- 17 June 2006
- 49,351
Mountain - Nantucket Sleighride - 1971
Το φαλαινοθηρικό Essex ξεκίνησε το 1820, μετά από μια γενική επισκευή, από το νησάκι Nantucket της Μασαχουσέτης στον Βόρειο Ατλαντικό με πλήρες πλήρωμα για τον Ειρηνικό για κυνήγι του μεγάλου θηλαστικού. Παρά τους καλούς οιωνούς και το υψηλό ηθικό τα πράγματα φάνηκε ότι δεν θα πήγαιναν τόσο καλά. Μετά από 5 άκαρπες εβδομάδες και αφού είχαν παρακάμψει το νότιο άκρο της Αμερικής το πλήρωμα είδε τους πρώτους πίδακες. Τρεις βάρκες έσπευσαν με τα πληρώματά τους ενώ πίσω στο καράβι έμειναν οι υπόλοιποι. Οι προσπάθειες να καθηλώσουν το θεώρατο κήτος γρήγορα αποδείχτηκαν μάταιες, καθώς αυτό αποδείχτηκε μεγαλύτερο και από το 30μετρο σχεδόν σκάφος. Το πληγωμένο θηλαστικό σύντομα επέστρεψε διαλύοντας το σκάφος και αφήνοντας το πλήρωμα στις βάρκες στον άγνωστο σ αυτούς Ειρηνικό. Μέσα στην αγωνία τους για τον φόβο των άγριων ιθαγενών οι ναυτικοί αγνοούν τις διαταγές του καπετάνιου να βγούν σε ένα ακατοίκητο νησί και ψηφίζουν την πιό μακρυνή νότιο αμερική. 100 μέρες βολόδερναν στη θάλασσα. Γιά κάποιο διάστημα έζησαν με τα λιγοστά τρόφιμα, μέχρι που βγήκαν σε ένα νησί. Αφού εξάντλησαν τις δυνατότητες σε τροφή του μικρού νησιού ξαναγύρισαν στη θάλασσα, όπου σιγά άρχισε να τους βρίσκει ο θάνατος έναν έναν. Στην αρχή τα πτώματα κηδεύονταν στη θάλασσα. Σύντομα επικράτησε η άποψη να γίνουν η τρόφη των υπολοίπων. Μιά από τις τρεις βάρκες απομακρύνθηκε και δεν την ξαναείδε κανείς. Οι υπόλοιπες συνέχισαν αν και χώρισαν στην πορεία. Στην βάρκα του καπετάνιου κάποια στιγμή έπρεπε να βρούν κάτι για φαγητό. Αποφασίζουν να θυσιαστεί ένας τους. Τραβούν κλήρο και πέφτει ο κλήρος στον 17χρονο ξάδερφο του καπετάνιου. Παρά την προσπάθεια του καπετάνιου να αποτρέψει το γεγονός, ο νεαρός αρνείται να δεχθεί εύνοια και δέχεται να θυσιαστεί. Στη συνέχεια τραβούν κλήρο για το ποιός θα είναι ο εκτελεστής. Κληρώνεται ένας φίλος του 17χρονου. Μερες μετά και αφού είχαν φάει τον 17χρονο ναυτικό τους διέσωσαν. Επίσης διασώθηκε και το πλήρωμα της δεύτερης βάρκας με τον πρώτο αξιωματικό.
Η τραγική ιστορία που καταγράφηκε αργότερα από τους διασωθέντες που ξαναβγήκαν στη θάλασσα ή άλλα θαλασσινά επαγγέλματα αλλά τελικά κατέληξαν μισότρελλοι, ήταν μιά από τις πηγές έμπνευσης για την συγγραφή του γνωστού μυθιστορήματος Moby Dick.
Από το θαλασινό χωριό του Nantcuket βγήκε και ο όρος nantucket sleighride που περιγράφει το τράβηγμα και γλύστρημα στην κορφή του κύματος με μεγάλη ταχύτητα του σκάφους μαζί με το πλήρωμα από το πληγωμένο κήτος μέχρι το τελευταίο να παραδώσει το πνεύμα.
Αυτός είναι και ο τίτλος του δεύτερου δίσκου του συγκροτήματος των Mountain. Φτιαγμένοι γύρω στο 1969 με βασικούς πυλώνες τον πληθωρικό κιθαρίστα Leslie West και τον πολυτάλαντο μουσικό, μπασίστα και παραγωγό Felix Pappalardi. Ο τελευταίος, μουσικά σπουδαγμένος ήταν το αφανές μέλος των Cream, όπου έκανε την παραγωγή αλλά και έπαιζε στους δίσκους τους. Επίσης μαζί τους ο Corky Laing στα τύμπανα και ο Steve Knight στα πλήκτρα.
Οι Mountain που βασιστηκαν στο προσωπικό σχήμα του West ήταν ένα συγκρότημα πρόδρομος των power trios που εμφανίστηκαν και γνώρισαν επιτυχία εκείνα τα χρόνια. 'Εχοντας ένα εξαιρετικά δεμένο ηχητικά και αρμονικά ντουέτο κιθάρας και μπάσου κατάφερναν να δώσουν έναν βαρύ, γεμάτο και σκληρό ήχο, πολύ πιό βαρύ και σκληρό από το rock ή το hard rock των τότε χρόνων, χωρίς να έχει το ύφος του οδοστρωτήρα που συναντούμε αργότερα στο heavy metal ή τα συναφή παράγωγά του. Η φωνή του West δένει απόλυτα με το στυλ ενώ μιά λέξη που ίσως θα χαρακτηρίζει το συγκρότημα είναι η λέξη drive.
Στο δίσκο Nantucket Sleighride toy 1971 ξεχωρίζουν το αρχικό Don't look around και φυσικά η ομότιτλη μπαλάντα nantucket sleighride με τα ξεσπάσματα στα τύμπανα στα κουπλε. Εξαιρετικοί και οι στίχοι του κομματιού που είναι αφιερωμένο στον αδικοχαμένο 17χρονο ναυτικό, που δίνουν έμφαση στη ζωή στη θάλασσα και όχι φυσικά στο τραγικό γεγονός και τις μακάβριες λεπτομέρειές του.
Οι Mountain έκαναν άλλους δυό δίσκους πριν χωρίσουν, συνεχίζοντας όμως γιά πολλά χρόνια να έχουν επιρροή σε όλα τα heavy metal συγκροτήματα που ακολούθησαν. Οι West και Pappalardi ασχολήθηκαν και με την παραγωγή...Αργότερα φτιάξανε το σχήμα West, Bruce & Laing, ενώ ο West έπαιξε σε διάφορους δίσκους όπως το περίφημο Who's next. Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι ο Pappalardi και ο Knight είχαν παίξει από το 1966 στους Devil's Anvil, ένα ψυχεδελικό συγκρότημα της εποχής με ελληνικές επιτυχίες όπως "Κλαίει η μάνα μου στο μνήμα" και "Τρία παιδιά βολιώτικα"...
Η μοίρα και για τούς πρωτεργάτες του συγκροτήματος δεν ήταν τόσο γενναιόδωρη. Ο Pappalardi γρήγορα κουφάθηκε από τις υπερβολικές εντάσεις και το 1983 δολοφονήθηκε από τη γυναίκα του. Ο West ζεί και βασιλεύει αν και φέτος το καλοκαίρι έχασε το πόδι του από διαβήτη. Από τους υπόλοιπους ο Laing εξακολουθεί να ειναι δραστήριος μουσικά, ενώ ο Knight διετέλεσε δυο τετραετίες δημοτικός σύμβουλος στο Woodstock....
Το φαλαινοθηρικό Essex ξεκίνησε το 1820, μετά από μια γενική επισκευή, από το νησάκι Nantucket της Μασαχουσέτης στον Βόρειο Ατλαντικό με πλήρες πλήρωμα για τον Ειρηνικό για κυνήγι του μεγάλου θηλαστικού. Παρά τους καλούς οιωνούς και το υψηλό ηθικό τα πράγματα φάνηκε ότι δεν θα πήγαιναν τόσο καλά. Μετά από 5 άκαρπες εβδομάδες και αφού είχαν παρακάμψει το νότιο άκρο της Αμερικής το πλήρωμα είδε τους πρώτους πίδακες. Τρεις βάρκες έσπευσαν με τα πληρώματά τους ενώ πίσω στο καράβι έμειναν οι υπόλοιποι. Οι προσπάθειες να καθηλώσουν το θεώρατο κήτος γρήγορα αποδείχτηκαν μάταιες, καθώς αυτό αποδείχτηκε μεγαλύτερο και από το 30μετρο σχεδόν σκάφος. Το πληγωμένο θηλαστικό σύντομα επέστρεψε διαλύοντας το σκάφος και αφήνοντας το πλήρωμα στις βάρκες στον άγνωστο σ αυτούς Ειρηνικό. Μέσα στην αγωνία τους για τον φόβο των άγριων ιθαγενών οι ναυτικοί αγνοούν τις διαταγές του καπετάνιου να βγούν σε ένα ακατοίκητο νησί και ψηφίζουν την πιό μακρυνή νότιο αμερική. 100 μέρες βολόδερναν στη θάλασσα. Γιά κάποιο διάστημα έζησαν με τα λιγοστά τρόφιμα, μέχρι που βγήκαν σε ένα νησί. Αφού εξάντλησαν τις δυνατότητες σε τροφή του μικρού νησιού ξαναγύρισαν στη θάλασσα, όπου σιγά άρχισε να τους βρίσκει ο θάνατος έναν έναν. Στην αρχή τα πτώματα κηδεύονταν στη θάλασσα. Σύντομα επικράτησε η άποψη να γίνουν η τρόφη των υπολοίπων. Μιά από τις τρεις βάρκες απομακρύνθηκε και δεν την ξαναείδε κανείς. Οι υπόλοιπες συνέχισαν αν και χώρισαν στην πορεία. Στην βάρκα του καπετάνιου κάποια στιγμή έπρεπε να βρούν κάτι για φαγητό. Αποφασίζουν να θυσιαστεί ένας τους. Τραβούν κλήρο και πέφτει ο κλήρος στον 17χρονο ξάδερφο του καπετάνιου. Παρά την προσπάθεια του καπετάνιου να αποτρέψει το γεγονός, ο νεαρός αρνείται να δεχθεί εύνοια και δέχεται να θυσιαστεί. Στη συνέχεια τραβούν κλήρο για το ποιός θα είναι ο εκτελεστής. Κληρώνεται ένας φίλος του 17χρονου. Μερες μετά και αφού είχαν φάει τον 17χρονο ναυτικό τους διέσωσαν. Επίσης διασώθηκε και το πλήρωμα της δεύτερης βάρκας με τον πρώτο αξιωματικό.
Η τραγική ιστορία που καταγράφηκε αργότερα από τους διασωθέντες που ξαναβγήκαν στη θάλασσα ή άλλα θαλασσινά επαγγέλματα αλλά τελικά κατέληξαν μισότρελλοι, ήταν μιά από τις πηγές έμπνευσης για την συγγραφή του γνωστού μυθιστορήματος Moby Dick.
Από το θαλασινό χωριό του Nantcuket βγήκε και ο όρος nantucket sleighride που περιγράφει το τράβηγμα και γλύστρημα στην κορφή του κύματος με μεγάλη ταχύτητα του σκάφους μαζί με το πλήρωμα από το πληγωμένο κήτος μέχρι το τελευταίο να παραδώσει το πνεύμα.
Αυτός είναι και ο τίτλος του δεύτερου δίσκου του συγκροτήματος των Mountain. Φτιαγμένοι γύρω στο 1969 με βασικούς πυλώνες τον πληθωρικό κιθαρίστα Leslie West και τον πολυτάλαντο μουσικό, μπασίστα και παραγωγό Felix Pappalardi. Ο τελευταίος, μουσικά σπουδαγμένος ήταν το αφανές μέλος των Cream, όπου έκανε την παραγωγή αλλά και έπαιζε στους δίσκους τους. Επίσης μαζί τους ο Corky Laing στα τύμπανα και ο Steve Knight στα πλήκτρα.
Οι Mountain που βασιστηκαν στο προσωπικό σχήμα του West ήταν ένα συγκρότημα πρόδρομος των power trios που εμφανίστηκαν και γνώρισαν επιτυχία εκείνα τα χρόνια. 'Εχοντας ένα εξαιρετικά δεμένο ηχητικά και αρμονικά ντουέτο κιθάρας και μπάσου κατάφερναν να δώσουν έναν βαρύ, γεμάτο και σκληρό ήχο, πολύ πιό βαρύ και σκληρό από το rock ή το hard rock των τότε χρόνων, χωρίς να έχει το ύφος του οδοστρωτήρα που συναντούμε αργότερα στο heavy metal ή τα συναφή παράγωγά του. Η φωνή του West δένει απόλυτα με το στυλ ενώ μιά λέξη που ίσως θα χαρακτηρίζει το συγκρότημα είναι η λέξη drive.
Στο δίσκο Nantucket Sleighride toy 1971 ξεχωρίζουν το αρχικό Don't look around και φυσικά η ομότιτλη μπαλάντα nantucket sleighride με τα ξεσπάσματα στα τύμπανα στα κουπλε. Εξαιρετικοί και οι στίχοι του κομματιού που είναι αφιερωμένο στον αδικοχαμένο 17χρονο ναυτικό, που δίνουν έμφαση στη ζωή στη θάλασσα και όχι φυσικά στο τραγικό γεγονός και τις μακάβριες λεπτομέρειές του.
Οι Mountain έκαναν άλλους δυό δίσκους πριν χωρίσουν, συνεχίζοντας όμως γιά πολλά χρόνια να έχουν επιρροή σε όλα τα heavy metal συγκροτήματα που ακολούθησαν. Οι West και Pappalardi ασχολήθηκαν και με την παραγωγή...Αργότερα φτιάξανε το σχήμα West, Bruce & Laing, ενώ ο West έπαιξε σε διάφορους δίσκους όπως το περίφημο Who's next. Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι ο Pappalardi και ο Knight είχαν παίξει από το 1966 στους Devil's Anvil, ένα ψυχεδελικό συγκρότημα της εποχής με ελληνικές επιτυχίες όπως "Κλαίει η μάνα μου στο μνήμα" και "Τρία παιδιά βολιώτικα"...
Η μοίρα και για τούς πρωτεργάτες του συγκροτήματος δεν ήταν τόσο γενναιόδωρη. Ο Pappalardi γρήγορα κουφάθηκε από τις υπερβολικές εντάσεις και το 1983 δολοφονήθηκε από τη γυναίκα του. Ο West ζεί και βασιλεύει αν και φέτος το καλοκαίρι έχασε το πόδι του από διαβήτη. Από τους υπόλοιπους ο Laing εξακολουθεί να ειναι δραστήριος μουσικά, ενώ ο Knight διετέλεσε δυο τετραετίες δημοτικός σύμβουλος στο Woodstock....
Last edited: