Χειμωνιάτικο ταξίδι... και φέτος.

Τα παραδείγματα που θα μπορούσα να παραθέσω είναι άπειρα. Θα σταθώ μόνο σε ένα. Στην τελευταία στροφή από το ποίημα 'Guevara' του Καββαδία:

'Γέροντας ναύτης με τα μούτρα πισωμένα
βάρκα φορτώνει με την πιο φτηνή πραμάτεια
Εχει τα χέρια από καιρό ψηλά κομμένα.
Κι ήθελε τόσο να σου σφάλαγε τα μάτια'

Αναμμένα κάρβουνα αν θέλετε την ταπεινή μου γνώμη.

αλλά θα σας απαντήσω με κάτι λιγότερο "επαναστατικό", από το Μονόγραμμα του Ελύτη:

Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές
Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος
μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο καιρός

πώς αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι ανθρώποι

θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας
και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα
Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.
 
κάτι λιγότερο "επαναστατικό",

δεν είναι 'επαναστατικό' το ποίημα του Καββαδία.
Θρήνος είναι. Αυτά τα 'χέρια από καιρό ψηλά κομμένα' αναφέρονται στο φονικό που έγινε μέσα του και που τον έχει καταστήσει ανάπηρο και 'καμμένη γή'.
 
δεν είναι 'επαναστατικό' το ποίημα του Καββαδία.
Θρήνος είναι. Αυτά τα 'χέρια από καιρό ψηλά κομμένα' αναφέρονται στο φονικό που έγινε μέσα του και που τον έχει καταστήσει ανάπηρο και 'καμμένη γή'.

Πάλι κάτι χάσατε: τα εισαγωγικά στο "επαναστατικό".
Κατά τον τίτλο και μόνον.
 
Τότε λοιπόν αδέσποτο θ' αφήσω
να βουίζει το Τραγούδι απάνωθέ μου
Τα χάχανα του κόσμου, και του ανέμου
το σφύριγμα, θα του κρατούν τον ίσο.

Θα ξαπλωθώ, τα μάτια μου θα κλείσω,
και ο ίδιος θα γελώ καθώς ποτέ μου
«Καληνύχτα, το φως χαιρέτισέ μου»
θα πω στον τελευταίο που θ' αντικρύσω.

Όταν αργά θα παίρνουμε το δρόμο,
η παρουσία μου κάπως θα βαραίνει
- πρώτη φορά - σε τέσσερων τον ώμο.

Ύστερα, και του βίου μου την προσπάθεια
αμείβοντας, το φτυάρι θα με ραίνει
ωραία ωραία με χώμα και με αγκάθια
 
Κάλλη διάλεξες κάποιον που μαζί με το Σαραντάρη φέρνουν απόηχους του Σούμπερτ και μου θύμισες τους Αγώνες της Κέρκυρας και την υπέροχη Ηδύλη Τσαλίκη.Καταπληκτική μελοποίηση-άλλο ένα χαμένο ταλέντο.Έρχονταν καλπάζοντας οι Καρβελοβισσοβανδήδες...
 
Κάλλη διάλεξες κάποιον που μαζί με το Σαραντάρη φέρνουν απόηχους του Σούμπερτ και μου θύμισες τους Αγώνες της Κέρκυρας και την υπέροχη Ηδύλη Τσαλίκη.Καταπληκτική μελοποίηση-άλλο ένα χαμένο ταλέντο.Έρχονταν καλπάζοντας οι Καρβελοβισσοβανδήδες...

Δις συμβολικό λοιπόν Ευθύμη, αφού ο τίτλος είναι Δικαίωσις..:proud:
Σαραντάρη;;;;