Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ακριβό χαρμάνι
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 200437" data-attributes="member: 62"><p><img src="http://www.bach-cantatas.com/Pic-NonVocal-BIG/Schnabel-K01-1%5BEMI%5D.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p><strong>Bach: Piano Works – Artur Schnabel, Karl Ulrich Schnabel, LSO, Andrian Boult (EMI References CD)</strong></p><p></p><p>Ο Schnabel έπασχε από ...δισκοφοβία. Δεν ηχογραφούσε συχνά γιατί ήταν πολύ καχύποπτος απέναντι στις μαγνητοταινίες, στην απατηλή φύση του δίσκου “που μοιάζει να προσδίδει κάτι οριστικοποιημένο, πάνω σ αυτό που δεν είναι παρά μιά άποψη της στιγμής, μιά εκδοχή ανάμεσα σε αρκετές άλλες, το ίδιο δόκιμες και εξίσου έγκριτες”. Σαν τους ινδιάνους του Μεξικού που φοβούνται τις κάμερες γιατί πιστεύουν ότι η φωτογραφία τους κλέβει τη ζωή. Ο Schnabel πίστευε ότι η ζωντανή εμφάνιση πρέπει να είναι γεμάτη από ιδιωματισμούς, παραξενιές, στιγμιαία καπρίτσια του εκτελεστή. Δεν μπορούσε να συνηθίσει στην ιδέα ότι η όλη εμπειρία μπορεί να αποτυπωθεί, να φυλακισθεί σε κονσέρβα, χάνοντας έτσι όλη της τη μοναδικότητα αφού η επανάληψή της, καθώς την ακούς ξανά και ξανά σε δίσκο, τη ληστεύει από όλη της τη χάρη. Το άλλο, που κυριολεκτικά τον τρέλλαινε, ήταν η σκέψη ότι ο ακροατής του δίσκου μπορούσε να ακούει κάνοντας ταυτόχρονα και κάτι άλλο, να σηκώνεται ή να κινείται την ώρα που παίζει η μουσική. Ο Schnabel πίστευε ότι το δέος του εκτελεστή, που έρχεται μούρη με μούρη με τον Μπετόβεν ή τον Μπάχ, είναι από μόνο του τρομαχτικό κι ότι αυτός -ο εκτελεστής- χρειάζεται όλη την υποστήριξη, τη συμμετοχή, την προσοχή του κοινού του.</p><p>Ο Μπάχ του Schnabel είναι καθαρό νεράκι: είναι αυστηρός, αναλυτικός, σοφός και στοχαστής, δεν έχει φιοριτούρες και φτιασίδια, περιφρονεί τις τσαχπινιές της δεξιοτεχνίας, αποθεώνει την ευγλωττία μέσα στην απλότητα. Τον χαρακτηρίζει μιά αφοπλιστική αφέλεια, ζευγαρωμένη με μια παραδειγματική δριμύτητα που του πάει γάντι.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 200437, member: 62"] [IMG]http://www.bach-cantatas.com/Pic-NonVocal-BIG/Schnabel-K01-1%5BEMI%5D.jpg[/IMG] [B]Bach: Piano Works – Artur Schnabel, Karl Ulrich Schnabel, LSO, Andrian Boult (EMI References CD)[/B] Ο Schnabel έπασχε από ...δισκοφοβία. Δεν ηχογραφούσε συχνά γιατί ήταν πολύ καχύποπτος απέναντι στις μαγνητοταινίες, στην απατηλή φύση του δίσκου “που μοιάζει να προσδίδει κάτι οριστικοποιημένο, πάνω σ αυτό που δεν είναι παρά μιά άποψη της στιγμής, μιά εκδοχή ανάμεσα σε αρκετές άλλες, το ίδιο δόκιμες και εξίσου έγκριτες”. Σαν τους ινδιάνους του Μεξικού που φοβούνται τις κάμερες γιατί πιστεύουν ότι η φωτογραφία τους κλέβει τη ζωή. Ο Schnabel πίστευε ότι η ζωντανή εμφάνιση πρέπει να είναι γεμάτη από ιδιωματισμούς, παραξενιές, στιγμιαία καπρίτσια του εκτελεστή. Δεν μπορούσε να συνηθίσει στην ιδέα ότι η όλη εμπειρία μπορεί να αποτυπωθεί, να φυλακισθεί σε κονσέρβα, χάνοντας έτσι όλη της τη μοναδικότητα αφού η επανάληψή της, καθώς την ακούς ξανά και ξανά σε δίσκο, τη ληστεύει από όλη της τη χάρη. Το άλλο, που κυριολεκτικά τον τρέλλαινε, ήταν η σκέψη ότι ο ακροατής του δίσκου μπορούσε να ακούει κάνοντας ταυτόχρονα και κάτι άλλο, να σηκώνεται ή να κινείται την ώρα που παίζει η μουσική. Ο Schnabel πίστευε ότι το δέος του εκτελεστή, που έρχεται μούρη με μούρη με τον Μπετόβεν ή τον Μπάχ, είναι από μόνο του τρομαχτικό κι ότι αυτός -ο εκτελεστής- χρειάζεται όλη την υποστήριξη, τη συμμετοχή, την προσοχή του κοινού του. Ο Μπάχ του Schnabel είναι καθαρό νεράκι: είναι αυστηρός, αναλυτικός, σοφός και στοχαστής, δεν έχει φιοριτούρες και φτιασίδια, περιφρονεί τις τσαχπινιές της δεξιοτεχνίας, αποθεώνει την ευγλωττία μέσα στην απλότητα. Τον χαρακτηρίζει μιά αφοπλιστική αφέλεια, ζευγαρωμένη με μια παραδειγματική δριμύτητα που του πάει γάντι. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ακριβό χαρμάνι
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…