Bron-Yr-Aur

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
16,023
πετρουπολη
Led Zeppelin III - 1970

cottage.jpg


Η Ουαλλια είναι ο συνδετικός κρικος των Βρετανών με το μακρινο παρελθόν τους.Εκεί μέσα στα δάση ξαναζούν οι θρύλοι από το παρελθόν,τα παραμύθια,η παγανιστική θρησκεία,οι δρυίδες,οι Κέλτες,οι Πίκτοι και οι Βρετανοι.Η Ουαλλική γλώσσα που διατηρείται και διδασκεται ακομα είναι ένας φάρος που ακτινοβολεί το αρχαίο παρελθόν.
To Bron -Yr -Aur είναι ενα μικρό σπίτι (εξοχικό το λέμε εμείς εδώ) του 18ου αιώνα στη βόρεια Ουαλλία.Στην ουαλλική γλώσσα (ή κέλτικη) σημαίνει χρυσός λόφος.Χωμένο βαθιά μέσα στο δάσος,χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και νερό αποτελούσε ιδανικό ησυχαστήριο και μέρος για απομόνωση.
Σ'αυτό το μέρος κρύφτηκαν ο Robert Plant και ο Jimmy Page στα μεσα του 1970 μετα τα εξαντλητικά δύο πρώτα χρόνια των Led Zeppelin στα οποία κυκλοφορησαν τους δύο πρώτους τους δίσκους και εδιναν live ασταμάτητα.Και το μέρος αυτό είναι που θα παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στη μουσική που θα σημαδέψει το τρίτο άλμπουμ τους το Led Zeppelin 3,και θα αποτυπωθει στη θρυλικη πια δευτερη πλευρα.

Όχι ότι η πρώτη πάει πίσω ή είναι μέτρια.Απλά είναι πιο «Ζεππελινική»,πιο ευθυγραμμισμένη με τα δυο προηγούμενα άλμπουμ με τις άγριες κιθάρες,τον ηλεκτρικό μπλουζ ήχο.Από το επικό ροκ του Immigrant Song,γραμμενο με αφορμή ένα λάιβ στην Ισλανδια και βασισμένο θεματολογικά στις μεγάλες εισβολές των Βικινγκς στην Αγγλία τον 9[SUP]ο[/SUP] αιώνα (ένα τραγούδι που αν μη τι άλλο αποτελεί θεμέλιο λίθο στην χέβι μέταλ μυθολογία),στο καθαροαιμο μπλουζ του Since I’ve been loving you,η πρωτη πλευρά είναι μια τυπική Led Zeppelin επανάληψη περίπου των πεπραγμένων των δυο προηγουμενων αλμπουμ χωρις να σημαίνει ότι είναι κακή ή έστω μέτρια.Είναι πολύ καλή αλλά δεν προσφέρει και τίποτα καινούριο με εξαιρεση το Friends που σου δίνει μια πρόγευση με τα ανατολίτικα στοιχεία του και τη φολκ βάση του,τι περίπου πρόκειται να γίνει.

Τα πράγματα αλλάζουν τελείως με τις πρώτες νότες του Gallows Pole που ανοίγει τη δεύτερη πλευρά.Ενα,αρχαίο σχεδόν παραδοσιακό τραγούδι,γραμμενο τις εποχές που ο κόσμος ειχε σαν διασκέδαση τις δημόσιες κρεμάλες,στα χέρια του Plant και του Page σε έναν ακουστικό χείμαρο με συνοδεία δωδεκαχορδης κιθαρας,μαντολίνου,μπάντζο,ηλεκτρικού μπάσου.Ενα τραγούδι που παντρεύει τη φολκ της Βρετανίας με τα κέλτικα στοιχεία απο τη μία με την αμερικάνικη φολκ από την αλλη αφού το μπαντζο σου φέρνει εικόνες από τα Απαλλάχια,την περιοχη wilderness της Λουιζιαννα και τους κατοικους της όπως αποτυπωθηκαν σε ταινιες σαν το Southern Comfort του Walter Hill και το Deliverance του John Boorman.
Kαι το πραγμα συνεχιζει;Tangerine,That’s the Way,Bron-Yr- Aur Stomp και το Hats off to (Roy) Harper με το τελευταιο αφιερωμενο στον μεγαλο βρετανο φολκ μουσικο (και αγαπημενο των Page και Plant).Ενα μωσαικο ηχων από το παρελθον και τη φολκ παραδοση ένα σπουδαιο παντρεμα μπλουζ,φολκ,κελτικης μουσικης οπου η ακουστικη δωδεκαχορδη,το μαντολινο,το μπαντζο παιρνουν την πρωτοκαθεδρια από την ηλεκτρικη κιθαρα χωρις να υστερουν όμως καθολου σε φωτια.Γιατι τοτε οι Zeppelin κατηγορηθηκαν ότι εγιναν ακουστικοι.Τριχες ισα-ισα ακουγονται πιο πυρκαβλοι (για να χρησιμοποιησω μια φραση ενός φιλου) από ποτε.Ο Plant ακουγεται σαν δρυιδης ιερεας σε εκσταση σε μια παγανιστικη γιορτη για το χειμερινο ηλιοστασιο,ο Page παιζει σαν στοιχειωμενος από το πνευμα του Aleister Crowley (πιθανον και να ηταν) και τα ντραμς του Bohnam ακουγονται σαν το σφυρι του Θωρ.Εναντια στην κατεστημενη αντιληψη που θελει το ροκ αποκλειστικα ηλεκτρικο,οι Zeppelin με το φολκ που παιζουν καταφερνουν να ακουστουν τοσο ροκ οσο δεν ειχαν ακουστει μεχρι τοτε.Υπερβολη θα μου πειτε.Πιθανον αλλα για ξανακουστε τον.
Εκει μεσα στα δαση της Ουαλλιας,συντροφια με την αγρια φυση,το μικρο σπιτακι του Bron-Yr- Aur μετατρεπεται σε ενα μεσαιωνικο καπηλιο,οπου συγγραφεις και ποιητες σαν τον Σαιξπηρ,τον Μαρλοου και τον Μπεν Τζονσον μπεκροπινουν μαζι με ναυτικους,
κλεφτες,μαχαιροβγαλτες,πουτανες,συνωμοτες και κατασκοπους ακουγοντας στο βαθος κατι παλαβους τροβαδουρους που χωρις να δινουν δεκαρα τι γινεται γυρω τους,παιζουν σαν σελληνιασμενοι τραγουδωντας για τους θρυλους που σκοτωσε ο χριστιανισμος.


LZ-LZ3.jpg



Υ.Γ.Στον Γιωργο τον Κουνελακη.Να ‛σαι παντα γερος Γιωργο.
 
Last edited by a moderator:

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,041
Αιγάλεω
Πάνο αδερφέ ευχαριστώ :D
To III λόγω της δεύτερης πλευράς, τότε ήταν σχεδόν "αποπαίδι".
Ι,ΙΙ,ΙV και ξερό ψωμί για τους "ορθόδοξους".
Αφού είχα περάσει και απο εκεί, το λάτρεψα όταν βρέθηκε μπροστά μου.
Εχω γράψει κι αλλού για τη βραδυά των σεισμών του 81. Ο κόσμος χαράματα στους δρόμους, "μη μπαίνετε μέσα καλού κακού" κλπ. Τώρα εγώ με ενισχυτή στο "περίμενε", που τον έβλεπα 6 μήνες στο ράφι και επιτέλους καινούργια κεφαλή και ηχεία (φτιαχτά), που να κρατηθώ. Τσίτα το ΙΙΙ. :guitarist:
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
16,023
πετρουπολη
Εχω γράψει κι αλλού για τη βραδυά των σεισμών του 81. Ο κόσμος χαράματα στους δρόμους, "μη μπαίνετε μέσα καλού κακού" κλπ. Τώρα εγώ με ενισχυτή στο "περίμενε", που τον έβλεπα 6 μήνες στο ράφι και επιτέλους καινούργια κεφαλή και ηχεία (φτιαχτά), που να κρατηθώ. Τσίτα το ΙΙΙ. :guitarist:

Το θυμαμαι Γιωργο οτι το ειχες γραψει γι'αυτο και η αφιερωση ειδικα γι'αυτο το δισκο.
Η αληθεια ειναι οτι και γω για χρονια το θεωρουσα αποπαιδι.Κατι δεν μου πηγαινε.Μετα καταλαβα τη μαγεια του.Και επειδη του το "χρωσταγα" γι'αυτο εκανα την παρουσιαση.
Σαν εξιλεωση στο λαθος μου.
 

by proxy

AVClub Addicted Member
29 April 2011
2,571
Μμμμ ανάμεικτα συναισθήματα . Ενώ ξεκινούσε η πρωτη πλευρά με το εκπληκτικό "Ιmmigrant song" και τέλειωνε με το εξ ίσου φοβερό "Out on the tiles", ερχόταν μετά η β' πλευρά την οποία δεν άντεχα με τίποτα . Το κακό είναι ότι σε αντίθεση με τον Γιώργο , συνέχισα μέχρι και σήμερα να μην την αντέχω . Οπότε για μένα ο δίσκος είναι μισός , και άρα υποδεέστερος από τα Ι , ΙΙ , ΙV και φυσικά Houses of the holy - το οποίο είναι και ο πρωτος δίσκος που αγόρασα στη ζωή μου ( μετά τους partridge Family) τον Αυγουστο του 1973.
 

by proxy

AVClub Addicted Member
29 April 2011
2,571
Υπερβολη θα μου πειτε.Πιθανον αλλα για ξανακουστε τον.

Στο λέμε . Υπερβολή σίγουρα. Αλλά τα λες τόσο ωραία βρε μπαγάσα που μέχρι που με κάνεις να το ξαναακούσω μετά από τόσα χρόνια.:SFGSFGSF:
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
16,023
πετρουπολη
Απάντηση: Re: Bron-Yr-Aur

Στο λέμε . Υπερβολή σίγουρα. Αλλά τα λες τόσο ωραία βρε μπαγάσα που μέχρι που με κάνεις να το ξαναακούσω μετά από τόσα χρόνια.:SFGSFGSF:

Αυτο ειναι το καλυτερο κοπλιμεντο Παυλο...

Σε ευχαριστω :smileJap::blush:


ΥΓ. Επειδη το εγραψα σε word καπου στο διαολο στη μεταφορα χαθηκαν τα μισα κοματα.Καποια παπαρια εκανα.Ζητω συγγνωμη.
 
Last edited:

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,392
Αθήνα
Re: Απάντηση: Re: Bron-Yr-Aur

I've been working from seven, seven, seven, to eleven every night, It kinda makes my life a drag...
Baby, Since I've Been Loving You, I'm about to lose, I'm about lose to my worried mind.

Αγαπημένος δίσκος που η θύμισή του αναστατώνει τη ψυχή μας.
Οπωσδήποτε δεν σημαίνει για όλους τα ίδια πράγματα, εγώ πάντως σε ευχαριστώ για την "πυροδότηση" των συναισθημάτων μου.
 

Νότης

AVClub Enthusiast
14 October 2009
734
Αιγάλεω
Θυμάμαι ότι τον είχα αγοράσει για τη ροδέλα στο εξώφυλλο και για το imigrant song που ήταν
και το μόνο που ήξερα τότε. Σήμερα πιά, δεν τον ξεχωρίζω απο τα υπόλοιπα όσον αφορά την
ποιότητά του. Τελικά όμως, δεν νοείται να μην το έχεις στη δισκοθήκη σου, μιάς και είναι μέρος
της μεγάλης ιστορίας του r & r.
 
17 June 2006
14,350
πολύ καλό άλμπουμ.
η β' πλευρά του με είχε πεθάνει από τότε.
το Tangerine είναι, για μένα, ανάμεσα στα καλύτερα κομμάτια που έβγαλαν ποτέ.
το ίδιο και το Gallows Pole.
το Immigrant Song το αντιπάθησα από την πρώτη στιγμή: αυτά τα ...vocal athletics από τότε με ξένιζαν.
η rhythm section, σε ολόκληρη τη διάρκεια του άλμπουμ, είναι απίστευτη.
την εποχή που βγήκε, 'ανακάλυπτα' τους Doors...που μυαλό για οτιδήποτε άλλο: μόλις 17 ήμουνα (έφτασε στα χέρια μου Γενάρη-Φλεβάρη του '71).
 
17 June 2006
14,350
Α...: και επίσης είχα μία ψύχωση με τους Steppenwolf.
οι κιθάρες τους ήταν λίγο πιο υπαινικτικές.
όχι αυτό το in-your-face του Page.
δεν παραπονιέμαι...προς Θεού.
απλά ήμουνα λίγο ...διαφορετικός: όταν οι άλλοι πήγαιναν προς μία κατεύθυνση, εγώ πήγαινα ανάποδα.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,478
το Tangerine είναι, για μένα, ανάμεσα στα καλύτερα κομμάτια που έβγαλαν ποτέ.
το ίδιο και το Gallows Pole.
το Immigrant Song το αντιπάθησα από την πρώτη στιγμή: αυτά τα ...vocal athletics από τότε με ξένιζαν.

+ δυό στοιχεία ακόμα.
Το μινόρε blues since I've been lovin' you (πρωτοφανές για όλους εμάς που τότε πιάναμε κιθάρες)
και η επιστροφή του θέματος στο immigrant song ένα τόνο κάτω, μετα την εισαγωγή με το ααααα ααα αααα....

πρωτόγνωρα πράματα.
 

by proxy

AVClub Addicted Member
29 April 2011
2,571
πολύ καλό άλμπουμ.
η β' πλευρά του με είχε πεθάνει από τότε.
το Tangerine είναι, για μένα, ανάμεσα στα καλύτερα κομμάτια που έβγαλαν ποτέ.
το ίδιο και το Gallows Pole.
το Immigrant Song το αντιπάθησα από την πρώτη στιγμή: αυτά τα ...vocal athletics από τότε με ξένιζαν.
η rhythm section, σε ολόκληρη τη διάρκεια του άλμπουμ, είναι απίστευτη.
την εποχή που βγήκε, 'ανακάλυπτα' τους Doors...που μυαλό για οτιδήποτε άλλο: μόλις 17 ήμουνα (έφτασε στα χέρια μου Γενάρη-Φλεβάρη του '71).

τελικά αυτή η προσωπική άποψη είναι κάτι το φοβερό. Ο μεταμοντερνισμός με την ανάδειξη της υποκειμενικότητας και του σχετικισμού πρέπει να έχει απόλυτα δίκιο . Επ' ευκαιρία της παρουσίασης του Πάνου και μια και του το υποσχέθηκα , έβαλα να ξανακούσω το ΙΙΙ μετά από πολλά χρόνια. Συνεχίζω να έχω το ίδιο μπιμπίκιασμα ακούγοντας το immigrant song ( το ρίγος στην σπονδυλική στήλη , το μυρμήγκιασμα ) όπως τότε πριν από 30 και χρόνια όταν το πρωταγόρασα ( παρεμπιπτόντως ιδιαίτερα δυσεύρετο μια εποχή ) , η β' πλευρά συνεχίζει να με αφήνει σχετικά αδιάφορο , ενώ πλέον ακούω με σχετική ευχαρίστηση το gallows pole και το tangerine , σαν συμπαθητικές μπαλαντούλες.
 

K.ROMPOTIS

AVClub Fanatic
22 August 2009
10,925
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
Re: Απάντηση: Re: Bron-Yr-Aur

Απ τα αγαπημένα μου συγκροτήματα και από τους αγαπημένους μου δίσκους. Μ αρέσει σαν δίσκος γιατί προσωπικά οι δύο του πλευρές είναι αντιφατικές, θυμάμαι τον άκουγα σε κασέτα το 90 στο αντιτορπιλλικό που υπηρετούσα κι έκανα δύο ναύτες φαν τους. Η ταινία πάντως The song remains the same είναι όλα τα λεφτά, την πρώτη φορά που το βαλα στον προτζέκτορα κόλλησε κι η γυναίκα μου, έχω κι ένα cd τους Live In Dallas το χα βρει καταλάθος στο Μετρόπολις, το πήρα γιατί είχε το Kashmir live!!! Να σαι καλά φίλε που μας το ξαναθύμισες, πολύ καλή η παρουσία σου κι οι πληροφορίες τις οποίες δεν τις ήξερα ομολογώ, ευκαιρία να το ξεσκονίσουμε...