Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Φωτογραφία - Video
Φωτογραφικός Εξοπλισμός - Παρουσιάσεις
Διάθεση ρετρό
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="chris73" data-source="post: 1057238865" data-attributes="member: 46474"><p>...</p><p></p><p>Η μεγάλη φωτογραφική (πλάκες 9x12) Τoska 215 προϋπήρχε στον κατάλογο της Huttig. Σχετικά σπάνια, δεν είναι από τα 2-3 μοντέλα που βρίσκει κανείς με το πρώτο ψάξιμο.</p><p></p><p>Το σώμα είναι μάλλον από αλουμίνιο και η επένδυση από γνήσιο δέρμα. Όπως και όλα τα μοντέλα ουσιαστικά, μπορεί να βρεθεί με πολλούς συνδυασμούς φακών- κλείστρων. </p><p></p><p>Έχει αρκετές δυνατότητες και μηχανισμούς που την τοποθετούν στην ανώτερη κατηγορία. Δεν έχει φακό Zeiss αλλά ένα συμμετρικό «ίδιας ετικέτας» που είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί και σαν tele αφαιρώντας τα εμπρός στοιχεία. Για αυτό υπάρχει και δεύτερη ένδειξη για το «άπειρο» στη ράγα εστίασης.</p><p></p><p>[ATTACH]109278[/ATTACH]</p><p></p><p>Για φωτογραφικές του είδους δεν ήταν σπάνιο να υπάρχει δυνατότητα κινήσεων του φακού που χρησίμευαν κυρίως στην αρχιτεκτονική φωτογραφία, αλλά αυτές συνήθως ήταν οι εις στην αγγλικήν λεγόμενες “Rise and Fall” και “Shift”. (πάνω-κάτω και αριστερά-δεξιά). Η συγκεκριμένη διαθέτει και κάποιες περιορισμένες δυνατότητες “Τilt” όπως φαίνεται και στις φώτο.</p><p></p><p>[ATTACH]109279[/ATTACH]</p><p></p><p>Το Compound κλείστρο (1sec-1/200, B,T) της F. Deckel (και σε αυτή την εταιρία είχε χέρι η Zeiss) είναι πνευματικό, και ο μικρός κύλινδρος με το έμβολο εσωτερικά, ρυθμίζουν την καθυστέρηση κατά τη λειτουργία, καθώς ο αέρας περνά από τη μία πλευρά του κυλίνδρου στην άλλη.</p><p></p><p>Δεν έχει κανενός είδους γρανάζι και ήταν η κορυφή για την εποχή του. Είναι λίγο ευαίσθητο στη ρύθμιση αλλά όταν θα δουλέψει όπως πρέπει είναι το γλυκύτερο όλων, ακόμη και μετά από …100 χρόνια χρήσης.</p><p></p><p>Κατασκευαζόταν σε 5 μεγέθη και τα 2 μικρότερα αντικαταστάθηκαν σταδιακά από τα κλείστρα Compur (μηχανικά) μετά το 1912. Τα μεγαλύτερα μεγέθη που προοριζόταν για φωτογραφία μεγάλου φορμά συνέχισαν να κατασκευάζονται περίπου μέχρι το 1970 και πάρα πολλοί είναι αυτοί που τα χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα.</p><p></p><p>[ATTACH]109280[/ATTACH]</p><p></p><p>Για τη χρονολόγηση της συγκεκριμένης αν και δεν φέρει φακό της Zeiss που θα βοηθούσε πολύ σε αυτή τη κατεύθυνση, ο εξοπλισμός της με αυτού του είδους το κλείστρο και όχι με νεότερο, την τοποθετεί αρχικά κάπου μεταξύ του 1909 και 1915 χονδρικά. </p><p></p><p>Το ίδιο το κλείστρο κατασκευάστηκε περί το 1911-12. Αν ακολουθήσουμε και την παραδοχή για 65.000 φωτογραφικές το χρόνο που αναφέρθηκε παραπάνω, αυτή με αριθμό σειράς D16501 θα πρέπει να βγήκε από το εργοστάσιο κάπου στο 1913-14.(δλδ 316.500/65.000=περίπου 5 χρόνια) </p><p></p><p>[ATTACH]109281[/ATTACH]</p><p></p><p>Δείχνει πως έχει χρησιμοποιηθεί πολύ αλλά αυτό τις δίνει και παραπάνω παράσημα…:firstprize:. Η φυσούνα είναι σε αρκετά καλή κατάσταση χωρίς pinholes αλλά με δύο πολύ καλοφτιαγμένα μπαλώματα που ποιος ξέρει πότε έγιναν, ενώ έχει και ένα μικρό σχίσημο από απρόσεκτή αναδίπλωση του σκοπεύτρου, όμως βαρέθηκα να ασχοληθώ σοβαρά μαζί της. Πάντως της έκανα εντατική θεραπεία με Baby oil…</p><p></p><p>Εξαιρετικά περίεργο είναι πως ο φακός (“Maximar” 1:5.4 / 13.5cm-Μaximar υπήρχε και μοντέλο φωτογραφικής) δεν είχε κανενός είδους θόλωμα και είναι σίγουρο πως δεν έχει ανοιχθεί ποτέ, γιατί είναι από τις λίγες περιπτώσεις που αυτό είναι αδύνατον εκ κατασκευής χωρίς να διαλύσεις τα πάντα. </p><p></p><p>[ATTACH]109282[/ATTACH]</p><p></p><p>Παρόλα αυτά όπως φαίνεται και στην παρακάτω φώτο δε τη γλύτωσε από τους μύκητες που μπορούν να φυτρώσουν παντού…Αυτή η κατηγορία μυκήτων που σχηματίζει λεπτές ίνες σαν ιστό αράχνης σύμφωνα με τη πολύ μικρή μου εμπειρία μπορούν να καθαριστούν εντελώς χωρίς να αφήσουν την παραμικρή διάβρωση, σε αντίθεση με άλλους που τα…απόβλητά τους είναι σαφώς τοξικά.</p><p></p><p>[ATTACH]109283[/ATTACH]</p><p></p><p>Η μικρή στατιστική μου επίσης λέει, πως τέτοιοι μύκητες, -από τους «καλούς»-, βρίσκονται συνήθως σε οπτικά που πέρασαν τη ζωή τους στο βορά. Εδώ στο νότο βλέπω να ευδοκιμούν οι κακοί… Πάντως παρακάτω μία ένδειξη του τι μπορεί να κάνει ακόμη και με τόσες «αράχνες» μέσα και χωρίς να έχει καθαρισθεί ποτέ εδώ και 100 χρόνια...</p><p></p><p>[ATTACH]109284[/ATTACH]</p><p></p><p>Με περίπου 1200γρ βάρος δεν τη λέω και ελαφριά και κλειστή έχει διαστάσεις περίπου 16x12x4.5cm.</p><p></p><p>Λεπτομέρεια η ταλαιπωρημένη θήκη εποχής τρίτου κατασκευαστή, με την εσωτερική επένδυση σε χρώμα…γραφείου τελετών που ήταν της μοδός τις πρώτες δύο-τρεις δεκαετίες του 20ου αιώνα. Τη δεκαετία του 30 το trend στις εσωτερικές επενδύσεις άλλαξε σε κόκκινο-μπορντό και οι καφέ θήκες ειδικά στη Γερμανία άλλαξαν…καφέ σε καφέ κάπως διαφορετικής απόχρωσης…Την ίδια ώρα στην Αμερική είχαν κάτι σε καφέ-μπορντό.</p><p></p><p>[ATTACH]109285[/ATTACH]</p><p></p><p>Η -μικρή στο μάτι μεγάλη σε αρνητικό (6x6)- Icarette ήταν νέα σειρά και κυκλοφόρησε σε διάφορα μοντέλα αλλά σε δύο βασικές κατηγορίες:</p><p>Την οριζόντια όπως τη συγκεκριμένη που ήταν αποκλειστικά 6x6 και τις κατακόρυφες σε διάφορα φορμά. Πολλά μοντέλα είχαν τη δυνατότητα να δέχονται και φωτογραφικές πλάκες εκτός από φιλμ πράγμα που καθόριζε η πλάτη τους.</p><p></p><p>Το απλό κλείστρο της συγκεκριμένης (25-50-100-Β-Τ) είναι κάτι σαν καμουφλαρισμένο Vario που είχαμε δει στο προηγούμενο με τον κύριο Zeh, και δεν είναι απίθανο να υπάρχουν “υπόγειες” διαδρομές με τη Gauthier, καθώς η μακροδάκτυλη Zeiss, σιωπηρά ή φανερά είχε και εκεί τα συμφέροντά της. Για το χειρισμό του διαφράγματος πάντως χρειάζονται δάχτυλα…ταχυδακτυλουργού ή κομψής και εύθραυστης δεσποινίδος. Δάχτυλα-λουκάνικα από τα πολλά...λουκάνικα δεν θα κάνουν δουλειά.</p><p></p><p>[ATTACH]109286[/ATTACH]</p><p></p><p>Ο φακός είναι και αυτός από τις χαμηλότερες κατηγορίες αγνώστου πατρός (Helios 1:8 F=7.5cm). Μετά από 8 μέρες που τελικά κατάφερα να τον ξεβιδώσω… είδα πως είναι 3 στοιχείων σε 3 ομάδες. Το όλο σύστημα έχει και μικρή δυνατότητα “shift” κίνησης.</p><p></p><p>Το σασί είναι και αυτό μάλλον από αλουμίνιο με επένδυση από μαλακό γνήσιο δέρμα.</p><p></p><p>[ATTACH]109287[/ATTACH]</p><p></p><p>Αυτή και αν έχει γράψει χιλιόμετρα σε τσέπες όπως είναι εμφανές από τη φθορά του δέρματος και των εξαρτημάτων της, όπως και οι περισσότερες αδελφές της που έχω δει στον ιστό. Πράγμα που πάει να πει πως ήταν όντως φορητές και αξιόπιστες. Ίσως οι μικρές Icarette να ήταν η αντιπρόταση της ICA στις ιδέες του Βarnack για μια πραγματικά φορητή μηχανή, και θα πρέπει να περιμένουμε ότι πολλές έχουν επισκεφτεί και τα μέτωπα του πρώτου παγκοσμίου.</p><p></p><p>Το φιλμ ως μέσο είναι ακριβώς ίδιο με το γνωστό μας 120 αλλά τα καρούλια είναι διαφορετικά μια και κάποτε υπήρχε ένα φορμά που το έλεγαν 117. Με μικρή ταλαιπωρία πάντως είναι δυνατό να φορτώσεις μια τέτοια μηχανή με φιλμ.</p><p></p><p>[ATTACH]109288[/ATTACH]</p><p></p><p>O αριθμός F 4421 σύμφωνα με τον παραπάνω αυτοσχέδιο τύπο παραπέμπει πιθανά στο 1915-16. Και παρακάτω ένα δείγμα που ελήφθει με τον απλό φακό της.</p><p>Η μικρούλα ζυγίζει 400κάτι γραμμάρια και έχει διαστάσεις περίπου 12x7x3cm. Η σειρά συνεχίστηκε αργότερα και από τη Zeiss Ikon.</p><p></p><p>[ATTACH]109290[/ATTACH]</p><p></p><p>[ATTACH]109289[/ATTACH]</p><p></p><p>Υ.Γ. Οι αποτυχημένη φωτογράφηση έγινε εξολοκλήρου με τον φακό της Νettar (όλες σε f8) που είχαμε δει παλιότερα. Σαφώς μπορεί και καλύτερα…</p><p></p><p>[ATTACH]109291[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="chris73, post: 1057238865, member: 46474"] ... Η μεγάλη φωτογραφική (πλάκες 9x12) Τoska 215 προϋπήρχε στον κατάλογο της Huttig. Σχετικά σπάνια, δεν είναι από τα 2-3 μοντέλα που βρίσκει κανείς με το πρώτο ψάξιμο. Το σώμα είναι μάλλον από αλουμίνιο και η επένδυση από γνήσιο δέρμα. Όπως και όλα τα μοντέλα ουσιαστικά, μπορεί να βρεθεί με πολλούς συνδυασμούς φακών- κλείστρων. Έχει αρκετές δυνατότητες και μηχανισμούς που την τοποθετούν στην ανώτερη κατηγορία. Δεν έχει φακό Zeiss αλλά ένα συμμετρικό «ίδιας ετικέτας» που είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί και σαν tele αφαιρώντας τα εμπρός στοιχεία. Για αυτό υπάρχει και δεύτερη ένδειξη για το «άπειρο» στη ράγα εστίασης. [ATTACH=CONFIG]109278._xfImport[/ATTACH] Για φωτογραφικές του είδους δεν ήταν σπάνιο να υπάρχει δυνατότητα κινήσεων του φακού που χρησίμευαν κυρίως στην αρχιτεκτονική φωτογραφία, αλλά αυτές συνήθως ήταν οι εις στην αγγλικήν λεγόμενες “Rise and Fall” και “Shift”. (πάνω-κάτω και αριστερά-δεξιά). Η συγκεκριμένη διαθέτει και κάποιες περιορισμένες δυνατότητες “Τilt” όπως φαίνεται και στις φώτο. [ATTACH=CONFIG]109279._xfImport[/ATTACH] Το Compound κλείστρο (1sec-1/200, B,T) της F. Deckel (και σε αυτή την εταιρία είχε χέρι η Zeiss) είναι πνευματικό, και ο μικρός κύλινδρος με το έμβολο εσωτερικά, ρυθμίζουν την καθυστέρηση κατά τη λειτουργία, καθώς ο αέρας περνά από τη μία πλευρά του κυλίνδρου στην άλλη. Δεν έχει κανενός είδους γρανάζι και ήταν η κορυφή για την εποχή του. Είναι λίγο ευαίσθητο στη ρύθμιση αλλά όταν θα δουλέψει όπως πρέπει είναι το γλυκύτερο όλων, ακόμη και μετά από …100 χρόνια χρήσης. Κατασκευαζόταν σε 5 μεγέθη και τα 2 μικρότερα αντικαταστάθηκαν σταδιακά από τα κλείστρα Compur (μηχανικά) μετά το 1912. Τα μεγαλύτερα μεγέθη που προοριζόταν για φωτογραφία μεγάλου φορμά συνέχισαν να κατασκευάζονται περίπου μέχρι το 1970 και πάρα πολλοί είναι αυτοί που τα χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα. [ATTACH=CONFIG]109280._xfImport[/ATTACH] Για τη χρονολόγηση της συγκεκριμένης αν και δεν φέρει φακό της Zeiss που θα βοηθούσε πολύ σε αυτή τη κατεύθυνση, ο εξοπλισμός της με αυτού του είδους το κλείστρο και όχι με νεότερο, την τοποθετεί αρχικά κάπου μεταξύ του 1909 και 1915 χονδρικά. Το ίδιο το κλείστρο κατασκευάστηκε περί το 1911-12. Αν ακολουθήσουμε και την παραδοχή για 65.000 φωτογραφικές το χρόνο που αναφέρθηκε παραπάνω, αυτή με αριθμό σειράς D16501 θα πρέπει να βγήκε από το εργοστάσιο κάπου στο 1913-14.(δλδ 316.500/65.000=περίπου 5 χρόνια) [ATTACH=CONFIG]109281._xfImport[/ATTACH] Δείχνει πως έχει χρησιμοποιηθεί πολύ αλλά αυτό τις δίνει και παραπάνω παράσημα…:firstprize:. Η φυσούνα είναι σε αρκετά καλή κατάσταση χωρίς pinholes αλλά με δύο πολύ καλοφτιαγμένα μπαλώματα που ποιος ξέρει πότε έγιναν, ενώ έχει και ένα μικρό σχίσημο από απρόσεκτή αναδίπλωση του σκοπεύτρου, όμως βαρέθηκα να ασχοληθώ σοβαρά μαζί της. Πάντως της έκανα εντατική θεραπεία με Baby oil… Εξαιρετικά περίεργο είναι πως ο φακός (“Maximar” 1:5.4 / 13.5cm-Μaximar υπήρχε και μοντέλο φωτογραφικής) δεν είχε κανενός είδους θόλωμα και είναι σίγουρο πως δεν έχει ανοιχθεί ποτέ, γιατί είναι από τις λίγες περιπτώσεις που αυτό είναι αδύνατον εκ κατασκευής χωρίς να διαλύσεις τα πάντα. [ATTACH=CONFIG]109282._xfImport[/ATTACH] Παρόλα αυτά όπως φαίνεται και στην παρακάτω φώτο δε τη γλύτωσε από τους μύκητες που μπορούν να φυτρώσουν παντού…Αυτή η κατηγορία μυκήτων που σχηματίζει λεπτές ίνες σαν ιστό αράχνης σύμφωνα με τη πολύ μικρή μου εμπειρία μπορούν να καθαριστούν εντελώς χωρίς να αφήσουν την παραμικρή διάβρωση, σε αντίθεση με άλλους που τα…απόβλητά τους είναι σαφώς τοξικά. [ATTACH=CONFIG]109283._xfImport[/ATTACH] Η μικρή στατιστική μου επίσης λέει, πως τέτοιοι μύκητες, -από τους «καλούς»-, βρίσκονται συνήθως σε οπτικά που πέρασαν τη ζωή τους στο βορά. Εδώ στο νότο βλέπω να ευδοκιμούν οι κακοί… Πάντως παρακάτω μία ένδειξη του τι μπορεί να κάνει ακόμη και με τόσες «αράχνες» μέσα και χωρίς να έχει καθαρισθεί ποτέ εδώ και 100 χρόνια... [ATTACH=CONFIG]109284._xfImport[/ATTACH] Με περίπου 1200γρ βάρος δεν τη λέω και ελαφριά και κλειστή έχει διαστάσεις περίπου 16x12x4.5cm. Λεπτομέρεια η ταλαιπωρημένη θήκη εποχής τρίτου κατασκευαστή, με την εσωτερική επένδυση σε χρώμα…γραφείου τελετών που ήταν της μοδός τις πρώτες δύο-τρεις δεκαετίες του 20ου αιώνα. Τη δεκαετία του 30 το trend στις εσωτερικές επενδύσεις άλλαξε σε κόκκινο-μπορντό και οι καφέ θήκες ειδικά στη Γερμανία άλλαξαν…καφέ σε καφέ κάπως διαφορετικής απόχρωσης…Την ίδια ώρα στην Αμερική είχαν κάτι σε καφέ-μπορντό. [ATTACH=CONFIG]109285._xfImport[/ATTACH] Η -μικρή στο μάτι μεγάλη σε αρνητικό (6x6)- Icarette ήταν νέα σειρά και κυκλοφόρησε σε διάφορα μοντέλα αλλά σε δύο βασικές κατηγορίες: Την οριζόντια όπως τη συγκεκριμένη που ήταν αποκλειστικά 6x6 και τις κατακόρυφες σε διάφορα φορμά. Πολλά μοντέλα είχαν τη δυνατότητα να δέχονται και φωτογραφικές πλάκες εκτός από φιλμ πράγμα που καθόριζε η πλάτη τους. Το απλό κλείστρο της συγκεκριμένης (25-50-100-Β-Τ) είναι κάτι σαν καμουφλαρισμένο Vario που είχαμε δει στο προηγούμενο με τον κύριο Zeh, και δεν είναι απίθανο να υπάρχουν “υπόγειες” διαδρομές με τη Gauthier, καθώς η μακροδάκτυλη Zeiss, σιωπηρά ή φανερά είχε και εκεί τα συμφέροντά της. Για το χειρισμό του διαφράγματος πάντως χρειάζονται δάχτυλα…ταχυδακτυλουργού ή κομψής και εύθραυστης δεσποινίδος. Δάχτυλα-λουκάνικα από τα πολλά...λουκάνικα δεν θα κάνουν δουλειά. [ATTACH=CONFIG]109286._xfImport[/ATTACH] Ο φακός είναι και αυτός από τις χαμηλότερες κατηγορίες αγνώστου πατρός (Helios 1:8 F=7.5cm). Μετά από 8 μέρες που τελικά κατάφερα να τον ξεβιδώσω… είδα πως είναι 3 στοιχείων σε 3 ομάδες. Το όλο σύστημα έχει και μικρή δυνατότητα “shift” κίνησης. Το σασί είναι και αυτό μάλλον από αλουμίνιο με επένδυση από μαλακό γνήσιο δέρμα. [ATTACH=CONFIG]109287._xfImport[/ATTACH] Αυτή και αν έχει γράψει χιλιόμετρα σε τσέπες όπως είναι εμφανές από τη φθορά του δέρματος και των εξαρτημάτων της, όπως και οι περισσότερες αδελφές της που έχω δει στον ιστό. Πράγμα που πάει να πει πως ήταν όντως φορητές και αξιόπιστες. Ίσως οι μικρές Icarette να ήταν η αντιπρόταση της ICA στις ιδέες του Βarnack για μια πραγματικά φορητή μηχανή, και θα πρέπει να περιμένουμε ότι πολλές έχουν επισκεφτεί και τα μέτωπα του πρώτου παγκοσμίου. Το φιλμ ως μέσο είναι ακριβώς ίδιο με το γνωστό μας 120 αλλά τα καρούλια είναι διαφορετικά μια και κάποτε υπήρχε ένα φορμά που το έλεγαν 117. Με μικρή ταλαιπωρία πάντως είναι δυνατό να φορτώσεις μια τέτοια μηχανή με φιλμ. [ATTACH=CONFIG]109288._xfImport[/ATTACH] O αριθμός F 4421 σύμφωνα με τον παραπάνω αυτοσχέδιο τύπο παραπέμπει πιθανά στο 1915-16. Και παρακάτω ένα δείγμα που ελήφθει με τον απλό φακό της. Η μικρούλα ζυγίζει 400κάτι γραμμάρια και έχει διαστάσεις περίπου 12x7x3cm. Η σειρά συνεχίστηκε αργότερα και από τη Zeiss Ikon. [ATTACH=CONFIG]109290._xfImport[/ATTACH] [ATTACH=CONFIG]109289._xfImport[/ATTACH] Υ.Γ. Οι αποτυχημένη φωτογράφηση έγινε εξολοκλήρου με τον φακό της Νettar (όλες σε f8) που είχαμε δει παλιότερα. Σαφώς μπορεί και καλύτερα… [ATTACH=CONFIG]109291._xfImport[/ATTACH] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Φωτογραφία - Video
Φωτογραφικός Εξοπλισμός - Παρουσιάσεις
Διάθεση ρετρό
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…