Cult Sci-Fi Corner...

[JL_?]

Υπερπαραγωγές ή φτηνιάρικα B-Movies γυρισμένα στο πόδι, πασίγνωστες επιτυχίες ή κάτι που ακούτε για πρώτη φορά, τόσο κακές που έχουν γίνει κλασικές ή τόσο καλές που δεν θέλετε να τις ξαναδείτε ποτέ, δεν έχει απολύτως καμμία σημασία...

Όλες αυτές οι διαφορετικές ταινίες έχουν κάτι κοινό: είναι επιστημονικής φαντασίας και είναι καλτ και μέσα από αυτή τη στήλη, θα προσπαθήσουμε σιγά-σιγά να σας παρουσιάσουμε όσο περισσότερες μπορέσουμε τόσο να βρούμε, όσο και να αντέξουμε...

Κάθε παρουσίαση, εφόσον αυτό είναι δυνατόν, θα συνοδεύεται απο φωτογραφικό υλικό και το trailer της ταινίας, ενώ για να είναι η ενημέρωσή σας πληρέστερη και σφαιρικότερη, θα σας δίνουμε για την εκάστοτε και τις βαθμολογίες του www.imdb.com και www.rottentomatoes.com. Για όσους δεν γνωρίζουν, η βαθμολογία του πρώτου είναι ο μέσος όρος των επιμέρους βαθμολογιών των χρηστών του site, με άριστα το 10, ενώ του δεύτερου είναι ένα ποσοστό % που μας δείχνει την σχέση των θετικών προς το σύνολο των reviews από τους επαγγελματίες κριτικούς που είναι συμβεβλημένοι με το site.

H θέαση των ταινιών που θα σας παρουσιάζουμε εδώ, να έχετε υπόψη σας πως γίνεται με δική σας ευθύνη...

Αρκετά όμως με τα εισαγωγικά, ώρα να βουτήξουμε στο ψητό και ας εγκαινιάσουμε το παρόν νήμα με μία κλασσική ταινία ΕΦ...

* Ευρετήριο (κατά χρονολογική σειρά) *

Them! (1954)
Forbidden Planet (1956)
The Incredible Shrinking Man (1957)
The Fly (1958)
X - The Man With The X-Ray Eyes (1963)
10th Victim (1965)
Fantastic Voyage (1966)
Girara - The X from outer space (1967)
2001: A Space Odyssey (1968)
Barbarella Queen of the Galaxy (1968)
Planet Of The Apes (1968)
The Omega Man (1971)
Soylent Green (1973)
Westworld (1973)
Dark Star (1974)
Zardoz (1974)
Logan's Run (1976)
Demon Seed (1977)
Starship Invasions (1977)
Laserblast (1978)
The Black Hole (1979)
Battle Beyond the Stars (1980)
Saturn 3 (1980)
Galaxy of Terror (1981)
Heavy Metal (1981)
Outland (1981)
Blade Runner (1982)
Dunyayi Kurtaran Adam (1982)
Forbidden World (1982)
The Thing (1982)
Tron (1982) (a) Tron (1982) (b)
Spacehunter: Adventures In The Forbidden Zone (1983)
Starman (1984)
The Adventures Of Buckaroo Banzai Across The 8th Dimension (1984)
The Last Starfighter (1984)
Enemy Mine (1985)
Explorers (1985)
Kin-Dza-Dza (1986)
Spacecamp (1986)
Bad Taste (1987)
They Live (1988)
Starship Troopers (1997)​

 

[Γιάννης Χατζηγεωργίου]

Άντε να κάνω ποδαρικό....

http://www.imdb.com/title/tt0133093/

Στα πόσα χρόνια γίνεται cult???

Ακόμα περιμένω τη version που ο Νίο διαλέγει το μπλε χάπι!!!

 

[JL_?]

Forbidden Planet (1956)

Βρισκόμαστε στον 23ο αιώνα, στα βάθη του απώτερου διαστήματος, όπου υπό τους ήχους απόκοσμων synthesizer ξεπροβάλλει το γήινο αστροσκάφος C-57D κατευθυνόμενο με υπερταχύτητα προς τον πλανήτη Altair IV. Αποστολή του, να διαλευκάνει το μυστήριο μιας επιστημονικής ερευνητικής ομάδας που προσεδαφίστηκε στον πλανήτη πριν 20 χρόνια με το διαστημόπλοιο Belerophone και έκτοτε αγνοούνται τα ίχνη της.

Φτάνοντας εκεί, τους αστροναύτες της Διαστημικής Υπηρεσίας Ενωμένων Πλανητών (σας θυμίζει κάτι; ) υποδέχεται το ρομπότ Robby, το οποίο τους οδηγεί στον καθηγητή Morbius και την κόρη του Alta, τους μοναδικούς επιζήσαντες της αποστολής του Belerophone, τα υπόλοιπα μέλη της οποίας βρήκαν τραγικό θάνατο με την άφιξή τους στον πλανήτη από μια αόρατη και άγνωστη δύναμη. Και ενώ ο Morbius με μεγάλο δισταγμό και επιφύλαξη αποκαλύπτει στον κυβερνήτη Adams και το πλήρωμα του τα μυστικά της υπερεξελιγμένης φυλής των Krell, γηγενών κατοίκων του πλανήτη που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς εν μία νυκτί πριν από 200.000 χρόνια, η αόρατη δύναμη ξυπνά και πάλι, έτοιμη να χύσει το αίμα και να πάρει τις ζωές των νεαρών αστροναυτών... Ποιο είναι το τρομερό μυστικό που κρύβεται ανάμεσα στην εξαφάνιση των Krell, το τελευταίο τεχνολογικό απομεινάρι του πολιτισμού τους, την αόρατη δύναμη και τον καθηγητή Morbius;

Αν βλέπετε την ταινία αυτή για πρώτη φορά και περιέργως σας φαίνεται γνωστή, μην ανησυχείτε, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τη μνήμη σας, απλώς παρακολουθείτε μία από τις ταινίες-σταθμούς του είδους που επηρέασε όσο λίγες το κινηματογραφικό και τηλεοπτικό προφίλ της επιστημονικής φαντασίας στα χρόνια που ακολούθησαν (επίσης και μία εταιρεία κατασκευής High-End Audio μηχανημάτων, πήρε το όνομά της από εδώ).

Με την πρώτη της προβολή να τοποθετείται στο 1956, είναι λίγο δύσκολο να κρύψει την ηλικία της από τον σημερινό θεατή. Οι διαλεκτικοί περιορισμοί, οι σχηματικοί, στερεότυποι δευτερεύοντες χαρακτήρες, τα ανόητα σεξουαλικά υπονοούμενα, η τυπολατρική ηθική και ο τρόπος αφήγησης της ιστορίας, προέρχονται αυτούσια από την δεκαετία του ’50, χωρίς καμμία προσπάθεια ή διάθεση πρωτοπορίας, ενώ δεν βοηθάει και ιδιαίτερα το γεγονός πως έχουμε συνηθίσει πλέον τον αλλοτινό contract player της MGM, Leslie Nielsen, στους γελοιωδώς κωμικούς σημερινούς του ρόλους... Η υπόθεση όμως, καθαυτή, ελαφρώς εμπνευσμένη από την «Τρικυμία» του Σαίξπηρ, πασπαλισμένη με ολίγες φροϋδικές προεκτάσεις, κρύβει έναν πυρήνα ατόφιας επιστημονικής φαντασίας, ενώ και τα εφφέ, κατασκευής και τεχνοτροπίας Disney παρακαλώ, είναι τίμια φτιαγμένα και έχουν την ικανότητα, κατά τόπους να ξαφνιάσουν και να εντυπωσιάσουν ακόμα και σήμερα. Η δε «μουσική», αναφερόμενη στους τίτλους ως electronic tonalities, προσφέρει μια γενικότερη αίσθηση απόκοσμου και κάνει τελικά την παρωχημένη για τα σημερινά δεδομένα σκηνοθεσία να λειτουργεί με θετικό τρόπο προς την ίδια κατεύθυνση.

Ο προβληματισμός πάνω στον αντίποδα ανεπτυγμένη τεχνολογία-ηθική ωριμότητα, καθόλου ασυνήθιστος για την εποχή, καθώς οι σύγχρονοι της ταινίας θεατές βίωναν ταυτόχρονα τρεις τεχνολογικές επαναστάσεις (πυρηνική-διαστημική-ηλεκτρονική), συζητείται για πρώτη φορά σοβαρά και γενικά, μέσα από το πρίσμα της θεωρίας της ψυχανάλυσης και εκτός του πλαισίου αντιπαράθεσης υπερδυνάμεων, σε μία mainstream ταινία με καθαρά εμπορικές βλέψεις. Ο Morbius, μεθυσμένος από το τεχνολογικό θαύμα των Krell, διαπράττει την ίδια ύβρη με αυτούς, λησμονώντας την ενστικτώδη και πρωτόγονη, άγρια φύση του, που συνεχίζει εξελικτικά να υπάρχει στο υποσυνείδητο κάθε νοήμονος όντος. Αγνοώντας την ύπαρξή της, γίνεται ανίκανος να την ελέγξει και καταλήγει φερέφωνό της, ένας τιποτένιος πίθηκος που νομίζει πως με τα παιχνίδια του απέκτησε θεϊκή υπόσταση και μόνο όταν είναι πολύ αργά πια, αντιλαμβάνεται το μέγεθος της πλάνης του. Αυτή η θεματική αποτελεί το ένα βασικό στοιχείο στο οποίο οφείλει η ταινία την διαχρονικότητά της.

Το έτερο, φυσικά, είναι η αντιγραφή και ανάπτυξη και της παραμικρής λεπτομέρειάς της, από τις ταινίες και σειρές που ακολούθησαν. Το χαρισματικό ρομπότ με την Ασιμώφεια ηθική, η αδιευκρίνιστη εξωγήινη απειλή, οι διαστημικοί ναυαγοί αποτελούν μόνο μερικά από αυτά τα στοιχεία, ενώ ποιος trekkie δεν θα αναγνωρίσει στον κυβερνήτη Adams το πατρόν από το οποίο κόπηκαν οι χαρακτήρες των Pike και Kirk ή το εφφέ της διακτίνισης στους θαλάμους αδράνειας του C-57D και το ενσωματωμένο στον Robby, replicator (ο ίδιος ο Roddenberry άλλωστε έχει παραδεχτεί πως εμπνεύστηκε το Star Trek από αυτή την ταινία και οι ομοιότητες με τους δύο πιλότους της πρωταρχικής σειράς, μόνο ευκαταφρόνητες δεν είναι).

Ο «Απαγορευμένος Πλανήτης», με όλες τις αδυναμίες που κουβαλάει, ανήκει δικαιωματικά στο πάνθεον των απολύτως κλασσικών ταινιών επιστημονικής φαντασίας, αλλά λόγω της ιδιάζουσας αισθητικής του μπορεί την ίδια στιγμή να φέρει και τον χαρακτηρισμό της καλτ ταινίας, άλλωστε αποτελεί ιδιαίτερα δημοφιλή επιλογή προβολής στα διάφορα κινηματογραφικά φεστιβάλ ΕΦ ανά τον κόσμο και δεν νοείται οπαδός του είδους που να μην την έχει δει (όσοι λοιπόν δεν, σπεύσατε).

Στη χώρα μας, όπου επιστημονική φαντασία άξια για prime time από τις εταιρείες θεωρείται το Cleopatra 2525 και τα ομοειδή κατασκευάσματα, η ταινία κυκλοφόρησε με ελληνικούς υπότιτλους μόνο σε VHS πριν από 25 χρόνια περίπου και μάλλον είναι απίθανο όχι μόνο να βρείτε κάπου τη συγκεκριμένη κόπια αλλά πολύ περισσότερο να αντέξετε να τη δείτε.
Στο εξωτερικό κυκλοφορούν πολλές ανακαινισμένες εκδόσεις σε DVD με πλούσιο πρόσθετό υλικό, ενώ έχει κυκλοφορήσει και σε υψηλή ευκρίνεια, σε HD-DVD όμως μόνο. Η έκδοση BluRay αναμένεται, ελπίζουμε, συντόμως.




http://www.youtube.com/watch?v=M3aKvaWH0ks



IMDB Score: 7,8/10 (επί 13.944 ψήφων)
Rotten Tomatoes Score: 94%



Σκηνοθεσία: Fred M. Wilcox
Παραγωγή: Nicholas Nayfack
Σενάριο: Cyril Hume
Πρωταγωνιστούν: Walter Pidgeon, Anne Francis, Leslie Nielsen, Jack Kelly, Richard Anderson
Μουσική: Louis and Bebe Barron
Διεύθυνση Φωτογραφίας: George J. Folsey
Μοντάζ: Ferris Webster
Παραγωγή: 1956, Metro-Goldwyn-Mayer
Διάρκεια: 98 min.​

 

[superfly]

DARK STAR (1974) σκηνοθεσια John Carpenter.

Στα μεσα του 22ου αιωνα η ανθρωποτητα εχει αρχισει να κατασκευαζει αποικιες στο διαστημα.
Το πληρωμα του διαστημοπλοιου Dark Star εχει αποστολη να ψαχνει ασταθεις πλανητες και να τους καταστρεφει
προκειμενου να προστατευει τις αποικιες απο αφανισμο.Γι’αυτο το λογω ειναι εξοπλσμενο με θερμοαστρικες βομβες.

Μετα απο περιπλανηση 20 χρονων το πληρωμα βαριεται του κερατα.
Καποια στιγμη το κομπιουτερ χαλαει και αρχιζει να δημιουργει προβληματα στο σκαφος.
Μετα απο μια ζημια που προκληθηκε απο βροχη ασεροειδων η βομβα τα περνει στο κρανιο και απειλει να ανατιναχτει.Τα μελη του πληρωματος προσπαθουν να την καλοπιασουν προκειμενου να γλιτωσουν.Ο καπετανιος μετα απο συμβουλη του αποθανοντος(!!!!) προηγουμενου καπετανιου,ο οποιος συντηρειται σε κρυογενικο θαλαμο, προσπαθει να διδαξει στη βομβα
την φαινομενολογια με αποτελεσμα μια σκηνη ανθολογιας με τον καπετανιο και τη βομβα σε μια φιλοσοφικη συζητηση.
Τελικα η βομβα παρεξηγει τη φαινομενολογια θεωρει τον εαυτο της θεο και ανατιναζεται...
Το φιναλε δειχνει το μοναδικο επιζωντα να σερφαρει στο διαστημα με ενα κομματι απο το σκαφος και να καιγεται μπαινοντας στην ατμοσφαιρα ενος πλανητη.

Μια μαυρη κωμωδια,σατυρα της οδυσσειας του διαστηματος η πρωτη ταινια του Καρπεντερ ειναι ισως και η πιο καλτ,και απο τις καλυτερες,απο τον βασιλια των λοου μπατζετ αλλα ποτε κακων ταινιων.
Πανεξυπνο σεναριο και διαλογοι,η ταινια εχει ολη αυτη την αυρα των ταινιων αμφισβητησης (και μηδενισμου) των 70’ς.
Ο ιδιος ο Καρπεντερ περιεγραψε την ταινια σαν το Περιμενοντας τον Γκοντο του διαστηματος.
Και δεν νομιζω οτι εχει αδικο...

http://www.youtube.com/watch?v=gSccwmmrS5A

Dark Star (1974)

IMDB Score: 6,6/10 (επί 7.205 ψήφων)
Rotten Tomatoes Score: 80%



Σκηνοθεσία: John Carpenter
Παραγωγή: John Carpenter
Σενάριο: John Carpenter, Dan O'Bannon
Πρωταγωνιστούν: Dan O'Bannon, Brian Narelle, Cal Kuniholm, Dre Pahich
Μουσική: John Carpenter
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Douglas Knapp
Μοντάζ: Dan O'Bannon
Παραγωγή: 1974, Jack H. Harris Enterprises Inc.
Διάρκεια: 83 min.​

 

[superfly]

O ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΙΚΡΑΙΝΕ - THE INCREDIBLE SHRINKING MAN (1957)

Την ταινια την ειχα δει μικρος (γυρω στα 11) στην ερτ και ακομα δεν μπορω να την ξεχασω.
Ισως γιατι το φιναλε δεν ηταν χαρουμενο.
Η σκηνη που παλευει με την αραχνη με ειχε στειλει αδιαβαστο.
Και η πλακα ειναι οτι ειναι του 1957.Τα εφε που ειχε ηταν επιτευγμα για την εποχη.
Και θεωρειται και οχι αδικα μια απο τις καλυτερες ταινιες του ειδους.

Ενας ανθρωπος εκτιθεται σε μια μυστηριωδη ομιχλη και σιγα-σιγα αρχιζει και συρρικνωνεται.
Μεσα απο αυτη τη διαδικασια ο σκηνοθετης βρισκει ευκαιρια να κανει ενα σχολιο στην ανθρωπινη φυση,στην κοινωνικη συμπεριφορα,στην επιβιωση ακομα και στον σκοπο της ανθρωπινης υπαρξης.Δεν κανω πλακα.Η ταινια μπορει να ακουγεται
αφελης αλλα καθε αλλο παρα αυτο ειναι.

Βασισμενη σε σεναριο του Ριτσαρντ Μαθεσον απο δικο του βιβλιο και σε σκηνοθεσια Τζακ Αρνολντ.
Πρωταγωνιστει ο Γκραντ Γουιλιαμς.

Και μια ατακα απο το φιναλε που για μενα τα λεει ολα:
"And I felt my body dwindling, melting, becoming nothing. My fears locked away and in their place came acceptance. All this vast majesty of creation, it had to mean something. And then I meant something, too. Yes, smaller than the smallest, I meant something, too. To God there is no zero. I still exist." (Scott, to himself - last line in movie.)

http://www.youtube.com/watch?v=z7iqJo2-6M8​

 

[superfly]

και μην ξεχνιομαστε: ναι ειναι ασπρομαυρη!!!

 

[JL_?]

The Incredible Shrinking Man (1957)

IMDB Score: 7,7/10 (επί 4.093 ψήφων)
Rotten Tomatoes Score: 88%



Σκηνοθεσία: Jack Arnold
Παραγωγή: Albert Zugsmith
Σενάριο: Richard Matheson, Richard Alan Simmons
Πρωταγωνιστούν: Grant Williams, Randy Stuart, April Kent, Paul Langton, Billy Curtis
Μουσική: Irving Getz, Hans J. Salter, Herman Stein
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ellis W. Carter
Μοντάζ: Albrecht Joseph
Παραγωγή: 1957, Universal Studios
Διάρκεια: 81 min.​

 

[superfly]

ευχαριστω για τις διορθωσεις.
Btw o Απαγορευμενος Πλανητης ειναι αριστουργημα.Ποσο ωραιος φαινεται ,και ειναι,ο Σαιξπηρ (ακομα και σε σαι-φαι βερσιον)

 

[tmjuju]

The Fly
1958 – original film
Producer Kurt Neumann
​

Βασισμένο σε νουβέλα του πρώην-κατασκόπου George Langelaan που το 1957-8 απέσπασε πολλά θετικά σχόλια και ακόμα και βραβείο από το Playboy. Ο Κ.Ν. τη διάβασε και προχώρησε στην παραγωγή μιας ανατριχιαστικής ταινίας που άφησε και αυτή (όπως και οι επόμενες) εποχή.

η κορύφωση θέλει audio (video)… η παραπάνω φώτο μόνο δε μπορεί να μεταδώσει τα συναισθήματα…​

 

[DIAMANTIS SVIGOS]

Barbarella Queen of the Galaxy (1968)


Σκηνοθεσία: Roger Vadim
Παραγωγη: Dino de Laurentiis
Ηθοποιοί: Jane Fonda, John Phillip Law, Anita Pallenberg, Milo O'Shea, Ugo Tognazzi

Από τις σελίδες του κόμικς του Jean Claude Forest, αν οχι η πρωτη, τοτε σιγουρα απο τις πρωτες μεταφορες ηρωων απο τα κομικς στη μεγαλη οθονη.

Η Βarbarella (Jane Fonda) κυλιέται ηδονικά στις φλοκάτες της με τα .. προσοντα της ... σε πρώτο πλάνο όταν ο πρόεδρος του Γαλαξία την ενημερώνει για τα καταστροφικά συμβάντα. O ιδιοφυής επιστήμονας Durand-Durand (Από εδώ πήραν το όνομα τους και οι Duran Duran) εξαφανίστηκε, ακριβώς την περίοδο που είχε εφεύρει ένα καταστροφικό όπλο ποζιτρονικών ακτίνων. Με δεδομένο ότι ο Γαλαξίας ζει ειρηνικά εδώ και αιώνες ποιος μπορεί να κρύβεται πίσω από την απαγωγή? Ποιος θέλει να πάρει στα χέρια του το όπλο του Durand Durand? Με τι σκοπό? Τελικά η Barbarella, αναλαμβάνει την επικίνδυνη αποστολή. Να βρει τον Durand Durand, ντυμένη όσο πιο ελαφριά γίνεται...
Στην πορεια της ταινιας θα κανει στριπτιζ σε συνθηκες μηδενικης βαρυτητας και θα κολασει μεχρι και ... αγγελους ...

Η ταινια διαδραματιζεται σ' ένα πολύχρωμο σύμπαν γεμάτο εξωγήινες φυλές, αγγέλους, αιμοδιψή πεντάχρονα παιδάκια και σατανικές βασίλισες. Όλα με τη συνοδεία μπιτάτης χορευτικής μουσικής του τέλους της δεκαετίας του '60

Τα εχει ολα, sci fi, αφθονο ερωτισμο, σατυρα, αφθονο γελιο και τη Jane Fonda στα ... καλυτερα της...


Τρειλερ http://www.youtube.com/watch?v=1uwNEnh9uaM

 

[JL_?]

Barbarella Queen of the Galaxy (1968)

IMDB Score: 5,6/10 (επί 9.650 ψήφων)
Rotten Tomatoes Score: 73%​

 

[JL_?]

They Live (1988)

O John Carpenter συναντά τον απόλυτο οργουελικό εφιάλτη και αφού τον ποτίσει με άφθονη μπύρα τον μετατρέπει στην εν λόγω ταινία.

Ο George Nada, χτυπημένος από την οικονομική κρίση μπετατζής, ψάχνει εναγωνίως για μια θέση εργασίας και μια στέγη πάνω από το κεφάλι του. Μετά από πολύ κόπο καταφέρνει να βρει μια δουλειά στην οικοδομή κι έναν καταυλισμό φτωχών για να τον φιλοξενήσει. Οι ευεργέτες του όμως, σύντομα του κινούν τις υποψίες, καθώς η εκκλησία που διατηρούν αποδεικνύεται βιτρίνα για την διακίνηση σφραγισμένων χαρτόκουτων. Όταν δε μια ολόκληρη διμοιρία της αστυνομίας «σκουπίζει» την περιοχή, ο ήρωάς μας είναι σίγουρος πως πρόκειται περί λαθρεμπορίου όπλων ή ναρκωτικών. Ω, ποία απογοήτευση όμως, όταν διαπιστώνει πως το περιεχόμενο των ύποπτων κουτιών δεν είναι παρά γυαλιά ηλίου… Τσατισμένος από την αποτυχία του, προσπαθεί βιαστικά να τα ξεφορτωθεί στα σκουπίδια και μένει με ένα ζευγάρι στα χέρια που αποφασίζει να το κρατήσει. Μόλις όμως τα φορέσει, ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος γι’ αυτόν…

Το θέμα της εξωγήινης εισβολής εκ των έσω είναι ένα από τα αγαπημένα των αμερικάνικων ταινιών του είδους, ειδικά τα παλαιότερα χρόνια όταν αντικατόπτριζε τον «κίνδυνο» της «κομμουνιστικής απειλής». Εδώ βέβαια ο Carpenter, για πρώτη φορά ίσως, απομακρύνεται από αυτή την αντιμετώπιση και βάζει τους εξωγήινούς του να βρίσκονται στο απόλυτο άκρο της «καπιταλιστικής διαφθοράς», τόσο που ως και η όψη τους είναι «διεφθαρμένη». Έχουν έρθει στη Γη για μπίζνες και κονόμα κι όχι για στρατιωτική κατάκτηση ή επιβολή ιδεολογίας. Όσοι «ιθαγενείς» τους βοηθήσουν, θα έχουν ένα σεβαστό μερίδιο από «χάντρες» και «καθρεφτάκια»…

Πέρα βέβαια από αυτήν την όμορφη και έξυπνη ιδέα που αποτελεί την ραχοκοκκαλιά της ιστορίας, η πλοκή εκτυλίσσεται με τον γνώριμο «επίπεδο» τρόπο του Carpenter. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα χαλαρό και τίμιο B-Movie, άκρως διασκεδαστικό (ίσως ο 5λεπτος καβγάς μεταξύ Nada και Frank να καταντάει λίγο κουραστικός, αλλά αφού ο πρωταγωνιστής μας είναι επαγγελματίας παλαιστής, να μην τον αξιοποιήσουμε; ), χωρίς όμως καμμία πρόθεση εμβάθυνσης η περαιτέρω προβληματισμού. Ιδανική ηλικία πρώτης προβολής για να απολαύσει κανείς στο μέγιστο βαθμό την ταινία, εννοιολογικά, πιστεύω είναι τα 16-20. Σε αυτό το μετα-εφηβικό στάδιο, όπου το μυαλό αρχίζει να στροφάρει αλλά συνεχίζει να βρίσκεται υπό την επίδραση του εκρηκτικού κοκταίηλ των ορμονών, ενώ δεν έχει εισπράξει ακόμα τις απογοητεύσεις της ίδιας εμπειρίας ζωής, είναι κανείς ικανός να διαβάσει την ταινία ακριβώς όπως θα το επιθυμούσε ο σκηνοθέτης της.

Στον εικαστικό τομέα, η ταινία δύσκολα θα εντυπωσιάσει τον σημερινό θεατή που έχει εθιστεί σε ν-κάναλα συστήματα ήχου και ν-διάστατα συστήματα προβολής, στην εποχή της πάντως, οι σκηνές με τον κόσμο μέσα από τα γυαλιά του Nada, με την ασπρόμαυρη φωτογραφία και την πειραγμένη ηχοληψία, ήταν ικανές να σου προκαλέσουν μία ανατριχίλα και αίσθηση ανασφάλειας κι έτσι να σε ταξιδέψουν. Τα υπόλοιπα εφφέ είναι ελάχιστα, αλλά άκρως λειτουργικά ως προς την αφήγηση, δεν ενθουσιάζουν, δεν απογοητεύουν.

Η έμπνευση του «Ζουν ανάμεσά μας», βρίσκεται στο διήγημα επιστημονικής φαντασίας «Eight O’Clock in the Morning» γραμμένο το 1963 από τον Ray Nelson. Ο Carpenter είχε αγοράσει τα δικαιώματα και βάσισε το σενάριο του πάνω σε αυτό. Ο ρόλος των ΜΜΕ απογυμνώνεται και στηλιτεύεται στην ταινία από τον σκηνοθέτη, η πραγματικότητα όμως αποδείχθηκε μακράν πιο ζοφερή, καθώς μας έδειξε πως δεν υπάρχει ανάγκη για υποσυνείδητα μηνύματα για την κατεύθυνση της κοινής γνώμης, η υποτιθέμενη αυθεντία αρκεί…

Βλέποντας την ταινία στη σημερινή Ελλάδα, αποκαλύπτεται ένα επιπλέον επίπεδο ανάγνωσης, που σίγουρα δεν περνούσε από το μυαλό του δημιουργού της: η αποξένωση των πολιτικών μας από τους ψηφοφόρους τους και οι στενά «συμβιωτικές» τους σχέσεις με τα media και το ισχυρό κεφάλαιο δημιουργούν έναν αναπάντεχο συμβολισμό προς τους εξωγήινους του Carpenter.

Στη χώρα μας, το «They Live» έχει κυκλοφορήσει σε DVD με ελληνικούς υπότιτλους από την Audio Visual. Εικόνα στο αυθεντικό κάδρο μεν, letterbox και από την παλιά αναλογική μήτρα των LaserDisc δε. Ο ήχος είναι στο πρωτότυπο Dolby Surround, αλλά το flag του δίσκου είναι Stereo, οπότε θα πρέπει να γυρίσετε χειροκίνητα τον ενισχυτή σας σε λειτουργία surround.



http://www.youtube.com/watch?v=iJC4R1uXDaE



IMDB Score: 6,9/10 (επί 17.074 ψήφων)
Rotten Tomatoes Score: 89%



Σκηνοθεσία: John Carpenter
Παραγωγή: Larry J. Franco
Σενάριο: John Carpenter
Πρωταγωνιστούν: Roddy Piper, Keith David, Meg Foster, Raymond St. Jacques, Peter Jason, Sy Richardson, George 'Buck' Flower
Μουσική: John Carpenter, Alan Howarth
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Gary B. Kibbe
Μοντάζ: Gib Jaffe, Frank E. Jimenez
Παραγωγή: 1988, Universal Studios - Carolco Pictures
Διάρκεια: 93 min.​

 

[Kosh]

Οπως ξαναειπα ταινια μαθημα επιστημονικης φαντασιας .


Απο τις αγαπημενες μου ever εστω και πτωχη.

 

[kblachos]

Carpenter στα καλύτερά του.....

Πραγματικά απ' τις αγαπημένες μου ταινίες κι εμένα.
Και με μία απ' τις ρεαλιστικότερες σκηνές ξύλου, εκεί που ο πρωταγωνιστής Roddy Piper (ο οποίος σημειωτέoν ήταν επαγγελματίας wrestler) προσπαθεί να πείσει τον μαύρο (Keith David) να φορέσει τα γυαλιά. Αυτοί σάπισαν κανονικά ο ένας τον άλλον.

OBEY.....

 

[JL_?]

Laserblast (1978)

Κακογυρισμένο B-Movie της συμφοράς. Ο Billy Duncan, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο «gay ξάδερφος» του Mark Hamill, ενώ βολτάρει με το βλάχο-φορτηγάκι του στην έρημο, βρίσκει ένα όπλο λέιζερ που λειτουργεί σε συνδυασμό με ένα μενταγιόν. Οι συγχωριανοί του Billy, δεν τον έχουν και σε μεγάλη εκτίμηση (πώς να τον έχουν άλλωστε, όταν περιφέρεται κουνιστά με ανοιχτό πουκάμισο και τουρλωμένα οπίσθια, ενώ την ίδια στιγμή φλερτάρει την εγγονή του τρελού του χωριού) και συνεχώς τον κοροϊδεύουν και τον προτρέπουν να γίνει επιτέλους «κανονικός». Όταν το ποτήρι της κοροϊδίας ξεχειλίζει όμως, ο Billy φοράει τα ευρήματα του και μετατρέπεται σε μεταλλαγμένη αδερφή… εεε, τέρας ήθελα να πω, σκορπώντας τριγύρω του τον τρόμο και τον θάνατο, ως ένας μεταμοντέρνος, τύπου seventies, Mr. Hyde, με παντελόνι καμπάνα και ακτινοβόλο χέρι…

Η ταινία είναι κάκιστη, τελεία.




Για να ακριβολογούμε, θεωρείται από πολλούς ως η χειρότερη ταινία επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών, ξεπερνώντας σε πολλές λίστες ακόμα και το Plan 9 from Outer Space του Ed Wood, ενώ ο σκηνοθέτης της, Michael Rae, εξαφανίστηκε από προσώπου γης μετά την προβολή της από την ντροπή του… Το μόνο που έσωσε αυτό το έκτρωμα από τη λήθη του χρόνου και το τοποθέτησε στο βάθρο των καλτ ταινιών ΕΦ, ήταν οι εξαιρετικά πετυχημένες σκηνές με τους εξωγήινους μπάτσους, γυρισμένες με την τεχνική του stop motion, που μοιάζουν σαν να προήλθαν από κάποια άλλη, μακράν καλύτερη ταινία..

Κοντολογίς, το Laserblast, ήταν μία από τις πρώτες ταινίες που αναπαράστησαν εξωγήινους να μιλάνε τη δική τους γλώσσα, άνευ υπότιτλων. Η προσπάθεια για διαφορετική κινησιολογία, σε συνδυασμό με την αφύσικη φωτογραφία του stop motion και το γεγονός ότι δεν έχουμε ιδέα τι λένε, δημιουργούν ένα εξαιρετικά επιτυχημένο, σχεδόν ονειρικό, αποτέλεσμα, για την εποχή, ικανό να σε ταξιδέψει προς στιγμήν, για λίγο όμως, καθώς η υπόλοιπη ταινία όχι απλώς σε προσγειώνει απότομα, άλλα μάλλον σε γκρεμοτσακίζει στα τάρταρα…

Trivia:

Ο Roddy McDowall του «Planet of the Apes», κάνει ένα σύντομο πέρασμα στο ρόλο του γιατρού που εξετάζει τον Billy, όταν αρχίζει να έχει τα πρώτα σημάδια της μετάλλαξης.

Δύο φορές γίνεται αναφορά στο Star Wars, εντός της ταινίας. Η πρώτη, σε διάλογο, όταν ένας γήινος μπάτσος αναφερόμενος υποτιμητικά σε έναν χαρακτήρα, λέει: “The guy is a freak! He’s watched Star Wars over five times!”, ενώ η δεύτερη, όταν ο μεταλλαγμένος πια Billy, ανατινάσσει με το όπλο του μια διαφημιστική πινακίδα του Πολέμου των Άστρων…

Ήταν η πρώτη ταινία για την οποία έγραψαν μουσική οι Richard Band και Joel Goldsmith.






http://www.youtube.com/watch?v=SRaXI8O1IKM


IMDB Score: 2,1/10 (επί 1.899 ψήφων)
Rotten Tomatoes Score: -



Σκηνοθεσία: Michael Rae
Παραγωγή: Charles Band
Σενάριο: Frank Ray Perilli, Franne Schacht
Πρωταγωνιστούν: Kim Milford, Cheryl Smith, Gianni Russo, Ron Masak, Dennis Burkley, Βarry Cutler, Mike Bobenko, Eddie Deezen, Keenan Wynn, Roddy McDowall
Μουσική: Richard Band, Joel Goldsmith
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Terry Bowen
Μοντάζ: Jodie Copelan
Διανομή: 1978, The Irwin Yablans Company
Διάρκεια: 85 min.​

 

[Photis]

Δεν ξέρω αν είναι cult, αλλά από τις αγαπημένες μου SCI FI είναι αυτή εδώ:

Το Starman του Carpenter είναι ίσως η πιο ανθρώπινη ταινία SCI FI που έχει γυριστεί. Δίνει έμφαση στην ανάγκη για αγάπη και επικοινωνία που έχουν όλα τα όντα, εντός ή εκτός αυτού του πλανήτη.

Η ιστορία έχει ως εξής. Ένας εξωγήινος που έρχεται στη γη, απαντώντας στο κάλεσμα του Voyager II, δέχεται επίθεση κατά την προσέγγισή του στη γη. Κυνηγημένος από τους ανθρώπους που τον προσκάλεσαν, έχει τρεις μέρες μέχρι να πάει στην Αριζόνα όπου και θα μπορέσει να περισυλλεχθεί από τους δικούς του. Σε αντίθετη περιπτωση θα πεθάνει αβοήθητος στη γη. Στην προσπάθειά του να φτάσει στο rendez-vous point, προσεγγίζει μια νέα γυναίκα, παίρνοντας τη μορφή του νεκρού συζύγου της. Θα ακολουθήσει η πορεία του ιδιόμορφου αυτού ζευγαριού προς την Αριζόνα, κατά την οποία τα συναισθήματα που θα γεννηθούν ανάμεσα στους δύο ήρωες θα κλιμακωθούν, ενώ και το σασπένς υπάρχει, με τη μορφή της καταδίωξης του εξωγήινου, από κυβερνητικούς πράκτορες.

Ο Jeff Bridges σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες του, προτείνεται για όσκαρ (η μοναδική προταση για όσκαρ για ταινία του Carpenter).

Από κοντά και Karen Allen, με μια πολύ συγκινητική ερμηνεία, βοηθά στο να δημιουργηθεί η απαραίτητη χημεία ανάμεσα στους 2 ήρωες.

Η ταινία παίχτηκε στις αίθουσες τον Δεκέμβρη του 1984. Η έλλειψη ιδιαίτερων οπτικών εφέ κάνει τη θέασή της ευχάριστη ακόμα και σήμερα.

Η ταινία κυκλοφορεί και σε blue ray:

IMDB Score: 6,8/10 (επί 12.173 ψήφων)

Σκηνοθεσία: John Carpenter
Παραγωγή: Barry Bernardi, Michael Douglas, Bruce A. Evans, Larry J. Franco, Raynold Gideon
Σενάριο: Bruce A. Evans, Raynold Gideon, Dean Riesner (uncredited)
Πρωταγωνιστούν: Jeff Bridges, Karen Allen
Μουσική: Jack Nitzsche (πρέπει να είναι η μόνη ταινία του Carpenter στην οποία δεν γράφει ο ίδιος τη μουσική).
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Donald M. Morgan
Μοντάζ: Marion Rothman
Παραγωγή: 1984, Columbia Pictures Corporation, Delphi II Productions, Industrial Light & Magic (ILM)
Διάρκεια: 115 min.​

 

[opsim]

Οπως ξαναειπα ταινια μαθημα επιστημονικης φαντασιας .


Απο τις αγαπημενες μου ever εστω και πτωχη.

Και φυσικά έχει εμπνεύσει κόσμο....

http://www.youtube.com/watch?v=ElwUqurK8Ek

Το sample του τραγουδιού είναι από τη solo δουλειά του Andy Taylor, κιθαρίστα των Duran Duran που όπως αναφέρθηκε παραπάνω πήραν και αυτοί το όνομά τους από cult sci-fi ταινία.

 

[superfly]

το Ζουν Αναμεσα Μας ηταν ταινιαρα.οπως και το Σταρμαν.Και δεν ειναι τυχαιο οτι ειναι του Καρπεντερ.

 

[superfly]

FANTASTIC VOYAGE - 1966

Bραβευμενη με οσκαρ καλλιτεχνικης διευθυνσης και οπτικων εφε το Φανταστικο Ταξιδι ειναι μια
απο τις καλυτερες και πιο αρτιες τεχνικα ταινιες της εποχης του.

Η ιστορια εχει να κανει με τον ανταγωνισμο μεταξυ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ για την τεχνολογια της σμικρυνσης των αντικειμενων
αλλα και των ζωντανων οργανισμων.
Το προβλημα ειναι οτι η ενω εχουν και οι δυο καταφερει να το πραγματοποιησουν,δεν εχουν καταφερει να κραταει
αρκετο χρονο η σμικρυνση με αποτελεσμα τα αντικειμενα να επανερχονται στο φυσικο τους μεγεθος.Οσο μαλιστα πιο μικρα γινονται
τοσο λιγοτερος ειναι ο χρονος που διατηρουνται σε σμυκρινση.
Ομως ο επιστημονας Γιαν Μπενες ο οποιος δουλευει πισω απο το Σιδηρουν Παραπετασμα εχει καταφερει να λυσει
το προβλημα.
Με τη βοηθεια της CIA αποδρα εις την Δυσην αλλα μια αποπειρα δολοφονιας τον αφηνει σε κωματωδη κατασταση με ενα
θρομβο στον εγκεφαλο.
Ο ανθρωπος που τον βοηθησε να αποδρασει μαζι με ενα πληρωμα απο εναν πιλοτο,γιατρο,ενα χειρουργό και τη
βοηθο του(η θεα Ρακελ Γουελς) επιβιβαζονται στο σκαφος Πρωτεας και αφου σμικρινθουν στο μεγεθος ενος μικρομετρου
μπαινουν στο σωμα του Μπενες με σκοπο να διορθωσουν το θρομβο.Λογω ομως του πολυ μικρου μεγεθους τους
εχουν μολις μια ωρα για να διορθωσουν το προβλημα.Ετσι ξεκινα ενας αγωνας δρομου προκειμενου να προλαβουν αλλα
και να ξεπερασουν τις αντιξοοτητες.Και σα να μην εφτανε αυτο υπαρχει και ενας σαμποτερ αναμεσα τους....

Σασπενς,αγωνια,η ταινια ειναι κλασσικο,παλιο - καλο χολυγουντ με κερασακι στην τουρτα την εκπληκτικη αναπαρασταση
του ανθρωπινου σωματος απο μεσα,πραγμα που ηταν και εντελως πρωτοτυπο σαν ιδεα..

Σκηνοθεσια Richard Fleisher

Παιζουν Stephen Boyd
Raquel Welch
Edmand o'Brien
Donald Pleasence
Arthur Kennedy

http://www.youtube.com/watch?v=HQzvy0iClZk

 

[superfly]

Αν παντως γινει διαγωνισμος των πιο καλτ ταινιων αυτη η ταινια ειναι σιγουρα μεσα στην τριαδα:

PLANET OF THE APES - Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΙΘΗΚΩΝ (1968)

Βασισμενη στο ομωνυμο βιβλιο του γαλλου Πιερ Μπουλε ο πλανητης των πιθηκων ειναι απο τις ταινιες οροσημο(και συναμα θρυλος) του
ειδους,γνωρισε τεραστια επιτυχια,τεσσερις συνεχειες και ενα ρημεικ απο τον μεγαλο Τιμ Μπαρτον.
Μαζι με το Σταρ Τρεκ και τον Πολεμο των Αστρων αποτελει το μεγαλυτερο φραντσαιζ του ειδους παρολο που σταματησε
στα 70'ς και ειχε σημαντικα μικροτερο μπατζετ απο τα αλλα δυο.
Οποιος δεν εχει δει τουλαχιστον την πρωτη δεν νοειται να λεγεται οπαδος της Ε.Φ. και για αυτο εισηγουμαι την
παραδειγματικη τιμωρια του η οποια θα ειναι να ακουει το Τilt του Scott Walker 10 φορες την ημερα.

Οσον αφορα την υποθεση δεν τη λεω αφου οσοι δεν την εχουν δει να πανε αμεσως να τη δουν!!

Η ταινια για μενα ειναι μια καθαρη αναφορα στη βια,την σκληροτητα και το φασισμο που κρυβει το ανθρωπινο
ειδος μονο που εδω πανεξυπνα δινεται μεσα απο την ανωτερη καστα των πιθηκων για την οποια το ανθρωπινο ειδος
αποτελει ενα γενος σκλαβων σε αγρια κατασταση το οποιο χρησιμοποιειται απο τους πιθηκους για πειραματα,οταν
δεν τους σκοτωνουν.Κατα τους πιθηκους χρησιμος ανθρωπος ειναι ο νεκρος ανθρωπος.
Και μια και η ταινια παιζει με το χρονο οταν στο τελος ο θεατης ανακαλυπτει οτι τελικα το πληρωμα του διαστημοπλοιου
δεν πηγε σε εναν πλανητη οπου κυριαρχουν οι πιθηκοι αλλα επεστρεψε στη γη,η οποια αφου καταστραφηκε απο τον ανθρωπο
αναγεννηθηκε και η φυση εδωσε την εξουσια στους πιθηκους,αφου οι ανθρωποι ηταν αχρηστοι,τοτε χανεται και καθε ελπιδα για συγχωροχαρτι στο ανθρωπινο ειδος τουλαχιστον απο αυτη την ταινια.Αλλα και σε μια δευτερη αναγνωση επειδη και οι πιθηκοι αποτελουν μια φασιζουσα κοινωνια στην ταινια, ουσιαστικα οι δημιουργοι λενε οτι εξουσια διαφθειρε και θα διαφθειρει παντα και πως ολοι ειμαστε,υπο συνθηκες,ενα ματσο φασιστικα καθαρματα.

Πρωταγωνιστει ο φασιστας Τσαρλτον Ηστον.

Βραβειο Οσκαρ μεικ απ.(Αυτο θα ελειπε)

Σκηνοθεσια Franklin Schaffner

Παιζουν Charlton Heston
Roddy MacDowall
Kim Hunter
Maurice Evans
James Whitmore

http://www.youtube.com/watch?v=CvR2mCx-Jnc

http://www.youtube.com/watch?v=o3U79aw2JUI