια βγήκε στην παρανομία.

Αναγνωρίζοντας τον εαυτό του σαν επαναστάτη σοσιαλιστή, δεν πήρε μέρος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γιατί θεωρούσε το κίνημα του ΕΑΜ σαν εξάρτημα του επιτελείου της Μέσης Ανατολής, για την απελευθέρωση της ελληνικής αστικής τάξης. Το 1942 γνώτρισε τον Κορνήλιο Καστοριάδη και υιοθέτησε τις απόψεις που ο δεύτερος είχε εκφράσει σχετικά με τη γραφειοκρατικοποίηση των Κομμουνιστικών Κομμάτων.

Με βάση τις θέσεις αυτές, το 1947 απομακρύνεται οριστικά από τον τροτσκισμό. Μαζί με τους συντρόφους του Άγι Στίνα, Δημοσθένη Βουρσούκη, Μακρή, Κρόκο, Καστοριάδη και άλλους, πίστευε στις αρχές του ντεφαιτισμού και του επαναστατικού διεθνισμού προτάσσοντας μια αυτόνομη, αυτοδιαχειριζόμενη κοινωνία και διακηρύσσοντας την συναδέλφωση των εμπόλεμων στρατιωτών. Για τη στάση τους αυτή, ο Ταμτάκος και οι σύντροφοί του, καταδιώχθηκαν από τους Γερμανούς, τους Χίτες και τους σταλινικούς. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ξέφυγε από τη δολοφονική δράση της Ο.Π.Λ.Α ενώ την περίοδο των εκκαθαρίσεων κυκλοφορούσε με διάφορες ταυτότητες και ψευδώνυμα.

Το 1951 φεύγει με πρόσκληση να εργαστεί ως μετανάστης στην Αυστραλία, όπου δούλεψε στο εργοστάσιο της General Motors. Στη Θεσσαλονίκη επέστρεψε το 1966 όπου έζησε την υπόλοιπη ζωή του.

Από τη δεκαετία του 1980 συνδέθηκε ιδεολογικά και πολιτικά με τον αντιεξουσιαστικό χώρο της Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε, παρά την προχωρημένη ηλικία του, σε όλες τις εκδηλώσεις του εργατικού κινήματος της πόλης.

Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 2008, λίγες μέρες πριν κλείσει τα 100 του χρόνια και κηδεύτηκε την επόμενη μέρα στο νεκροταφείο της Μαλακοπής.

Δημοσιευμένο έργο
Το βιβλίο του “Αναμνήσεις μιας ζωής στο επαναστατικό κίνημα” που κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 2003, περιέχει απομαγνητοφωνημένες αυτοβιογραφικές αφηγήσεις με αναφορές σε ιστορικά και πολιτικά γεγονότα του τελευταίου αιώνα. Απόσπασμα από το προσωπικό ημερολόγιο του έχει δημοσιευτεί το 1995 στην Εφημερίδα “Άλφα”.

Ο Γιάννης Ταμτάκος ήταν ένα από τα δυο βασικά πρόσωπα στην ταινία “Κούρσαλ” του Νίκου Θεοδοσίου.

Στίχοι τραγουδιου Αctive Member
Στου μπαρμπα Γιάννη τη βεράντα μυρίζει γιασεμί
φέρμα κουβέντα στριφτάρι κι αβέρτα οι στοχασμοί.
Των ματιών το βούρκωμα θυμάμαι και τα γέλια,
τις μνήμες για σπουδαίους και για κενά βαρέλια.
Την βύθισή του στα μαύρα περασμένα
(τα για όλους ξεχασμένα) την ‛εκανε για μένα
στα χαρτογραφημένα απ’ τους αποθηριωμένους
με πήγε από μέρη λεύτερα τόπους ξεσφραγισμένους.
Πάμε Ακροναυπλία γι αρχή μ αψηφισιά
για κάποιους μοναξιώτες μ ένα φεγγίτη μοιρασιά.
Θυμάμαι από τη Θήβα έναν λεβέντη γιατρό
η «ΟΠΛΑ» του χε τάξει να τον βρούνε μισερό.
Τον βρήκαν κρεμασμένο θα βγαινε σε έναν μήνα
και κλέψαν το τεφτέρι του που θα δινε στον Στίνα.
Να σε πάω Ικαρία, Μακρόνησο ή Γιάρο
για τη σιωπή μου εκεί κάποιοι με λέγαν «Χάρο».
Δεν ήμουν στα κοπαδιαστά, στους κωλοπετσωμένους
ήμουνα ήδη στους νεκρούς τους κατασταλαγμένους.
Ξέρεις, απ τα κοπάδια κάποιους τους είδα υπουργούς,
κυβερνήτες πατεράδες και γυιούς.
Μα φτου στο διόλο, σκατά στο στόμα μου
στην ψυχή ο παραδαρμός κι όχι στο σώμα μου.
Εμάς, του «τίποτα» μας σκοτώναν με το γάντι
ή ύστερα απ το πετσόκομα μας δίναν πασαβάντι
και την στάμπα τους σε κάθε τρισκατάρατο,
γιατί η ιστορία στον τόπο αυτό είναι κατουροκάνατο
και αυτή που λες εσύ, μικρή κοσμογωνιά,
μια χαμηλοβλεπούσα είναι στην απολησμονιά.
Θα σου πω στα γρήγορα (πράγμα δυσκολοκάμωτο)
για κάθε προτάτο πλανερό και ατσαλάκωτο.
Το ΕΑΜ, τη Βάρκιζα, τα μαζεμένα «Yes»,
το κόμμα και την αποχή από τις εκλογές.
Τον Παπάγο, τον Πλαστήρα και τον βασιλιά,
τους αποστάτες και της Χούντας τη ληστοφωλιά,
το ΠΑΚ, την αντίσταση απ το παράνομο κόμμα
- οι εκλεκτοί στα Παρίσια κι οι άτυχοι στο χώμα.
Για το νόμιμο κόμμα, το δώρο του εθνάρχη,
την αλλαγή, το καθεστώς του όπως λάχει,
τους κοσκωτάδες και το ροζέ 89
σερί πάει η γεννοβολιά μέχρι τούτη τη γενιά.
Θα θελα να με ρώταγες ποιος σκότωσε τον ¶ρη,
ποιος έδωσε τον Ράπτη και τον Καστοριάδη,
ποιος τον Λαμπράκη σκότωσε και ποιος τον Παναγούλη,
ποιος κρυβόταν πίσω από το μάυρο κουκούλι.
Τίνος Ρέμβη ήτανε η χουντομορταρία
και ποιοι οι ανθρωποφύλακες στα κελιά τα κρύα.
Ποιοι λοιδωρούσαν τα παιδιά στο Χημείο
και ποιοι της λευτεριάς δεν περάσαν το πορθμείο.
Ρώτα με λεβέντη μου, μέρες να σου λέω,
γι άλλα θα βλέπεις να γελώ και γι άλλα ίσως να κλαίω.
Κοντεύω τα εκατό μεγάλη σερμαγιά
μα έξω απ το μνημούρι μου η απολησμονιά.



http://xontrades.blogspot.gr/2011/03/blog-post_08.html
 
19 June 2006
35,670
Εντολή πήραν...τον έλεγαν Δημόφιλο και είπε στον Λεωνίδα ότι δεν φεύγει για να μην τον αφήσει να πάρει όλη τη δόξα των Θερμοπυλών μόνος του. Η γνωστή αμετάφραστη έννοια του Ελληνικού φιλοτίμου. Πέθαναν όλοι ως γνωστόν. Το άγαλμά του είναι κάπου κοντά στα Καμμένα Βούρλα αν θυμάμαι καλά...
 

Aggelos M.

AVClub Fanatic
19 June 2006
10,690
Σαν δημότης του πρώην δήμου Θεσπιέων (εκεί πήγα Γυμνάσιο, 3 χιλιόμετρα από το χωριό μου είναι) πάντα με έτρωγε το γεγονός ότι κανείς δεν αναφερόταν ποτέ σε αυτούς.

Πλέον υπάρχει μνημείο στις Θερμοπύλες και για αυτούς αλλά οι αναφορές είναι ελάχιστες.
 

Haagenti

AVClub Fanatic
18 November 2006
16,651
Ministry Of Silly Walks
Re: Απάντηση: 700 Θεσπιείς.

Εντολή πήραν...τον έλεγαν Δημόφιλο και είπε στον Λεωνίδα ότι δεν φεύγει για να μην τον αφήσει να πάρει όλη τη δόξα των Θερμοπυλών μόνος του. Η γνωστή αμετάφραστη έννοια του Ελληνικού φιλοτίμου. Πέθαναν όλοι ως γνωστόν. Το άγαλμά του είναι κάπου κοντά στα Καμμένα Βούρλα αν θυμάμαι καλά...

Γιάννη το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου κυκλοφόρησε το 1988..Το άγαλμα φτιάχτηκε το 1997..
Αν πρόσεξες καλά δεν εξετάζει αν είχαν αρχηγό πάνω στην μάχη,αλλά από ποιον πήραν την εντολή να πολεμήσουν..
Οι Θεσπιείς αγνόησαν τον Λεωνίδα,ο οποίος τους προέτρεψε να φύγουν από το πεδίο της μάχης (κάτι που έκαναν άλλοι σύμμαχοι) και έμειναν εκεί εθελοντικά πολεμώντας στο πλευρό του..

Ο Ηρόδοτος τα λέει: ΟΙ ΜΕΝ ΜΥΝ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΟΙ ΑΠΟΜΠΕΜΠΟΜΕΝΟΙ ΟΙΧΟΝΤΟ ΤΕ ΑΠΙΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΟΝΤΟ ΛΕΩΝΙΔΗ, ΘΕΣΠΙΕΕΣ ΔΕ ΚΑΙ ΘΗΒΑΙΟΙ ΚΑΤΕΜΕΙΝΑΝ ΜΟΥΝΟΙ ΠΑΡΑ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣΙ. ΤΟΥΤΩΝ ΔΕ ΘΗΒΑΙΟΙ ΜΕΝ ΑΕΚΟΥΝΤΕΣ ΕΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΟΥ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΙ (ΚΑΤΕΙΧΕ ΓΑΡ ΣΦΕΑΣ ΛΕΩΝΙΔΗΣ ΕΝ ΟΜΗΡΩΝ ΛΟΓΩ ΠΟΙΕΥΜΕΝΟΣ), ΘΕΣΠΙΕΕΣ ΣΕ ΕΚΟΝΤΕΣ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΟΙ ΟΥΚ ΕΦΑΣΑΝ ΑΠΟΛΙΠΟΝΤΕΣ ΛΕΩΝΙΔΗΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤ' ΑΥΤΟΥ ΑΠΑΛΑΞΕΣΘΑΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΜΕΙΝΑΝΤΕΣ ΣΥΝΑΠΕΘΑΝΟΝ. ΕΣΤΡΑΤΗΓΕΕ ΔΕ ΑΥΤΩΝ ΔΗΜΟΦΙΛΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΩ.
 

send

AVClub Fanatic
19 June 2006
30,948
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Re: Απάντηση: 700 Θεσπιείς.

Γιάννη το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου κυκλοφόρησε το 1988..Το άγαλμα φτιάχτηκε το 1997..
Αν πρόσεξες καλά δεν εξετάζει αν είχαν αρχηγό πάνω στην μάχη,αλλά από ποιον πήραν την εντολή να πολεμήσουν..
Οι Θεσπιείς αγνόησαν τον Λεωνίδα,ο οποίος τους προέτρεψε να φύγουν από το πεδίο της μάχης (κάτι που έκαναν άλλοι σύμμαχοι) και έμειναν εκεί εθελοντικά πολεμώντας στο πλευρό του..

Ο Ηρόδοτος τα λέει: ΟΙ ΜΕΝ ΜΥΝ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΟΙ ΑΠΟΜΠΕΜΠΟΜΕΝΟΙ ΟΙΧΟΝΤΟ ΤΕ ΑΠΙΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΟΝΤΟ ΛΕΩΝΙΔΗ, ΘΕΣΠΙΕΕΣ ΔΕ ΚΑΙ ΘΗΒΑΙΟΙ ΚΑΤΕΜΕΙΝΑΝ ΜΟΥΝΟΙ ΠΑΡΑ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣΙ. ΤΟΥΤΩΝ ΔΕ ΘΗΒΑΙΟΙ ΜΕΝ ΑΕΚΟΥΝΤΕΣ ΕΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΟΥ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΙ (ΚΑΤΕΙΧΕ ΓΑΡ ΣΦΕΑΣ ΛΕΩΝΙΔΗΣ ΕΝ ΟΜΗΡΩΝ ΛΟΓΩ ΠΟΙΕΥΜΕΝΟΣ), ΘΕΣΠΙΕΕΣ ΣΕ ΕΚΟΝΤΕΣ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΟΙ ΟΥΚ ΕΦΑΣΑΝ ΑΠΟΛΙΠΟΝΤΕΣ ΛΕΩΝΙΔΗΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤ' ΑΥΤΟΥ ΑΠΑΛΑΞΕΣΘΑΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΜΕΙΝΑΝΤΕΣ ΣΥΝΑΠΕΘΑΝΟΝ. ΕΣΤΡΑΤΗΓΕΕ ΔΕ ΑΥΤΩΝ ΔΗΜΟΦΙΛΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΩ.


Αφού αναφέρεις Ηρόδοτο, ας διαβάσουμε και τι λένε οι Ιστορίαι:

Ὁ μὲν δὴ περὶ Πιερίην διέτριβε ἡμέρας συχνάς· τὸ γὰρ δὴ ὄρος τὸ Μακεδονικὸν ἔκειρε τῆς στρατιῆς τριτημορίς, ἵνα ταύτῃ διεξίῃ ἅπασα ἡ στρατιὴ ἐς Περραιβούς· οἱ δὲ δὴ κήρυκες οἱ ἀποπεμφθέντες ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπὶ γῆς αἴτησιν ἀπίκατο οἱ μὲν κεινοί, οἱ δὲ φέροντες γῆν τε καὶ ὕδωρ. τῶν δὲ δόντων ταῦτα ἐγένοντο οἵδε, Θεσσαλοί, Δόλοπες, Ἐνιῆνες, Περραιβοί, Λοκροί, Μάγνητες, Μηλιέες, Ἀχαιοὶ οἱ Φθιῶται, καὶ Θηβαῖοι καὶ οἱ ἄλλοι Βοιωτοὶ πλὴν Θεσπιέων τε καὶ Πλαταιέων. ἐπὶ τούτοισι οἱ Ἕλληνες ἔταμον ὅρκιον οἱ τῷ βαρβάρῳ πόλεμον ἀειράμενοι. τὸ δὲ ὅρκιον ὧδε εἶχε, ὅσοι τῷ Πέρσῃ ἔδοσαν σφέας αὐτοὺς Ἕλληνες ἐόντες, μὴ ἀναγκασθέντες, καταστάντων σφι εὖ τῶν πρηγμάτων, τούτους δεκατεῦσαι τῷ ἐν Δελφοῖσι θεῷ. τὸ μὲν δὴ ὅρκιον ὧδε εἶχε τοῖσι Ἕλλησι·
(7ο βιβλίο, 131-132)
 
19 June 2006
35,670
Απάντηση: Re: Απάντηση: 700 Θεσπιείς.

Γιάννη το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου κυκλοφόρησε το 1988..Το άγαλμα φτιάχτηκε το 1997..
Αν πρόσεξες καλά δεν εξετάζει αν είχαν αρχηγό πάνω στην μάχη,αλλά από ποιον πήραν την εντολή να πολεμήσουν..
Οι Θεσπιείς αγνόησαν τον Λεωνίδα,ο οποίος τους προέτρεψε να φύγουν από το πεδίο της μάχης (κάτι που έκαναν άλλοι σύμμαχοι) και έμειναν εκεί εθελοντικά πολεμώντας στο πλευρό του..

Ο Ηρόδοτος τα λέει: ΟΙ ΜΕΝ ΜΥΝ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΟΙ ΑΠΟΜΠΕΜΠΟΜΕΝΟΙ ΟΙΧΟΝΤΟ ΤΕ ΑΠΙΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΟΝΤΟ ΛΕΩΝΙΔΗ, ΘΕΣΠΙΕΕΣ ΔΕ ΚΑΙ ΘΗΒΑΙΟΙ ΚΑΤΕΜΕΙΝΑΝ ΜΟΥΝΟΙ ΠΑΡΑ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣΙ. ΤΟΥΤΩΝ ΔΕ ΘΗΒΑΙΟΙ ΜΕΝ ΑΕΚΟΥΝΤΕΣ ΕΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΟΥ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΙ (ΚΑΤΕΙΧΕ ΓΑΡ ΣΦΕΑΣ ΛΕΩΝΙΔΗΣ ΕΝ ΟΜΗΡΩΝ ΛΟΓΩ ΠΟΙΕΥΜΕΝΟΣ), ΘΕΣΠΙΕΕΣ ΣΕ ΕΚΟΝΤΕΣ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΟΙ ΟΥΚ ΕΦΑΣΑΝ ΑΠΟΛΙΠΟΝΤΕΣ ΛΕΩΝΙΔΗΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤ' ΑΥΤΟΥ ΑΠΑΛΑΞΕΣΘΑΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΜΕΙΝΑΝΤΕΣ ΣΥΝΑΠΕΘΑΝΟΝ. ΕΣΤΡΑΤΗΓΕΕ ΔΕ ΑΥΤΩΝ ΔΗΜΟΦΙΛΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΩ.

Ναι, Σπύρo, δεν πρόσεξα χρονολογίες...good call!!
 

send

AVClub Fanatic
19 June 2006
30,948
Θεσσαλονίκη
Μα τι χρονολογίες. Ο Μισσιος λέει ότι οι Θεσπιές μήδησαν, ο δε Ηρόδοτος αναφέρει ξεκάθαρα ότι Θεσπιές και Πλαταιές ήταν οι μονες των Βοιωτικών πόλεων που ΔΕΝ μηδησαν.
 
19 June 2006
35,670
Μα τι χρονολογίες. Ο Μισσιος λέει ότι οι Θεσπιές μήδησαν, ο δε Ηρόδοτος αναφέρει ξεκάθαρα ότι Θεσπιές και Πλαταιές ήταν οι μονες των Βοιωτικών πόλεων που ΔΕΝ μηδησαν.


Τα μπλέκει με τις εξουσίες Τάσε, θέλοντας να εξάρει την προσωπικότητα και το τσαγανό των 700 Θεσπιέων που πέθαναν στην Θερμοπύλες. Το κείμενό του είναι περισσότερο πολιτικο-φιλοσοφικό παρά ιστορικό. Το ιστορικό γεγονός της παραμονής των 700 δεν αμφισβητείται. Τώρα...σε ποιες κυβερνήσεις, Θεσπιέων που μήδισαν, αναφέρεται, δεν καταλαβαίνω.