Ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελλάδας ήταν, παραμένει και θα παραμείνει η Τουρκία. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να το καταλάβει κάποιος αυτό. Από την άλλη μεριά, οι Τούρκοι ήταν και παραμένουν βαθύτατα αντι-αμερικανοί (και αντι-δυτικοί γενικότερα). Και για θρησκευτικούς λόγους, καθώς υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους εναντίον του Ισραήλ. Τα τελευταία 40 χρόνια αυτό το γεγονός θα έπρεπε να το είχε εκμεταλλευτεί η Ελληνική πλευρά και να αναπτύξει ισχυρότατους δεσμούς με τις ΗΠΑ, ανάλογους με αυτούς που έχει το Ισραήλ. Τότε δεν θα είχαμε κανένα φόβο. Αντίθετα, τόσο η πολιτική ηγεσία όσο και ο απλός κόσμος συναγωνίζονται σε έναν ανόητο αντι-αμερικανισμό, με ετήσιες πορείες στην Αμερικανική πρεσβεία, και ένα επίσης ανόητο φιλο-Πουτινισμό που δεν φέρνει κανένα μα κανένα όφελος στη χώρα... Είμαστε η πιο αντι-αμερικανική χώρα της Ευρώπης. Και μετά κλαιγόμαστε ότι "είμαστε μόνοι". Το πρόβλημα δεν είναι ότι "είμαστε μόνοι", το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε τι μας γίνεται σαν λαός. Μόνοι δεν ήμασταν ποτέ από το 1821 και μετά. Ξανά και ξανά μας βοήθησαν οι Δυτικές χώρες για να γλυτώσουμε από τον Τούρκικο ζυγό και να φτιάξουμε κράτος. Οι ξένοι μας βοηθάνε και μετά πάμε μόνοι μας και βγάζουμε τα μάτια μας δυστυχώς... αυτή είναι η Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία (την οποία δεν διδασκόμαστε στο σχολείο).