Καμία κοινωνία δεν έβαζε τον φιλόσοφο πρώτα, ούτε ασχολούνταν με τα γραπτά του. Η Αθήνα του Σωκράτη ήταν ίσως η πρώτη και η τελευταία φορά που ο πολύς κόσμος ασχολήθηκε με φιλοσοφικά ζητήματα - και τα είδαμε τα αποτελέσματα, ανάθεμα κι αν κατάλαβαν τι έλεγε και τον εκτέλεσαν για να μην τους ζαλίζει τα αυτιά. Εδώ ο Αριστοφάνης , που μπορούσε να έχει και πληροφόρηση από πρώτο χέρι, μας παρουσιάζει ένα Σωκράτη που ασχολείται με τα ουράνια σώματα, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή με ότι πρέσβευε και καυτηρίαζε.Το είπε αυτό ο Νίτσε, ότι η διαφορά της σημερινής κοινωνίας είναι ότι έβαλε τον φιλόσοφο στο περιθώριο σε αντίθεση με την αρχαία όπου ήταν το επίκεντρο.
Δεν είμαι όμως καθόλου σίγουρος για αυτό. Ότι έχει δηλαδή αλλάξει κάτι τόσο πολύ.
Εξάλλου βιολογικά συνεχίζουμε να είμαστε το ίδιο, οι (νοητικές/ψυχικές) δυνατότητες μας οι ίδιες και μόνο οι ψευδεσθήσεις έχουν αλλάξει.
Η ψυχανάλυση δεν είναι μικρό αντίβαρο στους τρανούς φιλοσόφους, ούτε ποτέ οι μεγάλοι φιλόσοφοι ¨απασχολούσαν" τόσο πολύ τον πληθυσμό.
Πάντως το κώνειο στον Σωκράτη δεν θα το δίνανε σήμερα.
Και ας κάνουν θραύση τα βίπερ.
Συμφωνώ. Μπορεί η μελέτη του Νίτσε να οδηγήσει σε φουσκωμένα εγώ. Πιστεύω πως ο καθένας μεταβολίζει τις προσλαμβάνουσες αναλόγως με το ασυνείδητό του. Ειδικά ο Νίτσε έχει ερμηνευτεί (δεν γράφω παρερμηνευτεί για λόγους διαδικτυακής γαλήνης) από ανθρώπους, κινήματα, ρεύματα κατά το δοκούν. Βροντερό παράδειγνα οι Ναζί και ο Όττο απ το ένα Ψάρι που το λέγανε Γουάντα.Προσωπικά έχοντας την τύχη να μπορώ να τον διαβάζω στο πρωτότυπο, διαβάζω Νίτσε για το στυλ, ίσως ο μεγαλύτερος στυλίστας της Γερμανικής γλώσσας μετά τον Γκέτε. Η πρόζα του είναι πραγματικά συναρπαστική. Για το περιεχόμενο: Έχω τις αντιρρήσεις μου, θεωρώ ότι ο Νίτσε ανοίγει μια πόρτα, πίσω από την οποία ανοίγονται πολλοί δρόμοι και κάποιοι από αυτούς οδηγούν στο χαμό....
Καλά βρε Πάνο και οι Ναζί την έβρισκαν με Wagner...Δεν χρειάζεται να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι εξεζητημένο αν έχεις τη λόξα.Συμφωνώ. Μπορεί η μελέτη του Νίτσε να οδηγήσει σε φουσκωμένα εγώ. Πιστεύω πως ο καθένας μεταβολίζει τις προσλαμβάνουσες αναλόγως με το ασυνείδητό του. Ειδικά ο Νίτσε έχει ερμηνευτεί (δεν γράφω παρερμηνευτεί για λόγους διαδικτυακής γαλήνης) από ανθρώπους, κινήματα, ρεύματα κατά το δοκούν. Βροντερό παράδειγνα οι Ναζί και ο Όττο απ το ένα Ψάρι που το λέγανε Γουάντα.
Δε λέμε κάτι διαφορετικό. Να σου θυμίσω πως και ο Wagner την έβρισκε με Ναζί. Συγγράμματα όπως το Τάδε της Έφης Ζαρατούστρα (δεν παλιώνει ποτέ αυτό) είναι ανοιχτά σε διαφορετικές ερμηνείες και δίνουν περισσότερο χώρο στο να κάνει ο καθένας τη δουλειά του. Για το μπουστάρισμα του εγώ περισσότερο αναφερόμουν σε μία αίσθηση παντοδυναμίας (εν δυνάμει) του ανθρώπου που μπορεί να προκύψει από τα έργα του. Παραβλέπει ή ψέγει (μέχρι το ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο) την ανισχυρότητα του ανθρώπου σε ένα σωρό θέματα. Εκεί που κάποιοι - μεταξύ αυτών και εγώ - πιστεύουν πως χρειάζεται η πίστη σε κάτι ανώτερο για να τη "βγάλουμε". Μπορούμε να θεωρήσουμε την πίστη του στο concept του Υπερανθρώπου ένα μπούσουλα αρχών που μπορεί να πορευθεί κάποιος, αλλά αμφιβάλλω πως αυτές μπορούν να γαληνέψουν την ψυχή όταν χρειαστεί. Η δική του πάντως δεν γαλήνεψε σίγουρα.Καλά βρε Πάνο και οι Ναζί την έβρισκαν με Wagner...Δεν χρειάζεται να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι εξεζητημένο αν έχεις τη λόξα.
Μην ξεχνάς ότι πολλά από τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας,έχουν συντελεστεί από φιλοσοφικά κινήματα που πρέσβευαν την αγάπη και την αλληλεγγύη σε πρωτόλεια μορφή...Δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς Καντ για να μάθει να διαχωρίζει τα πράγματα μέσα του,ούτε πιστεύω πως οι απλοί ακόλουθοι του ναζισμού έχουν διαβάσει Νίτσε για να "τονώσουν" το εγώ τους .
Εκ του αποτελέσματος αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε.Δε λέμε κάτι διαφορετικό. Να σου θυμίσω πως και ο Wagner την έβρισκε με Ναζί. Συγγράμματα όπως το Τάδε της Έφης Ζαρατούστρα (δεν παλιώνει ποτέ αυτό) είναι ανοιχτά σε διαφορετικές ερμηνείες και δίνουν περισσότερο χώρο στο να κάνει ο καθένας τη δουλειά του. Για το μπουστάρισμα του εγώ περισσότερο αναφερόμουν σε μία αίσθηση παντοδυναμίας (εν δυνάμει) του ανθρώπου που μπορεί να προκύψει από τα έργα του. Παραβλέπει ή ψέγει (μέχρι το ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο) την ανισχυρότητα του ανθρώπου σε ένα σωρό θέματα. Εκεί που κάποιοι - μεταξύ αυτών και εγώ - πιστεύουν πως χρειάζεται η πίστη σε κάτι ανώτερο για να τη "βγάλουμε". Μπορούμε να θεωρήσουμε την πίστη του στο concept του Υπερανθρώπου ένα μπούσουλα αρχών που μπορεί να πορευθεί κάποιος, αλλά αμφιβάλλω πως αυτές μπορούν να γαληνέψουν την ψυχή όταν χρειαστεί. Η δική του πάντως δεν γαλήνεψε σίγουρα.
Τον Ρένο δεν τον πήγαινα γιατί τα έχωνε στους μαλλιάδες νέους. Αλήθεια αυτό θυμάμαιΕκ του αποτελέσματος αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε.
Anyway,η ποικιλομορφία των αναγνωσμάτων ενδυναμώνει τα φίλτρα ενός ανθρώπου κατι που σημαίνει ότι δεν τον κανει έρμαιο του κάθε τυχάρπαστου προσηλυτιστή..
Ο Ρένος (που δεν γουστάρεις/ίσως επειδή την έμπαινε έντονα στον Καζαντζάκη),είχε πει το θεικο ότι αν βγει στο μπαλκόνι και αρχίσει να μιλάει,θα μαζευτούν χιλιάδες από κάτω..
Το συγκεκριμένο θα το βρεις έντονα στο κλασικο πλέον, Life Of Brian,καθως και στο youtube όπου αν κάποιος αποφασίσει να ''εκτεθεί'' και να παίξει με τα θέλω της κοινής γνώμης,είναι ικανός να μαζέψει χιλιάδες αμνοερίφια ..Ότι μπαρούφα και να πει..Αρκεί να συμπίπτουν οι μπαρούφες που λέει με τις μπαρούφες που έχει στο κεφάλι του ο απαίδευτος νους.
Εχω σταμπάρει κάνα δυο ,ξέρω τι σου λέω..Ο ένας εξ αυτών, δηλώνει δημοσιογράφος.![]()
Ο Ρένος ήταν ικανός να πάρει συνέντευξη από τον εαυτό του. Λολ.Τον Ρένο δεν τον πήγαινα γιατί τα έχωνε στους μαλλιάδες νέους. Αλήθεια αυτό θυμάμαι. Έβγαζε έναν ελιτισμό και μια υπεροψία που δεν μου ταιριάζει. Βέβαια πέρασαν χρόνια, μπορεί αν τον παρακολουθούσα σήμερα να είχα άλλη άποψη.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.