Φυσικά και δε μπορούμε να ξέρουμε τη συμπεριφορά ενος καλωδίου ηχείων σε όλα τα συστήματα, και φυσικά τα πηνιοσύρματα πλέον δε φτιάχνονται με γνώμονα τη συμπεριφορά τους στο ακουστικό φάσμα αλλά με άλλα κριτήρια που έχουν να κάνουν με τους ηλεκτροκινητήρες ή ότι άλλο που δεν έχει σχέση με τα...στέρεα.
Όμως καμιά φορά υπάρχουν υλικά δίπλα μας τα οποία έχουν εφαρμογή στο χώρο των συστημάτων ήχου με άριστα αποτελέσματα και είναι...δωρεάν.
ΠΧ δοκιμάσατε ποτέ να στηρίξετε το CD σας σε...σαμπρέλα? σε λάστιχο από καζανάκι? έχετε βάλει επάνω του ένα κομμάτι μάρμαρο? χρησιμοποιήσατε ποτέ φτηνιάρικο απλό καλώδιο κεραίας για ψηφιακό καλώδιο?
Πολλές φορές τα αποτελέσματα τέτοιων δοκιμών είναι απογοητευτικά, αλλά κάποιες άλλες φορές έχουμε σοβαρές εκπλήξεις στον ήχο μας.
Έτσι συμβαίνει και με κάποια πηνιοσύρματα.
Σαφώς και δε μπορώ να μιλήσω για όλα τα πηνιοσύρματα και για όλα τα συστήματα. Όμως στο δικό μου σύστημα με τα magnepan και είτε τα μπέρια, είτε τον Coda, τα πηνιοσύρματα έπαιξαν εφάμιλλα με τα καλύτερα σχετικά προσιτά καλώδια που δοκίμασα ποτέ, τα alphacore MI2 Veracity.
Τα πιο ακριβά καλώδια που δοκίμασα ποτέ ήταν τα nordost spm reference και η απόδοση τους ήταν εξαιρετική, αλλά η τιμή τους ήταν πολύ υψηλή σε σχέση με την απόδοσή τους!
Οπότε για μένα, στο δικό μου σύστημα με τα δικά μου αυτιά και τα δικά μου μηχανήματα, τα πηνιοσύρματα που έχω είναι πολύ-πολύ καλά με απόλυτα κριτήρια, και θα έλεγα να τα δοκιμάσουν και άλλοι φίλοι γιατί μπορεί να τους "κάτσει".
Αντίθετα, έχω δοκιμάσει καλώδιο 6 ζευγών cat5 και δε μου έκατσε τόσο καλά όσο τα πηνιοσύρματα που έχω. Και ήταν πολύ δύσκολα στην κατασκευή, μου πήρε μέρες να τα φτιάξω! Τη συνταγή την είχα πάρει από το TNT audio.