Για να μην ξεχναμε

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,804
Ελλαδα
googleaggelopoulos613_595896727.jpg

]Η Google τιμά τον Θόδωρο Αγγελόπουλο[/B]

Στα 77 χρόνια από την γέννηση του αδικοχαμένου Ελληνα σκηνοθέτη, Θόδωρου Αγγελόπουλου, είναι αφιερωμένο σήμερα το doodle της Google.
Η Google τιμά τον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Το doodle έκανε την εμφάνισή του στην κεντρική σελίδα της μεγαλύτερης μηχανής αναζήτησης με γαλάζιο χρώμα, ελληνικό έψιλον στο τέλος της λέξης Google, καθώς και ένα σχέδιο με την φιγούρα ενός σκηνοθέτη πίσω από μία κάμερα.

Με ένα «κλικ» ο χρήστης μεταβαίνει στη φιλμογραφία, το βιογραφικό, ακόμα και σε συνεντεύξεις που παραχώρησε στον Τύπο ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, όλα αυτά τα χρόνια.

Με αφορμή την επέτειο γεννήσεώς του, έχει προγραμματιστεί εκδήλωση στη μνήμη του στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138).

Σήμερα, στις 7.30 μ.μ., η οικογένειά του, οι συνεργάτες, οι γνωστοί και άγνωστοι φίλοι του δίνουν ραντεβού στο αμφιθέατρο του μουσείου για «ένα ταξίδι προς τα πίσω». Ξεκινώντας από την «Αλλη θάλασσα» και φτάνοντας στους «Forminx» -την πρώτη του ανολοκλήρωτη ταινία μικρού μήκους, το φιλμ της οποίας έχει χαθεί- ένας συνεργάτης από κάθε ταινία του θα θυμίσει το κλίμα, το περιβάλλον, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε καρέ καρέ το έργο του σημαντικού Ελληνα σκηνοθέτη.

Στην εκδήλωση, που διοργανώνει η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, συμμετέχουν οι μουσικοί Ναταλία Μιχαηλίδου, Ανδρέας Τσεκούρας, Βαγγέλης Χριστόπουλος και η ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών.

Μετά τον Αγγελόπουλο το χάος;
Με αφορμή την επέτειο των γενεθλίων του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη, ένα από τα εγκυρότερα γαλλικά περιοδικά, το Télérama στρέφει το βλέμμα του στην Ελλάδα της κρίσης και στη νέα γενιά σκηνοθετών που προσπαθεί να δουλέψει με λιγοστά μέσα και αναρωτιέται: Μετά τον Αγγελόπουλο, το χάος;».

«Θέλω να μιλήσω ξεκάθαρα για την κρίση που πλήττει τη χώρα μου», έλεγε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, τον Ιανουάριο στα γυρίσματα της Άλλης Θάλασσας, ταινία που έμελλε να αφήσει ανολοκλήρωτη.

Από την εποχή που υπό την απειλή της δικτατορίας ήταν αναγκασμένος να εφεύρει μία «μυστική κινηματογραφική γλώσσα», για πρώτη φορά στην πολύχρονη καριέρα του, ο Αγγελόπουλος κινηματογραφούσε την καρδιά της πόλης του, της Αθήνας και προσπαθούσε να καταγράψει σε πλάνα τα συνθήματα που κάλυπταν τους τοίχους. Εκεί, όπου εκφραζόταν «η ζωή, ο θυμός, η σύγχυση».

«Η εικόνα που θέλω να κρατήσω γι αυτόν, είναι εκείνη ενός ανθρώπου που περνούσε πολλές ώρες κοιτώντας έξω από το παράθυρό του και έκλαιγε», λέει μία από τις βοηθούς του σκηνοθέτη που βρισκόταν κοντά του τα τελευταία χρόνια.

Μ' αυτές τις σκέψεις ξεκινά το μεγάλο αφιέρωμα που παρουσιάζει το γαλλικό περιοδικό Telerama, στο οποίο ο ξαφνικός χαμός του Θόδωρου Αγγελόπουλου γίνεται η αφορμή για να αναδειχθεί ο λόγος και τα πιστεύω της νέας γενιάς Ελλήνων κινηματογραφιστών.

«Ζούμε μέσα στον εφιάλτη," εξηγεί στο περιοδικό η σύζυγος και παραγωγός του σκηνοθέτη, Φοίβη μιλώντας για την Ελλάδα.

«Αυτό που ζούμε δεν είναι απλά μια κρίση, αλλά μια ολοκληρωτική καταστροφή». Ο Αγγελόπουλος είχε κινήσει γη και ουρανό για να γυρίσει τη νέα του ταινία. Τα χρήματα έλειπαν και είχε ξεκινήσει τα γυρίσματα χωρίς να ξέρει αν θα έχει χρηματοδότηση μέχρι τέλους. Σύμφωνα με τη σύζυγό του το φιλμ θα ήταν «ένας καθρέφτης της σημερινής Ελλάδας». Τα τελευταία πλάνα του Αγγελόπουλου, το βράδυ όπου πέθανε είναι εκείνα των μεταναστών που ξεμπαρκάρουν μες στο σκοτάδι της νύχτας στο λιμάνι της πόλης. Η αγωνία των μεταναστών που φτάνουν στην Ελλάδα για να φύγουν στην Βόρεια Ευρώπη είναι το κλειδί του φιλμ.

Ο κινηματογραφιστής είχε πολύωρες συζητήσεις με τη συγγραφέα Ρέα Γαλανάκη στην Πάτρα, όπου είχαν στηθεί καταυλισμοί και καταστράφηκαν από την αστυνομία.

«Ο Θόδωρος δούλευε καιρό, είχε γράψει πάνω από εκατό βερσιόν του σεναρίου γιατί ήθελε ν' αποτυπώσει πραγματικά τις συνέπειες της κρίσης στη χώρα», λέει ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης, που συνεργαζόταν μαζί του σε όλα του τα σενάρια από την δεκαετία του 1970. «Δεν επρόκειτο, φυσικά, να την απεικονίσει ρεαλιστικά ή κυριολεκτικά. Όπως πάντα, στην ταινία υπήρχαν περισσότερα επίπεδα αφήγησης και ανάγνωσης. Σε ό,τι αφορά τους μετανάστες, ασχολιόταν με την απεργία των εργατών σ' ένα εργοστάσιο και με ένα θίασο ηθοποιών που ήθελαν να ανεβάσουν την Όπερα της Πεντάρας των Μπρεχτ και Βάιλ που γράφτηκε στην καρδιά του οικονομικού και κοινωνικού πανικού της δεκαετίας του 1920 στη Γερμανία. Ήθελε να συνδέσει αφηγηματικά την αθλιότητα των ηρώων του έργου και των κατοίκων της Ελλάδας του σήμερα».


πηγη Εθνος
 
Last edited: