τώρα είναι κάπως καλύτερα.
Ξέρετε πολλές φορές η χρήση ορισμένων λέξεων είναι επικίνδυνη.
Πχ μιλάτε γιά "τάση" προς υπερτονισμό.
Αρα δεν αναφερόμαστε από τον τονισμό στον υπερτονισμό που μπορεί να είναι εύκολα ίσως αντιληπτός, αλλά στην τάση προς αυτό το φαινόμενο. Και η τάση είναι κάτι που δεν είναι άμεσα αντιληπτό ή κατανοητό, ιδίως γιά μη μετρήσιμα πράγματα.
Επίσης λέτε γιά reverb σε φωνητικά. Reverb θεωρητικά δεν υπάρχει. Εκτός αν έχει ο χώρος ή το προσθέτει ο ηχολήπτης. Αρα και πάλι δεν είναι η ύπαρξή του δεδομένη.
Επίσης με την τελευταία σας προσθήκη, λέτε αυτό το "δείτε ποσο καλά ανασύρω τις λεπτομέρειες"
Οι λεπτομέρειες, καταλαβαίνω εγώ, ανασύρονται και έρχονται στο προσκήνιο ή όχι. Δηλαδή τι σημαίνει "ανασύρω καλύτερα" ?
Τις φέρνω στο προσκήνιο πιό μπροστά, πιό δυνατά, πιό καθαρά ?
Επιτρέψτε μου να πω ότι μήπως ψάχνουμε βελόνα στ άχυρα?
Και μην το πάρετε σαν προσβολή...
Αναρωτιέμαι.
Μόνος σας εξάλλου λέτε:
"Η διαφορά δεν είναι μεγάλη, αλλά είναι εύκολα ακουστή σε άμεση σύγκριση."
Αφ ενός μεν δεν είναι μεγάλη διαφορά (αυτή η τάση, ή ικανότητα ανάσυρσης λεπτομερειών) που όντως δεν πρέπει να είναι όταν μιλάμε γιά πράγματα μη άμεσα αντιληπτά, από την άλλη όμως "εύκολα ακουστή" (?)
Καταλήγοντας θα έλεγα ότι θα προτιμούσα περιγραφές στην ηχητική συμπεριφορά οργάνων, όπως στην αρχή της απάντησής σας και όχι τάσεις, ροπές κλπ.