Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Γλυκιά έμπνευση... [Dan Penn, Spooner Oldham]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057530290" data-attributes="member: 30418"><p><strong>Στραγγίζοντας το συναίσθημα!</strong></p><p></p><p>Η τελευταία φορά που οι <em>Penn</em> και <em>Oldham</em> συνέλαβαν τη μαγεία μαζί ήταν ένα μήνα πριν το θάνατο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το Μάρτιο του '68, όταν το ζεύγος συνεργάστηκε στο "<strong>Cry Like A Baby</strong>", ένα Νούμερο 2 στο US ποπ και R&B. "<em>Eίχα μια μεγάλη επιτυχία στο 'The Letter' με τους Box Tops, που έκανα την παραγωγή και η δισκογραφική εταιρεία ήθελε συνέχεια</em>", εξηγεί ο <em>Penn</em>. "<em>Δεν γράφω συνέχειες, αλλά ήθελα να επαναλάβω την επιτυχία για να αποδείξω ότι ήμουν παραγωγός και ότι το 'The Letter' δεν ήταν μόνο τύχη. Αλλά τίποτα δεν ερχόταν, έτσι κάλεσα το Spooner και οι δυο μας αρχίσαμε να γράφουμε. Ψάχναμε εντατικά για δύο ημέρες και νύχτες και ακόμα τίποτα δεν ερχόταν, είπα, ας το ξεχάσουμε και πάμε να φάμε</em>".</p><p>Στο <em>Porky</em>, ένα αγαπημένο στέκι στην απέναντι πλευρά του δρόμου, ο <em>Oldham</em> κράτησε το κεφάλι του στα χέρια του. "<em>Είπα, ξέρεις Dan, θα μπορούσα απλά να κλαίω σαν μωρό. Το εννοούσα υπερβολικά, αισθανόμουν πραγματικά την πίεση, τότε ο Dan είπε, 'Αυτό είναι, αυτό είναι που ψάχνουμε'. Είπε, 'κρατήστε το φαγητό' και βιαστικά επιστρέψαμε στο στούντιο</em>".</p><p>"<em>Μέχρι τη στιγμή που είμαστε στο στούντιο είχαμε, το 'Όταν σκέφτομαι την αγάπη που μου έδωσες, κλαίω σαν μωρό'</em>", λέει ο <em>Penn</em>. "<em>Είπα στο Spooner να τρέξει στο όργανο, γύρισα πίσω τα μηχανήματα, έβαλα την ταινία και ενώ αυτή περιστρεφόταν το ηχογραφήσαμε όπως το γράψαμε. Στις 10 το επόμενο πρωί με το σέσιον κανονισμένο, όλα έμοιαζαν να είναι ρόδινα. Μετά, ο θάνατος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ σήμανε το τέλος</em>".</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]122166[/ATTACH]</p><p></p><p>Μετά το Μάρτιο του '68 ο <em>Oldham</em> μετακόμισε στο Λος Άντζελες, αφού παρείχε υπηρεσίες κιμπορντίστα σε στούντιο και στο δρόμο, δουλεύοντας με τους <em>Jackson Browne, Flying Burrito Brothers, Bob Dylan, Neil Young</em> και πιο πρόσφατα, με τον <em>Keith Richards</em>. Ο <em>Penn</em> παρέμεινε στο Μέμφις, ανοίγοντας το δικό του στούντιο, <em>Beautiful Sounds</em> και ηχογραφώντας το 1973 το ντεμπούτο σόλο άλμπουμ του, το έξοχο <strong>Nobody’s Fool</strong>. Το 1994, στο Νάσβιλ, που ζει σήμερα, ηχογράφησε τη συνέχειά του, το <strong>Do Right Man</strong> και με τον <em>Oldham</em> έπαιξε μια σειρά από προωθητικές παραστάσεις που σηματοδότησαν την πρώτη φορά που το ζευγάρι εμφανίστηκε σαν ντουέτο. Το 1999 κυκλοφόρησε το παινεμένο ζωντανό άλμπουμ τους, <strong>Moments From This Theatre</strong>. Τον περασμένο Ιούλιο επανεκδόθηκε σαν πολυτελή CD/DVD έκδοση, που υποστηρίχτηκε από μια περιοδεία τεσσάρων ημερομηνιών στην Βρετανία, συμπεριλαμβανομένης μιας νύχτας αφηγήσεων και τραγουδιών στο <em>Union Chapel</em> του Λονδίνου, όπου ο <em>Penn</em> παραδίδει τα τραγούδια του με ακουστική κιθάρα, όπως γράφτηκαν, αργά και λυπημένα, στραγγίζοντας και την τελευταία σταγόνα του συναισθήματος από το "<strong>I’m Your Puppet</strong>". Τα πλήκτρα του <em>Spooner</em>, ζεστά και εκκλησιαστικά, έκαναν το τέλειο συμπλήρωμα. Ήταν μια καθηλωτική εμπειρία. Μετά την παράσταση, ακολούθησαν υπερενθουσιώδη χειροκροτήματα και μια σταθερή επευφημία, αλλά η αυτο-περιθωριοποίησή τους παραμένει.</p><p></p><p>"<em>Αν περιφέρεσαι αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, οι άνθρωποι τελικά θα πουν ότι είσαι αρκετά καλός</em>", απαξιεί ο <em>Penn</em>. "<em>Αλλά το διασκεδάσαμε</em>".</p><p>"<em>Είναι καλό να είσαι εκεί έξω μπροστά από τους ανθρώπους, γιατί βάζεις την καρδιά και το συναίσθημα στα τραγούδια και οι άνθρωποι σχετίζονται μ' αυτά και είναι σαν να είναι η πρώτη μέρα και πάλι</em>", προσθέτει ο <em>Oldham</em>. "<em>Είσαι πίσω στη στιγμή που πρωτόγραψες τα τραγούδια και τα πρωτόπαιξες. Εμείς ποτέ δεν περιμέναμε να είμαστε σε θέση να το κάνουμε αυτό, δεν ξέραμε ότι τα τραγούδια θα διαρκέσουν</em>".</p><p>"<em>Πάντα έψαχνα να κάνω κάτι διαφορετικό</em>", λέει ο <em>Penn</em>. "<em>Δεν φαινόταν να υπάρχει κανένα νόημα, γράφοντας όπως ο άλλος κόσμος και με το Spooner μπόρεσα να το κάνω. Έπαιζε το πιάνο του και εγώ άκουγα μια ορχήστρα, τραγουδούσα από βαθιά μέσα μου, πήγα σε μέρη που κανείς δεν είχε πάει ποτέ πριν και έπαιζε μια νότα και το τραγούδι μπορούσε να γίνει</em>".</p><p>"<em>Έχει να κάνει με την ερευνητικότητα των συνθέτων και μουσικών</em>", συμφωνεί ο <em>Oldham</em>, "<em>όπως λέει ο Dan, πάντα ψάχνεις για να κάνεις κάτι διαφορετικό, ακόμη και αν αποδεικνύεται λάθος, δεν έχει σημασία, γιατί ξέρεις ότι τις περισσότερες φορές, αποδεικνύεται αρκετά σωστό</em>".</p><p></p><p></p><p></p><p>ΥΓ1. Για το νεαρό φίλο μου, που αγόρασε τις συλλογές της Ace και για τον άλλο, το χαϊεντά, που "σχολίασε" τις εγγραφές τους. Ονόματα δε λέμε, ξέρουν αυτοί, γιατί άλλωστε να δίνουμε δικαιώματα <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite1" alt=":)" title="Smile :)" loading="lazy" data-shortname=":)" /></p><p>ΥΓ2. File Under "Dan Penn, Spooner Oldham"</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057530290, member: 30418"] [B]Στραγγίζοντας το συναίσθημα![/B] Η τελευταία φορά που οι [I]Penn[/I] και [I]Oldham[/I] συνέλαβαν τη μαγεία μαζί ήταν ένα μήνα πριν το θάνατο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το Μάρτιο του '68, όταν το ζεύγος συνεργάστηκε στο "[B]Cry Like A Baby[/B]", ένα Νούμερο 2 στο US ποπ και R&B. "[I]Eίχα μια μεγάλη επιτυχία στο 'The Letter' με τους Box Tops, που έκανα την παραγωγή και η δισκογραφική εταιρεία ήθελε συνέχεια[/I]", εξηγεί ο [I]Penn[/I]. "[I]Δεν γράφω συνέχειες, αλλά ήθελα να επαναλάβω την επιτυχία για να αποδείξω ότι ήμουν παραγωγός και ότι το 'The Letter' δεν ήταν μόνο τύχη. Αλλά τίποτα δεν ερχόταν, έτσι κάλεσα το Spooner και οι δυο μας αρχίσαμε να γράφουμε. Ψάχναμε εντατικά για δύο ημέρες και νύχτες και ακόμα τίποτα δεν ερχόταν, είπα, ας το ξεχάσουμε και πάμε να φάμε[/I]". Στο [I]Porky[/I], ένα αγαπημένο στέκι στην απέναντι πλευρά του δρόμου, ο [I]Oldham[/I] κράτησε το κεφάλι του στα χέρια του. "[I]Είπα, ξέρεις Dan, θα μπορούσα απλά να κλαίω σαν μωρό. Το εννοούσα υπερβολικά, αισθανόμουν πραγματικά την πίεση, τότε ο Dan είπε, 'Αυτό είναι, αυτό είναι που ψάχνουμε'. Είπε, 'κρατήστε το φαγητό' και βιαστικά επιστρέψαμε στο στούντιο[/I]". "[I]Μέχρι τη στιγμή που είμαστε στο στούντιο είχαμε, το 'Όταν σκέφτομαι την αγάπη που μου έδωσες, κλαίω σαν μωρό'[/I]", λέει ο [I]Penn[/I]. "[I]Είπα στο Spooner να τρέξει στο όργανο, γύρισα πίσω τα μηχανήματα, έβαλα την ταινία και ενώ αυτή περιστρεφόταν το ηχογραφήσαμε όπως το γράψαμε. Στις 10 το επόμενο πρωί με το σέσιον κανονισμένο, όλα έμοιαζαν να είναι ρόδινα. Μετά, ο θάνατος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ σήμανε το τέλος[/I]". [CENTER][ATTACH alt="NobodysDoRightLive.jpg"]122166[/ATTACH][/CENTER] Μετά το Μάρτιο του '68 ο [I]Oldham[/I] μετακόμισε στο Λος Άντζελες, αφού παρείχε υπηρεσίες κιμπορντίστα σε στούντιο και στο δρόμο, δουλεύοντας με τους [I]Jackson Browne, Flying Burrito Brothers, Bob Dylan, Neil Young[/I] και πιο πρόσφατα, με τον [I]Keith Richards[/I]. Ο [I]Penn[/I] παρέμεινε στο Μέμφις, ανοίγοντας το δικό του στούντιο, [I]Beautiful Sounds[/I] και ηχογραφώντας το 1973 το ντεμπούτο σόλο άλμπουμ του, το έξοχο [B]Nobody’s Fool[/B]. Το 1994, στο Νάσβιλ, που ζει σήμερα, ηχογράφησε τη συνέχειά του, το [B]Do Right Man[/B] και με τον [I]Oldham[/I] έπαιξε μια σειρά από προωθητικές παραστάσεις που σηματοδότησαν την πρώτη φορά που το ζευγάρι εμφανίστηκε σαν ντουέτο. Το 1999 κυκλοφόρησε το παινεμένο ζωντανό άλμπουμ τους, [B]Moments From This Theatre[/B]. Τον περασμένο Ιούλιο επανεκδόθηκε σαν πολυτελή CD/DVD έκδοση, που υποστηρίχτηκε από μια περιοδεία τεσσάρων ημερομηνιών στην Βρετανία, συμπεριλαμβανομένης μιας νύχτας αφηγήσεων και τραγουδιών στο [I]Union Chapel[/I] του Λονδίνου, όπου ο [I]Penn[/I] παραδίδει τα τραγούδια του με ακουστική κιθάρα, όπως γράφτηκαν, αργά και λυπημένα, στραγγίζοντας και την τελευταία σταγόνα του συναισθήματος από το "[B]I’m Your Puppet[/B]". Τα πλήκτρα του [I]Spooner[/I], ζεστά και εκκλησιαστικά, έκαναν το τέλειο συμπλήρωμα. Ήταν μια καθηλωτική εμπειρία. Μετά την παράσταση, ακολούθησαν υπερενθουσιώδη χειροκροτήματα και μια σταθερή επευφημία, αλλά η αυτο-περιθωριοποίησή τους παραμένει. "[I]Αν περιφέρεσαι αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, οι άνθρωποι τελικά θα πουν ότι είσαι αρκετά καλός[/I]", απαξιεί ο [I]Penn[/I]. "[I]Αλλά το διασκεδάσαμε[/I]". "[I]Είναι καλό να είσαι εκεί έξω μπροστά από τους ανθρώπους, γιατί βάζεις την καρδιά και το συναίσθημα στα τραγούδια και οι άνθρωποι σχετίζονται μ' αυτά και είναι σαν να είναι η πρώτη μέρα και πάλι[/I]", προσθέτει ο [I]Oldham[/I]. "[I]Είσαι πίσω στη στιγμή που πρωτόγραψες τα τραγούδια και τα πρωτόπαιξες. Εμείς ποτέ δεν περιμέναμε να είμαστε σε θέση να το κάνουμε αυτό, δεν ξέραμε ότι τα τραγούδια θα διαρκέσουν[/I]". "[I]Πάντα έψαχνα να κάνω κάτι διαφορετικό[/I]", λέει ο [I]Penn[/I]. "[I]Δεν φαινόταν να υπάρχει κανένα νόημα, γράφοντας όπως ο άλλος κόσμος και με το Spooner μπόρεσα να το κάνω. Έπαιζε το πιάνο του και εγώ άκουγα μια ορχήστρα, τραγουδούσα από βαθιά μέσα μου, πήγα σε μέρη που κανείς δεν είχε πάει ποτέ πριν και έπαιζε μια νότα και το τραγούδι μπορούσε να γίνει[/I]". "[I]Έχει να κάνει με την ερευνητικότητα των συνθέτων και μουσικών[/I]", συμφωνεί ο [I]Oldham[/I], "[I]όπως λέει ο Dan, πάντα ψάχνεις για να κάνεις κάτι διαφορετικό, ακόμη και αν αποδεικνύεται λάθος, δεν έχει σημασία, γιατί ξέρεις ότι τις περισσότερες φορές, αποδεικνύεται αρκετά σωστό[/I]". ΥΓ1. Για το νεαρό φίλο μου, που αγόρασε τις συλλογές της Ace και για τον άλλο, το χαϊεντά, που "σχολίασε" τις εγγραφές τους. Ονόματα δε λέμε, ξέρουν αυτοί, γιατί άλλωστε να δίνουμε δικαιώματα :-) ΥΓ2. File Under "Dan Penn, Spooner Oldham" [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Γλυκιά έμπνευση... [Dan Penn, Spooner Oldham]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…