Όταν μιλάμε για δίσκους blues, η πρώτη μας σκέψη πάει στον Muddy Waters,
στον John Lee Hooker
ή ίσως στον Robert Johnson και σε άλλους προπάτορες του είδους.
κι αν όλοι αυτοί,αποτελούν σημείο αναφοράς – όπως σ’ έναν κύκλο -
όλα ξεκινούν από εδώ και καταλήγουν πάλι εδώ! Μέσα στον τεράστιο αυτόν blues κύκλο,
βρίσκεται κι ένας από τους πολλούς γίγαντες, που γέννησε αυτό το είδος της μουσικής.
Ο Junior Wells (περί ού ο λόγος), έμοιαζε σαν έτοιμος από καιρό, ν’ αρπάξει
την ευκαιρία για ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα του και αυτό συνέβη,
όταν ο Little Walter αποχώρησε από τους Muddy Waters Blues Band
αφήνοντας ορφανή τη σημαντική θέση της φυσαρμόνικας.
Όπως ήταν φυσικό, στις ατέρμονες ζυμώσεις πού γίνονταν μέσα στη μπάντα, ωρίμασε
και τελειοποιήθηκε, μαθαίνοντας να βγάζει το δικό του ταλέντο, χωρίς πια να χρειάζεται
τα δεκανίκια του πρωτοπόρου δάσκαλου του Chicago blues. Όντας μέλος των
The Muddy Waters blues band, ανοίγει τα φτερά του και αρχίζει να ηχογραφεί ως τραγουδιστής
και φυσαρμονικίστας, με το δικό του όνομα και σχήμα. Στην πορεία γνωρίζεται με τον Buddy Guy που δένει μαζί του
ηχητικά και στυλιστικά ενώ τους διακρίνει και η ίδια ‛’τρέλα’’ στις ζωντανές τους εμφανίσεις.
Μετά από δυο-τρείς σκόρπιες ηχογραφήσεις που απλώς του φτιάχνουν το όνομα,
κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο το 1965 στην ετικέτα της Delmark.
Του δίνει το όνομα ‛’The Hoodoo Man Blues’’ και φυσικά χρησιμοποιεί τον Buddy Guy
σαν guest κιθαρίστα και σαν πρώτο όνομα, μεταξύ των υπολοίπων μελών
της μπάντας του. Ο δίσκος αυτός δεν ξεπεράστηκε ποτέ, αν και τον ακολούθησαν
εξαιρετικές δουλειές από το ‛’δίδυμο’’ πλέον των J. Wells και B. Guy
(it’s my life, baby – southside blues jam – drinkin’ T.N.T and smokin’ dynamite κ.λ.π.)
Το να περιγραφούν τα συναισθήματα, από το άκουσμα ενός blues δίσκου, είναι κομμάτι κοινότυπο.
Εδώ οι ήχοι είναι πρωτόλειοι, χωρίς εντυπωσιασμούς και εφέ, απλό και ουσιαστικό
παίξιμο απ’ όλους τους μουσικούς με την καθοδήγηση του τραγουδιστή και αρπίστα,
που δεν κάνει κατάχρηση πουθενά! Αλλά και η κιθάρα δεν παίρνει ό,τι δεν της ανήκει,
παρά βρίσκεται μόνο εκεί που πρέπει και όσο πρέπει. Γι αυτούς τους απλούς λόγους,
αλλά και για ‛’αλλαγή’’ ετοίμασα για σας μια οπτικοακουστική εμπειρία,
ευελπιστώντας ότι θα σας βοηθήσει ν’ αποφασίσετε, αν τελικά σας αρέσει, ή όχι!
THE JUNIOR WELLS BLUES BAND – Hoodoo Man Blues
DELMARK (1965)
Junior Wells : vocals, harmonica
Buddy Guy : guitar, vocals
Jack Myers : bass
Bill Warren : drums
http://www.youtube.com/watch?v=nQOjgg0QnvI
στον John Lee Hooker
ή ίσως στον Robert Johnson και σε άλλους προπάτορες του είδους.
κι αν όλοι αυτοί,αποτελούν σημείο αναφοράς – όπως σ’ έναν κύκλο -
όλα ξεκινούν από εδώ και καταλήγουν πάλι εδώ! Μέσα στον τεράστιο αυτόν blues κύκλο,
βρίσκεται κι ένας από τους πολλούς γίγαντες, που γέννησε αυτό το είδος της μουσικής.
Ο Junior Wells (περί ού ο λόγος), έμοιαζε σαν έτοιμος από καιρό, ν’ αρπάξει
την ευκαιρία για ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα του και αυτό συνέβη,
όταν ο Little Walter αποχώρησε από τους Muddy Waters Blues Band
αφήνοντας ορφανή τη σημαντική θέση της φυσαρμόνικας.
Όπως ήταν φυσικό, στις ατέρμονες ζυμώσεις πού γίνονταν μέσα στη μπάντα, ωρίμασε
και τελειοποιήθηκε, μαθαίνοντας να βγάζει το δικό του ταλέντο, χωρίς πια να χρειάζεται
τα δεκανίκια του πρωτοπόρου δάσκαλου του Chicago blues. Όντας μέλος των
The Muddy Waters blues band, ανοίγει τα φτερά του και αρχίζει να ηχογραφεί ως τραγουδιστής
και φυσαρμονικίστας, με το δικό του όνομα και σχήμα. Στην πορεία γνωρίζεται με τον Buddy Guy που δένει μαζί του
ηχητικά και στυλιστικά ενώ τους διακρίνει και η ίδια ‛’τρέλα’’ στις ζωντανές τους εμφανίσεις.
Μετά από δυο-τρείς σκόρπιες ηχογραφήσεις που απλώς του φτιάχνουν το όνομα,
κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο το 1965 στην ετικέτα της Delmark.
Του δίνει το όνομα ‛’The Hoodoo Man Blues’’ και φυσικά χρησιμοποιεί τον Buddy Guy
σαν guest κιθαρίστα και σαν πρώτο όνομα, μεταξύ των υπολοίπων μελών
της μπάντας του. Ο δίσκος αυτός δεν ξεπεράστηκε ποτέ, αν και τον ακολούθησαν
εξαιρετικές δουλειές από το ‛’δίδυμο’’ πλέον των J. Wells και B. Guy
(it’s my life, baby – southside blues jam – drinkin’ T.N.T and smokin’ dynamite κ.λ.π.)
Το να περιγραφούν τα συναισθήματα, από το άκουσμα ενός blues δίσκου, είναι κομμάτι κοινότυπο.
Εδώ οι ήχοι είναι πρωτόλειοι, χωρίς εντυπωσιασμούς και εφέ, απλό και ουσιαστικό
παίξιμο απ’ όλους τους μουσικούς με την καθοδήγηση του τραγουδιστή και αρπίστα,
που δεν κάνει κατάχρηση πουθενά! Αλλά και η κιθάρα δεν παίρνει ό,τι δεν της ανήκει,
παρά βρίσκεται μόνο εκεί που πρέπει και όσο πρέπει. Γι αυτούς τους απλούς λόγους,
αλλά και για ‛’αλλαγή’’ ετοίμασα για σας μια οπτικοακουστική εμπειρία,
ευελπιστώντας ότι θα σας βοηθήσει ν’ αποφασίσετε, αν τελικά σας αρέσει, ή όχι!
THE JUNIOR WELLS BLUES BAND – Hoodoo Man Blues
DELMARK (1965)
Junior Wells : vocals, harmonica
Buddy Guy : guitar, vocals
Jack Myers : bass
Bill Warren : drums
http://www.youtube.com/watch?v=nQOjgg0QnvI
Last edited:
