Deleyaman-Fourth Part Two (2011)
''...Μια μερα η Καλβα δεν επέστρεψε.Ηταν ακόμα κόρη και την ειχε πλανέψει ο διάβολος,που ήθελε να σκοτώσει την Ουρακα με την πεινα και την διψα.Πριν φυγει η Καλβα,της ειχε πει:''Δεν μπορω να ζω με μια σκιά που δεν τρώει ούτε πίνει τους καλούς καρπούς αυτού του κόσμου.
Πηγαινω εκει οπου υπάρχει μεγαλύτερη αφθονία''.
Αλλα δεν εφυγε για να χορτάσει με τους επίγειους καρπούς,πήγε να κυλιστεί στην ακολασία,γιατί την ειχε παραπλανήσει ο Εχθρός.
Με την αναχώρησή της,η Ουρακα δεν βγηκε για να βρει τρόφιμα για να συντηρηθεί,έμεινε με το βλέμμα στυλωμένο στο παράθυρο λες και περίμενε να μπει απο κει η Αποκαλυψη,λεγοντας στον εαυτο της οτι,συμφωνα με τον Σολομώντα,ο Θεος δεν επιτρέπει να χαθούν οι δίκαιοι απ την πείνα.
Εμφανίστηκε ο διαβολος με φλογισμενα μαλλια και ρύγχος απ' οπου ετρεχαν σάλια.
Ανασαίνοντας σχεδόν πάνω στο πρόσωπό της,αναφώνησε:''Παραδέχομαι οτι οι άγγελοι του ουρανού σε προστατεύουν και απείλησαν να με δεσουν για άλλα χίλια χρόνια αν σε κανω να υποφέρεις.
Γι αυτό, λοιπόν,φεύγω.''
Η Ουρανκα Φερναντεθ,αδύναμη,πεσμένη καταγής,πριν βγει ο Ήλιος είδε να φεύγει ο παλαιός Όφις,ξέροντας οτι θα επέστρεφε σύντομα.
Καθώς σκεφτόταν την δυστυχια της,είπε στον εαυτό της:''Αυτός που δίνει τροφή στους ταπεινούς ανθρώπους,στις αράχνες και στις πεταλούδες,θα με θρέψει με φως απ τους ουρανούς,εμενα,τη Σκια''.
Ενω τελειώνει την προσευχή της,η βροχή έπεσε απο ψηλά και σκέπασε τις στέγες και τα τείχη της Λεον και μπήκε απ τους τοίχους του κελιού της για να πιει εκείνη,η Ουρακα η Σκια.
Αν και σπάνια έβγαινε από την απομόνωσή της,η φήμη της αγριοσυνης της διαπέρασε τους τοίχους και εξαπλώθηκε στους δρόμους.
Μια Κυριακή,την τετάρτη κανονική ώρα,μια τυφλή που λεγόταν Μονεγουντα ηρθε στη πορτα της για να την παρακαλεσει να την γιατρεψει απ τους αιμάτινους χυμούς που είχαν απλωθεί στα μάτια τους.
Είχε χάσει την οραση της και δεν μπορούσε να παει πουθενά χωρίς την βοήθεια της ανιψιάς της.
Εκείνο το μεσημέρι,όμως,ανεβαίνοντας τη σκάλα του σπιτιου της Ουρακα ειχε νοιώσει σαν να γνώριζε τον δρόμο.
''Το φως της μέρας μ' εγκατέλειψε,ζω σαν νεκρή,σε ικετεύω,αδελφή μου,να βάλεις τα χέρια σου πάνω στα μάτια μου'',της ζητησε η Μονεγουντα.
''Πως ξέρεις ότι μπορώ να σε γιατρέψω;'' Την ρώτησε η Ουρακα.
''Η σκιά του κορμιού σου εμφανίστηκε στο όνειρό μου και είπα:"Αυτή είναι η αγία παρθένα που έχει την δύναμη να με γιατρέψει''.
''Ποιος σου πήρε το φως απ τα μάτια και σε άφησε στο σκοτάδι...'' Ρώτησε η Ουρακα.............
Απόσπασμα απ το μυθιστόρημα ''Ο Κύριος Της Συντέλειας Του Κόσμου'' του Homero Aridjis....
Βιογραφια.....
Deleyaman is a french-american-swedish band based in Normandy, France.
Formed in 2000 by Aret Madilian, the american leader of the band, the band consists of Beatrice Valantin (the french singer), Gerard Madilian (the french-armenian duduk player), Mia Bjorlingsson (the swedish drummer) and an additional guest musician Ara Duzian (the american guitarist) who is currently active for the band’s live performances.
Deleyaman has released five albums to date while creating a unique, experimental and unclassifiable sound. Their music is impossible to pigeon hole and transcends single genre categorization.
Their albums have been described as dark wave, ethereal, minimalist, experimental, gothic, ambient, world, mystical, post-punk, post-rock, new wave or even neo-folk.
It all started during the fall of 2000 when the band recorded what was to become their first album in Madilian’s home-studio located in “Le Pays de Caux”.
Madilian was then living in Ourville en Caux, a coastal rural village of Normandy, France where he had moved from Los Angeles, California a few years earlier.
The album entitled “00/1” was released in September 2001 on TTO Records in the U.S. and on a french world music label in Paris “Les Editions Nech”. Though it went largely unnoticed, except within the underground french Goth culture, it was a ground-breaking album in its own right.
The album was entirely sang by Madilian and Valantin in literary armenian based on ancient poetry of minstrels, it integrated a 3000 year old caucasian wind instrument called the duduk into all the tracks alongside synthesizers, guitars and bass and yet it avoided being labeled as world music at a time when anything vaguely non-western sounding was being classified as such.
The following albums entitled “Second” and “3” which were released on TTO Records & Les Editions Nech in 2003 & 2006 further defined the band’s uncommon music.
The french singer Beatrice Valantin who was the background female voice of the first album naturally became the front woman of Deleyaman sharing vocal duties with Madilian, the front male voice of the band.
Madilian’s dark and Valantin’s ethereal vocals gave these albums their spiritual quality. The vocals were sang and recorded as mystical incantations or introspective laments.
Furthermore, both albums introduced tracks sung in english and other languages
(ex: swedish), the sampled rhythms of the first album were replaced by a drummer, Mia Bjorlingsson, who’d joined the line-up and there were experimentations with eastern instruments like the saz and the def.
During this time, Deleyaman performed live in small venues in Paris and was in residency between 2005 and 2007 at a small club located in a parisian suburb, Pantin called “La Menuiserie”. Following the release of their third album the band was invited to tour Armenia in 2007 by the Naregatsi Art Institute. A foundation for the arts whose main man Nareg Hartounian was a fan of the band. The same art foundation sponsored Deleyaman’s tour in California, USA in 2008.
In 2009 the band signed to Equilibrium Music in Europe and released “Fourth, part one”. The album subtly announced a change of direction for the band. The tracks on the album were sung in english with the exception of three songs sung in french and in armenian.
The lyrics were for the most part borrowed from 19th and 20th Century american poets. Edgar A. Poe, R.W. Emerson, Hart Crane amongst others.
The band also collaborated with a guest guitarist Ara Duzian who was invited to record two tracks based on his own compositions.
Nils Valdes a graphic arts student, an architect and a photographer joined the ranks and took on the full time duties of designing the cd covers and creating the multi-video projections during live performances.
A limited hardcover cd booklet of the album was also released in the U.S. by TTO Records & Naregatsi Art Institute whose founder Nareg has since become a sponsor and a friend of the band.
The more notable or memorable gigs of this period were at a venue called DePiek in Vlissingen and a concert featuring Arcana, Deleyaman and Fairydae at the St. Stevenskerk cathedral in Nijmegen, both in the Netherlands in June of 2010.
The latest album to date “Fourth, part two” was released in 2011 on Equilibrium Music for Europe and on TTO Records/Naregatsi Art Institute for the U.S..
The subtle changes hinted on the previous album is even more audible on this release. The guitars that were subdued or in the background before are now clearly the focal point backing the vocals. This is certainly due to the fact that between 2009 and 2011 Ara Duzian joined the band full time, participating to all the gigs and recording sessions.
The recordings, the arrangements and the mixes of “Fourth, part two” are also more straight forward and less produced. The vocals of Valantin are more folky-shoegaze-ambient than sacredly ethereal. A. Madilian is playing the bass on all the tracks while his vocals and the vocals in general, are carrying more melodies than in the past. Lastly, the drums of Bjorlingsson are significantly upfront in regards to the mixes on earlier albums.
Deleyaman’s music is still to be heard by a larger audience.
The band has not caught the attention of the trend driven media yet. Or maybe they’re just not sexy enough. Whatever the reason, for the time being their music remains in obscurity only finding its way to the ears and souls of those who have stumbled upon them by chance or through the underground Goth & Dark Wave press media, the only press to have embraced them since their beginnings.
http://www.deleyaman.com/Deleyaman/Band_Bio.html
Προσωπικες παρατηρησεις
Σαφως και εχουμε να κανουμε με λατρεις του μινιμαλισμου..
Μελωδιες που αιωρουνται σε τρεις διαστασεις,αν και λιτες σε ενορχηστρωση,ψυχοραγουν με καθε τροπο..
Αν και το feeling των φωνητικων ταυτιζεται περισσοτερο με εγωκεντρικες,gothic καταστασεις,η δομη των κομματιων αναζητα την λυτρωση μεσα απο το αχανες βλεμμα της post rock κοινοτητας,διανθισμενο με τελετουργικα ambient ηχοχρωματα...
Σαν συγχρονοι μοναχικοι περιπατητες που αιωρουνται πανω απ τις άγονες γραμμές των συγχρονων τασεων,αρέσκονται στο να εμπλουτιζουν με κομψη αφαιρετικοτητα τις συναισθηματικα φορτισμενες συνθεσεις τους...
Κυριο χαρακτηριστικο των Deleyaman ειναι η 'υπομονη' στην αναπτυξη των συνθεσεων,κατι που αυξανει τα επιπεδα της ατμοσφαιρικοτητας....
Μια ατμοσφαιρικοτητα που δεν μεταφραζεται συνηθως σε αοριστες playlistολογιες (συνθετη λεξη :grandpa
,αλλά δρα σαν καταγραφέας της σκοτεινής πλευράς της σελήνης.....
Υ.Γ.Το Ευρωπαϊκό artwork μας έρχεται σε λευκό εξώφυλλο,κάτι που θα ξενίσει τον κάθε εμπλεκόμενο που θα περάσει το κατώφλι της δίνης που δημιουργούν οι Delayaman
http://www.amazon.co.uk/Fourth-Part-Two-Deleyaman/dp/B004SNHA8U/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1312414879&sr=8-1
must have
''...Μια μερα η Καλβα δεν επέστρεψε.Ηταν ακόμα κόρη και την ειχε πλανέψει ο διάβολος,που ήθελε να σκοτώσει την Ουρακα με την πεινα και την διψα.Πριν φυγει η Καλβα,της ειχε πει:''Δεν μπορω να ζω με μια σκιά που δεν τρώει ούτε πίνει τους καλούς καρπούς αυτού του κόσμου.
Πηγαινω εκει οπου υπάρχει μεγαλύτερη αφθονία''.
Αλλα δεν εφυγε για να χορτάσει με τους επίγειους καρπούς,πήγε να κυλιστεί στην ακολασία,γιατί την ειχε παραπλανήσει ο Εχθρός.
Με την αναχώρησή της,η Ουρακα δεν βγηκε για να βρει τρόφιμα για να συντηρηθεί,έμεινε με το βλέμμα στυλωμένο στο παράθυρο λες και περίμενε να μπει απο κει η Αποκαλυψη,λεγοντας στον εαυτο της οτι,συμφωνα με τον Σολομώντα,ο Θεος δεν επιτρέπει να χαθούν οι δίκαιοι απ την πείνα.
Εμφανίστηκε ο διαβολος με φλογισμενα μαλλια και ρύγχος απ' οπου ετρεχαν σάλια.
Ανασαίνοντας σχεδόν πάνω στο πρόσωπό της,αναφώνησε:''Παραδέχομαι οτι οι άγγελοι του ουρανού σε προστατεύουν και απείλησαν να με δεσουν για άλλα χίλια χρόνια αν σε κανω να υποφέρεις.
Γι αυτό, λοιπόν,φεύγω.''
Η Ουρανκα Φερναντεθ,αδύναμη,πεσμένη καταγής,πριν βγει ο Ήλιος είδε να φεύγει ο παλαιός Όφις,ξέροντας οτι θα επέστρεφε σύντομα.
Καθώς σκεφτόταν την δυστυχια της,είπε στον εαυτό της:''Αυτός που δίνει τροφή στους ταπεινούς ανθρώπους,στις αράχνες και στις πεταλούδες,θα με θρέψει με φως απ τους ουρανούς,εμενα,τη Σκια''.
Ενω τελειώνει την προσευχή της,η βροχή έπεσε απο ψηλά και σκέπασε τις στέγες και τα τείχη της Λεον και μπήκε απ τους τοίχους του κελιού της για να πιει εκείνη,η Ουρακα η Σκια.
Αν και σπάνια έβγαινε από την απομόνωσή της,η φήμη της αγριοσυνης της διαπέρασε τους τοίχους και εξαπλώθηκε στους δρόμους.
Μια Κυριακή,την τετάρτη κανονική ώρα,μια τυφλή που λεγόταν Μονεγουντα ηρθε στη πορτα της για να την παρακαλεσει να την γιατρεψει απ τους αιμάτινους χυμούς που είχαν απλωθεί στα μάτια τους.
Είχε χάσει την οραση της και δεν μπορούσε να παει πουθενά χωρίς την βοήθεια της ανιψιάς της.
Εκείνο το μεσημέρι,όμως,ανεβαίνοντας τη σκάλα του σπιτιου της Ουρακα ειχε νοιώσει σαν να γνώριζε τον δρόμο.
''Το φως της μέρας μ' εγκατέλειψε,ζω σαν νεκρή,σε ικετεύω,αδελφή μου,να βάλεις τα χέρια σου πάνω στα μάτια μου'',της ζητησε η Μονεγουντα.
''Πως ξέρεις ότι μπορώ να σε γιατρέψω;'' Την ρώτησε η Ουρακα.
''Η σκιά του κορμιού σου εμφανίστηκε στο όνειρό μου και είπα:"Αυτή είναι η αγία παρθένα που έχει την δύναμη να με γιατρέψει''.
''Ποιος σου πήρε το φως απ τα μάτια και σε άφησε στο σκοτάδι...'' Ρώτησε η Ουρακα.............
Απόσπασμα απ το μυθιστόρημα ''Ο Κύριος Της Συντέλειας Του Κόσμου'' του Homero Aridjis....
Βιογραφια.....
Deleyaman is a french-american-swedish band based in Normandy, France.
Formed in 2000 by Aret Madilian, the american leader of the band, the band consists of Beatrice Valantin (the french singer), Gerard Madilian (the french-armenian duduk player), Mia Bjorlingsson (the swedish drummer) and an additional guest musician Ara Duzian (the american guitarist) who is currently active for the band’s live performances.
Deleyaman has released five albums to date while creating a unique, experimental and unclassifiable sound. Their music is impossible to pigeon hole and transcends single genre categorization.
Their albums have been described as dark wave, ethereal, minimalist, experimental, gothic, ambient, world, mystical, post-punk, post-rock, new wave or even neo-folk.
It all started during the fall of 2000 when the band recorded what was to become their first album in Madilian’s home-studio located in “Le Pays de Caux”.
Madilian was then living in Ourville en Caux, a coastal rural village of Normandy, France where he had moved from Los Angeles, California a few years earlier.
The album entitled “00/1” was released in September 2001 on TTO Records in the U.S. and on a french world music label in Paris “Les Editions Nech”. Though it went largely unnoticed, except within the underground french Goth culture, it was a ground-breaking album in its own right.
The album was entirely sang by Madilian and Valantin in literary armenian based on ancient poetry of minstrels, it integrated a 3000 year old caucasian wind instrument called the duduk into all the tracks alongside synthesizers, guitars and bass and yet it avoided being labeled as world music at a time when anything vaguely non-western sounding was being classified as such.
The following albums entitled “Second” and “3” which were released on TTO Records & Les Editions Nech in 2003 & 2006 further defined the band’s uncommon music.
The french singer Beatrice Valantin who was the background female voice of the first album naturally became the front woman of Deleyaman sharing vocal duties with Madilian, the front male voice of the band.
Madilian’s dark and Valantin’s ethereal vocals gave these albums their spiritual quality. The vocals were sang and recorded as mystical incantations or introspective laments.
Furthermore, both albums introduced tracks sung in english and other languages
(ex: swedish), the sampled rhythms of the first album were replaced by a drummer, Mia Bjorlingsson, who’d joined the line-up and there were experimentations with eastern instruments like the saz and the def.
During this time, Deleyaman performed live in small venues in Paris and was in residency between 2005 and 2007 at a small club located in a parisian suburb, Pantin called “La Menuiserie”. Following the release of their third album the band was invited to tour Armenia in 2007 by the Naregatsi Art Institute. A foundation for the arts whose main man Nareg Hartounian was a fan of the band. The same art foundation sponsored Deleyaman’s tour in California, USA in 2008.
In 2009 the band signed to Equilibrium Music in Europe and released “Fourth, part one”. The album subtly announced a change of direction for the band. The tracks on the album were sung in english with the exception of three songs sung in french and in armenian.
The lyrics were for the most part borrowed from 19th and 20th Century american poets. Edgar A. Poe, R.W. Emerson, Hart Crane amongst others.
The band also collaborated with a guest guitarist Ara Duzian who was invited to record two tracks based on his own compositions.
Nils Valdes a graphic arts student, an architect and a photographer joined the ranks and took on the full time duties of designing the cd covers and creating the multi-video projections during live performances.
A limited hardcover cd booklet of the album was also released in the U.S. by TTO Records & Naregatsi Art Institute whose founder Nareg has since become a sponsor and a friend of the band.
The more notable or memorable gigs of this period were at a venue called DePiek in Vlissingen and a concert featuring Arcana, Deleyaman and Fairydae at the St. Stevenskerk cathedral in Nijmegen, both in the Netherlands in June of 2010.
The latest album to date “Fourth, part two” was released in 2011 on Equilibrium Music for Europe and on TTO Records/Naregatsi Art Institute for the U.S..
The subtle changes hinted on the previous album is even more audible on this release. The guitars that were subdued or in the background before are now clearly the focal point backing the vocals. This is certainly due to the fact that between 2009 and 2011 Ara Duzian joined the band full time, participating to all the gigs and recording sessions.
The recordings, the arrangements and the mixes of “Fourth, part two” are also more straight forward and less produced. The vocals of Valantin are more folky-shoegaze-ambient than sacredly ethereal. A. Madilian is playing the bass on all the tracks while his vocals and the vocals in general, are carrying more melodies than in the past. Lastly, the drums of Bjorlingsson are significantly upfront in regards to the mixes on earlier albums.
Deleyaman’s music is still to be heard by a larger audience.
The band has not caught the attention of the trend driven media yet. Or maybe they’re just not sexy enough. Whatever the reason, for the time being their music remains in obscurity only finding its way to the ears and souls of those who have stumbled upon them by chance or through the underground Goth & Dark Wave press media, the only press to have embraced them since their beginnings.
http://www.deleyaman.com/Deleyaman/Band_Bio.html
Προσωπικες παρατηρησεις
Σαφως και εχουμε να κανουμε με λατρεις του μινιμαλισμου..
Μελωδιες που αιωρουνται σε τρεις διαστασεις,αν και λιτες σε ενορχηστρωση,ψυχοραγουν με καθε τροπο..
Αν και το feeling των φωνητικων ταυτιζεται περισσοτερο με εγωκεντρικες,gothic καταστασεις,η δομη των κομματιων αναζητα την λυτρωση μεσα απο το αχανες βλεμμα της post rock κοινοτητας,διανθισμενο με τελετουργικα ambient ηχοχρωματα...
Σαν συγχρονοι μοναχικοι περιπατητες που αιωρουνται πανω απ τις άγονες γραμμές των συγχρονων τασεων,αρέσκονται στο να εμπλουτιζουν με κομψη αφαιρετικοτητα τις συναισθηματικα φορτισμενες συνθεσεις τους...
Κυριο χαρακτηριστικο των Deleyaman ειναι η 'υπομονη' στην αναπτυξη των συνθεσεων,κατι που αυξανει τα επιπεδα της ατμοσφαιρικοτητας....
Μια ατμοσφαιρικοτητα που δεν μεταφραζεται συνηθως σε αοριστες playlistολογιες (συνθετη λεξη :grandpa
,αλλά δρα σαν καταγραφέας της σκοτεινής πλευράς της σελήνης.....Υ.Γ.Το Ευρωπαϊκό artwork μας έρχεται σε λευκό εξώφυλλο,κάτι που θα ξενίσει τον κάθε εμπλεκόμενο που θα περάσει το κατώφλι της δίνης που δημιουργούν οι Delayaman
http://www.amazon.co.uk/Fourth-Part-Two-Deleyaman/dp/B004SNHA8U/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1312414879&sr=8-1
must have
Last edited:
