Αγαπητοί φίλοι του σκληρού ήχου, καιρό ήθελα να γράψω αλλά, που χρόνος.....
Υπάρχουν δίσκοι που με έχουν στοιχειώσει, γυρίζω στο πολύ μακρυνό 1983, όταν έπεσα πάνω στο διαμάντι των Virgin Steele - Guardians of the Flame.
Οι Αμερικάνοι φίλοι σχηματίστηκαν εκεί κοντά στις αρχές των 80'ς από τον Jack Starr στην κιθάρα, τον Joey Ayvazian, τον Joe O'Reilly και ασφαλώς την εμβληματική παρουσία του David DeFeis στα φωνητικά και στο αρμόνιο.
Το ξεκίνημα δεν ήταν ελπιδοφόρο το Children of the Storm του 1982, μπήκε σε μια συλλογή U.S. Metal bands.
Το ύφος είχε πολλά στοιχεία από το Αμερικάνικο στυλ power metal, μελωδικές εναλλαγές και μουσική θεματογραφία, αυστηρώς κινούμενη στο epic.
Η συνέχεια είναιάκρως επιτυχημένη, το Guardians Of The Flame, έμελλε να τους καθιερώσει.
H αυθεντική έκδοση του δισκου του 83 περιέχει:
1."Don't Say Goodbye (Tonight)" (D. DeFeis)
2."Burn the Sun" (J. Starr)
3."Life of Crime" (J. Starr)
4."The Redeemer" (D. DeFeis, J.Starr)
5."Birth Through Fire" (instrumental) (D. DeFeis)
6."Guardians of the Flame" (D. DeFeis, J.Starr)
7."Metal City" (J. Starr)
8."Hell or High Water" (J. Starr)
9."Go All the Way" (J. Starr)
10."A Cry in the Night" (D. DeFeis)
http://www.youtube.com/watch?v=JoQ9EOOTkCc
Ωστόσο ο δίσκος επανακυκλοφόρησε το 2002 με ακόμη 4-5 νέα τραγούδια που ωστόσο δεν στέκονται ύφος, την δυναμική και στο κλίμα των παλιών καλών ημερών.
Ο David DeFeis, βρίσκεται σε απίστευτη φόρμα ο Starr σε δαιμονικά ριφς, o Joe O'Reilly μπάσσο με τον Joey Ayvazian - drums αποτελούν μια πολύ δυναμική Rythm section.
Mαγικά riffs, απίστευτη ενέργεια, τεχνικά περάσματα και εναλλαγές αργού - γρήγορου ρυθμού, το power metal σε άλλη διάσταση.
Εκτός κριτικής ασφαλώς το ομώνυμο που το ακούω και σήμερα, τεχνικό με την κιθάρα του Starr να σπέρνει και το σόλα του DeFeis να ακολουθούν το ρυθμό.
Το Go All the Way, είναι ο ορισμός του power metal, σκληρό όπου χρειάζεται, με μπάσο και ντραμς που σκοτώνουν, κιθάρα σε γρήγορες ταχύτες και φωνητικά που σε στέλνουν.......
Το Metal City, ασφαλώς πιο γρήγορο, με τον Starr να μεγαλουργεί, το A Cry in the Night, είναι η μπαλάντα του δίσκου.
Η συνέχεια αποδείχθηκε μέτρια, παρόλο που το ύφος έγινε πιο σκληρό, πλησίασε πιο κοντά στον ήχο των Manowar, υπήρξε η αποχώρηση του Starr, η αντίστοιχη κάλυψη τη θέσης του κιθαρίστα από τον Eduard Pursino που ταιριαξε με την φωνή του DeFeis, αλλά η μαγεια είχε χαθεί.....
O μαγικές στιγμές του Guardians of the Flame, δεν επαναλήφθηκαν, πειραματίστηκαν μέχρι και με rock opera, συνέχισαν μέχρι το 2007-2008 αρκέστηκαν σε κάποια best of...όπως το The Book of Burning και το Hymns to Victory, από το 2008 έως το 2010, είναι σχεδόν εξαφανισμένοι και κάνουν ένα ξαφνικό μπαμ εκεί προς το τέλος του '10, με το The Black Light Bacchanalia.
Υπάρχουν δίσκοι που με έχουν στοιχειώσει, γυρίζω στο πολύ μακρυνό 1983, όταν έπεσα πάνω στο διαμάντι των Virgin Steele - Guardians of the Flame.
Οι Αμερικάνοι φίλοι σχηματίστηκαν εκεί κοντά στις αρχές των 80'ς από τον Jack Starr στην κιθάρα, τον Joey Ayvazian, τον Joe O'Reilly και ασφαλώς την εμβληματική παρουσία του David DeFeis στα φωνητικά και στο αρμόνιο.
Το ξεκίνημα δεν ήταν ελπιδοφόρο το Children of the Storm του 1982, μπήκε σε μια συλλογή U.S. Metal bands.
Το ύφος είχε πολλά στοιχεία από το Αμερικάνικο στυλ power metal, μελωδικές εναλλαγές και μουσική θεματογραφία, αυστηρώς κινούμενη στο epic.
Η συνέχεια είναιάκρως επιτυχημένη, το Guardians Of The Flame, έμελλε να τους καθιερώσει.
H αυθεντική έκδοση του δισκου του 83 περιέχει:
1."Don't Say Goodbye (Tonight)" (D. DeFeis)
2."Burn the Sun" (J. Starr)
3."Life of Crime" (J. Starr)
4."The Redeemer" (D. DeFeis, J.Starr)
5."Birth Through Fire" (instrumental) (D. DeFeis)
6."Guardians of the Flame" (D. DeFeis, J.Starr)
7."Metal City" (J. Starr)
8."Hell or High Water" (J. Starr)
9."Go All the Way" (J. Starr)
10."A Cry in the Night" (D. DeFeis)
http://www.youtube.com/watch?v=JoQ9EOOTkCc
Ωστόσο ο δίσκος επανακυκλοφόρησε το 2002 με ακόμη 4-5 νέα τραγούδια που ωστόσο δεν στέκονται ύφος, την δυναμική και στο κλίμα των παλιών καλών ημερών.
Ο David DeFeis, βρίσκεται σε απίστευτη φόρμα ο Starr σε δαιμονικά ριφς, o Joe O'Reilly μπάσσο με τον Joey Ayvazian - drums αποτελούν μια πολύ δυναμική Rythm section.
Mαγικά riffs, απίστευτη ενέργεια, τεχνικά περάσματα και εναλλαγές αργού - γρήγορου ρυθμού, το power metal σε άλλη διάσταση.
Εκτός κριτικής ασφαλώς το ομώνυμο που το ακούω και σήμερα, τεχνικό με την κιθάρα του Starr να σπέρνει και το σόλα του DeFeis να ακολουθούν το ρυθμό.
Το Go All the Way, είναι ο ορισμός του power metal, σκληρό όπου χρειάζεται, με μπάσο και ντραμς που σκοτώνουν, κιθάρα σε γρήγορες ταχύτες και φωνητικά που σε στέλνουν.......
Το Metal City, ασφαλώς πιο γρήγορο, με τον Starr να μεγαλουργεί, το A Cry in the Night, είναι η μπαλάντα του δίσκου.
Η συνέχεια αποδείχθηκε μέτρια, παρόλο που το ύφος έγινε πιο σκληρό, πλησίασε πιο κοντά στον ήχο των Manowar, υπήρξε η αποχώρηση του Starr, η αντίστοιχη κάλυψη τη θέσης του κιθαρίστα από τον Eduard Pursino που ταιριαξε με την φωνή του DeFeis, αλλά η μαγεια είχε χαθεί.....
O μαγικές στιγμές του Guardians of the Flame, δεν επαναλήφθηκαν, πειραματίστηκαν μέχρι και με rock opera, συνέχισαν μέχρι το 2007-2008 αρκέστηκαν σε κάποια best of...όπως το The Book of Burning και το Hymns to Victory, από το 2008 έως το 2010, είναι σχεδόν εξαφανισμένοι και κάνουν ένα ξαφνικό μπαμ εκεί προς το τέλος του '10, με το The Black Light Bacchanalia.
Last edited: