Οι Dark Tranquility σχηματίσθηκαν το 1989 στο Gothenburg της παγωμένης Σουηδίας. Θεωρούνται – και είναι - από τις πιο σημαντικές μελωδικές death metal μπάντες. Η δισκογραφία τους απαρτίζεται από εννιά δίσκους. Το Haven είναι ο πέμπτος τους, παραγωγή του 2000. Πρόκειται για έναν δίσκο γεμάτο χρώματα και συναίσθημα σε βαθμό τέτοιο που θαρρείς ότι έχει πνοή. Κύρια αιτία είναι ο πλουραλισμός του ήχου. Οι τύποι έχουν εισάγει μέσα στο δίσκο στοιχεία από όλα σχεδόν τα είδη μουσικής: από τις εισαγωγές με synthesizer μέχρι τις μελαγχολικές ακουστικές κιθάρες. Από τις φόρμες κλασσικής μουσικής μέχρι τα brutal φωνητικά της metal σκηνής. Ο ήχος είναι άμεσος και, όσο παράξενο και αν ακούγεται, κοφτός. Χτυπάει αμέσως το αυτί. Είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ήχου των Tranquility. Καταφέρνει να μεταπηδάει σε διαφορετικές διαστάσεις και να αλλάζει φάσματα όντας χαρακτηριστικός και χωρίς να χάνει καθόλου από τη ‛γροθιά’ του και τα συναίσθηματα της θλίψης και της μελαγχολίας που ως επι το πλείστον φέρει. Σε αυτό βοηθούν και όργανα όπως το πιάνο και οι ακουστικές κιθάρες. Θα μπορούσε κανείς να παρομοιάσει το άλμπουμ αυτό ως επίνειο όπου μέσα του βρίσκουν καταφύγιο όλων των ειδών βαπόρια. Η αρμονία. Η ένταση. Το πάθος. Και πολλά άλλα...
Από άλλο μέταλλο το γκρουπ. Αν και είμαι οπαδός της ρήσης ότι η μουσική είναι ο συνολικός ήχος που βγαίνει από ένα σχήμα, έχω σκεφτεί ότι αρκετά πράγματα στη ζωή δε μπορείς να τα απολαύσεις και να τα δεις στο σωστό τους μέγεθος αν δεν τα καρατομήσεις ή αν δεν απόμονώσεις κάποιες πτυχές τους. Καταλαβαίνω ότι τα γούστα του καθενός στις φωνές των τραγουδιστών είναι πολύ προσωπικά. Οπότε, αν και τα φωνητικά της συγκεκριμένης μπάντας είναι brutal και απωθητικά, προτείνω να κάνετε την χάρη στον εαυτό σας να ακούσετε αυτό το δίσκο.
Από άλλο μέταλλο το γκρουπ. Αν και είμαι οπαδός της ρήσης ότι η μουσική είναι ο συνολικός ήχος που βγαίνει από ένα σχήμα, έχω σκεφτεί ότι αρκετά πράγματα στη ζωή δε μπορείς να τα απολαύσεις και να τα δεις στο σωστό τους μέγεθος αν δεν τα καρατομήσεις ή αν δεν απόμονώσεις κάποιες πτυχές τους. Καταλαβαίνω ότι τα γούστα του καθενός στις φωνές των τραγουδιστών είναι πολύ προσωπικά. Οπότε, αν και τα φωνητικά της συγκεκριμένης μπάντας είναι brutal και απωθητικά, προτείνω να κάνετε την χάρη στον εαυτό σας να ακούσετε αυτό το δίσκο.
n. Death