Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Γλυκιά έμπνευση... [Dan Penn, Spooner Oldham]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057531631" data-attributes="member: 30418"><p><strong>Στραγγίζοντας το συναίσθημα!</strong></p><p></p><p>Τώρα, στη αρχή των εβδομήντα τους, το ζευγάρι αναλαμβάνει εύκολα το ρόλο αφηγητών, πίνοντας μαύρο καφέ και μνημονεύοντας τις χαρούμενες στιγμές από τα '60ς που τους μετέφεραν από ένα μικρό στούντιο πάνω από ένα φαρμακείο στο κέντρο της Φλόρενς, Αλαμπάμα - όπου ο <strong>Rick Hall</strong> αγνοώντας φυλετικά όρια έφτιαξε τον εκκολαπτόμενο ήχο των <strong>Muscle Shoals</strong> - στην κορυφή των τσαρτ, γράφοντας τραγούδια για τους <strong>James & Bobby Purify (I'm Your Puppet)</strong>, <strong>Aretha Franklin (Do Right Woman, Do Right Man)</strong>, <strong>James Carr (The Dark End Of The Street)</strong>, <strong>Percy Sledge (Out Of Left Field)</strong> και <strong>Otis Redding (You Left The Water Running)</strong> που έγιναν κλασσικά, βασικά για την ανθοφορία της σόουλ μουσικής.</p><p>Αλλά τώρα το κλίμα στο δωμάτιο είναι τεταμένο και δύσκολο. Ο <em>Oldham</em> κοιτάζει το πάτωμα και αρχίζει να ξύνει το δέρμα στα χέρια του. Ο <em>Penn</em> κουνιέται στο κάθισμά του, παίρνει μια βαθιά ανάσα, η φωνή του, ψίθυρος. "<em>Τους φόβισε όλους</em>", λέει. "<em>Το έκανε. Υπήρχαν τύποι που κουβαλούσαν όπλα και φαινόντουσαν απειλητικοί. Πριν από το θάνατο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, δεν είχε σημασία αν ήσουν μαύρος ή λευκός, δεν υπήρχε καμιά φυλετική ένταση στο Μέμφις, ήμασταν όλοι το ίδιο. Αλλά μετά, αυτό, ήταν το τέλος της χρυσής εποχής, επιπλέον το τέλος του ρυθμ εντ μπλουζ ταξιδιού</em>".</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]122202[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center"><em>Dan Penn & The Pallbearers</em>. Επάνω: <em>Spooner Oldham</em>, <em>Roger Hawkins</em>-κρουστά.</p> <p style="text-align: center">Κάτω: <em>Junior Lowe</em>-κιθάρα, <em>Dan Penn</em>, <em>Donnie Fritts</em>-πλήκτρα/σύνθεση.</p><p></p><p>Το ρυθμ εντ μπλουζ ταξίδι του <em>Dan Penn</em> ξεκίνησε στην ηλικία των 12, το 1953, με την ανακάλυψη του <em>Ray Charles</em> και του <em>Bobby Bland</em>. "<em>Ο πατέρας μου έπαιζε ακουστική κιθάρα, η μητέρα μου πιάνο</em>", λέει. "<em>Είχαμε εκκλησιαστική και βουνίσια (χιλμπίλι) μουσική στο σπίτι, αλλά είχαμε επίσης το WLAC, το ραδιοφωνικό σταθμό του Νάσβιλ, απ' όπου άκουσα αυτούς τους τύπους. Ήταν αυτοί που με έκαναν να θέλω να εμπλακώ. Κόλλησα από τη στιγμή που τους άκουσα</em>".</p><p>Από το 1957 που ο <em>Penn</em> μπήκε στα 16, είχε φτιάξει όνομα σαν τραγουδιστής στους <em>Rhythm Swingsters</em>, ένα ροκ εντ ρολ συγκρότημα στη γενέτειρά του, <em>Vernon</em> Αλαμπάμα, όπου έπαιζε σε καντρίλιες σε όλο τον Νότο. Όταν ο σαξοφωνίστας τους <em>Billy Sherrill</em>, έφυγε για τη Φλόρενς για να βρεί έναν παραγωγό με όνομα <em>Rick Hall</em>, ο <em>Penn</em> ακολούθησε.</p><p>"<em>Ποτέ πριν δεν είχα βρεθεί σε στούντιο</em>", λέει ο <em>Penn</em>, "<em>δεν ήξερα τι να περιμένω, αλλά οδήγησα εκατό μίλια και συναντήθηκα με όσους ήξερα εκεί - υπήρχαν οι Rick Hall, Donnie Fritts, εκεί γνώρισα επίσης το Spooner. Αυτό ήταν σίγουρα το μέρος για να βρίσκομαι</em>". Ο <em>Penn</em> έφερε ένα τραγούδι. Το <strong>'Is A Bluebird Blue'</strong> τροποποιήθηκε για τον <strong>Conway Twitty</strong> και ο κάντρι τραγουδιστής το πήγε στο ποπ Τοπ 40, το 1960. Ο <em>Penn</em>, όπως είναι αυτονόητο, ήταν η μεγάλη είδηση από τότε. "<em>Ήμουν στην εφηβεία, φυσικά μου φούσκωσε τα μυαλά</em>", λέει. "<em>Νόμιζα ότι είχα πετύχει</em>".</p><p></p><p>Ο <em>Spooner Oldham</em> ήταν μόλις 17 όταν πρωτοσυνάντησε τον <em>Penn</em>. Γεννημένος, <em>Dewey Lindon Oldham</em> στο <em>Center Star</em>, Αλαμπάμα, το 1943, ο αυτοδίδακτος πιανίστας είχε φτάσει στη Φλόρενς για να σπουδάσει μουσική στο πανεπιστήμιο. Όταν ο <em>Hall</em> τον προσέλαβε για ένα σέσιον, αντάλλαξε τη θεωρία για την πρακτική και έγινε βασικός στην εσωτερική μπάντα του <em>Hall</em>, <em>The Swampers</em>, παρέχοντας μουσική υπόκρουση για τους <strong>Arthur Alexander</strong>, <strong>Jimmy Hughes</strong>, <strong>Wilson Pickett</strong>, <strong>Aretha Franklin</strong> και <strong>Percy Sledge</strong> - είναι η αξέχαστη εισαγωγή του οργάνου φάρφισα του <em>Oldham</em> που ακούγεται στο "<strong>When A Man Loves A Woman</strong>" του <em>Sledge</em>.</p><p>Ούτε ο <em>Oldham</em>, ούτε ο <em>Penn</em> θυμούνται την πρώτη τους συνάντηση, ούτε πότε άρχισαν να γράφουν από κοινού. "<em>Αλλά το τραγούδι που μας έκανε νομίζω να πιστεύουμε ότι έχουμε κάτι εδώ, ήταν το 'I'm Your Puppet'</em>", λέει ο <em>Oldham</em>.</p><p>Ηχογραφήθηκε από τους <strong>James & Bobby Purify</strong> το 1965 στα <em>Fame Studios</em>, αυτή η θλιμμένη παθιάρικη μπαλάντα έδωσε στο δίδυμο το καθοριστικό ποπ χιτ, φτάνοντας το US Τοπ 10 του Μπίλμπορντ και το R&B Τοπ 5 τον επόμενο χρόνο.</p><p>Όπως τα περισσότερα από τα μελλοντικά κλασικά ήταν για να γραφτούν, "<em>ήρθε από το πουθενά</em>", λέει ο <em>Penn</em>. "<em>Φάγαμε δείπνο σ' αυτό το μέρος για μπάρμπεκιου απέναντι από το Fame Studio, μετά επιστρέψαμε, εγώ έσπασα αυτή τη φθηνή δωδεκάχορδη, μαγειρέψαμε το ρυθμό, ο Spooner πήγε πίσω από το πιάνο και συνέβη η μαγεία, ποιος ξέρει από πού προήλθε, αλλά εγώ περπατούσα γύρω τραγουδώντας 'The Puppet', και γράψαμε το ντέμο τότε και εκεί</em>".</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]122203[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center"><em>Dan Penn</em>, Νάσβιλ 1985</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057531631, member: 30418"] [b]Στραγγίζοντας το συναίσθημα![/b] Τώρα, στη αρχή των εβδομήντα τους, το ζευγάρι αναλαμβάνει εύκολα το ρόλο αφηγητών, πίνοντας μαύρο καφέ και μνημονεύοντας τις χαρούμενες στιγμές από τα '60ς που τους μετέφεραν από ένα μικρό στούντιο πάνω από ένα φαρμακείο στο κέντρο της Φλόρενς, Αλαμπάμα - όπου ο [B]Rick Hall[/B] αγνοώντας φυλετικά όρια έφτιαξε τον εκκολαπτόμενο ήχο των [B]Muscle Shoals[/B] - στην κορυφή των τσαρτ, γράφοντας τραγούδια για τους [B]James & Bobby Purify (I'm Your Puppet)[/B], [B]Aretha Franklin (Do Right Woman, Do Right Man)[/B], [B]James Carr (The Dark End Of The Street)[/B], [B]Percy Sledge (Out Of Left Field)[/B] και [B]Otis Redding (You Left The Water Running)[/B] που έγιναν κλασσικά, βασικά για την ανθοφορία της σόουλ μουσικής. Αλλά τώρα το κλίμα στο δωμάτιο είναι τεταμένο και δύσκολο. Ο [I]Oldham[/I] κοιτάζει το πάτωμα και αρχίζει να ξύνει το δέρμα στα χέρια του. Ο [I]Penn[/I] κουνιέται στο κάθισμά του, παίρνει μια βαθιά ανάσα, η φωνή του, ψίθυρος. "[I]Τους φόβισε όλους[/I]", λέει. "[I]Το έκανε. Υπήρχαν τύποι που κουβαλούσαν όπλα και φαινόντουσαν απειλητικοί. Πριν από το θάνατο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, δεν είχε σημασία αν ήσουν μαύρος ή λευκός, δεν υπήρχε καμιά φυλετική ένταση στο Μέμφις, ήμασταν όλοι το ίδιο. Αλλά μετά, αυτό, ήταν το τέλος της χρυσής εποχής, επιπλέον το τέλος του ρυθμ εντ μπλουζ ταξιδιού[/I]". [CENTER][ATTACH=CONFIG]122202._xfImport[/ATTACH] [I]Dan Penn & The Pallbearers[/I]. Επάνω: [I]Spooner Oldham[/I], [I]Roger Hawkins[/I]-κρουστά. Κάτω: [I]Junior Lowe[/I]-κιθάρα, [I]Dan Penn[/I], [I]Donnie Fritts[/I]-πλήκτρα/σύνθεση.[/CENTER] Το ρυθμ εντ μπλουζ ταξίδι του [I]Dan Penn[/I] ξεκίνησε στην ηλικία των 12, το 1953, με την ανακάλυψη του [I]Ray Charles[/I] και του [I]Bobby Bland[/I]. "[I]Ο πατέρας μου έπαιζε ακουστική κιθάρα, η μητέρα μου πιάνο[/I]", λέει. "[I]Είχαμε εκκλησιαστική και βουνίσια (χιλμπίλι) μουσική στο σπίτι, αλλά είχαμε επίσης το WLAC, το ραδιοφωνικό σταθμό του Νάσβιλ, απ' όπου άκουσα αυτούς τους τύπους. Ήταν αυτοί που με έκαναν να θέλω να εμπλακώ. Κόλλησα από τη στιγμή που τους άκουσα[/I]". Από το 1957 που ο [I]Penn[/I] μπήκε στα 16, είχε φτιάξει όνομα σαν τραγουδιστής στους [I]Rhythm Swingsters[/I], ένα ροκ εντ ρολ συγκρότημα στη γενέτειρά του, [I]Vernon[/I] Αλαμπάμα, όπου έπαιζε σε καντρίλιες σε όλο τον Νότο. Όταν ο σαξοφωνίστας τους [I]Billy Sherrill[/I], έφυγε για τη Φλόρενς για να βρεί έναν παραγωγό με όνομα [I]Rick Hall[/I], ο [I]Penn[/I] ακολούθησε. "[I]Ποτέ πριν δεν είχα βρεθεί σε στούντιο[/I]", λέει ο [I]Penn[/I], "[I]δεν ήξερα τι να περιμένω, αλλά οδήγησα εκατό μίλια και συναντήθηκα με όσους ήξερα εκεί - υπήρχαν οι Rick Hall, Donnie Fritts, εκεί γνώρισα επίσης το Spooner. Αυτό ήταν σίγουρα το μέρος για να βρίσκομαι[/I]". Ο [I]Penn[/I] έφερε ένα τραγούδι. Το [B]'Is A Bluebird Blue'[/B] τροποποιήθηκε για τον [B]Conway Twitty[/B] και ο κάντρι τραγουδιστής το πήγε στο ποπ Τοπ 40, το 1960. Ο [I]Penn[/I], όπως είναι αυτονόητο, ήταν η μεγάλη είδηση από τότε. "[I]Ήμουν στην εφηβεία, φυσικά μου φούσκωσε τα μυαλά[/I]", λέει. "[I]Νόμιζα ότι είχα πετύχει[/I]". Ο [I]Spooner Oldham[/I] ήταν μόλις 17 όταν πρωτοσυνάντησε τον [I]Penn[/I]. Γεννημένος, [I]Dewey Lindon Oldham[/I] στο [I]Center Star[/I], Αλαμπάμα, το 1943, ο αυτοδίδακτος πιανίστας είχε φτάσει στη Φλόρενς για να σπουδάσει μουσική στο πανεπιστήμιο. Όταν ο [I]Hall[/I] τον προσέλαβε για ένα σέσιον, αντάλλαξε τη θεωρία για την πρακτική και έγινε βασικός στην εσωτερική μπάντα του [I]Hall[/I], [I]The Swampers[/I], παρέχοντας μουσική υπόκρουση για τους [B]Arthur Alexander[/B], [B]Jimmy Hughes[/B], [B]Wilson Pickett[/B], [B]Aretha Franklin[/B] και [B]Percy Sledge[/B] - είναι η αξέχαστη εισαγωγή του οργάνου φάρφισα του [I]Oldham[/I] που ακούγεται στο "[B]When A Man Loves A Woman[/B]" του [I]Sledge[/I]. Ούτε ο [I]Oldham[/I], ούτε ο [I]Penn[/I] θυμούνται την πρώτη τους συνάντηση, ούτε πότε άρχισαν να γράφουν από κοινού. "[I]Αλλά το τραγούδι που μας έκανε νομίζω να πιστεύουμε ότι έχουμε κάτι εδώ, ήταν το 'I'm Your Puppet'[/I]", λέει ο [I]Oldham[/I]. Ηχογραφήθηκε από τους [B]James & Bobby Purify[/B] το 1965 στα [I]Fame Studios[/I], αυτή η θλιμμένη παθιάρικη μπαλάντα έδωσε στο δίδυμο το καθοριστικό ποπ χιτ, φτάνοντας το US Τοπ 10 του Μπίλμπορντ και το R&B Τοπ 5 τον επόμενο χρόνο. Όπως τα περισσότερα από τα μελλοντικά κλασικά ήταν για να γραφτούν, "[I]ήρθε από το πουθενά[/I]", λέει ο [I]Penn[/I]. "[I]Φάγαμε δείπνο σ' αυτό το μέρος για μπάρμπεκιου απέναντι από το Fame Studio, μετά επιστρέψαμε, εγώ έσπασα αυτή τη φθηνή δωδεκάχορδη, μαγειρέψαμε το ρυθμό, ο Spooner πήγε πίσω από το πιάνο και συνέβη η μαγεία, ποιος ξέρει από πού προήλθε, αλλά εγώ περπατούσα γύρω τραγουδώντας 'The Puppet', και γράψαμε το ντέμο τότε και εκεί[/I]". [CENTER][ATTACH=CONFIG]122203._xfImport[/ATTACH] [I]Dan Penn[/I], Νάσβιλ 1985[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Γλυκιά έμπνευση... [Dan Penn, Spooner Oldham]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…