Ο κόσμος μας...Αγγελικά πλασμένος...Με προϊόντα που καλύπτουν όλες μας τις απαιτήσεις,λειτουργικές,η μη..
Η εποχή της πληρότητας είναι εδώ...Εκατομμύρια ιστοτοποι κατακλύζουν τα εγκεφαλικά μας κύτταρα,δίνοντάς μας
πληροφορίες για το κάθε τι...Από τον πόλεμο που γίνεται στην Συρία μέχρι το βρακί της εκκολαπτόμενης τηλεπαρουσιάστριας..
Και εμείς με καμάρι δηλώνουμε ενημερωμένοι...Γνωρίζουμε για το κάθε τι ,που δεν μας ενδιαφέρει και ξεχνάμε το σημαντικότερο..
Τον εαυτό μας...Τους γύρω μας...
Τα έχουμε παραμελήσει και τα δυο...Γνωρίζουμε όμως τι νούμερο στηθόδεσμο φοράει η Ασιατισσα φωτορεπόρτερ
που εργάζεται για λογαριασμό του πρακτορείου Reuters...''Fuck bird in the bushes'',,που λέει και το αυτοκολλητο..
Δεν θέλω να ξέρω τίποτα...Θέλω να ξαναγνωρίσω τον εαυτό μου...Θέλω να γνωρίσω τον περίγυρό μου...
Να πω αλήθειες..Να φύγω από την εικονική πραγματικότητα...Το matrix είναι εδώ...Δεν θέλω να ξέρω...Θα το φτύσω κατάμουτρα..
Έχουμε ξεχάσει την άνοιξη και το φθινόπωρο...Πλέον υπάρχει μόνο το καλοκαίρι και ο χειμώνας....
Όχι κύριοι...Την άνοιξη ανθίζουν τα λουλούδια,το φθινόπωρο πέφτουν τα φύλλα απο τα δέντρα..Το καλοκαίρι και ο Χειμώνας
είναι νεκρές εποχές....Η φύση δεν έχει οργασμούς....
Φύση χωρίς οργασμούς σημαίνει ανοργασμική ζωή...
Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι μακρινοί ''συγγενείς'' οι οποίοι μας το θυμίζουν αραιά και που....
Ο Bonnie ''Prince'' Billy είναι ξανά εδώ..Πιστός στο ραντεβού με την αλήθεια...Πιστός στον αγνό τρόπο σκέψης...
Ποιητικός και καυστικός ταυτόχρονα,γιατί ποίηση χωρίς καυστικότητα είναι έρωτας με διπλό φωσφοριζον προφυλακτικό...
Χωρίς ουσιαστική επαφή....
Δέκα ακόμα ''σεμνά'' τραγούδια ,έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα της σεμνής δισκογραφίας του,,δίνοντας υπόσταση
στην μικρή ακουστική μας μνήμη...
Σαν κόκκινο κρασί,οίνος ξηρός,που ευφραίνει τον ουρανίσκο,αδιαφορώντας για το 12χρονα ουίσκι και τους τύπους που ''περπατούν'' χωρίς λόγο..
Wolfroy goes to town,η το αντίστροφο;...Δεν ξέρω...Ο χρόνος θα δείξει....
Η εποχή της πληρότητας είναι εδώ...Εκατομμύρια ιστοτοποι κατακλύζουν τα εγκεφαλικά μας κύτταρα,δίνοντάς μας
πληροφορίες για το κάθε τι...Από τον πόλεμο που γίνεται στην Συρία μέχρι το βρακί της εκκολαπτόμενης τηλεπαρουσιάστριας..
Και εμείς με καμάρι δηλώνουμε ενημερωμένοι...Γνωρίζουμε για το κάθε τι ,που δεν μας ενδιαφέρει και ξεχνάμε το σημαντικότερο..
Τον εαυτό μας...Τους γύρω μας...
Τα έχουμε παραμελήσει και τα δυο...Γνωρίζουμε όμως τι νούμερο στηθόδεσμο φοράει η Ασιατισσα φωτορεπόρτερ
που εργάζεται για λογαριασμό του πρακτορείου Reuters...''Fuck bird in the bushes'',,που λέει και το αυτοκολλητο..
Δεν θέλω να ξέρω τίποτα...Θέλω να ξαναγνωρίσω τον εαυτό μου...Θέλω να γνωρίσω τον περίγυρό μου...
Να πω αλήθειες..Να φύγω από την εικονική πραγματικότητα...Το matrix είναι εδώ...Δεν θέλω να ξέρω...Θα το φτύσω κατάμουτρα..
Έχουμε ξεχάσει την άνοιξη και το φθινόπωρο...Πλέον υπάρχει μόνο το καλοκαίρι και ο χειμώνας....
Όχι κύριοι...Την άνοιξη ανθίζουν τα λουλούδια,το φθινόπωρο πέφτουν τα φύλλα απο τα δέντρα..Το καλοκαίρι και ο Χειμώνας
είναι νεκρές εποχές....Η φύση δεν έχει οργασμούς....
Φύση χωρίς οργασμούς σημαίνει ανοργασμική ζωή...
Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι μακρινοί ''συγγενείς'' οι οποίοι μας το θυμίζουν αραιά και που....
Ο Bonnie ''Prince'' Billy είναι ξανά εδώ..Πιστός στο ραντεβού με την αλήθεια...Πιστός στον αγνό τρόπο σκέψης...
Ποιητικός και καυστικός ταυτόχρονα,γιατί ποίηση χωρίς καυστικότητα είναι έρωτας με διπλό φωσφοριζον προφυλακτικό...
Χωρίς ουσιαστική επαφή....
Δέκα ακόμα ''σεμνά'' τραγούδια ,έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα της σεμνής δισκογραφίας του,,δίνοντας υπόσταση
στην μικρή ακουστική μας μνήμη...
Σαν κόκκινο κρασί,οίνος ξηρός,που ευφραίνει τον ουρανίσκο,αδιαφορώντας για το 12χρονα ουίσκι και τους τύπους που ''περπατούν'' χωρίς λόγο..
Wolfroy goes to town,η το αντίστροφο;...Δεν ξέρω...Ο χρόνος θα δείξει....