Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Από την Ρωσική εργογραφία
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κώστας Γκαβάκος" data-source="post: 1058185937" data-attributes="member: 16244"><p><strong>H ρωσική μουσική πριν τον Glinka</strong></p><p></p><p>Από την βασιλεία της Anna Ioannovna (1693-1740) ανηψιάς του Μεγάλου Πέτρου έως τις αρχές του 19ου αιώνα η αριστοκρατία της Αγίας Πετρούπολης ήταν πλήρως εξευρωπαϊσμένη. </p><p>Για τις γυναίκες της εποχής όπως ήταν οι τσαρίνες Ελισάβετ Πέτροβνα και Αικατερίνη η Μεγάλη ή για τις συζύγους τσάρων όπως την Μαρία Φιοντόροβα και την Ελισάβετ Αλεξέεβνα η αριστοκρατική καταγωγή δεν ήταν αρκετή. Η καταγωγή θα έπρεπε να συνδυάζεται με μια καλλιτεχνική, δημιουργική δραστηριότητα. </p><p></p><p>Οι γυναίκες της αριστοκρατίας θα ζωγράφιζαν θα έπαιζαν κάποιο όργανο, θα έγραφαν ποιήματα ή θα συνέθεταν μπαλάντες. Τα παλιά χαρακτηριστικά της γυναίκας όπως η σύνεση, η διακριτική παρουσία και η σεμνότητα είχαν δώσει την θέση τους στην κοινωνική χάρη και ένα πιο θεατρικό τρόπο ζωής με καλλιτεχνική διάσταση που ενέτεινε την θηλυκότητα. </p><p></p><p>Η αριστοκρατία της εποχής διάβαζε Montesquieu και Rousseau και στο σπίτι μιλούσαν Γαλλικά ως γλώσσα του διαφωτισμού. Σκεφθείτε ότι Πούσκιν έμαθε ρωσικά από την γιαγιά του και τους υπηρέτες. Η ένδυση ήταν δυτική. Η στρατιωτική δομή και η τεχνολογία Γερμανική. Η αρχιτεκτονική, όπως εκκλησίες και τα χειμερινά ανάκτορα ήταν Ιταλική. Η μουσική που άκουγαν ήταν όπερες συνθετών που ζούσαν στην πόλη όπως του Ιταλού Cimarosa ή του Γάλλου Boieldieu (δεν είχε ακόμη συνθέσει την Madame Blanche). </p><p>Ο δυτικός τρόπος ζωής και η δυτική επιρροή ήταν θέμα κύρους. Η αριστοκρατία διαλαλούσε προς την δύση είμαστε το ίδιο με εσάς αλλά πιο πλούσιοι από εσάς. </p><p>Έτσι η Μόσχα και η Αγ. Πετρούπολη είχαν γίνει πόλος έλξης για πολλούς μουσικούς.</p><p></p><p> O Francesco Araja προσκλήθηκε το 1735 με μεγάλο ιταλικό θίασο. Διετέλεσε kapellmeister επί βασιλείας της Ioannovna και Petrovna. Παρέμεινε στην Ρωσία 25 χρόνια συνθέτοντας 14 όπερες σε Ιταλικά libretti. Δύο τραγούδια του από όπερες περιλαμβάνονται στο cd της Βartoli -St Petersburg που θα αναφερθούμε αργότερα.</p><p></p><p>O Paisiello μετά από πρόσκληση της Αικατερίνης έμεινε οκτώ χρόνια. Εκεί συνέθεσε το γνωστότερο έργο του την όπερα Il Barbiere di Siviglia . Οταν αργότερα,το 1816, ο Rossini παρουσίασε το ομώνυμο αριστούργημα του οι οπαδοί του Paisello τον έκραξαν. Ο πανδαμάτωρ όμως χρόνος αποδείχτηκε ότι είναι ο μοναδικός κριτής. </p><p>Η πιο γνωστή άρια της όπερας είναι το <<saper bramate, bella, il mio nome>>. </p><p>Ακούγεται διασκευασμένη για ορχήστρα, μαζί με άλλες ωραίες μουσικές, στο soundtrack της ταινίας του Kubrick, Bary Lyndon. Φαίνεται ότι Kubrick δεν ήξερε μόνο τα του κινηματογράφου αλλά και μουσική αφού γνώριζε τόσο τον Paisello όσο και τον Ligeti (Οδύσσεια 2001) . </p><p>Καλύτερη εκτέλεση είναι από το cd της όπερας με τενόρο συνοδεία μαντολίνου. </p><p>Αξίζει να την ακούσετε στο you tube.</p><p></p><p>[ATTACH]154625[/ATTACH][ATTACH]154626[/ATTACH]</p><p></p><p></p><p>O Sarti παρέμεινε 15 χρόνια και το 1793 δημιουργεί το conservatoir στην Αγ. Πετρούπολη. Σε αντιστοιχία με την Ευρώπη, 6 χρόνια πριν την δημιουργία του Conservatoir, τo 1787, παρουσιάζεται στην Πράγα ο Don Giovanni.</p><p>Ο Sarti μάλιστα καθ οδόν προς Αγ. Πετρούπολη είχε γίνει δεκτός στην Βιέννη από τον αυτοκράτορα Ιωσήφ τον 2ο και είχε συναντηθεί με τον Μότσαρτ. Ήταν τόσο έντονη η κυριαρχία της Πετρούπολης στην μουσική αγορά της εποχής που ως και ο Mozart, σε οικονομικό στένεμα, είχε διερευνήσει μέσω του Ρώσου πρέσβη στην Βιέννη , την δυνατότητα να εργασθεί στην αυλή του Oρλώφ. </p><p>Σήμερα ο Sarti μου είναι γνωστός περισσότερο από το έργο για πιάνο του Μότσαρτ Variation in A K. 460 comme un angello by G. Sarti. Ο πανδαμάτωρ χρόνος που λέγαμε.</p><p></p><p>Ωραία άρια του Sarti είναι το <<Lungi dal caro bene>> (μακριά από την αγαπημένη μου δεν μπορώ να ζήσω). </p><p>Αξίζει να το ακούσετε στο youtube ή ακόμη καλύτερα από τον τενόρο Cessare Valletti.</p><p></p><p>[ATTACH]154627[/ATTACH]</p><p></p><p>Ενδιαφέρουσα ήταν και η περίπτωση ενός ήδη διάσημου στην Ευρώπη αρπιχορδίστα και συνθέτη του Baldassare Galuppi. Η Αικατερίνη, λόγω απροθυμίας του καλλιτέχνη, του εξασφάλισε συμβόλαιο 4.000 ρουβλίων και χρησιμοποίησε την διπλωματική οδό για να πείσει το συμβούλιο της Βενετίας να του χορηγήσει άδεια. Αυτός επείσθη στην άδεια μετ' αποδοχών αφού προηγουμένως εξασφάλισε ότι με την επιστροφή του θα επανακατελάβανε την θέση του αρχιμουσικού στην Capella του Αγ. Μάρκου της Βενετίας.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κώστας Γκαβάκος, post: 1058185937, member: 16244"] [B]H ρωσική μουσική πριν τον Glinka[/B] Από την βασιλεία της Anna Ioannovna (1693-1740) ανηψιάς του Μεγάλου Πέτρου έως τις αρχές του 19ου αιώνα η αριστοκρατία της Αγίας Πετρούπολης ήταν πλήρως εξευρωπαϊσμένη. Για τις γυναίκες της εποχής όπως ήταν οι τσαρίνες Ελισάβετ Πέτροβνα και Αικατερίνη η Μεγάλη ή για τις συζύγους τσάρων όπως την Μαρία Φιοντόροβα και την Ελισάβετ Αλεξέεβνα η αριστοκρατική καταγωγή δεν ήταν αρκετή. Η καταγωγή θα έπρεπε να συνδυάζεται με μια καλλιτεχνική, δημιουργική δραστηριότητα. Οι γυναίκες της αριστοκρατίας θα ζωγράφιζαν θα έπαιζαν κάποιο όργανο, θα έγραφαν ποιήματα ή θα συνέθεταν μπαλάντες. Τα παλιά χαρακτηριστικά της γυναίκας όπως η σύνεση, η διακριτική παρουσία και η σεμνότητα είχαν δώσει την θέση τους στην κοινωνική χάρη και ένα πιο θεατρικό τρόπο ζωής με καλλιτεχνική διάσταση που ενέτεινε την θηλυκότητα. Η αριστοκρατία της εποχής διάβαζε Montesquieu και Rousseau και στο σπίτι μιλούσαν Γαλλικά ως γλώσσα του διαφωτισμού. Σκεφθείτε ότι Πούσκιν έμαθε ρωσικά από την γιαγιά του και τους υπηρέτες. Η ένδυση ήταν δυτική. Η στρατιωτική δομή και η τεχνολογία Γερμανική. Η αρχιτεκτονική, όπως εκκλησίες και τα χειμερινά ανάκτορα ήταν Ιταλική. Η μουσική που άκουγαν ήταν όπερες συνθετών που ζούσαν στην πόλη όπως του Ιταλού Cimarosa ή του Γάλλου Boieldieu (δεν είχε ακόμη συνθέσει την Madame Blanche). Ο δυτικός τρόπος ζωής και η δυτική επιρροή ήταν θέμα κύρους. Η αριστοκρατία διαλαλούσε προς την δύση είμαστε το ίδιο με εσάς αλλά πιο πλούσιοι από εσάς. Έτσι η Μόσχα και η Αγ. Πετρούπολη είχαν γίνει πόλος έλξης για πολλούς μουσικούς. O Francesco Araja προσκλήθηκε το 1735 με μεγάλο ιταλικό θίασο. Διετέλεσε kapellmeister επί βασιλείας της Ioannovna και Petrovna. Παρέμεινε στην Ρωσία 25 χρόνια συνθέτοντας 14 όπερες σε Ιταλικά libretti. Δύο τραγούδια του από όπερες περιλαμβάνονται στο cd της Βartoli -St Petersburg που θα αναφερθούμε αργότερα. O Paisiello μετά από πρόσκληση της Αικατερίνης έμεινε οκτώ χρόνια. Εκεί συνέθεσε το γνωστότερο έργο του την όπερα Il Barbiere di Siviglia . Οταν αργότερα,το 1816, ο Rossini παρουσίασε το ομώνυμο αριστούργημα του οι οπαδοί του Paisello τον έκραξαν. Ο πανδαμάτωρ όμως χρόνος αποδείχτηκε ότι είναι ο μοναδικός κριτής. Η πιο γνωστή άρια της όπερας είναι το <<saper bramate, bella, il mio nome>>. Ακούγεται διασκευασμένη για ορχήστρα, μαζί με άλλες ωραίες μουσικές, στο soundtrack της ταινίας του Kubrick, Bary Lyndon. Φαίνεται ότι Kubrick δεν ήξερε μόνο τα του κινηματογράφου αλλά και μουσική αφού γνώριζε τόσο τον Paisello όσο και τον Ligeti (Οδύσσεια 2001) . Καλύτερη εκτέλεση είναι από το cd της όπερας με τενόρο συνοδεία μαντολίνου. Αξίζει να την ακούσετε στο you tube. [ATTACH=CONFIG]154625._xfImport[/ATTACH][ATTACH=CONFIG]154626._xfImport[/ATTACH] O Sarti παρέμεινε 15 χρόνια και το 1793 δημιουργεί το conservatoir στην Αγ. Πετρούπολη. Σε αντιστοιχία με την Ευρώπη, 6 χρόνια πριν την δημιουργία του Conservatoir, τo 1787, παρουσιάζεται στην Πράγα ο Don Giovanni. Ο Sarti μάλιστα καθ οδόν προς Αγ. Πετρούπολη είχε γίνει δεκτός στην Βιέννη από τον αυτοκράτορα Ιωσήφ τον 2ο και είχε συναντηθεί με τον Μότσαρτ. Ήταν τόσο έντονη η κυριαρχία της Πετρούπολης στην μουσική αγορά της εποχής που ως και ο Mozart, σε οικονομικό στένεμα, είχε διερευνήσει μέσω του Ρώσου πρέσβη στην Βιέννη , την δυνατότητα να εργασθεί στην αυλή του Oρλώφ. Σήμερα ο Sarti μου είναι γνωστός περισσότερο από το έργο για πιάνο του Μότσαρτ Variation in A K. 460 comme un angello by G. Sarti. Ο πανδαμάτωρ χρόνος που λέγαμε. Ωραία άρια του Sarti είναι το <<Lungi dal caro bene>> (μακριά από την αγαπημένη μου δεν μπορώ να ζήσω). Αξίζει να το ακούσετε στο youtube ή ακόμη καλύτερα από τον τενόρο Cessare Valletti. [ATTACH=CONFIG]154627._xfImport[/ATTACH] Ενδιαφέρουσα ήταν και η περίπτωση ενός ήδη διάσημου στην Ευρώπη αρπιχορδίστα και συνθέτη του Baldassare Galuppi. Η Αικατερίνη, λόγω απροθυμίας του καλλιτέχνη, του εξασφάλισε συμβόλαιο 4.000 ρουβλίων και χρησιμοποίησε την διπλωματική οδό για να πείσει το συμβούλιο της Βενετίας να του χορηγήσει άδεια. Αυτός επείσθη στην άδεια μετ' αποδοχών αφού προηγουμένως εξασφάλισε ότι με την επιστροφή του θα επανακατελάβανε την θέση του αρχιμουσικού στην Capella του Αγ. Μάρκου της Βενετίας. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Από την Ρωσική εργογραφία
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…