Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αποξηραμένα λουλούδια... [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #3]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058373140" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Ο Φάρος από τον Άρη!</h3><p><strong>Kaleidoscope</strong> (US) - <strong>A Beacon From Mars</strong> (Ιανουάριος 1968, Epic)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]177573[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 I Found Out, A2 Greenwood Sidee, A3 Life Will Pass You By, A4 Taxim, B1 Baldheaded End Of A Broom, B2 Louisiana Man, B3 You Don't Love Me, B4 Beacon From Mars</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: David Lindley (ληντ κιθάρα, άρπα-κιθάρα, φωνητικά), Saul Feldthouse (φωνητικά, μπαγλαμάς, ούτι, γκονγκ), Chester Crill γνωστός και ως Maxwell Budda (πιάνο, όργανο, αρπίχορδο, αρμόνιο, φυσαρμόνικα, μπάσο, βιολί, φωνητικά), Chris Darrow (μπάσο, μαντολίνο, φωνητικά), John Vidican (τύμπανα, τυμπάνι)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή</span>: Mike Goldberg, Stu Eisen</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]177574[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Από αριστερά: <em>Chris Darrow, Chester Crill, John Vidican, David Lindley</em> και <em>Solomon Feldthouse</em></p><p></p><p>Τα τραγούδια του <strong>Beacon From Mars</strong> είναι εξαιρετικά διαφορετικά, με τους ήχους τους να ταιριάζουν περισσότερο σε ένα τσιγγάνικο καραβάνι γύρω από τη φωτιά από εκείνους της αμερικάνικης έθνο-μπλουζ μπάντας, κλεισμένης σε ένα Νεοϋορκέζικο στούντιο ηχογραφήσεων. Το δεύτερο άλμπουμ των <strong>Kaleidoscope</strong>, ήταν τόσο καλό όσο το ντεμπούτο <a href="https://avclub.gr/forum/showthread.php/144319" target="_blank"><strong><span style="color: Dodgerblue">Side Trips</span></strong></a> του 1967, επεκτείνοντας όμως σημαντικά τον ήχο του γκρουπ, αφού περιλαμβάνει δύο εξαιρετικά "εκτεταμένα" κομμάτια, το τζαμάρισμα "<em>Taxim</em>" και το φανταστικό μπλουζ-ροκ ομότιτλο κομμάτι. Και τα δύο, γράφτηκαν ζωντανά στο στούντιο χωρίς επανηχογραφήσεις ή στούντιο παρεμβολές. Περιττό να πούμε ότι αυτή η συνειδητή προσπάθεια να συλλάβει το γκρουπ με την αληθινή του μορφή είναι απόλυτα επιτυχημένη, καθώς και τα δύο κομμάτια είναι εκπληκτικά, δείχνοντας τον θρυλικό εκλεκτικισμό των <em>Kaleidoscope</em> και την απεριόριστη μουσική τους ικανότητα. Τα υπόλοιπα κομμάτια είναι συναρπαστικά ταξίδια στις ρίζες που αναμιγνύουν φολκ, κάντρι και ψυχεδέλεια σε κάτι που είναι ειλικρινές και αυθεντικό.</p><p></p><p>Ο <em>Chris Darrow</em> εξηγεί: «<em><span style="color: Darkorange">Χρειαζόμασταν ένα άλμπουμ που να ακούγεται πραγματικά ζωντανό σαν εμάς, όχι ένα στοιβαγμένο, στρωματοποιημένο ήχο που ήταν τόσο διαδεδομένο. Αποφασίσαμε να ηχογραφήσουμε ζωντανά, με τον τρόπο που μόνο οι τζαζ μουσικοί κατέγραφαν</span></em>».</p><p></p><p>Οι <em>Kaleidoscope</em> ήταν μερικοί από τους πιο επιδέξιους μουσικούς των ημερών τους. Ο <strong>Chris Darrow</strong>, βασικός τραγουδοποιός, υπήρξε ένας από τους πιο υποτιμημένους μουσικούς του Λος Άντζελες, έγραψε ωραία τρίλεπτα ποπ τραγούδια, ενώ οι <strong>David Lindley</strong> και <strong>Solomon Feldthouse</strong> ήταν αυθεντίες σε μια ποικιλία από περίεργα έγχορδα όργανα.</p><p></p><p>Ο προγραμματισμένος τίτλος του άλμπουμ ήταν "<em>A Bacon From Mars</em>" παρμένος από ένα στίχο που είχαν γράψει για το «<em><span style="color: Darkorange">χοιρινό κρέας από το απώτερο διάστημα</span></em>»! Η <em>Epic</em> παρανοώντας ή θέλοντας να τον αποφύγει, τον άλλαξε δίνοντάς τους όμως ένα καταπληκτικό εξώφυλλο, τύπου <em>George Hunter/Globe Propaganda</em>, που απεικονίζει δύο παλιούς αστρονόμους που ρίχνουν ένα φάρο σε μια κόκκινη και μαύρη γη, λίγα μίλια από τις ακτές του Άρη...</p><p></p><p>Το <em>LP</em> ανοίγει με το ξεχωριστό άσιντ κάντρι-φολκ, "<strong>I Found Out</strong>", επίσης αξιοσημείωτο για το υπέροχο ντόμπρο σόλο και κάτι που ακούγεται σαν πρωτόγονο συνθεσάιζερ. Από τα πιο απολαυστικά κομμάτια είναι το "<strong>Greenwood Sidee</strong>" με ατμόσφαιρα από Απαλάχια, μια φοβερή παραδοσιακή εγγλέζικη μπαλάντα φόνου, με τα πέτρινα φωνητικά του <em>Saul</em> και μια αέρινη άσιντ αίσθηση που χωρίς αμφιβολία βοηθιέται από το αποτελεσματικό βιολί ενώ το όμορφο "<strong>Life Will Pass You By</strong>" του <em>Darrow</em>, είναι φολκ-ρόκερ, τύπου-Μπερντς, με επιτυχημένο παίξιμο με τα δάκτυλα. Το περίπου δωδεκάλεπτο "<strong>Taxim</strong>", που κλείνει την πρώτη πλευρά, είναι ένα εκπληκτικό μεσανατολίτικο φολκ οργανικό, οδηγούμενο από τον μπαγλαμά και το ούτι του <em>Feldthouse</em>, που χτίζεται με μια συναρπαστική κλιμάκωση, πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε ακουγόταν τότε. Αληθινοί περιστρεφόμενοι δερβίσηδες σε μυστικιστική έκσταση, απίστευτο υλικό!</p><p></p><p>Η δεύτερη πλευρά παρουσιάζει εξίσου ποικιλομορφία. Το "<strong>Baldheaded End Of A Broom</strong>", με τους χαζούλικους στίχους, την καλοπερασάδικη ακουστική κιθάρα και τη φοβερή παραδοσιακή εκτέλεση, ακολουθείται από μια διασκευή του "<strong>Louisiana Man</strong>" με κατζούν κλίμα, όπου τα βιολιά και η ερμηνεία απεικονίζουν την απλή ζωή στο Δέλτα. Ένα άλλο σπουδαίο κομμάτι είναι η εξαιρετική, στυλ "<em>Smokestack Lightning</em>" επανεγγραφή του "<strong>You Don't Love Me</strong>", με την απίστευτη φαζαρισμένη κιθάρα του <em>Lindley</em>. Και στα τρία αυτά κομμάτια τα κύρια φωνητικά ανήκουν στον <em>Chris</em>. Το επόμενο επικό, "<strong>A Beacon From Mars</strong>" με τον Σαούλ στα φωνητικά, είναι μια ζωντανή στο στούντιο οδύσσεια για παραπάνω από δώδεκα λεπτά, που μπορεί να χαθείς αν δεν δώσεις βάση. Στριγκλιές από ανάδραση, σφήνες από όργανο, διαπεραστικά τιτιβίσματα φυσαρμόνικας, αυξομειώσεις έντασης, εναλλαγές οργάνων από τους μουσικούς, όλα συμβαίνουν σε μια προσπάθεια να σε φρικάρουν, που τελικά το πετυχαίνουν και όταν όλα σβήνουν για τελευταία φορά, περιμένεις να ξαναρχίσουν... αλλά αυτό δε συμβαίνει...</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td>...<br /> <em>Όταν περπατώ στον αυτοκινητόδρομό σου<br /> Όσο μπορώ πιο γρήγορα<br /> Χαζεύω στην πόλη του Λ.Α.<br /> Βρήκα μια γυναίκα που με προσέλκυσε κάποτε<br /> Ίσως εδώ<br /> Ίσως εκεί<br /> Ίσως τώρα έχεις ακούσει<br /> Έλα πιο κοντά, άσε με να σε δω<br /> Άσε με να ανακαλύψω πόσο ενδιαφέρεσαι<br /> <br /> Ένας ξένος στην πόλη σου<br /> Είμαι ξένος στην πόλη σου<br /> Δεν έχω φίλους εδώ, δεν έχω γυναίκα<br /> Δεν έχω μέρος να ξαπλώσω το σώμα μου</em></td><td><em>Μ' άκουσες που καλώ;<br /> Μπορώ να δω<br /> Με τη φλόγα σου κοντά μου<br /> Άσε με να σε κρατήσω μόνο μία φορά<br /> Τότε θα ξέρεις<br /> <br /> Η βροχή συνεχίζει να πέφτει<br /> Ένα βρώμικο παράθυρο δείχνει το πρόσωπό μου<br /> Η απαλή φωνή σου συνεχίζει να καλεί<br /> Αλλά απλά δεν πηγαίνω σε κανένα μέρος<br /> Αλλά είναι εντάξει μωρό μου, ξεκαθάρισέ το<br /> Είναι για μένα, σιγά το πράγμα<br /> Απλά δεν πειράζει πια</em><br /> ...</td></tr></table><p></p><p>Αυτός υπήρξε ο τελευταίος δίσκος του <em>Chris Darrow</em> με τους <em>Kaleidoscope</em>. Μετά το <em>Beacon</em>, θα ενωθεί με τους <em>Nitty Gritty Dirt Band</em> και θα κυκλοφορήσει και μερικούς σόλο δίσκους. Ο <em>David Lindley</em> και οι υπόλοιποι συνέχισαν, κυκλοφορώντας το 1969, το <strong><span style="color: Dodgerblue">Incredible!</span></strong> και το απογοητευτικό <strong><span style="color: Dodgerblue">Bernice</span></strong>.</p><p></p><p>(****1/2, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, pulsatingdream.com, Απαγορευμένη Ζώνη/Κανάλι 15)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]177575[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Ο τούρκικης καταγωγής, <em>Solomon Feldthouse</em>, μουσικός, τραγουδιστής και ιδρυτικό μέλος των <em>Kaleidoscope</em> παίζει σάζι στο παρασκήνιο,</p> <p style="text-align: center">πριν εμφανιστεί στο <em>Newport Folk Festival</em> τον Ιούλιο του 1968 στο Νιούπορτ, Ρόουντ Άιλαντ</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058373140, member: 30418"] [HEADING=2]Ο Φάρος από τον Άρη![/HEADING] [B]Kaleidoscope[/B] (US) - [B]A Beacon From Mars[/B] (Ιανουάριος 1968, Epic) [CENTER][ATTACH alt="BeaconFromMars.jpg"]177573[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 I Found Out, A2 Greenwood Sidee, A3 Life Will Pass You By, A4 Taxim, B1 Baldheaded End Of A Broom, B2 Louisiana Man, B3 You Don't Love Me, B4 Beacon From Mars [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: David Lindley (ληντ κιθάρα, άρπα-κιθάρα, φωνητικά), Saul Feldthouse (φωνητικά, μπαγλαμάς, ούτι, γκονγκ), Chester Crill γνωστός και ως Maxwell Budda (πιάνο, όργανο, αρπίχορδο, αρμόνιο, φυσαρμόνικα, μπάσο, βιολί, φωνητικά), Chris Darrow (μπάσο, μαντολίνο, φωνητικά), John Vidican (τύμπανα, τυμπάνι) [COLOR=Indianred]Παραγωγή[/COLOR]: Mike Goldberg, Stu Eisen [CENTER][ATTACH alt="DarrowCrillVidicanLindleyFeldthouse.jpg"]177574[/ATTACH] Από αριστερά: [I]Chris Darrow, Chester Crill, John Vidican, David Lindley[/I] και [I]Solomon Feldthouse[/I][/CENTER] Τα τραγούδια του [B]Beacon From Mars[/B] είναι εξαιρετικά διαφορετικά, με τους ήχους τους να ταιριάζουν περισσότερο σε ένα τσιγγάνικο καραβάνι γύρω από τη φωτιά από εκείνους της αμερικάνικης έθνο-μπλουζ μπάντας, κλεισμένης σε ένα Νεοϋορκέζικο στούντιο ηχογραφήσεων. Το δεύτερο άλμπουμ των [B]Kaleidoscope[/B], ήταν τόσο καλό όσο το ντεμπούτο [URL='https://avclub.gr/forum/showthread.php/144319'][B][COLOR=Dodgerblue]Side Trips[/COLOR][/B][/URL] του 1967, επεκτείνοντας όμως σημαντικά τον ήχο του γκρουπ, αφού περιλαμβάνει δύο εξαιρετικά "εκτεταμένα" κομμάτια, το τζαμάρισμα "[I]Taxim[/I]" και το φανταστικό μπλουζ-ροκ ομότιτλο κομμάτι. Και τα δύο, γράφτηκαν ζωντανά στο στούντιο χωρίς επανηχογραφήσεις ή στούντιο παρεμβολές. Περιττό να πούμε ότι αυτή η συνειδητή προσπάθεια να συλλάβει το γκρουπ με την αληθινή του μορφή είναι απόλυτα επιτυχημένη, καθώς και τα δύο κομμάτια είναι εκπληκτικά, δείχνοντας τον θρυλικό εκλεκτικισμό των [I]Kaleidoscope[/I] και την απεριόριστη μουσική τους ικανότητα. Τα υπόλοιπα κομμάτια είναι συναρπαστικά ταξίδια στις ρίζες που αναμιγνύουν φολκ, κάντρι και ψυχεδέλεια σε κάτι που είναι ειλικρινές και αυθεντικό. Ο [I]Chris Darrow[/I] εξηγεί: «[I][COLOR=Darkorange]Χρειαζόμασταν ένα άλμπουμ που να ακούγεται πραγματικά ζωντανό σαν εμάς, όχι ένα στοιβαγμένο, στρωματοποιημένο ήχο που ήταν τόσο διαδεδομένο. Αποφασίσαμε να ηχογραφήσουμε ζωντανά, με τον τρόπο που μόνο οι τζαζ μουσικοί κατέγραφαν[/COLOR][/I]». Οι [I]Kaleidoscope[/I] ήταν μερικοί από τους πιο επιδέξιους μουσικούς των ημερών τους. Ο [B]Chris Darrow[/B], βασικός τραγουδοποιός, υπήρξε ένας από τους πιο υποτιμημένους μουσικούς του Λος Άντζελες, έγραψε ωραία τρίλεπτα ποπ τραγούδια, ενώ οι [B]David Lindley[/B] και [B]Solomon Feldthouse[/B] ήταν αυθεντίες σε μια ποικιλία από περίεργα έγχορδα όργανα. Ο προγραμματισμένος τίτλος του άλμπουμ ήταν "[I]A Bacon From Mars[/I]" παρμένος από ένα στίχο που είχαν γράψει για το «[I][COLOR=Darkorange]χοιρινό κρέας από το απώτερο διάστημα[/COLOR][/I]»! Η [I]Epic[/I] παρανοώντας ή θέλοντας να τον αποφύγει, τον άλλαξε δίνοντάς τους όμως ένα καταπληκτικό εξώφυλλο, τύπου [I]George Hunter/Globe Propaganda[/I], που απεικονίζει δύο παλιούς αστρονόμους που ρίχνουν ένα φάρο σε μια κόκκινη και μαύρη γη, λίγα μίλια από τις ακτές του Άρη... Το [I]LP[/I] ανοίγει με το ξεχωριστό άσιντ κάντρι-φολκ, "[B]I Found Out[/B]", επίσης αξιοσημείωτο για το υπέροχο ντόμπρο σόλο και κάτι που ακούγεται σαν πρωτόγονο συνθεσάιζερ. Από τα πιο απολαυστικά κομμάτια είναι το "[B]Greenwood Sidee[/B]" με ατμόσφαιρα από Απαλάχια, μια φοβερή παραδοσιακή εγγλέζικη μπαλάντα φόνου, με τα πέτρινα φωνητικά του [I]Saul[/I] και μια αέρινη άσιντ αίσθηση που χωρίς αμφιβολία βοηθιέται από το αποτελεσματικό βιολί ενώ το όμορφο "[B]Life Will Pass You By[/B]" του [I]Darrow[/I], είναι φολκ-ρόκερ, τύπου-Μπερντς, με επιτυχημένο παίξιμο με τα δάκτυλα. Το περίπου δωδεκάλεπτο "[B]Taxim[/B]", που κλείνει την πρώτη πλευρά, είναι ένα εκπληκτικό μεσανατολίτικο φολκ οργανικό, οδηγούμενο από τον μπαγλαμά και το ούτι του [I]Feldthouse[/I], που χτίζεται με μια συναρπαστική κλιμάκωση, πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε ακουγόταν τότε. Αληθινοί περιστρεφόμενοι δερβίσηδες σε μυστικιστική έκσταση, απίστευτο υλικό! Η δεύτερη πλευρά παρουσιάζει εξίσου ποικιλομορφία. Το "[B]Baldheaded End Of A Broom[/B]", με τους χαζούλικους στίχους, την καλοπερασάδικη ακουστική κιθάρα και τη φοβερή παραδοσιακή εκτέλεση, ακολουθείται από μια διασκευή του "[B]Louisiana Man[/B]" με κατζούν κλίμα, όπου τα βιολιά και η ερμηνεία απεικονίζουν την απλή ζωή στο Δέλτα. Ένα άλλο σπουδαίο κομμάτι είναι η εξαιρετική, στυλ "[I]Smokestack Lightning[/I]" επανεγγραφή του "[B]You Don't Love Me[/B]", με την απίστευτη φαζαρισμένη κιθάρα του [I]Lindley[/I]. Και στα τρία αυτά κομμάτια τα κύρια φωνητικά ανήκουν στον [I]Chris[/I]. Το επόμενο επικό, "[B]A Beacon From Mars[/B]" με τον Σαούλ στα φωνητικά, είναι μια ζωντανή στο στούντιο οδύσσεια για παραπάνω από δώδεκα λεπτά, που μπορεί να χαθείς αν δεν δώσεις βάση. Στριγκλιές από ανάδραση, σφήνες από όργανο, διαπεραστικά τιτιβίσματα φυσαρμόνικας, αυξομειώσεις έντασης, εναλλαγές οργάνων από τους μουσικούς, όλα συμβαίνουν σε μια προσπάθεια να σε φρικάρουν, που τελικά το πετυχαίνουν και όταν όλα σβήνουν για τελευταία φορά, περιμένεις να ξαναρχίσουν... αλλά αυτό δε συμβαίνει... [TABLE] [TR] [TD]... [I]Όταν περπατώ στον αυτοκινητόδρομό σου Όσο μπορώ πιο γρήγορα Χαζεύω στην πόλη του Λ.Α. Βρήκα μια γυναίκα που με προσέλκυσε κάποτε Ίσως εδώ Ίσως εκεί Ίσως τώρα έχεις ακούσει Έλα πιο κοντά, άσε με να σε δω Άσε με να ανακαλύψω πόσο ενδιαφέρεσαι Ένας ξένος στην πόλη σου Είμαι ξένος στην πόλη σου Δεν έχω φίλους εδώ, δεν έχω γυναίκα Δεν έχω μέρος να ξαπλώσω το σώμα μου[/I][/TD] [TD][I]Μ' άκουσες που καλώ; Μπορώ να δω Με τη φλόγα σου κοντά μου Άσε με να σε κρατήσω μόνο μία φορά Τότε θα ξέρεις Η βροχή συνεχίζει να πέφτει Ένα βρώμικο παράθυρο δείχνει το πρόσωπό μου Η απαλή φωνή σου συνεχίζει να καλεί Αλλά απλά δεν πηγαίνω σε κανένα μέρος Αλλά είναι εντάξει μωρό μου, ξεκαθάρισέ το Είναι για μένα, σιγά το πράγμα Απλά δεν πειράζει πια[/I] ...[/TD] [/TR] [/TABLE] Αυτός υπήρξε ο τελευταίος δίσκος του [I]Chris Darrow[/I] με τους [I]Kaleidoscope[/I]. Μετά το [I]Beacon[/I], θα ενωθεί με τους [I]Nitty Gritty Dirt Band[/I] και θα κυκλοφορήσει και μερικούς σόλο δίσκους. Ο [I]David Lindley[/I] και οι υπόλοιποι συνέχισαν, κυκλοφορώντας το 1969, το [B][COLOR=Dodgerblue]Incredible![/COLOR][/B] και το απογοητευτικό [B][COLOR=Dodgerblue]Bernice[/COLOR][/B]. (****1/2, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, pulsatingdream.com, Απαγορευμένη Ζώνη/Κανάλι 15) [CENTER][ATTACH alt="SolomonFeldthouseAtNewport1968.jpg"]177575[/ATTACH] Ο τούρκικης καταγωγής, [I]Solomon Feldthouse[/I], μουσικός, τραγουδιστής και ιδρυτικό μέλος των [I]Kaleidoscope[/I] παίζει σάζι στο παρασκήνιο, πριν εμφανιστεί στο [I]Newport Folk Festival[/I] τον Ιούλιο του 1968 στο Νιούπορτ, Ρόουντ Άιλαντ[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αποξηραμένα λουλούδια... [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #3]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…