Η μυρωδιά του βινυλίου - Willie's Blues

[Νότης]

WILLIE DIXON - Willie's Blues
Prestige - 1959

Είμαστε στο 1959 και ο Willie Dixon μπαίνει για πρώτη φορά στο studio για να γράψει μουσική που να φέρει το όνομά του στο εξώφυλλο. Μαζί του έχει τον φοβερό Memphis Slim που τον συνοδεύει στο πιάνο. Ο ίδιος κρατάει το κοντραμπάσσο και το μικρόφωνο. Έχει 10 δικές του συνθέσεις και δύο του M. Slim που πρέπει να γραφτούν στις ταινίες του Rudy Van Gelder.

Οι δύο κορυφαίοι μπλουζίστες, μαζί με τους: Gus Johnson (drums), Wally Richardson (guitar), Al Ashby (tenor sax) και Harold Ashby (tenor sax) καταφέρνουν μέσα σε δύο μόλις ώρες, να τελειώσουν μια ηχογράφηση που θ’ αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της, στη blues δισκογραφία. Το στυλ των τραγουδιών, είναι σε ένα σχετικά ομοιόμορφο κλίμα. Κυριαρχεί το cool bluesy feeling από τις υπέροχες εκτελέσεις των μαστόρων του είδους. Κανένα κομμάτι δεν ξεχωρίζει από την αλυσίδα, ενώ τα όργανα ζωγραφίζουν ευαίσθητες πινελιές από ηχοχρώματα στον καμβά που αιωρείται στο χώρο.

Είναι από τους αγαπημένους και πιό πολυπαιγμένους blues δίσκους μου, διότι είναι γεμάτος από εκείνα τα συναισθήματα που μπορεί να σου δώσει ένα βινύλιο. Καταπληκτικό εξώφυλλο, υπέροχη και μεστή ηχογράφηση, συνθέσεις και εκτελέσεις από πολύ καλές έως εκπληκτικές και φυσικά την μοναδική αίσθηση της κατοχής, ενός ιδιαίτερου και μοναδικού κοσμήματος (που δεν προορίζεται για δώρο σε γυναίκα)!

1. "Nervous" (Willie Dixon) 3:15
2. "Good Understanding" (Willie Dixon) 2:15
3. "That's My Baby" (Willie Dixon) 3:22
4. "Slim's Thing" (Memphis Slim) 3:24
5. "That's All I Want Baby" (Willie Dixon) 2:15
6. "Don't You Tell Nobody" (Willie Dixon) 2:09
7. "Youth to You" (Willie Dixon) 3:24
8. "Sittin' and Cryin' the Blues" (Willie Dixon) 3:23
9. "Built for Comfort" (Willie Dixon) 2:32
10. "I Got a Razor" (Willie Dixon) 4:14
11. "Go Easy" (Memphis Slim) 5:52
12. "Move Me" (Willie Dixon) 3:24

 

[Γιώργος Κουν.]

Και είχα ανησυχήσει... :a0210::smile:

 

[christos]

εξαιρετικη προταση :deal:

 

[SIMPLYMUSIC]

τελικά εκεί στα δυτικά προάστια πάντα υπήρχε μία τάση για blues και μαυρίλα.
Το έχω χρόνια σε βυνίλιο και ομολογώ ότι κάθε φορά που η βελόνα ακουμπάει τα αυλάκια του μια τάση νοσταλγίας με πιάνει (Blues - Πανόρμου και SOUTHERN COMFORT στα πρώτα χρόνια, μετά πιο εκλεπτισμένα νερά της φωτιάς).
Νότη πρέπει κάποια στιγμή πρέπει να τα πούμε από κοντά.

 

[Γ. ΚΟΥΛΗΣ]

Δισκάρα! Μόνο τα καλύτερα απο τις παρουσιάσεις του Νότη, όπως πάντα.

 

[Κάλλη Συνοδινού]

Νότη μας έλειψες!!!

Παραβλέπω την τελευταία φράση σου :furious3: και θα αναζητήσω να ακούσω τον δίσκο που προτείνεις.
Τα ακούσματά μου στις μαύρες μουσικές είναι σε εμβρυικό στάδιο ακόμα...
Πιθανότατα σε βινύλιο, μιας και η νόσος είναι κολλητική!

Να 'σαι καλά καλέ μου φίλε :ernaehrung004:

 

[Stephania Gk.]

Καταπληκτικός δίσκος:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043
Το 12...απλά υπέροχο!!!

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Φώτη καλησπέρα.
Μετά το post σου έβαλα τον μοναδικό δίσκο του Dixon που έχω το Hidden Charmes. Καλός δίσκος αλλά λίγο pop για τα γούστα μου.
Σε παρακαλώ πληροφόρησε με αν ο δίσκος σου είναι original και αν επανέκδoση της Prestige αξίζει ηχητικά. Ξέρεις την τιμή του original σε κατάσταση near mint και κάποα πηγή προμήθειας εκτός ebay?.
Τα original δεν λογίζονται ακόμα σαν τεκμήρια.
Πολύ πολύ φιλικά.

 

[Νότης]

Φώτη καλησπέρα.
Μετά το post σου έβαλα τον μοναδικό δίσκο του Dixon που έχω το Hidden Charmes. Καλός δίσκος αλλά λίγο pop για τα γούστα μου.
Σε παρακαλώ πληροφόρησε με αν ο δίσκος σου είναι original και αν επανέκδoση της Prestige αξίζει ηχητικά. Ξέρεις την τιμή του original σε κατάσταση near mint και κάποα πηγή προμήθειας εκτός ebay?.
Τα original δεν λογίζονται ακόμα σαν τεκμήρια.
Πολύ πολύ φιλικά.

Φυσικά είναι επανέκδοση, δεν τον έχω βρεί ακόμα original κάτω από Ε 100
οπότε δεν με παίρνει. Τώρα, ο ήχος στην επανέκδοση θα έλεγα οτι είναι πάρα
πολύ καλός (8,5/10).

 

[Στέλιος Π.]

Μπραβο φιλε Νοτη!

O Dixon ειναι ισως ο πατερας του "συγχρονου" chicago blues.