Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Blaxploitation Sountracks
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ" data-source="post: 780934" data-attributes="member: 1876"><p>Αν και ειδική περίπτωση θα μπορούσε να είναι η θεματολογία η αισθητική η μουσική επένδυση καθεμίας ξεχωριστά ταινίας που ανήκει στο είδος, εδώ καταγράφω ως έτσι τη μεθοδευμένη προσπάθεια της βιομηχανίας παραγωγής ανάλογου ύφους ταινιών σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας ,προκειμένου να οικειοποιηθούν από το μαύρο κοινό ήδη γνωστά πρότυπα και ήρωες της μεγάλης οθόνης αντίστοιχα με αυτά τον λευκών .Έτσι έχουμε τον μαύρο Σαμουράι ,τον μαύρο Νονό, την μαύρη Εμμανουέλλα, τον μαύρο Δράκουλα, την μαύρη Γκεστάπο, το μαύρο καράτε κοκ. Εκτιμώ ότι οι περιπτώσεις αυτές υπήρξαν αισθητικά ότι πιο cult και συνοδεύτηκαν από αντίστοιχα cult και υπερβολικά cheesy soundtracks</p><p></p><p>Σήμερα, που οι λάτρεις του είδους συνεχώς αυξάνονται, και η ζήτηση μεγαλώνει, ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια soundtracks των ιδιαίτερων και μη περιπτώσεων, που όμως αμφισβητείται στο κατά πόσο υπήρξαν ως επίσημες κυκλοφορίες στην εποχή τους. Το πιθανότερο είναι να έχουν ηχογραφηθεί μεταγενέστερα απευθείας από την ταινία, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν υπερβολικά κακό ήχο, συνηθίζεται δε να είναι εμπλουτισμένα με διαλόγους και sound effects.</p><p>Πρόκειται περί μίας ιδιαίτερα απολαυστικής extreme μουσικής εμπειρίας, που σε καμία περίπτωση όμως δεν απευθύνεται σε ευρύτερο καινό. </p><p></p><p>Μια από τις χαρακτηριστικότερες ιδιάζουσες περιπτώσεις είναι η ταινία <strong>Blacula</strong>(με κανονικότατο original soundtrack), όπου ο κεντρικός ήρωας απευθύνεται στον Δράκουλα προκειμένου να τον βοηθήσει να εξαλείψει τη δουλεία. Αυτός όχι μόνο αρνείται κάτι τέτοιο αλλά και ως ρατσιστής αποφασίζει να μετατρέψει τον αναιδή μαύρο σε vampire.Ο<strong><strong> Blacula </strong></strong>πια ξυπνάει στο 1972 σπέρνοντας τον τρόμο και στο τέλος αυτοκτονεί εκτιθέμενος στο φως του ηλίου λόγω απώλειας της αγαπημένης του. Η μουσική φέρει την υπογραφή του<strong> Gene Page </strong>και ακροβατεί μεταξύ σοβαρού και καρτουνίστικου, είναι<strong><strong> hot as hell </strong></strong>αλλά υπερβολικά <strong>catchy.</strong>Από τις φορές εκείνες που, ένα blaxploitation ost ενσωματώνει απόλυτα την cult αισθητική της ταινίας. Ως εκ τούτου θεωρώ ότι είναι ένα καθαρό πεντάρι, το απόλυτο <strong>freak funk </strong>μαύρο soundtrack (αγνώριστοι οι<strong><strong> Hues Corporation </strong></strong>εδώ) και για τους φανατισμένους με το είδος μέσα στα πέντε καλύτερα, ούτε λόγος βέβαια για crossover.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ, post: 780934, member: 1876"] Αν και ειδική περίπτωση θα μπορούσε να είναι η θεματολογία η αισθητική η μουσική επένδυση καθεμίας ξεχωριστά ταινίας που ανήκει στο είδος, εδώ καταγράφω ως έτσι τη μεθοδευμένη προσπάθεια της βιομηχανίας παραγωγής ανάλογου ύφους ταινιών σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας ,προκειμένου να οικειοποιηθούν από το μαύρο κοινό ήδη γνωστά πρότυπα και ήρωες της μεγάλης οθόνης αντίστοιχα με αυτά τον λευκών .Έτσι έχουμε τον μαύρο Σαμουράι ,τον μαύρο Νονό, την μαύρη Εμμανουέλλα, τον μαύρο Δράκουλα, την μαύρη Γκεστάπο, το μαύρο καράτε κοκ. Εκτιμώ ότι οι περιπτώσεις αυτές υπήρξαν αισθητικά ότι πιο cult και συνοδεύτηκαν από αντίστοιχα cult και υπερβολικά cheesy soundtracks Σήμερα, που οι λάτρεις του είδους συνεχώς αυξάνονται, και η ζήτηση μεγαλώνει, ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια soundtracks των ιδιαίτερων και μη περιπτώσεων, που όμως αμφισβητείται στο κατά πόσο υπήρξαν ως επίσημες κυκλοφορίες στην εποχή τους. Το πιθανότερο είναι να έχουν ηχογραφηθεί μεταγενέστερα απευθείας από την ταινία, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν υπερβολικά κακό ήχο, συνηθίζεται δε να είναι εμπλουτισμένα με διαλόγους και sound effects. Πρόκειται περί μίας ιδιαίτερα απολαυστικής extreme μουσικής εμπειρίας, που σε καμία περίπτωση όμως δεν απευθύνεται σε ευρύτερο καινό. Μια από τις χαρακτηριστικότερες ιδιάζουσες περιπτώσεις είναι η ταινία [B]Blacula[/B](με κανονικότατο original soundtrack), όπου ο κεντρικός ήρωας απευθύνεται στον Δράκουλα προκειμένου να τον βοηθήσει να εξαλείψει τη δουλεία. Αυτός όχι μόνο αρνείται κάτι τέτοιο αλλά και ως ρατσιστής αποφασίζει να μετατρέψει τον αναιδή μαύρο σε vampire.Ο[B][B] Blacula [/B][/B]πια ξυπνάει στο 1972 σπέρνοντας τον τρόμο και στο τέλος αυτοκτονεί εκτιθέμενος στο φως του ηλίου λόγω απώλειας της αγαπημένης του. Η μουσική φέρει την υπογραφή του[B] Gene Page [/B]και ακροβατεί μεταξύ σοβαρού και καρτουνίστικου, είναι[B][B] hot as hell [/B][/B]αλλά υπερβολικά [B]catchy.[/B]Από τις φορές εκείνες που, ένα blaxploitation ost ενσωματώνει απόλυτα την cult αισθητική της ταινίας. Ως εκ τούτου θεωρώ ότι είναι ένα καθαρό πεντάρι, το απόλυτο [B]freak funk [/B]μαύρο soundtrack (αγνώριστοι οι[B][B] Hues Corporation [/B][/B]εδώ) και για τους φανατισμένους με το είδος μέσα στα πέντε καλύτερα, ούτε λόγος βέβαια για crossover. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Blaxploitation Sountracks
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…