- 17 June 2006
- 49,351
The Beach Boys - The SMiLE Sessions - 2011
Γύρω στα τέλη του 1966 το SMiLE ένα από τα δυό σημαντικώτερα μουσικά έργα της σύγχρονης εποχής φτάνει στο απροχώρητο από άποψης συνεργασίας μεταξύ του συνθέτη Brian Wilson και των μελών του συγκροτήματος των Beach Boys και του ποιητή Van Dyke Parks.
Τον Μάη του 67 ο Derek Taylor εκπρόσωπος τύπου τότε της Capitol ανακοινώνει επίσημα το τέλος.
Μετά από σχεδόν 45 χρόνια τείνω να καταλήξω ότι δεν μπορεί, πρέπει να ήταν μια "συνομωσία" τεραστίων διαστάσεων για να μπεί το έργο στο ράφι.
Ποιός θα είχε κίνητρο?
Πολλοί. Ο Mike Love βασικά που ήταν ο αντίθετος πόλος έλξης στο συγκρότημα που ήταν πιστός στην ιδέα αυτοκίνητα, κορίτσια, surf, η εταιρεία που πίστευε πάνω κάτω το ίδιο, οι... Beatles γιατί όχι, δεν είναι τυχαία η κυκλοφορία του Λοχία μόλις ακριβώς μπήκε στο ράφι το χαμόγελο ούτε επίσης η ανάμειξη στη συνέχεια του Derek Taylor στα πράγματα των Beatles.
Η εύκολη λύση ήταν να τα ρίξουν στον Brian Wilson που ο καημένος ακόμα και σήμερα πρεσβεύει "γραπτώς" ότι τότε ήταν ζορισμένος και πιεσμένος. Ποιός ξέρει....Μήπως άραγε αυτό είναι το τίμημα που πλήρωσε για την "μετά θάνατον" σχεδόν κυκλοφορία του αυθεντικού Smile?
1/1/11
Σημαδιακή ημερομηνία.
Όπως ή 9/9/09 που κυκλοφόρησαν τα remasters των Beatles.
Η Capitol (προφασίζεται την επέτειο των 50 χρόνων της ζωής των Beach Boys και ?) κυκλοφορεί το The SMiLe Sessions σε δυό massive overdoses ένα διπλό cd και ένα πενταπλό κουτί μαζί με διπλό LP και 45άρια.
Ακόμα ίσως και το διπλό να είναι πολύ βαρύ για τον φανατικό.
Όμως.....
όμως... σας έχει τύχει ποτέ να ακούσετε ιστορίες για έναν τόπο που δεν επισκευτήκατε ποτε?
Και που σας διηγήθηκαν κάποιοι με πολλές λεπτομέρειες?
Σας έχει τύχει να δείτε τον τόπο των ονείρων σας σε εικόνες ?
Σας έχει τύχει ακόμα με την μεγάλη σας λαχτάρα να καταφέρετε να τον ονειρευτείτε κι όλας και να σκιρτήσει η ψυχή σας και να ξυπνήσετε με την πιό γλυκειά ανάμνηση?
Και να είστε ευτυχισμένοι ότι το "ζήσατε"
Σκεφτείτε λοιπόν τι είναι να βρεθείτε εκεί με σάρκα και οστά.
Τόσο καιρό κομμάτια όπως το Heroes and Villains, Surf's up, Cabin Essence κυκλοφορούσαν δειλά σε άλλους δίσκους μεταγενέστερους, συλλογές ή άλλες επετείους.
Το 2004 ο ίδιος ο Wilson παρουσιάζει μια όψιμη έκδοση του Smile.
Παρά την γερασμένη του φωνή αλλά χάρη στην παρουσία του ακόμα κοτσονάτου Van Dyke Parks και του παλαβού φαν μουσικού Darian Sahanaja το Smile κυκλοφορεί τότε και ο κόσμος για πρώτη φορά βρίσκει στη σειρά βαλμένα τα κομμάτια του παζλ που λέγεται Smile και ακούει στίχους σε κενές μουσικές.
Όλα έρχονται στη θέση τους.
Δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς....λείπουν οι φωνές. Ο Brian είναι εξήντα τόσο και τα αδέρφια του έχουν πεθάνει και .... τα ξαδέρφια δεν θέλουν να ξέρουν.
Μετά από τόσες δειλές εμφανίσεις από bootlegs, την απότυχημένη, σχεδόν τραγικά ασύνδετη και συγκεχυμένη - πλην όμως πολύτιμη - έκδοση Smiley Smile
που σπρώχτηκε βιαστικά στα καταστήματα χωρίς την έγκριση του Brian και χωρίς ιδέα του ποιά σχέση έχει κάθε κομμάτι με τα άλλα, ο κόσμος άρχισε να αναρωτιέται....what if....
Σπεύδει λοιπόν η εταιρεία το 2011 σαράντα πέντε χρόνια μετά να "διορθώσει" το λάθος της?
....
όπως και νάχει οι φωνές ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ.
Τα θεϊκά φωνητικά του Βrian και της παρέας είναι εκεί, αλλά και όχι μόνον, μαζί με τη συνοδεία των εξαιρετικών πρώτων μουσικών της Καλιφόρνιας τότε και βάλτε μαζί και το φυσικό βάθος του στούντιο και την μυρωδιά της εποχής που αναδύεται ανάμεσα από τα bits σήμερα.
Λόγια δεν υπάρχουν να περιγράψουν την άρθρωση, τις αναπνοές, το στήσιμο ποιός μπρός ποιός πίσω, τις παύσεις - ναι αυτές ΑΝ μετράνε.
Ανθρώπινα φωνητικά. Φωνητικά ταλέντων και όχι διδαγμένα και σπουδαγμένα και παρουσιασμένα τέλεια όπως ήταν αυτά με τις νοικιασμένες παιδικές χωρωδίες και τους επαγγελματίες της έκδοσης του 2004.
Είναι αυτά τα φωνητικά των αδελφών Wilson ίσως όχι 100% pitch perfect αλλά με τό τόσο 5% λάθους που χρειάζεται για να πιστοποιήσει το αληθινό και όχι το αντίγραφο.
Η σειρά των κομματιών έχει ληφθεί φυσικά από την έκδοση του 2004 που αποκάλυψε ο Wilson και χάρη στις σύγχρονες ψηφιακές τεχνικές, μόνο από παλιές μήτρες, επανασυντέθηκαν όλα τα κομμάτια στη σωστή σειρά. Από τα χιλιάδες μέτρα ρετάλια ταινίας που κλείδωσε στο ράφι ο Brian το 66, μαζί με τις οδηγίες συναρμολόγησης.
Η έγκρισή του υπάρχει στην πρώτη σελίδα των σημειώσεων, με χαρά...και ανακούφιση....
Στην έκδοση των δυό CD που είναι υπεραρκετή, εκτός από το πρωτότυπο έργο υπάρχουν πάρα πολλά outtakes με την γνωστή φωνή του Brian από το κοντρολ να δίνει οδηγίες στο ...να μην χτυπιέται το ντέφι πάνω κάτω αλλά μόνο κάτω κάτω, ή πως να γίνονται οι τονισμοί στο μπάσο σχεδόν offbeat, (που αργότερα χρησιμοποίησε κατα κόρον ο Walter Becker στους Dan). Ο Brian ακούγεται σίγουρος, οργανωμένος και σαν άνθρωπος που ξέρει τι θέλει και που τα έχει όλα στο μυαλό του στρωμένα και σίγουρα όχι μαστουρωμένος ή wacko όπως θέλανε να τον παρουσιάσουν οι κακές γλώσσες και να φουντάρουν το έργο.
Στην έκδοση των 5 ....υπάρχουν ούτε λίγο ούτε πολύ 35 outtakes και sections του heroes and villains και κάπου 20τόσες του Good Vibrations..... Για τους αντέχοντες και κατέχοντες 138 δολλάρια στο άμαζον...
Το σίγουρο, που καταλήγω εγώ προσωπικά, είναι ότι ΑΝ το έργο κυκλοφορούσε στην ώρα του θα είχε αλλάξει την μουσική όπως την ξέρουμε σήμερα.
Και ταπεινή μου άποψη?
θα ήταν πολύ καλύτερη σίγουρα.
further reading:
http://www.avclub.gr/forum/showthre...-we-are-the-dreamers-of-dreams”-–-Willy-Wonka
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php/40254-Το-χαμένο-κομμάτι
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php/61270-Beautiful-dreamer
και μιά....αξιόπιστη κριτική για ...αμφισβητίες
http://pitchfork.com/reviews/albums/16000-the-smile-sessions/
Γύρω στα τέλη του 1966 το SMiLE ένα από τα δυό σημαντικώτερα μουσικά έργα της σύγχρονης εποχής φτάνει στο απροχώρητο από άποψης συνεργασίας μεταξύ του συνθέτη Brian Wilson και των μελών του συγκροτήματος των Beach Boys και του ποιητή Van Dyke Parks.
Τον Μάη του 67 ο Derek Taylor εκπρόσωπος τύπου τότε της Capitol ανακοινώνει επίσημα το τέλος.
Μετά από σχεδόν 45 χρόνια τείνω να καταλήξω ότι δεν μπορεί, πρέπει να ήταν μια "συνομωσία" τεραστίων διαστάσεων για να μπεί το έργο στο ράφι.
Ποιός θα είχε κίνητρο?
Πολλοί. Ο Mike Love βασικά που ήταν ο αντίθετος πόλος έλξης στο συγκρότημα που ήταν πιστός στην ιδέα αυτοκίνητα, κορίτσια, surf, η εταιρεία που πίστευε πάνω κάτω το ίδιο, οι... Beatles γιατί όχι, δεν είναι τυχαία η κυκλοφορία του Λοχία μόλις ακριβώς μπήκε στο ράφι το χαμόγελο ούτε επίσης η ανάμειξη στη συνέχεια του Derek Taylor στα πράγματα των Beatles.
Η εύκολη λύση ήταν να τα ρίξουν στον Brian Wilson που ο καημένος ακόμα και σήμερα πρεσβεύει "γραπτώς" ότι τότε ήταν ζορισμένος και πιεσμένος. Ποιός ξέρει....Μήπως άραγε αυτό είναι το τίμημα που πλήρωσε για την "μετά θάνατον" σχεδόν κυκλοφορία του αυθεντικού Smile?
1/1/11
Σημαδιακή ημερομηνία.
Όπως ή 9/9/09 που κυκλοφόρησαν τα remasters των Beatles.
Η Capitol (προφασίζεται την επέτειο των 50 χρόνων της ζωής των Beach Boys και ?) κυκλοφορεί το The SMiLe Sessions σε δυό massive overdoses ένα διπλό cd και ένα πενταπλό κουτί μαζί με διπλό LP και 45άρια.
Ακόμα ίσως και το διπλό να είναι πολύ βαρύ για τον φανατικό.
Όμως.....
όμως... σας έχει τύχει ποτέ να ακούσετε ιστορίες για έναν τόπο που δεν επισκευτήκατε ποτε?
Και που σας διηγήθηκαν κάποιοι με πολλές λεπτομέρειες?
Σας έχει τύχει να δείτε τον τόπο των ονείρων σας σε εικόνες ?
Σας έχει τύχει ακόμα με την μεγάλη σας λαχτάρα να καταφέρετε να τον ονειρευτείτε κι όλας και να σκιρτήσει η ψυχή σας και να ξυπνήσετε με την πιό γλυκειά ανάμνηση?
Και να είστε ευτυχισμένοι ότι το "ζήσατε"
Σκεφτείτε λοιπόν τι είναι να βρεθείτε εκεί με σάρκα και οστά.
Τόσο καιρό κομμάτια όπως το Heroes and Villains, Surf's up, Cabin Essence κυκλοφορούσαν δειλά σε άλλους δίσκους μεταγενέστερους, συλλογές ή άλλες επετείους.
Το 2004 ο ίδιος ο Wilson παρουσιάζει μια όψιμη έκδοση του Smile.
Παρά την γερασμένη του φωνή αλλά χάρη στην παρουσία του ακόμα κοτσονάτου Van Dyke Parks και του παλαβού φαν μουσικού Darian Sahanaja το Smile κυκλοφορεί τότε και ο κόσμος για πρώτη φορά βρίσκει στη σειρά βαλμένα τα κομμάτια του παζλ που λέγεται Smile και ακούει στίχους σε κενές μουσικές.
Όλα έρχονται στη θέση τους.
Δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς....λείπουν οι φωνές. Ο Brian είναι εξήντα τόσο και τα αδέρφια του έχουν πεθάνει και .... τα ξαδέρφια δεν θέλουν να ξέρουν.
Μετά από τόσες δειλές εμφανίσεις από bootlegs, την απότυχημένη, σχεδόν τραγικά ασύνδετη και συγκεχυμένη - πλην όμως πολύτιμη - έκδοση Smiley Smile
που σπρώχτηκε βιαστικά στα καταστήματα χωρίς την έγκριση του Brian και χωρίς ιδέα του ποιά σχέση έχει κάθε κομμάτι με τα άλλα, ο κόσμος άρχισε να αναρωτιέται....what if....
Σπεύδει λοιπόν η εταιρεία το 2011 σαράντα πέντε χρόνια μετά να "διορθώσει" το λάθος της?
....
όπως και νάχει οι φωνές ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ.
Τα θεϊκά φωνητικά του Βrian και της παρέας είναι εκεί, αλλά και όχι μόνον, μαζί με τη συνοδεία των εξαιρετικών πρώτων μουσικών της Καλιφόρνιας τότε και βάλτε μαζί και το φυσικό βάθος του στούντιο και την μυρωδιά της εποχής που αναδύεται ανάμεσα από τα bits σήμερα.
Λόγια δεν υπάρχουν να περιγράψουν την άρθρωση, τις αναπνοές, το στήσιμο ποιός μπρός ποιός πίσω, τις παύσεις - ναι αυτές ΑΝ μετράνε.
Ανθρώπινα φωνητικά. Φωνητικά ταλέντων και όχι διδαγμένα και σπουδαγμένα και παρουσιασμένα τέλεια όπως ήταν αυτά με τις νοικιασμένες παιδικές χωρωδίες και τους επαγγελματίες της έκδοσης του 2004.
Είναι αυτά τα φωνητικά των αδελφών Wilson ίσως όχι 100% pitch perfect αλλά με τό τόσο 5% λάθους που χρειάζεται για να πιστοποιήσει το αληθινό και όχι το αντίγραφο.
Η σειρά των κομματιών έχει ληφθεί φυσικά από την έκδοση του 2004 που αποκάλυψε ο Wilson και χάρη στις σύγχρονες ψηφιακές τεχνικές, μόνο από παλιές μήτρες, επανασυντέθηκαν όλα τα κομμάτια στη σωστή σειρά. Από τα χιλιάδες μέτρα ρετάλια ταινίας που κλείδωσε στο ράφι ο Brian το 66, μαζί με τις οδηγίες συναρμολόγησης.
Η έγκρισή του υπάρχει στην πρώτη σελίδα των σημειώσεων, με χαρά...και ανακούφιση....
Στην έκδοση των δυό CD που είναι υπεραρκετή, εκτός από το πρωτότυπο έργο υπάρχουν πάρα πολλά outtakes με την γνωστή φωνή του Brian από το κοντρολ να δίνει οδηγίες στο ...να μην χτυπιέται το ντέφι πάνω κάτω αλλά μόνο κάτω κάτω, ή πως να γίνονται οι τονισμοί στο μπάσο σχεδόν offbeat, (που αργότερα χρησιμοποίησε κατα κόρον ο Walter Becker στους Dan). Ο Brian ακούγεται σίγουρος, οργανωμένος και σαν άνθρωπος που ξέρει τι θέλει και που τα έχει όλα στο μυαλό του στρωμένα και σίγουρα όχι μαστουρωμένος ή wacko όπως θέλανε να τον παρουσιάσουν οι κακές γλώσσες και να φουντάρουν το έργο.
Στην έκδοση των 5 ....υπάρχουν ούτε λίγο ούτε πολύ 35 outtakes και sections του heroes and villains και κάπου 20τόσες του Good Vibrations..... Για τους αντέχοντες και κατέχοντες 138 δολλάρια στο άμαζον...
Το σίγουρο, που καταλήγω εγώ προσωπικά, είναι ότι ΑΝ το έργο κυκλοφορούσε στην ώρα του θα είχε αλλάξει την μουσική όπως την ξέρουμε σήμερα.
Και ταπεινή μου άποψη?
θα ήταν πολύ καλύτερη σίγουρα.
further reading:
http://www.avclub.gr/forum/showthre...-we-are-the-dreamers-of-dreams”-–-Willy-Wonka
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php/40254-Το-χαμένο-κομμάτι
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php/61270-Beautiful-dreamer
και μιά....αξιόπιστη κριτική για ...αμφισβητίες
http://pitchfork.com/reviews/albums/16000-the-smile-sessions/
Attachments
Last edited:
